Η Κομισιόν δίνει άφεση αμαρτιών στα σκάνδαλα της Siemens λόγω... ανθρωπίνων δικαιωμάτων!

Τα Ανθρώπινα δικαιώματα (!!) επικαλείται η Κομισιόν για να μην αποκαλύψει τις τεράστιες απάτες της Siemens σε βάρος των κρατών μελών αλλά και του ίδιου του προϋπολογισμού της ΕΕ και να κουκουλώσει μέσω ενός επαίσχυντου εξωδικαστικού συμβιβασμού, τα όργια δωροδοκίας της Siemens.

«Η OLAF (Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Καταπολέμησης της Απάτης- υπό την εποπτεία της Κομισιόν) δεν μπορεί να γνωστοποιήσει λεπτομερή στοιχεία σχετικά με την έρευνα για λόγους προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» αυτό απάντησε, μεταξύ άλλων, ο αρμόδιος Επίτροπος για θέματα Φορολογίας και καταπολέμησης της Διαφθοράς κ. Šemeta σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή.

Στην ερώτησή του, ο Ν. Χουντής, αναδείκνυε ότι η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) και η εταιρία Siemens κατέληξαν σε διακανονισμό σε σχέση με απάτες της Siemens, σε έργα που χρηματοδοτήθηκαν από την τράπεζα και ταυτόχρονα κατήγγειλε το γεγονός του διακανονισμού ως παραβίαση του κοινοτικού δικαίου, (αφού κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τις κοινοτικές οδηγίες), αλλά και το ότι ενώ οι οδηγίες επιβάλλουν να τιμωρείται μια επιχείρηση με αποκλεισμό από μελλοντικούς διαγωνισμούς για συγκεκριμένο διάστημα, η «ποινή» που επιβλήθηκε στην Siemens ήταν όχι ο αποκλεισμός της εταιρείας αλλά ο αποκλεισμός κάποιου επιχειρησιακού τμήματος της.

Συνεχίζοντας την ερώτησή του, ο Ν. Χουντής, περιγράφει επίσης με ειρωνικό τρόπο το γεγονός ότι «η Siemens δεσμεύτηκε να παρέχει χρηματοδότηση συνολικού ύψους 13,5 εκατομμύριων ευρώ σε διάστημα πέντε ετών σε διεθνείς οργανισμούς, μη κυβερνητικές οργανώσεις κ.α, τη στιγμή που ο γερμανικός επιχειρηματικός κολοσσός έχει καταδικαστεί από πολυάριθμα δικαστήρια για απάτες.

Ο κ. Semeta, εξ ονόματος της Επιτροπής, αρνήθηκε να απαντήσει σε συγκεκριμένα ερωτήματα του Ν. Χουντή, δηλαδή: σε ποια ακριβώς έργα υπήρξαν παραβιάσεις που οδήγησαν σε αυτό τον διακανονισμό, για τι είδους παραβιάσεις πρόκειται και ποιος ήταν ο οικονομικός τους αντίκτυπος αλλά και στο ερώτημα αν υπάρχει προηγούμενο αντί να τιμωρείται μια εταιρία που παραβίασε κατάφωρα τους νόμους, να «πέφτει στα μαλακά» με ανούσιους και ανέξοδους δήθεν «συμβιβασμούς». Αρκέστηκε να δηλώσει ότι «η OLAF δεν μπορεί να γνωστοποιήσει λεπτομερή στοιχεία σχετικά με την έρευνα για λόγους προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» (!!) και ότι «η συμφωνία που επιτεύχθηκε στο πλαίσιο του διακανονισμού περιλαμβάνει δέσμευση από μέρους της Siemens ότι το συγκεκριμένο επιχειρησιακό τμήμα θα απέχει οικειοθελώς (!!) από την υποβολή προσφορών για έργα που χρηματοδοτούνται από την ΕΤΕπ και από κάθε είδους σχέση με την τράπεζα για 18 μήνες».

Με αφορμή τα παραπάνω ο Ν. Χουντής έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Η πρωτοφανής κάλυψη, κατά παράβαση ακόμα και της κοινοτικής νομοθεσίας, που παρέχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, με τον «εξωδικαστικό συμβιβασμό» προς τη Siemens, αποτελεί προσβολή της νοημοσύνης των ευρωπαίων πολιτών.

Αυτή η απόφαση έρχεται σε συνέχεια ενός άλλου εξίσου απαράδεκτου εξωδικαστικού συμβιβασμού που έκανε η ελληνική κυβέρνηση με τη Siemens, δίνοντάς της συγχωροχάρτι με μια απαράδεκτη συμφωνία έναντι αποζημιώσεων και «επενδύσεων» ύψους 270 εκατ. ευρώ, που ούτε και αυτή υλοποιήθηκε.

Η υπόθεση της Siemens ήταν ένα αγκάθι στις ελληνο-γερμανικές σχέσεις. Τώρα, που με τους εξωδικαστικούς συμβιβασμούς, αποδόθηκε δικαιοσύνη, καλωσορίζουμε το γερμανό Υπουργό Οικονομικών, κ. Σόιμπλε, που έρχεται αύριο, και ο οποίος, σύμφωνα με δημοσιεύματα, φέρνει στη βαλίτσα του 100 εκατ. ευρώ σε δάνεια, για την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων.

Θέλουμε να του θυμίσουμε ότι το 2011 η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τη διερεύνηση του σκανδάλου της Siemens, προσδιόριζε τη ζημιά που υπέστη το ελληνικό δημόσιο κατά προσέγγιση στα 2 δις ευρώ για τα οποία η εταιρεία, και όχι τα πρόσωπα, ποτέ δεν καταδικάστηκε, όχι μόνο από την ελληνική, αλλά ούτε και από τη γερμανική δικαιοσύνη και ότι ποτέ δεν μάθαμε για ποια έργα υπήρξαν, οι όποιες «καταδικαστικές αποφάσεις»

Με αυτές τις σκέψεις ευχόμαστε στον κ. Σόιμπλε το καλώς ορίσατε και… καλές δουλειές!»​

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Silfra: Κολυμπώντας ανάμεσα σε δύο ηπείρους!

Η Silfra είναι ένα καταδυτικό σημείο στην Ισλανδία όπου οι δύτες μπορούν να κολυμπήσουν ανάμεσα σε δύο ηπείρους: τη βόρεια Αμερική και την Ευρώπη. Πρόκειται για μια τεράστια ρωγμή στην επιφάνεια της γης, όπου οι ηπειρωτικές πλάκες συναντώνται, ενώ το άνοιγμα μεταξύ τους διευρύνεται περίπου δύο εκατοστά ανά έτος. Στα βαθιά νερά του Ατλαντικού Ωκεανού αυτή η ρωγμή είναι εντελώς αόρατη, αλλά στη Silfra το νερό είναι τόσο καθαρό από την τήξη των παγετώνων της Ισλανδίας που γίνεται πλήρως ορατό.

Η εκπληκτική ορατότητα κάνει τη Silfra ένα δημοφιλές σημείο κατάδυσης. Από πάνω μοιάζει με λίμνη, αλλά όταν οι δύτες βουτήξουν νιώθουν να αιωρούνται στο θαλάσσιο κενό ανάμεσα σε δύο τεκτονικές πλάκες. Το χάσμα οδηγεί σε μια σπηλιά 600 μέτρων, ενώ το νερό έχει θερμοκρασία -4 ° C καθώς προέρχεται από το λιώσιμο των παγετώνων περίπου 20 χιλιόμετρα μακριά, γεγονός που καθιστά ααδύνατη την ύπαρξη υδρόβιας ζωής. Η ορατότητα είναι εξαιρετική σε σχεδόν 100 μέτρα, ενώ το υποβρύχιο τοπίο συμπληρώνουν σπηλιές, χαράδρες και πολλαπλά τούνελ.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Σύγχυση εννοιών…

Λέξεις και έννοιες…
Έννοιες και λέξεις….
Όλα σε ένα τσουβάλι….
Ανακάτεμα…και έχουμε το νέο Ελληνικό λεξικό. 

Γράφει η χμ...

Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, πιο συγκεκριμένα στη γλώσσα μας, πολλές λέξεις έχουν αλλάξει έννοια.

Όταν πουλάς την περιουσία σε εξευτελιστική τιμή, και ιδιαίτερα όταν αυτή είναι Δημόσια, λέγεται πλέον Αξιοποίηση.

Οι αντιδράσεις (καμιά φορά βίαιες και καταδικαστέες) για την ανεξέλεγκτη εισροή αλλοδαπών που έφερε την αύξηση της εγκληματικότητας, τη διόγκωση παράνομων δραστηριοτήτων, τη δημιουργία γκέτο κ.τ.λ. ονομάζεται Ρατσισμός.

Οι χρηματοδοτήσεις ιδιωτικών εταιριών, π.χ. τράπεζες, λέγετε Διάσωση της χώρας.

Οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ονομάζονται Δημοκρατία.

Η απαξίωση του εργατικού δυναμικού και ο εξευτελισμός του ατομικού εισοδήματος, λέγονται αντιμετώπιση της Ανεργίας.

Η καταστροφή της αγροτικής παραγωγής ονομάζεται Πράσινη Ενέργεια.

Μόνιμα χαράτσια, φορολογίες, κατάργηση της ιδιοκτησίας (μην ξεχνάτε πληρώνουμε πλέον ετήσιο «ενοίκιο» λόγω ιδιοκτησίας) λέγονται Έκτακτες Εισφορές.

Τα παιδιά πλέον ονομάζονται Τεκμήρια.

Η φορολόγηση ακόμα και ανέργων, αστέγων κ.τ.λ. λέγεται Εισφορά Αλληλεγγύης (για ποιους είναι άραγε;).

Η κατάργηση βασικών Δημόσιων παροχών και οι μειώσεις μισθών και συντάξεων ονομάζεται Εξορθολογισμός.

Η σταδιακή, αλλά σε γρήγορους ρυθμούς, κατάργηση της Δημόσιας Παιδείας και Υγείας λέγετε Εξυγίανση.

Η αύξηση του χρέους με ταχύτατους ρυθμούς λέγεται Μνημόνιο.

Οι πολιτικοί που στηρίζουν το μνημόνιο, το υπογράφουν αλλά διαφωνούν με αυτό, ονομάζονται Μνημονιακοί.

Οι πολιτικοί που δεν στηρίζουν το μνημόνιο αλλά δεν το καταρρίπτουν, λέγονταιΑντιμνημονιακοί.

Οι προδότες, ελεεινοί, τιποτένιοι πολιτικοί που φυσικά ΕΜΕΙΣ επιλέξαμε λέγονταιΣΩΤΗΡΕΣ!

