Όπως οι μεγάλοι -αμφιλεγόμενοι για πολλούς- ηγέτες του παρελθόντος,
..έτσι και οι δικοί μας προτίμησαν τον ''προσωρινό συμβιβασμό'' μέχρι να βρεθούν οι ευνοϊκοί καιροί για να επανέλθουν στην μεγάλη πορεία τους προς τον στόχο!
Αυτό από μόνο του
αποδεικνύει δύο πράγματα:
Πρώτον πως η μετεμψύχωση είναι γεγονός, και άρα η επίσημη θρησκεία του κράτους πρέπει ν' αλλάξει.
Και δεύτερον πως υπάρχουν ακόμη πολίτες που πιστεύουν σε μ@λακίες!
Διότι τόσο ο Λένιν όσο και ο Μάο (επαναλαμβάνουμε: προσωπικότητες αμφιλεγόμενες και οι δύο. Κατηγορούνται από πολλούς και από κομμάτι της Ιστορίας, από οπορτουνιστής ο πρώτος, μέχρι εγκληματίας ο δεύτερος),
..εκτός από συμβιβασμούς, ή μάλλον πριν τους συμβιβασμούς είχαν φροντίσει να κόψουν και μερικά κεφάλια,
..να κοντύνουν την εξουσία του παρασιτικού και χυδαίου πλούτου,
..να βάλουν σε μιά τροχιά εξουσίας τον λαό. (το μετά δεν έχει καμία σημασία, καθώς οι παράγοντες που διαμορφώνουν την Ιστορία είναι χιλιάδες)
Οι δικοί μας μετεμψυχωμένοι, τί ακριβώς έχουν κάνει απ' αυτά;
Θα τα κάνουν μετά! Μάλιστα.
Το ''μετά'' πόσο μετά είναι; Να περιμένουμε ή να φάμε;
Μετά τις μ@λακίες των τελευταίων χρόνων τύπου: ''συνταγματικό τόξο'', ''success story'', ''αριστερή παρένθεση'',
..η καινούργια πιπίλα είναι γεγονός: ''προσωρινός συμβιβασμός''!
Δεν υπάρχει κύριοι τέτοιο πράγμα!
Διότι αν υπήρχε θα σήμαινε: ''πάμε να πιάσουμε κορόϊδα άλλη μιά φορά τους κουτόφραγκους, να τους κλείσουμε τα μάτια, να τους πάρουμε τα φράγκα, και μετά να σκίσουμε μνημόνια και υποχρεώσεις και να πετάξουμμε έξω τρόϊκες τετρα-τρόϊκες και το κακό συναπάντημα!''
Δεν θα λεγόταν αυτό, έτσι, δημόσια, αν ίσχυε στην πραγματικότητα!
Έλληνες ψηφοφόροι είμαστε. Δεν είμαστε εντελώς λοβοτομημένοι!
Ας μείνουν στην άκρη λοιπόν οι θεωρίες μετεμψύχωσης!
Οι συγκρίσεις άλλωστε αδικούν κατάφορα εκείνους του ηγέτες.
Αμφιλεγόμενοι ή όχι, υπήρξαν μορφές της παγκόσμιας Ιστορίας,
..και άλλαξαν την μορφή του κόσμου.
Ετούτοι, το πολύ πολύ να καταδικάσουν τελεσίδικα σε προτεκτοράτο,
..ένα κράτος ήδη καταδικασμένο απ' τους προηγούμενους,
..κι απ' τον ηλίθιο λαό του!..
Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος
..έτσι και οι δικοί μας προτίμησαν τον ''προσωρινό συμβιβασμό'' μέχρι να βρεθούν οι ευνοϊκοί καιροί για να επανέλθουν στην μεγάλη πορεία τους προς τον στόχο!
Αυτό από μόνο του
αποδεικνύει δύο πράγματα:
Πρώτον πως η μετεμψύχωση είναι γεγονός, και άρα η επίσημη θρησκεία του κράτους πρέπει ν' αλλάξει.
Και δεύτερον πως υπάρχουν ακόμη πολίτες που πιστεύουν σε μ@λακίες!
Διότι τόσο ο Λένιν όσο και ο Μάο (επαναλαμβάνουμε: προσωπικότητες αμφιλεγόμενες και οι δύο. Κατηγορούνται από πολλούς και από κομμάτι της Ιστορίας, από οπορτουνιστής ο πρώτος, μέχρι εγκληματίας ο δεύτερος),
..εκτός από συμβιβασμούς, ή μάλλον πριν τους συμβιβασμούς είχαν φροντίσει να κόψουν και μερικά κεφάλια,
..να κοντύνουν την εξουσία του παρασιτικού και χυδαίου πλούτου,
..να βάλουν σε μιά τροχιά εξουσίας τον λαό. (το μετά δεν έχει καμία σημασία, καθώς οι παράγοντες που διαμορφώνουν την Ιστορία είναι χιλιάδες)
Οι δικοί μας μετεμψυχωμένοι, τί ακριβώς έχουν κάνει απ' αυτά;
Θα τα κάνουν μετά! Μάλιστα.
Το ''μετά'' πόσο μετά είναι; Να περιμένουμε ή να φάμε;
Μετά τις μ@λακίες των τελευταίων χρόνων τύπου: ''συνταγματικό τόξο'', ''success story'', ''αριστερή παρένθεση'',
..η καινούργια πιπίλα είναι γεγονός: ''προσωρινός συμβιβασμός''!
Δεν υπάρχει κύριοι τέτοιο πράγμα!
Διότι αν υπήρχε θα σήμαινε: ''πάμε να πιάσουμε κορόϊδα άλλη μιά φορά τους κουτόφραγκους, να τους κλείσουμε τα μάτια, να τους πάρουμε τα φράγκα, και μετά να σκίσουμε μνημόνια και υποχρεώσεις και να πετάξουμμε έξω τρόϊκες τετρα-τρόϊκες και το κακό συναπάντημα!''
Δεν θα λεγόταν αυτό, έτσι, δημόσια, αν ίσχυε στην πραγματικότητα!
Έλληνες ψηφοφόροι είμαστε. Δεν είμαστε εντελώς λοβοτομημένοι!
Ας μείνουν στην άκρη λοιπόν οι θεωρίες μετεμψύχωσης!
Οι συγκρίσεις άλλωστε αδικούν κατάφορα εκείνους του ηγέτες.
Αμφιλεγόμενοι ή όχι, υπήρξαν μορφές της παγκόσμιας Ιστορίας,
..και άλλαξαν την μορφή του κόσμου.
Ετούτοι, το πολύ πολύ να καταδικάσουν τελεσίδικα σε προτεκτοράτο,
..ένα κράτος ήδη καταδικασμένο απ' τους προηγούμενους,
..κι απ' τον ηλίθιο λαό του!..
Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος