Ένας από τους λόγους που οι δανειστές επιμένουν στο θέμα των κόκκινων δανείων είναι ότι το μεγάλο αυτό πρόβλημα είναι την ίδια στιγμή και ένα μεγάλο δέλεαρ για τους επενδυτές και τις τράπεζες, υπό τη μορφή μελλοντικών κερδών.
Στην καλή εκδοχή, αυτή η «εφεδρεία» των κερδών μπορεί να προκύψει εάν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αναδιαρθρωθούν με ήπιο τρόπο και σταδιακά, ώστε να αρχίσουν να αποπληρώνονται, οπότε θα βελτιώνουν ανάλογα και τα έσοδα των τραπεζών.
Στην κακή εκδοχή, τα κόκκινα δάνεια μπορούν να αποτελέσουν πηγή εσόδων, μέσα από τη διαδικασία της εκποίησης περιουσιακών στοιχείων με πλειστηριασμούς, σε βάρος επιχειρήσεων και νοικοκυριών.
Θεωρητικά, οι τράπεζες επιλέγουν την καλή, ήπια εκδοχή, διότι ο δρόμος των πλειστηριασμών έχει μεγάλο κόστος διαχείρισης γιαυτές, ενώ θα ρίξει περαιτέρω και τις τιμές των ακινήτων που αποτελούν ενέχυρο για όλα τα δάνεια, όχι μόνο για τα κόκκινα.
Αυτό, όμως, μένει να φανεί στην πράξη, ιδιαίτερα εάν αλλάξουν οι τραπεζικές διοικήσεις ή ακόμα εάν τελικά πουληθούν στεγαστικά δάνεια σε εταιρείες που τα αγοράζουν σε χαμηλή τιμή και αναλαμβάνουν στη συνέχεια την είσπραξη, οι οποίες σε όλο τον κόσμο ακολουθούν και επιθετικές τακτικές, με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς.
Πλειστηριασμοί και πρώτη κατοικία
Το νέο πλέγμα προστασίας της πρώτης κατοικίας καλύπτει μερικώς ή απολύτως πάνω από τα μισά στεγαστικά δάνεια, αλλά η αποτελεσματικότητά του θα εξαρτηθεί από την πρακτική εφαρμογή του και, κυρίως, από τη στάση που θα τηρήσουν οι τράπεζες, όπως υπογράμμισε και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης.
Οι δανειστές επέμεναν στον περιορισμό της προστασίας από τους πλειστηριασμούς και με το σκεπτικό ότι θα πρέπει οι δανειολήπτες να πιέζονται για να πληρώνουν και η αξία των κόκκινων δανείων να ανεβαίνει, προς όφελος του τραπεζικού συστήματος.
Ανακεφαλαιοποιήσεις και έλεγχος των τραπεζών
Από την άλλη πλευρά, όσο δεν λύνεται το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, τα λεφτά που μπαίνουν στις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών πάνε χαμένα, όπως φάνηκε με τις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις.
Ήδη τα 25,5 δισ. ευρώ που είχε βάλει το ελληνικό κράτος στις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών το 2013 μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας έχουν εξανεμιστεί (κατά 67% έως 97%, ανάλογα με την τράπεζα), ενώ το ποσοστό του Δημοσίου στις 4 τράπεζες συνολικά θα πέσει από το 56% γύρω στο 20%, υπολογίζοντας και τα καινούρια κεφάλαια περί τα 5 δισ. ευρώ που θα τοποθετήσει ξανά στις τράπεζες τις αμέσως επόμενες ημέρες.
Ανάλογες ζημιές είχαν και οι παλαιοί ιδιώτες μέτοχοι που είχαν βάλει χρήματα στις προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις (3,3 δισ. το 2013 και 8,3 δισ. ευρώ το 2014).
Ξένοι: Πλειοψηφία μετοχών με 5,7 δισ. ευρώ
Οι νέοι ιδιώτες μέτοχοι, κυρίως ξένοι, που τοποθετούνται τώρα στις αυξήσεις κεφαλαίου, αγοράζουν πάμφθηνα τις μετοχές και αποκτούν την πλειοψηφία των μετοχών των τεσσάρων συστημικών τραπεζών συνολικά με μόλις 5,7 δισ. ευρώ που βάζουν στην τρέχουσα ανακεφαλαιοποίηση.
Με λίγα λόγια, οι νέοι μέτοχοι των τραπεζών που μπήκαν στις τελευταίες αυξήσεις, αποκτούν πάνω από το 80% του μετοχικού κεφαλαίου συνολικά βάζοντας 5,7 δισ. ευρώ, ενώ το ποσοστό του Δημοσίου, που έχει τοποθετήσει σε τραπεζικές μετοχές 25 δισ. το 2013 και άλλα 5,5 δισ. σήμερα θα υποχωρήσει σε ποσοστό κάτω από 20%.
Ένας από τους βασικούς λόγους που οι μετοχές των τραπεζών πουλήθηκαν τόσο φθηνά, είναι ότι η αξία των τραπεζών υποχωρεί εξαιτίας των ζημιών που έχουν από τα κόκκινα δάνεια.
Ταυτόχρονα, όμως, το επικείμενο «ξεκαθάρισμα» των κόκκινων δανείων, είτε με ήπιο είτε με επιθετικό τρόπο, θα αποφέρει έσοδα στις τράπεζες, οπότε η αξία των μετοχών τους θα ανέβει κι αυτό ήταν ένα από τα βασικά κίνητρα όσων συμμετείχαν στις αυξήσεις κεφαλαίου.
http://diulistirio.blogspot.gr/
.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*)