Πόσο πλούσια είναι τελικά η γλώσσα μας!  

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Καταπέλτης η Ζώη Γεωργαντά - VIDEO

Τον Σεπτέμβρη του 2011 οι καταγγελίες της Ζωής Γεωργαντά που επιβεβαιώθηκαν απ'την Alpha bank, και τον προϊστάμενο του συμβουλίου της ΕΛΣΤΑΤ, μας έκαναν να πιστέψουμε πως η υπόθεση του δήθεν εθνικού χρέους και της αντισυνταγματικής δανειακής σύμβασης που είχε ως αποτέλεσμα το πρώτο μνημόνιο, θα έκλεινε μια για πάντα γιατί το ποσοστό του ελλείμματος επί του ΑΕΠ που παρουσίασαν ήταν πλαστό.

Οι καταγγελίες της κ. Γεωργαντά αφορούν τόσο μέλη της ΕΛΣΤΑΤ, όσο και μέλη της EUROSTAT και της ευρωπαϊκής επιτροπής (κομισιόν). Το θέμα έχει τεράστιες διαστάσεις, εάν βέβαια η «Δικαιοσύνη» φτάσει στην αλήθεια. Όλη η Ευρώπη πρέπει να δείξει ενδιαφέρον στην καμπή της κρίσιμης αυτής δικογραφίας και ιδιαιτέρως η προσφάτως εισαχθείσα στο ολέθριο καθεστώς του ΔΝΤ, Κύπρος.

Συγχαρητήρια στην κ. Γεωργαντά για το πολύτιμο έργο της και για την πατριωτική υπερηφάνειά της. Η κ. Γεωργαντά μόλις αντιλήφθηκε την εκτροπή των μελών της ΕΛΣΤΑΤ, παραιτήθηκε από μέλος και κατήγγελλε τα όσα γνώριζε. Ο αγώνας της, πέρα από τα προφανή απτά αποτελέσματα που αποφέρει, λειτουργεί και ως φάρος ηρωισμού, ήθους και ακεραιότητας,  στο απέραντο σκοτάδι προδοσίας που έχει πλακώσει την ελληνική γη.

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Η «απάτη» του flash smelting στην επένδυση της Ελληνικός Χρυσός.

Η μέθοδος της ακαριαίας τήξης ή flash smelting είναι η μέθοδος που έχει επιλεγεί από την εταιρεία ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για την μεταλλουργική επεξεργασία των χρυσοφόρων συμπυκνωμάτων της Χαλκιδικής. Κριτήριο για την επιλογή της ήταν η αποφυγή μεθόδων που απαιτούν τη χρήση κυανίου, δεδομένου ότι αυτός ήταν ένας από τους κύριους λόγους ακύρωσης από το ΣτΕ της προηγούμενης πρότασης για δημιουργία εργοστασίου χρυσού στη Χαλκιδική από την Καναδική TVX (απόφαση 613/2002). Η μέθοδος flash smelting θεωρήθηκε “βασική συνιστώσα του Επενδυτικού Σχεδίου” και αποτέλεσε τον “κορμό” ολόκληρης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, της Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων και της απόφασης 1492/2013 του Συμβουλίου Επικρατείας που απορρίπτει τις προσφυγές των κατοίκων. Ωστόσο, αποδεικνύεται ότι η εταιρεία εξαπάτησε τη Διοίκηση σχετικά με τη δυνατότητα βιομηχανικής εφαρμογής της μεθόδου, όπως αυτή περιγράφεται στη μελέτη, στα συμπυκνώματα Σκουριών και Ολυμπιάδας. Η απάτη αυτή οδηγεί σε μελλοντική ακύρωση όλο το Επενδυτικό Σχέδιο, αφού όμως στη Χαλκιδική θα έχουν δημιουργηθεί μη αναστρέψιμα τετελεσμένα γεγονότα.

H εξαπάτηση της Διοίκησης προκύπτει ολοκάθαρα από το πρόσφατο κείμενο "Σχολιασμός της1492/2013 απόφασης του ΣτΕ σε ό,τι αφορά τηνεφαρμοσιμότητα της μεταλλουργικήςμεθόδου ακαριαίας τήξης" του μηχανικού μεταλλείων κ. Γιώργου Ψυχογιόπουλου. Επαναλαμβάνουμε τα βασικά σημεία του κειμένου, τονίζοντας ότι οι απόψεις και οι κρίσεις που τα συνοδεύουν είναι δικές μας:

• Aνακριβώς η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεταλλουργικής μεθόδου flash smelting στα συμπυκνώματα Σκουριών και Ολυμπιάδας Χαλκιδικής είναι «Βέλτιστη Διαθέσιμη Τεχνική» (ΒΑΤ), ισχυρισμό που πρόθυμα και χωρίς διασταύρωση υιοθέτησαν η Διοίκηση και το ΣτΕ.

• Ψευδώς ισχυρίστηκε ότι έχουν γίνει "μεγάλης κλίμακας δοκιμές" που αποδεικνύουν την εφαρμοσιμότητα της μεθόδου στα συγκεκριμένα συμπυκνώματα με τις συγκεκριμένες αναλογίες, ισχυρισμό που επίσης πρόθυμα δέχτηκαν η Διοίκηση  (πλην της Διεύθυνσης Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών του ΥΠΕΚΑ) και το ΣτΕ. Αποτελέσματα τέτοιων δοκιμών δεν έχουν κατατεθεί, ούτε στη ΜΠΕ ούτε μεταγενέστερα. Αντίθετα, στο Technical Report της εταιρείας (14 Ιουλίου 2011), επιβεβαιώνεται ότι πρόκειται για μια νέα εφαρμογή της μεθόδου σ’αυτού του τύπου τα συμπυκνώματα και ότι οι δοκιμές βρίσκονται στο στάδιο έρευνας και ανάπτυξης, ενώ εγκαταλείπεται η παραγωγή τελικών προϊόντων χρυσού, χαλκού και αργύρου.

• Η Διοίκηση όφειλε, πριν από την έκδοση της σχετικής Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), να ζητήσει να γίνουν περισσότερες δοκιμές, όπως είχε ζητήσει η αρμόδια διεύθυνση.

• Το ΣτΕ όφειλε να βασίσει την κρίση του για τη μέθοδο αυτή στη γνωμοδότηση της μόνης αρμόδιας για τεχνικά ζητήματα υπηρεσίας, η οποία ουσιαστικά "ήταν αρνητική και όχι θετική", καθώς έθετε ως προϋπόθεση την τροποποίηση και συμπλήρωση της ΜΠΕ, κάτι που τελικά δεν έγινε.

Καταθέτουμε εδώ τα δικά μας συμπεράσματα από την επικοινωνία μας με τις αρμόδιες υπηρεσίες σχετικά με το θέμα της μεταλλουργίας flash smelting, ελπίζοντας να φωτίσουν λίγο τις αδιαφανείς συνθήκες με τις οποίες αδειοδοτήθηκε περιβαλλοντικά η επένδυση καταστροφής της Χαλκιδικής.

Για την αξιολόγηση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων έχει συσταθεί στο ΥΠΕΚΑ "Ομάδα Συντονισμού για τα περιβαλλοντικά θέματα (αξιολόγηση Μελετών Περιβάλλοντος) που σχετίζονται με την παραγωγή χρυσού στην Ελλάδα". Τυπικά και ουσιαστικά ωστόσο "περιβαλλοντικά αδειοδοτούσα αρχή" για την επένδυση παραμένει η Ειδική Υπηρεσία Περιβάλλοντος, ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ η οποία παίζει επιτελικό ρόλο στη λειτουργία της Ομάδας Συντονισμού. Ο  Προϊστάμενος της ΕΥΠΕ, κ. Επαμεινώνδας Τολέρης, είναι και  Συντονιστής της ανωτέρω Ομάδας.

Στις 28.01.2013, το "Παρατηρητήριο" απέστειλε  στην ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ επιστολή (εδώ),  συνοδευόμενη από ΥΠΟΜΝΗΜΑ με θέμα “Μεταλλουργία flash smelting στη Χαλκιδική” (εδώ). Με το ΥΠΟΜΝΗΜΑ, το οποίο κοινοποιήθηκε και στην εταιρεία, κατατέθηκε σειρά στοιχείων και εκτενής διεθνής βιβλιογραφία που αποδεικνύουν ότι η μέθοδος flash smelting δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί όπως περιγράφεται στη ΜΠΕ στα συμπυκνώματα των μεταλλείων της Χαλκιδικής και ιδίως στα αρσενικούχα της Ολυμπιάδας. Με την επιστολή κατηγορούσαμε ευθέως την ΕΥΠΕ  ότι δεν έκανε σωστά τη δουλειά της, αφού αγνόησε την ουσιαστικά αρνητική γνωμοδότηση της αρμόδιας Διεύθυνσης Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών, και θέταμε κάποια συγκεκριμένα ερωτήματα.

Η ΕΥΠΕ απάντησε εγγράφως στην επιστολή μας στις 7-2-2013, σε χρόνο εκπληκτικό για δημόσια υπηρεσία, για να μας γνωστοποιήσει ότι: “για όσα αναφέρονται στην επιστολή σας και ειδικά στα τρία ερωτήματα που θέτετε δεν είναι αρμόδια η ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ να σας απαντήσει”. Μπορείτε να διαβάσετε το έγγραφο εδώ σε pdf.

Eπικοινωνήσαμε τηλεφωνικά με την ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ για να μας λυθεί η απορία ποιος είναι τελικά αρμόδιος. Η ευγενέστατη κα Ψάιλα, της οποίας το όνομα βρισκόταν πάνω στο έγγραφο, αφού αρχικά απάντησε αυθόρμητα "δεν ξέρω...",  μας παρέπεμψε βιαστικά στον Προϊστάμενό της, τον κ. Επαμεινώνδα Τολέρη.  Δεν γνωρίζει άραγε η κα Ψάιλα τη νομοθεσία; Σίγουρα τη γνωρίζει, όμως εδώ βρισκόμαστε σε αχαρτογράφητη περιοχή.  Έχουμε ένα τεράστιο έργο, με τεράστιες επιπτώσεις, το οποίο εγκρίθηκε και προχωράει ΧΩΡΙΣ να έχει αποδειχθεί ότι είναι τεχνικά εφικτό. Δεν είναι περίεργο που τώρα το σκέφτονται τι θα  μας πουν...

Η συζήτηση με τον κ. Τολέρη έγινε στις 15 Μαρτίου 2013. Διαβάστε τα βασικά της σημεία και ακολουθεί σχολιασμός.

Αρχικά ο κ. Τολέρης δήλωσε ότι “παρερμηνεύθηκε το έγγραφο της υπηρεσίας” (της ΕΥΠΕ) και ότι “για τις εγκρίσεις των Τεχνικών Μελετών είναι άλλη υπηρεσία αρμόδια, είναι η Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών της Γενικής Διεύθυνσης Φυσικού  Πλούτου”.

Στην ερώτηση πώς η υπηρεσία εξέδωσε Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για την επένδυση, όταν υπάρχουν αμφιβολίες αν η μέθοδος μεταλλουργίας είναι τεχνικά εφαρμόσιμη ή όχι, η απάντηση ήταν:

“Η Εγκριση Περιβαλλοντικών Όρων αφορά τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που κατατέθηκε. Αυτή η μελέτη αξιολογήθηκε περιβαλλοντικά, όχι από την ΕΥΠΕ, αλλά από μια επιτροπή που υπάρχει στο ΥΠΕΚΑ από όλες τις διευθύνσεις. Το αν αυτή η μελέτη και αυτή η μέθοδος  τεχνικά είναι εφαρμόσιμη ή όχι δεν είναι στις αρμοδιότητες της υπηρεσίας. Οι αρμοδιότητες της είναι το συγκεκριμένο έργο, όπως προτείνεται, τι επιπτώσεις έχει. Τα τεχνικά ζητήματα εξετάζονται στην έγκριση των τεχνικών μελετών από την αρμόδια υπηρεσία. Αν δεν λειτουργεί η μέθοδος και δεν εγκριθεί η τεχνική μελέτη του έργου η εταιρεία πρέπει να κλείσει, να προτείνει άλλη μέθοδο και να γίνει η περιβαλλοντική αδειοδότηση από την αρχή ή να μην προτείνει τίποτα και να το κλείσει. Από την εταιρεία δεν υπάρχει αίτημα για αλλαγή της μεθόδου, με αυτή τη μέθοδο αξιολογήθηκε και αυτή τη μέθοδο υποχρεούται να εφαρμόσει.

Αν δεν την εφαρμόσει, δεν ισχύει η απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.

Στην ερώτηση “Από πού προκύπτει ότι αυτό που λέει η εταιρεία ότι έχουν γίνει δοκιμές βιομηχανικής κλίμακας με το συγκεκριμένο συμπύκνωμα ισχύει;” ο  κ. Τολέρης απάντησε ότι “αυτά είναι τεχνικά ζητήματα της εταιρείας, η  εταιρεία δήλωσε ότι έχει κάνει αξιολόγηση και ότι η μέθοδος αυτή εφαρμόζεται”.

Επιμείναμε και ρωτήσαμε αν εκείνοι (η ΕΥΠΕ ή η επιτροπή) έχουν δει τα αποτελέσματα αυτών των δοκιμών. Η απάντηση ήταν:

“Εμείς εξετάζουμε τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου, όπως λέει η κοινοτική οδηγία. Αν η αρμόδια υπηρεσία που εγκρίνει τις τεχνικές μελέτες πει ότι η μέθοδος αυτή δεν εφαρμόζεται, που δε μας το είπε, τότε δεν ισχύουν οι περιβαλλοντικοί όροι, νέα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων και πάμε από την αρχή.

Στην ερώτηση: “Η αρμόδια υπηρεσία δεν σας είπε ότι δεν εφαρμόζεται, σας είπε όμως ότι απαιτούνται περισσότερες δοκιμές σε μεγαλύτερη κλίμακα, ενώ η εταιρεία λέει ότι έχει δοκιμές σε βιομηχανική κλίμακα”, ο κ. Τολέρης απάντησε “Ναι, πρέπει να γίνουνε περισσότερες δοκιμές όταν υποβληθεί η τεχνική μελέτη, αυτό εννοεί η υπηρεσία”.

Τελευταία ερώτηση: “Με Τεχνική Έκθεση της European Goldfields (σημ.: μητρικής εταιρείας τότε της Ελληνικός Χρυσός) η οποία έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο μετά την υπογραφή του κ. Παπακωνσταντίνου όλα αυτά ανατρέπονται...”.

Απάντηση: “Εμείς, η επιτροπή στο ΥΠΕΚΑ, περιβαλλοντικά αξιολόγησε τη συγκεκριμένη μελέτη, συγκεκριμένη μέθοδο, συγκεκριμένο έργο...”.

Κάπου εδώ τελείωσε η συζήτηση, αφ'ενός γιατί ο κ. Τολέρης ανυπομονούσε να φύγει, αφ'ετέρου γιατί ήταν σαφές πώς, όποια ερώτηση και να κάναμε, την ίδια ακριβώς απάντηση θα παίρναμε. Αυτός και η Επιτροπή (η Ομάδα Συντονισμού) τη μελέτη αξιολόγησαν! Αποκλειστικά. Χωρίς να τους ενοχλήσει η απουσία των βιομηχανικών δεδομένων και χωρίς να τους απασχολήσει αν το σενάριο μεταλλουργίας που παρουσίασε η εταιρεία μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη. Άλλωστε σε αυτή την Ομάδα Συντονισμού, που συγκροτήθηκε με την Απόφαση 122690/3.3.2010 ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ και αξιολόγησε τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, δεν υπήρχε ΚΑΝΕΙΣ που να μπορεί να εκφέρει γνώμη για την τεχνική πλευρά του έργου. Όμως, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις εξαρτώνται άμεσα από το μεταλλουργικό-τεχνικό κομμάτι. Ο Ευρωπαίος νομοθέτης που συνέταξε την κοινοτική οδηγία για την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων έργων και δραστηριοτήτων, την οποία επικαλείται ο κ. Τολέρης, θα έχανε τα μαλλιά του, αν μάθαινε πώς την εφαρμόζουμε εδώ στην Ελλάδα...

Aς δούμε την ταυτότητα της Ομάδας Συντονισμού. Εκτός από την ΕΥΠΕ με τον κ. Τολέρη, στην Ομάδα Συντονισμού συμμετέχουν επτά Τμήματα και Διευθύνσεις του ΥΠΕΚΑ:

• Τα Τμήματα Γενικών Περιβαλλοντικών Θεμάτων, Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος και Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων της Διεύθυνσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού/ΥΠΕΚΑ
• Το Τμήμα Χρήσεων Γης & Χωρικής Οργάνωσης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων της Διεύθυνσης Χωροταξίας/ΥΠΕΚΑ
• Η Διεύθυνση Πολεοδομικού Σχεδιασμού/ΥΠΕΚΑ
• Η Διεύθυνση Υποστήριξης και Ανάπτυξης της ΚΥΥ/ΥΠΕΚΑ
• Η Διεύθυνση Αισθητικών Δασών, Δρυμών & Θήρας/ΥΠΕΚΑ

Λάμπει δια της απουσίας της η πλέον αρμόδια Διεύθυνση: η Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών του ΥΠΕΚΑ, η οποία ευθύνεται για την έγκριση του Επενδυτικού Σχεδίου και των Τεχνικών Μελετών - η ΜΟΝΗ υπηρεσία που έχει την επιστημονική εξειδίκευση και τη δικαιοδοσία να αξιολογήσει το τεχνικό κομμάτι της ΜΠΕ και ειδικά τη μεταλλουργία, η οποία είναι καθοριστική για τις επιπτώσεις του έργου και αποφασιστικής σημασίας για την έγκριση της επένδυσης.

Ας δεχτούμε ότι είναι τυχαίο ότι από αυτή την πολυμελή και πολυσυλλεκτική Ομάδα παραλείφθηκε η ΜΟΝΑΔΙΚΗ υπηρεσία που θα μπορούσε να έχει (και είχε, όπως φάνηκε στη συνέχεια) κριτική θέση απέναντι στο μεγαλεπήβολο σχέδιο της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για τη Χαλκιδική, αν και δεν το νομίζουμε. Η "παράλειψη" μοιάζει να είναι συστηματική, γιατί η ίδια Διεύθυνση απουσιάζει και απότην επόμενη Επιτροπή "για την αξιολόγηση μελετών που σχετίζονται με τη παραγωγή χρυσού στην Ελλάδα", που δημιουργήθηκε τον Αύγουστο 2011 και της οποίας προεδρεύει (μαντέψτε...) πάλι ο κ. Τολέρης της ΕΥΠΕ.

Αλλά η απαράδεκτη “παράλειψη” είναι ότι τα μέλη της Ομάδας Συντονισμού και η ΕΥΠΕ δεν  έλαβαν υπόψη την αρμόδια υπηρεσία η οποία εγγράφωςκαι έγκαιρα είχε διαβιβάσει τις απόψεις της, αν και γνώριζαν ότι είχε διατυπώσει σοβαρές επιφυλάξεις για την εφαρμοσιμότητα της μεθόδου flash smelting.

Μοιραία (ή σκόπιμα;), η αξιολόγηση της ΜΠΕ στηρίχτηκε αποκλειστικά στις διαβεβαιώσεις της ίδιας της εταιρείας, η οποία την εποχή εκείνη δήλωνε απόλυτα βέβαιη ότι η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί στη Χαλκιδική: Ενώ στη ΜΠΕ του 2010 ισχυριζόταν είχαν διεξαχθεί για λογαριασμό της "μεγάλης κλίμακας πιλοτικές δοκιμές" από την Outotec στη Φινλανδία, έφτασε στις  11.03.2011 ("ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ...") να δηλώνει ότι η μέθοδος "σε βιομηχανική κλίμακα έχει δοκιμαστεί και μάλιστα με τον πυρίτη της Ολυμπιάδας και δεν απαιτείται καμία περαιτέρω δοκιμή"! Οι ισχυρισμοί αυτοί διαψεύστηκαν από την ίδια την Outotec στην Τεχνική Έκθεση της 14ης Ιουλίου 2011. Φυσικά κανένα σχετικό στοιχείο δεν κατατέθηκε ποτέ στην αρμόδια υπηρεσία. Όμως ανάμεσα στην κρατική  υπηρεσία που έλεγε ότι τέτοιες δοκιμές δεν υπάρχουν και οφείλουν να προηγηθούν μαζί με ενδεχόμενη τροποποίηση της ΜΠΕ και στην ιδιωτική εταιρεία που έλεγε ότι υπάρχουν, ο κ. Τολέρης και η ομάδα του επέλεξαν να πιστέψουν την δεύτερη. Σήμερα ο κ. Τολέρης αναγνωρίζει ότι απαιτούνται περισσότερες δοκιμές και πετάει το μπαλάκι  πίσω στην υπηρεσία που από το 2010 είχε επισημάνει την έλλειψη, ερμηνεύοντας το έγγραφό της κατά το δοκούν. Παρακάμπτω και πετάω τις ευθύνες στον παρακαμφθέντα!

Με βάση τα ανωτέρω και το κείμενο σχολιασμού της απόφασης του ΣτΕ του κ. Ψυχογιόπουλου, είναι προφανές ότι ουσιαστική περιβαλλοντική αξιολόγηση του έργου, ειδικά σε ότι αφορά το κομμάτι της μεταλλουργίας, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ. Αυτό που αξιολογήθηκε ήταν ένα σενάριο. Όλα τα ωραία και καθησυχαστικά που αναφέρονται στην παράγραφο 13 της απόφασης1492/2013 του ΣτΕ δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα: Η συγκεκριμένη εφαρμογή του flash smelting είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που εφαρμόζεται στο 50% της παραγωγής χαλκού παγκοσμίως, δεν είναι "βέλτιστη διαθέσιμη τεχνική", δεν είναι "state of the art", δεν έχει δοκιμασθεί σε ημιβιομηχανική κλίμακα και δεν έχει καμία σχέση με τη μεταλλουργία της Aurubis στο Αμβούργο. Το ΣτΕ, το οποίο κατά την πάγια πρακτική και νομολογία του δεν  προβαίνει σε τεχνικές κρίσεις, υιοθέτησε άκριτα και συμπεριέλαβε στο κείμενο της απόφασης ως θέσφατα όλους τους ισχυρισμούς της εταιρείας. Το ΣτΕ και ο Προϊστάμενος της ΕΥΠΕ αλληλοδιαψεύδονται: το μεν λέει ότι έχουν γίνει όλες οι δοκιμές που αποδεικνύουν την εφαρμοσιμότητα της μεθόδου, ο δε λέει ότι δεν έχουν γίνει αλλά δεν χρειάζονται τώρα, θα δούμε αργότερα... Όμως, τόσο η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων, όσο και η απόφαση του ΣτΕ, βασίστηκαν στη διαβεβαίωση της Διοίκησης, δηλαδή της ΕΥΠΕ που την διαβεβαίωσε η εταιρεία, ότι ΕΧΟΥΝ γίνει όλες οι απαραίτητες δοκιμές, "σε βιομηχανική κλίμακα και μάλιστα με τον πυρίτη της Ολυμπιάδας"...

Όλοι γνώριζαν ότι, χωρίς τη διαβεβαίωση, αληθή ή ψευδή, ότι "έχουν γίνει όλες οι δοκιμές" καμία ΜΠΕ δεν θα ήταν δυνατόν να εγκριθεί ούτε να περάσει από τη δοκιμασία του ΣτΕ. Όπως τονίζεται στην απόφαση του ΣτΕ, η συγκεκριμένη μέθοδος μεταλλουργίας είναι "βασική συνιστώσα του επενδυτικού σχεδίου και επηρεάζει το συνολικό σχεδιασμό" και "η εφαρμογή της κρίνεται, τόσο από την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.  όσο και από τη Διοίκηση, απαραίτητη προϋπόθεση για την αξιοποίηση των παραγομένων συμπυκνωμάτων πυριτών Ολυμπιάδας και χαλκού – χρυσού Σκουριών". Δηλαδή χωρίς αυτή τη συγκεκριμένη μέθοδο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΕΝΔΥΣΗ.

Πού οδηγεί το σκεπτικό "πρώτα αδειοδοτούμε και μετά ελέγχουμε αν γίνεται" του κ. Τολέρη;

Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα της επένδυσης, η εταιρεία έχει άλλα πέντε χρόνια (μέχρι το 2018) για να τεκμηριώσει την εφαρμοσιμότητα της μεθόδου και να ξεκινήσει την κατασκευή του εργοστασίου. Μέχρι τότε, χάρη στο ΣτΕ, το ξεκοίλιασμα του Κακάβου θα προχωράει κανονικά. Το εργοστάσιο εμπλουτισμού των Σκουριών θα έχει κατασκευαστεί και θα παράγει συμπυκνώματα χαλκού-χρυσού που θα εξάγονται χωρίς κανένα όφελος για το Ελληνικό Δημόσιο. Τα δυο μεγάλα ρέματα/υδροδότες της περιοχής, ο Καρατζάς και το Λοτσάνικο, θα έχουν μετατραπεί σε χώρους απόθεσης αποβλήτων εμπλουτισμού. Το φυσικό ανάγλυφο του βουνού θα έχει αλλάξει ολοκληρωτικά.

Αν οι δοκιμές αποτύχουν, όπως είναι και το πιθανότερο γιατί παρόμοια μεταλλουργική μονάδα δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο, η Τεχνική Μελέτη (το ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ της Μεταλλουργίας) δεν θα εγκριθεί. Τότε θα πρέπει να βρεθεί μια πολιτική ηγεσία στο ΥΠΕΚΑ που θα έχει το θάρρος να σταματήσει μια επένδυση που θα βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο υλοποίησης, μέχρις ότου ο φορέας της επένδυσης (ΑΝ υπάρχει ακόμα) συντάξει νέα ΜΠΕ με διαφορετική πρόταση μεταλλουργίας και πετύχει την έγκρισή της σύμφωνα με το νόμο - διαδικασία που θα πάρει οπωσδήποτε κάποια χρόνια. Ας κρίνουν οι αναγνώστες αν αυτό που περιγράψαμε πιο πάνω έχει καμιά πιθανότητα να συμβεί στην Ελλάδα.

Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι σε συνάντηση που είχαν μέλη της Επιτροπής Αγώνα με τον Πρόεδρο του ΣτΕ κ. Μενουδάκο στις 22.1.2013, του παρουσίασαν το ΥΠΟΜΝΗΜΑ και του εξέθεσαν τα νέα στοιχεία σχετικά με την εφαρμογή της μεθόδου flash smelting στη Χαλκιδική. Ο Πρόεδρος αναγνώρισε ότι το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό και προέτρεψε να κατατεθεί το ΥΠΟΜΝΗΜΑ στην εισηγήτρια της υπόθεσης κα Σακελλαροπούλου. Κατατέθηκε, εν γνώσει μας ότι ήταν εκπρόθεσμο, αλλά με την ελπίδα ότι η κυρία εισηγήτρια θα μπορούσε να παραβεί τον τύπο για να δώσει στην κρίση του ΣτΕ κάτι που  θα ανέπτρεπε όλο το σαθρό οικοδόμημα της Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων. Η κα Σακελλαροπούλου το παρέλαβε, ενημερώθηκε για το περιεχόμενό του και όπως μάθαμε από την παράγραφο 31 της απόφασης 1492/2013 αποφάσισε να μην το συμπεριλάβει στα στοιχεία της υπόθεσης. Βολική απόφαση.

Έτσι ο κ. Τολέρης και το ΣτΕ πέτυχαν το απόλυτο τετελεσμένο στη Χαλκιδική: η "μεγάλη επένδυση" εγκρίθηκε χάρη σε ανύπαρκτα στοιχεία που "νομιμοποιήθηκαν" εν συνεχεία από το ΣτΕ. Και προχωράει με γοργούς ρυθμούς, έχοντας την πολιτική κάλυψη του ίδιου του Πρωθυπουργού που δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι "η επένδυση θα προχωρήσει με κάθε κόστος". Οι παράνομοι βαφτίζονται "νόμιμοι" και οι νόμιμοι "παράνομοι". Η  μόνη "ανομία" που βλέπει ο Πρωθυπουργός είναι οι νόμιμες διαδηλώσεις ενάντια στην “παράνομη” επένδυση, κατά των οποίων έχει εξαπολύσει μια πρωτοφανούς αγριότητας επίθεση καταστολής.

Η αλήθεια θα λάμψει κάποια στιγμή. Είναι αναπόφευκτο σαν χιονοστοιβάδα. Ελπίζουμε να μην είναι αργά για τον Κάκαβο.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Στο εδώλιο οι γυναίκες που γεννούν κατ’ οίκον στην Ελλάδα

Τι αποκαλύπτει δικηγόρος 19 γυναικών που έχουν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Έχετε αναλογιστεί ποτέ αν θα μπορούσατε να γεννήσετε στο σπίτι σας όπως συναντάται, πλέον συχνά στις Ηνωμένες Πολιτείες ή τη Μεγάλη Βρετανία; Η απάντηση είναι πως κανένας δεν σας εμποδίζει να το κάνετε, αρκεί να έχετε γερά νεύρα για να αντιμετωπίσετε όλα τα προβλήματα που θα προκύψουν αμέσως μετά τον τοκετό από το κράτος και τον γραφειοκρατικό μηχανισμό του εδώ στην Ελλάδα.

Το ζουν 79 γυναίκες που θεωρούσαν πως είχαν την επιλογή αυτή –άλλωστε δεν την απαγορεύει ο νόμος- μόνο που τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν μία σκληρή πραγματικότητα, με μία ανελέητη δικαστική διαμάχη που δεν έχει τέλος.

Η δικηγόρος Ηλέκτρα Λήδα-Κούτρα που χειρίζεται τις 19 από αυτές τις υποθέσεις, εξηγεί στο Mothersblog: «Ζήτησαν μόνο να κρατήσουν το γενετικό τους υλικό, το οποίο υπηρεσίες του κράτους θεωρούν ιατρικό απόβλητο».

Κοινώς, όλες τους κινδυνεύουν να βρεθούν στο εδώλιο με την κατηγορία της «ρύπανσης του περιβάλλοντος» επειδή θεώρησαν σημαντικό να κρατήσουν οι ίδιες τον πλακούντα τους, αρνούμενες να τον μεταχειρισθούν ως απόβλητο και να τον παραδώσουν σε ιδιωτικές εταιρίες διαχείρισης αποβλήτων, όπως ορίζει ο Νόμος.

«Με διάφορες κινήσεις που έχουν γίνει, οι γυναίκες που γεννούν κατ' οίκον πρέπει να παραδώσουν υποχρεωτικά σε ιδιωτικούς φορείς το βιολογικό τους υλικό που είναι κοινό όργανο για μητέρα και παιδί» αποκαλύπτει αποκλειστικά στο mothersblog.gr η Ηλέκτρα Λήδα-Κούτρα και συνεχίζει: «Οι γυναίκες αυτές θέλουν να φυτέψουν τον πλακούντα τους και όχι να τον μεταχειριστούν σαν σκουπίδι. Συνηθίζεται αυτό το μοναδικό όργανο που είναι η σύνδεση μητέρας και παιδιού να φυτεύεται και πάνω από αυτό να φυτεύεται ένα δεντράκι που μεγαλώνει συγχρόνως με το παιδί που έχει έρθει στον κόσμο και αυτό έχει τη σημειολογία του για αυτές τις μάνες γιατί είναι ένδειξη σεβασμού προς τη γενναιοδωρία της φύσης και του ίδιου του σώματός τους. Άλλωστε, σε μερικές χώρες, ο πλακούντας θεωρείται φάρμακο και χρησιμοποιείται ανάλογα».

Ο εφιάλτης για τις Ελληνίδες γυναίκες, όπως μας εξηγεί η έγκριτη δικηγόρος, ξεκίνησε από μία καταγγελία που έγινε στο Σώμα Επιθεωρητών Ελεγκτών Υγείας και στη Διεύθυνση Υγείας Θεσσαλονίκης, η οποία έστειλε απόρρητα εγκύκλιο στους ληξιάρχους να μην εγγράφουν την πράξη της γέννησης ενός παιδιού κατ' οίκον αν δεν προσκομίζεται η απόδειξη από τον ιδιωτικό φορέα ότι έχει παραλάβει τα ιατρικά απόβλητα από τον συγκεκριμένο τοκετό. «Αυτό είναι παράνομο!», τονίζει η κυρία Λήδα-Κούτρα και συνεχίζει: «Είναι παράνομο γιατί το ληξιαρχικό γεγονός είναι υποχρέωση του κάθε ληξιάρχου να το εγγράψει, άσχετα με το τι συμβαίνει με τον πλακούντα σε κάθε γέννα. Με αυτόν τον τρόπο δυσχεραίνουν την επιλογή μιας γυναίκας για το πώς θα γεννήσει που είναι ελεύθερο δικαίωμά της».

Η δικηγόρος επισημαίνει: «Με αυτόν τον τρόπο αποθαρρύνεται και το προσωπικό υγείας –μαίες και γιατροί- και έτσι δεν υποστηρίζουν την επιλογή του κατ' οίκον τοκετού ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων γιατί θα βρεθούν και αυτοί κατηγορούμενοι για την πράξη αν εμπλακούν».

Οι 19 γυναίκες που αντιμετωπίζουν τώρα όλα τα παραπάνω –υποθέσεις που χειρίζεται η Ηλέκτρα Λήδα-Κούτρα- έχουν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου το οποίο όπως τονίζει η δικηγόρος είναι σαφές καθώς υποστηρίζει πως «Οι γονείς έχουν το δικαίωμα να ελέγξουν τις συνθήκες τοκετού».

Στην ερώτησή μας τι πρόκειται να γίνει από εδώ και στο εξής και πώς θα λυθεί μία και καλή το όλο πρόβλημα ώστε οι Ελληνίδες να έχουν την επιλογή του κατ' οίκον τοκετού χωρίς προβλήματα, η Ηλέκτρα Λήδα-Κούτρα δηλώνει: «Πρέπει να φάμε την καταδίκη και όταν θα καταδικαστεί και το κράτος για όλα αυτά τα προβλήματα που δημιουργεί σε αυτές τις γυναίκες, τότε θα ευαισθητοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς».
 mothersblog

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Γιώργος Δαυίδ : Χρωστάει 130 εκατ. Ευρω στις τράπεζες και τον έκαναν πρόεδρο στην Eurobank

Πώς ο Mr Coca-Cola, την ημέρα που έβαλε λουκέτο στην εταιρεία του Nutriart (Κατσέλης - Αλλατίνη) επειδή χρωστούσε, ορίστηκε από την τρόικα πρόεδρος της κρατικοποιημένης τράπεζας. Στη Εurobank οφείλει 5,7 εκατ. ευρώ

To πρώτο deal της τρόικας στην Ελλάδα κρύβεται πίσω από την τοποθέτηση του επιχειρηματία Γιώργου Δαυίδ στη θέση του προέδρου της Εurobank. «Μπορεί ο Mr Coca-Cola να είναι σε λίγους μήνες ο νέος ιδιοκτήτης της Εurobank;», ρωτούν πίσω από τις κλειστές πόρτες τραπεζίτες και επιχειρηματίες από τη στιγμή που έγινε γνωστό ότι αναλαμβάνει το πηδάλιο της Εurobank, εξέλιξη που αιφνιδίασε την αγορά. Και όλες οι ενδείξεις συνηγορούν πως, ναι, ο κ. Δαυίδ δεν μπήκε καθόλου τυχαία επικεφαλής στην τράπεζα, αλλά με βάση ένα μελετημένο σχέδιο που θα ξεδιπλωθεί τους επόμενους μήνες με στόχο τον ιδιοκτησιακό έλεγχο της πρώην τράπεζας του Σπύρου Λάτση.

Ο Γιώργος Δαυίδ δεν είναι τυχαία περίπτωση. Σοβαρός και πάντα μετρημένος, ο 76χρονος businessman ανήκει στο πολύ κλειστό κλαμπ των βαθύπλουτων και πανίσχυρων προσώπων της ελληνικής κοινωνίας. Και για την ακρίβεια, όχι απολύτως της ελληνικής. Γεννημένος στην Πέτρα της Κύπρου, με βρετανική υπηκοότητα, ο Γ. Δαυίδ ζει στην Αθήνα, αλλά θα μπορούσε εύκολα να ζει στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο ή στη Ζυρίχη.

Είναι επιχειρηματίας διεθνούς βεληνεκούς, καθώς, μεταξύ άλλων, είναι συνέταιρος της Coca-Cola. H εταιρεία του ομίλου Δαυίδ - Λεβέντη, γνωστή ως Coca-Cola Ελληνική Εταιρία Εμφιαλώσεως Α.Ε. (3Ε), είναι ο μεγαλύτερος ιδιώτης εμφιαλωτής του διάσημου αναψυκτικού. Πουλάει Coca-Cola στην Ευρώπη, στη Ρωσία, στις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, στα Βαλκάνια, στη Νιγηρία κ.α. Είναι τόσο μεγάλη εταιρεία που η πολυεθνική Coca-Cola κάποια στιγμή αξίωσε (και φυσικά πέτυχε) να αγοράσει σημαντικό ποσοστό των μετοχών της.

Η Coca-Cola δεν είναι η μοναδική του ασχολία. Ο όμιλος ξεκίνησε από τη Νιγηρία, όπου έχει και σήμερα πολύ σημαντικές δραστηριότητες, από τον θείο του Αναστάσιο Λεβέντη. Μετά και την απώλεια του αδελφού του Ανδρέα, διοικεί τον τεράστιο επιχειρηματικό όμιλο από κοινού με τους εξαδέλφους του από την οικογένεια Λεβέντη και τα δυο του παιδιά, τον Αναστάση και τον Χάρη. Χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπου που μισεί τη δημοσιότητα, τον ενοχλεί αφάνταστα η ελληνική γραφειοκρατία, όπως και η υπερφορολόγηση που επικρατεί στη χώρα, ενώ περισσότερο από όλα δείχνει να τον ενοχλούν οι πεπαλαιωμένες αντιλήψεις των Ελλήνων πολιτικών.

Η φυγή των επιχειρήσεών του στο εξωτερικό

Εγκατεστημένος χρόνια στην Ελλάδα, κατοικεί σε μια βίλα σε ένα ήσυχο σημείο του Παλαιού Ψυχικού. Τα τελευταία χρόνια όμως ο πατριάρχης της οικογένειας Δαυίδ δείχνει να έχει αγανακτήσει από την ελληνική πραγματικότητα, κάτι που έχει γίνει γνωστό όχι μόνο από τους συνομιλητές του, αλλά και από τις δημόσιες δηλώσεις του, όπως στη γενική συνέλευση της Coca-Cola τον Μάιο του 2011, όπου κατακεραύνωσε τις προθέσεις της τότε κυβέρνησης να επιβληθεί ειδικός φόρος κατανάλωσης στα αναψυκτικά, υπερασπίστηκε τις μεταρρυθμίσεις και επεσήμανε ότι τα μέτρα που είχε πάρει δεν επαρκούσαν. Ο Γ. Δαυίδ απηύδησε, όπως λένε άνθρωποι του περιβάλλοντός του, να πληρώνει φόρους που άλλαζαν και αυξάνονταν κάθε χρόνο, κουράστηκε να αντιμετωπίζει την ελληνική γραφειοκρατία, βαρέθηκε να αισθάνεται ότι προσφέρει συνεχώς φόρους και εισφορές, κάτι που όχι μόνο δεν του αναγνωρίζουν, αλλά επιπλέον επιμένουν να του δημιουρ­γούν και νέα εμπόδια.

Ολοι στη ζωή έχουμε επιλογές, απλώς οι πλούσιοι έχουν περισσότερες. Ετσι ο Γ. Δαυίδ αποφάσισε σιγά-σιγά να αποσύρει τις επιχειρήσεις του από την Ελλάδα.

Τέσσερα χρόνια σκεφτόταν τη μεταφορά της έδρας της Coca-Cola 3E. Ολα έγιναν προσεκτικά και συντονισμένα. Αρχικά μια Διεύθυνση της εταιρείας με περίπου 200 εργαζομένους μεταφέρθηκε στη Βουλγαρία, ακολούθησαν κάτι «αναδιαρθρώσεις», που μεταφράστηκαν σε κλείσιμο τριών εργοστασίων στην Ελλάδα και, τέλος, η έδρα της εταιρείας μεταφέρθηκε στην Ελβετία και οι μετοχές της στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου. «Η Ελλάδα είναι καλή μόνο για διακοπές», είναι το μότο που κυκλοφορεί σε διάφορες πλούσιες οικογένειες της χώρας ως επισφράγιση της απογοήτευσης που τους προκαλεί η όλη κατάσταση. Ο Γ. Δαυίδ εισάκουσε ωστόσο τα πατριωτικά κελεύσματα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και έβαλε χρήματα στην πρόσφατη αύξηση της Εθνικής. Ταυτόχρονα, όμως, μεθοδικά και προσεκτικά εγκατέλειπε επιχειρηματικά τη χώρα.


Το λουκέτο της Κατσέλης

Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνταν και κάποιες «παρανυχίδες» του ομίλου, όπως η Νutriart (Κατσέλης, Aλλατίνη), η πάλαι ποτέ Παπουτσάνης, η αλυσίδα σουβλατζίδικων Πίτα Παν και άλλες νεανικές επιχειρηματικές πρωτοβουλίες του γιου του Χάρη. Οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις δεν πήγαν καλά και ο όμιλος Δαυίδ σταδιακά τις ξεφορτώθηκε με όποιον τρόπο μπορούσε. Οι περισσότερες πουλήθηκαν έναντι ευτελούς τιμήματος, ενώ τη χειρότερη τύχη είχε η Νutriart που πτώχευσε αφήνοντας 500 οικογένειες χωρίς δουλειά, προμηθευτές σε απόγνωση και χρέη περίπου 130 εκατ. ευρώ στις τράπεζες - εκ των οποίων τα 5,7 εκατ. τα χρωστά στη Εurobank. Δραματικά ατυχής χρονισμός το ότι η Νutriart κατέβασε ρολά την ημέρα που αποφασίστηκε από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ότι ο Γ. Δαυίδ θα είναι ο νέος πρόεδρος της Εurobank, της τράπεζας δηλαδή που φεσώθηκε με το δάνειο των 5,7 εκατ. ευρώ. Το γεγονός μονοπώλησε τις πολιτικές εντυπώσεις μετά και τις δηλώσεις που έκανε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος επισκέφθηκε τους εργαζομένους στην κλειστή πλέον εταιρεία. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεσμεύτηκε να φέρει το θέμα στη Βουλή και κατήγγειλε διοίκηση και τράπεζες για συμπαιγνία. Στην αγορά όμως δημιουργήθηκαν και άλλα ερωτήματα. Γιατί ο Γ. Δαυίδ, ενώ προσεκτικά και μελετημένα αποσυρόταν επιχειρηματικά από την Ελλάδα, αποφάσισε ξαφνικά να γίνει πρόεδρος της Eurobank; Πώς γίνεται ένας επιχειρηματίας που έχει αποφασίσει να περιορίσει την παρουσία του στη χώρα την ίδια στιγμή να κάνει μια σοβαρή κίνηση προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση;

Είναι γεγονός, πάντως, ότι οι τράπεζες πάντοτε ενδιέφεραν τον Γ. Δαυίδ. Παλαιότερα ήταν μέλος σε διοικητικά συμβούλια της Τράπεζας Κύπρου και μέχρι πρότινος μετείχε και στο Δ.Σ. της Εurobank. Είναι μέτοχος μιας τράπεζας στην Κύπρο, ο Γιόζεφ Ακερμαν της Deutsche Bank έχει κάνει δύο-τρεις φορές διακοπές στο σκάφος του, ενώ διατηρεί επαφές και διαύλους με σημαντικά πρόσωπα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η τρόικα, η Eurobank και η ομάδα Δαυίδ

Η τοποθέτησή του στη Εurobank έχει τη σφραγίδα της τρόικας και του Μεγάρου Μαξίμου. Σημειώστε επίσης ότι μόλις ολοκληρωθεί ο έλεγχος της τρόικας θα ανακοινωθεί ότι στα προαπαιτούμενα που πρέπει να τηρήσει η κυβέρνηση για τις δόσεις είναι η ιδιωτικοποίηση της Εurobank έως τον Δεκέμβριο, δηλαδή στους επόμενους έξι μήνες. Ταυτόχρονα όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα διακρίνουν κάποιες εκλεκτικές συγγένειες μεταξύ αυτών που ανέλαβαν καίριες θέσεις στη διοίκηση της τράπεζας.

Φίλος και άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του πανίσχυρου επιχειρηματία είναι ο πρώην διοικητής της Εθνικής κ. Τάκης Αράπογλου, ο οποίος ανέλαβε μη εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Εurobank.

Ο κ. Αράπογλου από την επιτυχημένη του θητεία στη διοίκηση της Εθνικής έχει αφήσει άριστες εντυπώσεις στην αγορά και είναι ένα από τα πρόσωπα για τα οποία υπάρχει μεγάλη εκτίμηση και στα κλιμάκια της τρόικας. Στο Μέγαρο Μαξίμου δεν φαίνεται να συμμερίζονται τον ίδιο ενθουσιασμό, ωστόσο δεν άσκησαν βέτο στην είσοδό του στο Δ.Σ. της τράπεζας. Ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Εurobank Χρήστος Μεγάλου επέστρεψε στην Αθήνα ύστερα από πολυετή θητεία στη Credit Suisse στο Λονδίνο. Εξαιρετικά έμπειρος στο investment banking, έχει παρακολουθήσει και εμπλακεί σε όλα τα μεγάλα deals που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Στο παρελθόν ο Χρ. Μεγάλου χειρίστηκε διάφορα deals και για την Εθνική Τράπεζα και την 3Ε. Ταυτόχρονα, η Credit Suisse είναι μια τράπεζα με την οποία ο όμιλος Δαυίδ - Λέβεντη έχει παραδοσιακές σχέσεις. Το παζλ συμπληρώνει ο διευθύνων σύμβουλος της Τιτάν Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, ο οποίος επίσης ορίστηκε μέλος στο Δ.Σ. της Εurobank. Στο διοικητικό συμβούλιο της τσιμεντοβιομηχανίας μετείχε στο παρελθόν ο Γ. Δαυίδ, ενώ αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της Τιτάν είναι ο κ. Αράπογλου.

Η ομάδα Δαυίδ ανέλαβε τη διοίκηση της Εurobank με πρώτο ορόσημο τον Δεκέμβριο, οπότε η τράπεζα πρέπει να επιστρέψει στον ιδιωτικό τομέα. Αν υπάρχει ένας Ελληνας επιχειρηματίας με διασυνδέσεις στο εξωτερικό και προσβάσεις στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα σίγουρα αυτός είναι ο Γ. Δαυίδ. Πολλοί τώρα στην αγορά ποντάρουν ότι τους επόμενους μήνες -αν τα πράγματα πάνε καλά για τη χώρα-, πίσω από τον Mr Coca-Cola θα ξεδιπλωθούν και άλλα ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία θα αναλάβουν τον ιδιοκτησιακό έλεγχο της τράπεζας που ίδρυσε πριν 22 χρόνια ένας άλλος Ελληνας μεγιστάνας, ο Σπύρος Λάτσης.
 protothema.gr

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Κοίταζε τη χούφτα της

Με πλησίασε μια γυναίκα λίγο πριν τα σκαλάκια της εξόδου του μετρό. Τελευταία, διάφοροι άνθρωποι ζητάνε χρήματα όχι καθισμένοι όπως παλιά στην άκρη κάποιου πεζοδρομίου, αλλά κατεβαίνοντας στα εκδοτήρια των σταθμών του μετρό. Στέκονται δίπλα σου καθώς εσύ βάζεις τα κέρματα στο μηχάνημα. Έτσι, γρήγορα σκέφτεσαι ότι αυτό το εξωπραγματικό για την τσέπη σου 1,40, θα έπιανε περισσότερο τόπο αν αντί για εισιτήριο, γινόταν κουλούρι, καφές, τσιγάρο ή οτιδήποτε άλλο χρειάζεται ή θέλει αυτός ο άνθρωπος. Η γυναίκα λοιπόν με πλησίασε, άρχισα να σκέφτομαι αν και πόσα ψιλά έχω, αν και πόσα θέλω να δώσω. Η γυναίκα όμως μόλις έφτασε μπροστά μου ζήτησε απλά αν έχω ένα εισιτήριο για να πάει σπίτι της. Τα ρούχα της έμοιαζαν με κουρέλια, το πρόσωπό της ήταν σε άσχημη κατάσταση και οι λέξεις της αν και κανονικά τοποθετημένες αντηχούσαν μόνο τη γενικευμένη απόγνωση. Θέλω ένα εισιτήριο να πάω στο Περιστέρι, σπίτι μου.

Βγαίνοντας απ’ το μετρό πέτυχα ένα φίλο που είχα να δω καιρό. Στο τέταρτο που κουβεντιάσαμε, μου ανέλυσε τα σχέδια του για τη χρονιά που έρχεται. Τις χρονιές τις υπολογίζουμε ακόμη, όπως όταν πηγαίναμε σχολείο, από Σεπτέμβριο. Το περίπλοκο και με απειράριθμα αν σχέδιό του, μπορεί να συνοψιστεί στη λέξη επιβίωση. Ακούγονταν ποσά της τάξης των 200 και 300 ευρώ. Ακούγονταν φράσεις του στιλ μπορώ να ζήσω με τόσα. Μου αρκεί μια σαλάτα, δεν θα πολυβγαίνω και τέτοια. Δεν είχε απελπισία ο λόγος του φίλου, μόνο σκληρό ρεαλισμό και ίσως μια ελαφριά αίσθηση παραίτησης. Παραίτησης όχι απ’ τη ζωή, όσο απ’ τον άνισο και ανυπόφορο αγώνα με τα τέρατα της εποχής της λιτότητας και των ατελείωτων μέτρων. Θα ζήσουμε ναι, αλλά κουραστήκαμε πια να κυνηγάμε, να τρέχουμε σ’ ένα στάδιο χωρίς γραμμή τερματισμού, να τρέχουμε σ’ ένα αγώνα που είναι ταυτόχρονα σπριντ και μαραθώνιος και μετ’ εμποδίων. Κάπου θες απλά να σταθείς, να πιεις ένα δροσερό ποτήρι νερό και να ηρεμήσεις για πέντε λεπτά. Φέτος ο φίλος επέλεξε να είναι το δικό του πεντάλεπτο.

Λίγα λεπτά αργότερα σταματώντας με το αυτοκίνητο σε ένα φανάρι, βλέπω μια άλλη γυναίκα. Μοιάζει με την πρώτη του μετρό. Ρούχα βρώμικα, μαλλιά μπλεγμένα, πρόσωπο που φωνάζει όλα τα πιθανά είδη της απόγνωσης. Από τα πέντε μέτρα απόσταση μας μιλάει: «Πεινάω. Μήπως μπορείτε να μου δώσετε κάτι να φάω». Κοιτάζω το φανάρι, αλλά το κορίτσι ανοίγει την τσάντα της και δίνει ότι ψιλό είχε. Ας πούμε ότι ήταν δυομιση ευρώ. Τα δίνω στη γυναίκα, έκπληκτη κοιτάζει τη χούφτα της, μονολογεί «αυτά είναι πολλά λεφτά», ανάβει το φανάρι, συνεχίζει να κοιτάει τη χούφτα της, φεύγουμε.

Λέμε και ξαναλέμε για τη φτώχεια. Λέμε ότι δε μας φοβίζει. Μιλάμε για αλληλεγγύη, για κεράσματα, οι γονείς βοηθάνε, τα παιδιά βοηθάνε, οι φίλοι αλληλοβοηθιούνται. Μιλάμε για εγχειρήματα, συλλογικές κουζίνες και ένα σωρό ωραίες ιδέες.

Αλλά η φτώχεια μας κυκλώνει, δεν είναι εύκολος αντίπαλος, γονατίζει ανθρώπους, γονατίζει περαστικούς και φίλους, τους κλέβει χρόνια, τους αποκλείει απ’ την ίδια τους τη φαντασία και τη δημιουργικότητα. Η φτώχεια δεν είναι παλιά ελληνική ταινία, δεν έχει μόνο αυτοσαρκασμό και πλάκα και ωραίες ατάκες. Έχει κόσμο που παλεύει να ζήσει με 200 ευρώ και αυτό θα είναι το αισιόδοξο σενάριο. Έχει κόσμο που λέει πεινάω και θέλω να πάω σπίτι μου και κόσμο που ψάχνει το σπίτι του και δεν το βρίσκει πουθενά.

Μας βομβαρδίζουν με success stories και ανταγωνιστικότητα και τη θέση της χώρας που σταθεροποιείται στην Ευρώπη. Μιλάνε τη γλώσσα των αρπακτικών σε prime time, παρέχουν προκαταβολικά ασυλία στους ακριβούς εαυτούς τους, κουνάνε το δάκτυλο, μεταρρυθμίζουν χαλαρά, ασκούνται στον κυνισμό επαναλαμβάνοντας μονότονα «11.000 απολύσεις». Εμείς που δεν ζούμε στην τηλεόραση ή στο εικονικό κόσμο των υπουργικών γραφείων, κάθε μέρα, κάθε ώρα, περπατάμε μετρώντας τους πεσμένους, τους βουβούς επιβάτες των μέσων μεταφοράς, τους ανθρώπους που κουράστηκαν, τους ανθρώπους που δεν αντέχουν άλλο. Μετράμε τους ανθρώπους που δεν ανήκουν πια σ’ αυτή την εποχή.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Πυροβολισμοί με καλάσνικοφ πίσω από τη ΓΑΔΑ

Άγνωστοι, που επέβαιναν σε ΙΧ, άνοιξαν πυρ με καλάσνικοφ κατά αστυνομικών, πίσω από το κτίριο της ΓΑΔΑ και εξαφανίστηκαν. 

Το επεισόδιο σημειώθηκε λίγο πριν από τις 09:00 και αμέσως σήμανε συναγερμός. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, αστυνομικοί της ΔΙΑΣ έκαναν σήμα σε αυτοκίνητο να σταματήσει για έλεγχο. Τότε οι δράστες που επέβαιναν στο όχημα άρχισαν να πυροβολούν με καλάσνικοφ εναντίον των αστυνομικών. 

Οι αστυνομικοί αντεπέδωσαν τα πυρά, αλλά οι δράστες κατάφεραν να διαφύγουν.

Από τους πυροβολισμούς δεν υπήρξαν τραυματισμοί, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες οι δράστες εγκατέλειψαν το όχημα - το οποίο φέρεται να ήταν κλεμμένο - στην οδό Αχαΐας.

Σε εξέλιξη βρίσκεται ανθρωποκυνηγητό για τους δράστες.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Τάγματα θανάτου: από το Σαλβαδόρ μέχρι το Αφγανιστάν

Ο Έντουαρντ Σνόουντεν υποφέρει στο Σερεμέτιεβο γιατί για άλλη μια φορά θύμισε στον κόσμο μια προφανή αλήθεια: οι μυστικές υπηρεσίες έχουν την δυνατότητα να παρακολουθούν τον καθένα. Ο ομοϊδεάτης του Μπρέντι Μένινγκ περιμένει την δικαστική απόφαση στις ΗΠΑ. Είναι ένοχος ότι παρουσίασε στο κοινό μαρτυρίες για το πόσο ατάλαντα προσπαθούσαν να εγκαθιδρύσουν τη «νέα τάξη» στο Ιράκ.

Τον Μάρτιο οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας Guardian βασιζόμενοι σε υλικά του Μένινγκ (Iraq War Logs) μίλησαν για το πώς με χρήματα του στρατού των ΗΠΑ οι δικοί του εκπαιδευτές εκπαίδευσαν τις ειδικές μονάδες της ιρακινής αστυνομίας. Οι δημοσιογράφοι τις αποκαλούν «τάγματα θανάτου».

Για πρώτη φορά ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε στη δεκαετία του 1930 αναφορικά με τις ομάδες τις «σιδηράς φρουράς» (Garda de Fier) της Ρουμανίας – τρομοκρατούσαν και σκότωναν τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Μεγάλη δημοσιότητα απέκτησαν τα «τάγματα θανάτου» στις δεκαετίες 1970 και 1980, όταν παρόμοιοι σχηματισμοί δημιουργήθηκαν σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στις ΗΠΑ την εποχή εκείνη έγινε γνωστό ότι στο Σαλβαδόρ και την Ουνδούρα παρόμοια τάγματα δημιουργήθηκαν και εκπαιδεύτηκαν από αμερικανούς στρατιωτικούς συμβούλους και τη CIA. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξεσπάσει μεγάλο σκάνδαλο και να μειωθεί η βοήθεια των ΗΠΑ προς αυτές τις χώρες.

Τα «τάγματα» όμως συνέχιζαν τη δράση τους. Όταν στο Ιράκ οι ένοπλες συγκρούσεις των θρησκευτικών κοινοτήτων το 2006 άρχισαν να απειλούν με εμφύλιο πόλεμο, με τη βοήθεια αμερικανών συμβούλων με «εμπειρία από το Σαλβαντόρ» δημιουργήθηκαν ειδικές μονάδες στο στρατό και την αστυνομία για να επιβάλουν τη τάξη στη χώρα. Οι μέθοδοι τους δε διέφεραν σε τίποτα από εκείνες τους Σαλβαντόρ. Το αποτέλεσμα; Στη χώρα κάθε μήνα άρχισαν να ανακαλύπτουν μέχρι 3000 πτώματα. Ξεκίνησαν μαζικές διαμαρτυρίες, έρευνες και διάλυση των «ταγμάτων». Οι ειδικοί λένε: απάνθρωπα βασανιστήρια, μυστικές δολοφονίες και μαζική τρομοκρατία του πληθυσμού από αυτές τις ειδικές μονάδες απλά επιτάχυναν την ανάφλεξη στη χώρα ενός γενικευμένου εμφυλίου πολέμου.

Αφγανιστάν. Εδώ, έχοντας παρόμοια προβλήματα με την ασφάλεια οι αμερικανοί επέμεναν στη δημιουργία αστυνομικών μονάδων από ντόπιους. Η ιδέα δεν είναι νέα: στην ιστορία της χώρας οι μονάδες αυτές είναι γνωστές ως «στρατοχωροφυλακή». Είχε επιτυχίες, μα περισσότερο είναι γνωστή για τις κλοπές, τους εκβιασμούς και τη βία επί των συμπατριωτών τους. Τώρα όμως έχει μια νέα ονομασία «τοπική αστυνομία» ( Afghan Local Police, ALP). Τα στελέχη της (περίπου 19500 άτομα) τα εκπαιδεύουν σύμβουλοι των ειδικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ. Κατάφεραν να σταθεροποιήσουν την κατάσταση;

 Όχι. Στις 8 Ιουλίου έγινε γνωστό ότι στο Κανταγκάρ συνελήφθη ένας εργαζόμενος στη βάση της ALP στην περιοχή Νερχ της επαρχίας Βαρντάκ, ο Αφγανός «μεταφραστής» Ζαχαρία Κανταγκάρι. Τον κατηγορούν ότι βασάνισε και δολοφόνησε πολίτες. Γύρω από αυτή τη βάση υπάρχουν μυστικοί τάφοι, κατά τις υποψίες, πολιτών, οι οποίοι αγνοούνται από το Δεκέμβριο του 2012. Αντί για σταθεροποίηση η Καμπούλ είδε την όξυνση και τις μαζικές διαμαρτυρίες του τοπικού πληθυσμού. Αντίστοιχα, την ενδυνάμωση των αντιπάλων της κρατικής εξουσίας. Όλα, όπως έγιναν στην Ουνδούρα ή το Ιράκ

.

Η εξόντωση των ανυποχώρητων και επικίνδυνων εχθρών του κράτους είναι η μοιραία και βασική δουλειά των δυνάμεων των ειδικών επιχειρήσεων και των μυστικών υπηρεσιών. Οι απόπειρες όμως επίλυσης των προβλημάτων της ασφάλειας όχι με νυστέρι αλλά με τσεκούρι, η δημιουργία πολυάριθμων τοπικών μονάδων με ειδικές αρμοδιότητες και ελάχιστη ευθύνη με την ελπίδα ότι θα «κόψουν» τα δεσμά των μακραίωνων διενέξεων – είναι απλός τυχοδιωκτισμός. Έτσι ήταν τα πράγματα στη Λατινική Αμερική, έτσι, προφανώς στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Πηγή

Διαβάστε περισσότερα.... »

....

Έρχεται τσουνάμι στο Νότο της Ευρώπης

Υπό κατάρρευση η στρατηγική αντιμετώπισης της κρίσης. Γιατί είναι στην κόψη του ξυραφιού όλος ο Νότος. Αργά ή γρήγορα οι αγορές θα κινηθούν, γράφει ο Ambrose Evans-Pritchard. Το τσουνάμι που έρχεται και πόσο "μετρά" η υπόσχεση Ντράγκι.

Ο Ambrose Evans-Pritchard καλύπτει θέματα διεθνούς οικονομίας για την Daily Telegraph. Έχει πείρα 30 ετών στον τομέα. Εντάχθηκε στο δυναμικό της εφημερίδας το 1991 αρχικά ως ανταποκριτής στην Ουάσιγκτον και εν συνεχεία καλύπτοντας ανάλογη θέση στις Βρυξέλλες. 

Η στρατηγική για την κρίση χρέους της ευρωζώνης κοντεύει να καταρρεύσει. Η πολυαναμενόμενη ανάκαμψη δεν έχει έρθει. Τα χρέη σε όλη τη Νότια Ευρώπη αυξάνονται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Η πολιτική συγκατάθεση για ακραία μέτρα λιτότητας εξασθενεί σχεδόν σε κάθε κράτος της κρίσης. Και τώρα και η Fed επέφερε ένα πλήρες πιστωτικό σοκ.

Κανένας από τους βασικούς «παίκτες» της Ευρώπης δεν φαίνεται πρόθυμος να παραδεχθεί ότι η τρέχουσα στρατηγική είναι αδύνατον να υλοποιηθεί. Ελπίζουν να μπαλώσουν τις τρύπες μέχρι τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, λες και αυτό θα κάνει κάποια διαφορά. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που διέρρευσε επιβεβαιώνει ότι η Ελλάδα θα χάσει τους στόχους για μία ακόμα φορά και με μεγάλη διαφορά. Ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα δεν έχει την «προθυμία ούτε και τη δυνατότητα» να συλλέξει φόρους.

Στην πραγματικότητα, η Αθήνα χάνει τους στόχους διότι η οικονομία της χώρας εξακολουθεί να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και αυτό οφείλεται στην υπερβολική λιτότητα. Το ΙΟΒΕ εκτιμά πως το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί κατά 5% φέτος. Σε δημοσιογράφους έχει πει κατ' ιδίαν ότι το τελικό νούμερο μπορεί να είναι 7%. Η ελληνική σταθεροποίηση είναι μια οφθαλμαπάτη.

Η αργή κρίση στην Ιταλία αναζωπυρώνεται και πάλι. Η τροχιά του χρέους της έχει υπερβεί τη ζώνη κινδύνου τα τελευταία δύο χρόνια. Το χρέος ύψους 2,1 τρισ. ευρώ της χώρας -στο 129% του ΑΕΠ- μπορεί ήδη να έχει φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή, για μια χώρα που δεν διαθέτει δικό της νόμισμα. Η Standard & Poor's δεν το είπε αυτό ξεκάθαρα όταν υποβάθμισε την αξιολόγηση της χώρας στο ΒΒΒ την Τρίτη. Αν όμως διαβάσει κανείς ανάμεσα στις γραμμές, σχεδόν λέει ότι το παιχνίδι τελείωσε για την Ιταλία. Σημειώνει πως αν η αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ παραμείνει κοντά στο μηδέν, η Ρώμη θα πρέπει να εμφανίζει πρωτογενές πλεόνασμα 5% του ΑΕΠ κάθε χρόνο για να σταθεροποιήσει το χρέος. «Οι κίνδυνοι απέναντι στο ενδεχόμενο επίτευξης ενός τέτοιου αποτελέσματος φαίνεται πως αυξάνονται», αναφέρει.

Πράγματι. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μόλις περιέκοψε τις προβλέψεις του για την Ιταλία για φέτος στο -1,8%. Η συνολική πτώση του ιταλικού ΑΕΠ από το 2007 θα φτάσει το 10%. Αυτό είναι οικονομική κρίση. Πώς όμως θα μπορέσει η χώρα να βγει από αυτήν την παγίδα, με ένα νόμισμα υπερτιμημένο κατά 20-30% εντός της ΟΝΕ;

Η κρίση στην Ισπανία πήρε νέα τροπή. Το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα έχει εμπλακεί σε ένα σκάνδαλο δωροδοκίας τόσο σοβαρό που δεν μπορεί πια με εύλογο τρόπο να συνεχίσει να απορρίπτει τις κατηγορίες, πόσο μάλλον να συσπειρώσει το έθνος για έναν ακόμα χρόνο περικοπών. Η El Mundo κάνει λόγο για ένα προεπαναστατικό κλίμα. Ένας ειρηνοδίκης ισχυρίζεται πως ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι δέχθηκε παράνομες πληρωμές όταν ήταν υπουργός. Η Αριστερά ζητά την κεφαλήν του επί πίνακι, όμως το ίδιο θέλουν και τα μέλη των Αρχών της Δικαιοσύνης, του Consejo General del Poder Judicial.

«Οι πολίτες δεν μπορούν να ανεχτούν μια κατάσταση στην οποία ο πρωθυπουργός έχει λάβει αδήλωτες πληρωμές», ανέφερε το μέλος του Consejo, Jose Manuel Gomez. Μεγάλο μέρος του κυβερνώντος κόμματος φαίνεται να έχει διαφθαρεί από ένα δίκτυο κρυφών χρηματοδοτήσεων. Εάν αποδειχθεί ότι αυτό πράγματι ισχύει, λέει ο κ. Gomez, τότε θα υπάρξει μια πολύ σοβαρή απειλή για την ισπανική δημοκρατία.

Η Πορτογαλία αρχίζει να απομακρύνεται. Το βιβλίο του καθηγητή João Ferreira do Amaral που τιτλοφορείται «Γιατί πρέπει να φύγουμε από το ευρώ» είναι best seller για μήνες. Ο ίδιος κατηγορεί τις Βρυξέλλες ότι επιβάλλουν τη θέληση της Γερμανίας και των πιστωτριών δυνάμεων.

Όπως η Ελλάδα, έτσι και η Πορτογαλία κυνηγάει την ουρά της σε ένα πτωτικό σπιράλ. Η οικονομική ύφεση του 3% ετησίως διαβρώνει τη φορολογική βάση, με αποτέλεσμα η Λισαβόνα να χάνει τους στόχους της για το έλλειμμα. Ένα νέο έγγραφο της Τράπεζας της Πορτογαλίας εξηγεί γιατί το πρόγραμμα δεν πάει καλά. Ο δημοσιονομικός πολλαπλασιαστής είναι διπλάσιος του κανονικού, ή 2,0 στις μικρές ανοικτές οικονομίες σε περιόδους κρίσεων

Το καινούριο στοιχείο είναι ότι ο Vitor Gaspar, ο «αρχιερέας» της θεραπείας του σοκ της Πορτογαλίας, παραιτήθηκε. Κατηγορεί τους δειλούς για άρνηση να προχωρήσουν με μεγαλύτερη ένταση στις περικοπές. Μάλιστα, εξακολουθεί να αρνείται να αποδεχθεί ότι η στρατηγική των περικοπών μισθών και του αποπληθωρισμού σε μια χώρα με συνολικό χρέος 370% του ΑΕΠ πάντα είχε πιθανότητα να αποτύχει.

Εάν η Πορτογαλία προχωρήσει σε «εσωτερική υποτίμηση» εντός της ΟΝΕ, αυτό θα συρρικνώνει την οικονομική της βάση. Ωστόσο, το χρέος παραμένει. Αυτή είναι η επίπτωση του παρονομαστή. Το δημόσιο χρέος έχει εκτιναχθεί από το 93% στο 123% από το 2010.

Η έξοδος του Gaspar έκλεισε ένα κεφάλαιο. Οι μικρότεροι εταίροι του κυβερνητικού συνασπισμού απαιτούν αλλαγή πορείας. Άγνωστο παραμένει εάν ο πρόεδρος Anibal Cavaco Silva θα ζητήσει πρόωρες εκλογές, ανοίγοντας τον δρόμο για μια αριστερίζουσα κυβέρνηση, που θα τάσσεται κατά της λιτότητας.

Ο πορτογαλικός τύπος ήδη αναφέρει πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εργάζεται μυστικά πάνω σε ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης, γεγονός που αποτελεί παραδοχή ότι όλα πάνε στραβά με την αρχική διάσωση ύψους 78 δισ. ευρώ από την τρόικα. Αυτό είναι ένα πολιτικό ναρκοπέδιο. Οποιαδήποτε νέα διάσωση θα χρειαστεί να ψηφιστεί από τη γερμανική Bundestag, η οποία είναι σίγουρο ότι θα απαιτήσει τρομακτικούς όρους εάν αυτό συμβεί πριν από τις εκλογές.

Οι ηγέτες της Ευρώπης έχουν ορκιστεί ότι δεν θα επαναλάβουν ποτέ το λάθος που έκαναν στην Ελλάδα, αναγκάζοντας ένα κράτος μέλος της ΟΝΕ να οδηγηθεί στη χρεοκοπία, με «κουρέματα» στις τράπεζες και στα συνταξιοδοτικά ταμεία. Εάν η Πορτογαλία χρειαστεί ελάφρυνση χρέους, τότε οι ηγέτες θα έρθουν αντιμέτωποι με μια άσχημη επιλογή: να παραβιάσουν τη δέσμευση αυτή και να διαλύσουν την εμπιστοσύνη της αγοράς ή να παραδεχθούν για πρώτη φορά ότι οι φορολογούμενοι θα πρέπει να επωμιστούν το βάρος της διατήρησης της ΟΝΕ. Όλα τα πακέτα διάσωσης, μέχρι στιγμής, είναι δάνεια. Τα κοινοβούλια των Γερμανών, των Ολλανδών, των Φινλανδών και των άλλων πιστωτών δεν χρειάστηκε μέχρι στιγμής να «αποκρυσταλλώσουν» ούτε 1 ευρώ ζημία.

Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που οι σκέψεις της Fed για περιορισμό του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσής της προκαλούν αναταράξεις στις αγορές, αυξάνοντας τα κόστη δανεισμού κατά 70 μονάδες βάσης σε όλη την Ευρώπη. Οι αποδόσεις των ισπανικών 10ετών ομολόγων έχουν επιστρέψει στο 4,8%. Το ποσοστό αυτό είναι υψηλότερο από αυτό που φαίνεται, αφού η Ισπανία βρίσκεται ήδη σε αποπληθωρισμό εάν δεν υπολογιστούν οι φορολογικές στρεβλώσεις. Τα πραγματικά επιτόκια βρίσκονται στα ύψη.

Καθώς δεν κάνει τίποτα για να το αντισταθμίσει αυτό, η ΕΚΤ επιτρέπει την εξέλιξη μιας «παθητικής σύσφιγξης». Η προσπάθεια του Μάριο Ντράγκι να οδηγήσει σε μείωση του κόστους δανεισμού με τη νέα του πολιτική καθοδηγώντας εκ των προτέρων τις αγορές για τα επιτόκια, είναι σαν να φτύνει στον αέρα. Η ΕΚΤ πρέπει να ανοίξει τη νομισματική κάνουλα -όπως έκανε η Τράπεζα της Ιαπωνίας- για να προλάβει την ολίσθηση σε μια παγίδα αποπληθωρισμού και για να περιορίσει την καταστροφή μέχρι το επόμενο έτος. Αυτό όμως δεν πρόκειται να γίνει.

Σύμφωνα με το Der Spiegel, στο μπλοκ του οποίου ηγείται η Γερμανία, αγωνίστηκε με πάθος για να μην υπάρξει μείωση επιτοκίων στην τελευταία συνεδρίαση της ΕΚΤ, παρότι η ίδια η Γερμανία έρχεται αντιμέτωπη με τη στασιμότητα, την ώρα που η Κίνα και οι BRICs εκτροχιάζονται.

Οι αγορές έχουν αντιδράσει με αδιαφορία μέχρι στιγμής σε αυτές τις κυοφορούμενες κρίσεις στις ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου. Παραμένουν εκστασιασμένες με τον Ντράγκι και την υπόσχεση της ΕΚΤ να περιορίσει το κόστος δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας, ξεχνώντας ότι η ΕΚΤ μπορεί να ενεργήσει μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν μπορούν πλέον να υλοποιηθούν. Η πολιτική δεν τα πάει πουθενά καλά. Αργά ή γρήγορα, κάποιος θα πρέπει να «δει» αυτήν την τεράστια μπλόφα.
euro2day

Διαβάστε περισσότερα.... »

....