Διυλιστήριο: 11/20/13
ροη αναρτησεων

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013

Ισραήλ: Ήρθε η ώρα να αναζητήσουμε άλλους συμμάχους

Το διυλιστήριο λέει: Δυσαρεστήθηκε το Ισραήλ που οι Αμερικάνοι δεν αφανίζουν από το χάρτη το Ιράν, όπως έχουν κάνει για λογαριασμό τους σε τόσα άλλα κράτη, και ψάχνουν για άλλους καλοθελητές. Αρχαία συνήθεια.... και τον Χριστό Ρωμαίους έβαλαν να τον Σταυρώσουν....

Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Αβιγκντόρ Λίμπερμαν δήλωσε ότι για τη χώρα του, ήρθε η ώρα να ψάξει για άλλους συμμάχους, αντί να επικεντρώνεται στη συμμαχία με την Ουάσιγκτον.

Η δήλωση αυτή έγινε σε διάσκεψη στην Σντερότ. Ο Λίμπερμαν δήλωσε: «Για πολλά χρόνια η πολιτική του Ισραήλ είναι προσανατολισμένη προς την ίδια κατεύθυνση με αυτήν της Ουάσιγκτον. Η δική μου εξωτερική πολιτική έχει πολλές κατευθύνσεις».

Δήλωσε περαιτέρω: «Οι Αμερικανοί έχουν εμπρός τους πάρα πολλές προκλήσεις και δεν θα ήθελα να βρίσκομαι στη θέση τους. Ασχολούνται με το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, επίσης έχουν προβλήματα με την οικονομία και τη μετανάστευση».

Ο Λίμπερμαν εξέφρασε επίσης τις απόψεις του σχετικά με την «ειρηνευτική διαδικασία».

«Μπορούμε να οικοδομήσουμε έναν άλλο κόσμο, αλλά δεν μπορούμε να τον επιβάλουμε με τη βία και πρέπει να υπάρχει μια σαφής ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και πρώτα από όλα, η ασφάλεια του Ισραήλ, στη συνέχεια η παλαιστινιακή οικονομία και κατόπιν η ειρήνη. Δεν μπορούμε να καταστρέψουμε αυτή τη σειρά. Η ειρήνη έρχεται και χωρίς διαπραγμάτευση, όταν βελτιώνεται η οικονομική κατάσταση».

Ο Λίμπερμαν επιτέθηκε, επίσης, στον ΟΗΕ, που όπως είπε έχει προκατειλημμένη στάση έναντι του Ισραήλ.

«Αν κοιτάξετε τα στατιστικά στοιχεία, από την ίδρυση του κράτους, υπάρχουν 49 ψηφίσματα κατά του Ισραήλ και μόνο τρία κατά του Ιράν», είπε.
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Συρία:Ο στρατός κατέλαβε την στρατηγικής σημασίας πόλη Καράχ - Συμφωνία με ρωσική εταίρια για αναζήτηση πετρελαίου

το διυλιστήριο λέει: Εαν τελικά καταφέρει το καθεστώς του Ασάντ να επιβιώσει θα είναι μεγάλο πλήγμα για τα σχέδια της νέας τάξης πραγμάτων...

Το συριακό πρακτορείο Sana δημοσίευσε τη στρατιωτική δήλωση: «Ο γενναίος στρατός μας έχει τον πλήρη έλεγχο της πόλης Καράχ, μετά την εξάλειψη των υπολειμμάτων των ομάδων των τρομοκρατών στην περιοχή».

Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα της Συρίας ‘Αλ Ουατάν’, έγραψε ότι ο στρατός εισέβαλε στην πόλη από διάφορες κατευθύνσεις και «ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος από αυτήν».
Η εφημερίδα σημειώνει ότι οι σφοδρές μάχες στην πόλη και στο κοντινό χωριό Νάμπεκ συνεχίζονται.

Σε ρεπορτάζ της εφημερίδας αναφέρεται ότι σκοτώθηκαν πολλοί τρομοκράτες και ορισμένοι από αυτούς συνέχισαν να αντιστέκονται και κρύβονται, τώρα, σε σπίτια.

Η εφημερίδα σημειώνει ότι οι τρομοκράτες είναι αρκετά αποθαρρυμένοι μετά την είδηση ότι ο στρατός έχει κόψει τις γραμμές ανεφοδιασμού στην πόλη Χομς.

Εντωμεταξύ η κυβέρνηση της Συρίας ενέκρινε, χθες, τη σύμβαση για την εξερεύνηση της υφαλοκρηπίδας και την υπεράκτια αναζήτηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στα χωρικά ύδατα της χώρας, με τη ρωσική εταιρεία SoyuzNefteGaz.
Η σύμβαση έχει υπογραφεί μετά από διαπραγματεύσεις που έγιναν από το συριακό υπουργείο Πετρελαίου και Φυσικών Πόρων και την υπεύθυνη ομάδα διαχείρισης της ρωσικής εταιρείας, αναφέρει το ρωσικό δημοσίευμα.
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

«Δεν γίνεται να σκοτώνουν Έλληνες άλλους Έλληνες»

Σε δηλώσεις που έκανε μετά το τέλος του αγώνα στον ΟΤΕ tv ο Βασίλης Τοροσίδης αναφέρθηκε στη φάση του αυτογκόλ, τη μοναδική άτυχη στιγμή της Εθνικής ομάδας στον αγώνα με τη Ρουμανία, ενώ αφιέρωσε τη νίκη της ομάδας σε όλους τους Έλληνες.

Μάλιστα αναφέρθηκε και στις τρεις δολοφονίες που έχουν πληγώσει την ελληνική κοινωνία αυτές του Παύλου Φύσσα, του Μανώλη Καπελώνη και του Γιώργου Φουντούλη λέγοντας πως δεν γίνεται να σκοτώνουν Έλληνες άλλους Έλληνες για πολιτικά. Αναλυτικά οι δηλώσεις του Β. Τοροσίδη:

«Δεν κατάλαβα τη έγινε στην φάση του γκολ, είναι μία πολύ περίεργη στιγμή. Ο Χολέμπας μου είπε πως πήγε να διώξει και κλώτσησε πάνω μου την μπάλα. Εγώ δεν κατάλαβα τίποτα, απλά σήκωσα το κεφάλι μου και την είδα στα δίχτυα.

Θέλω να αφιερώσω αυτή την πρόκριση σε όλους τους Έλληνες. Τα τελευταία γεγονότα είναι πολύ άσχημα, μιλάω για τις δολοφονίες στον Πειραιά και το Ηράκλειο. Δεν γίνεται να σκοτώνουν Έλληνες άλλους Έλληνες για πολιτικά, δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα. Είμαστε όλοι Έλληνες. Στα δύσκολα πρέπει να είμαστε ενωμένοι, όχι πολιτικοποιημένοι και δολοφόνοι.

Στα της ομάδας, υπάρχει πολύ καλό κλίμα, όλα τα παιδιά έχουν πολύ καλό χαρακτήρα. Δεν ανήκει σε εμάς μόνο αυτή η πρόκριση. Υπάρχει ένα υπέροχο τιμ, από τον προπονητή και τον βοηθό, μέχρι τους φροντιστές και όποιον άλλον είναι δίπλα μας. Όλοι μαζί προκριθήκαμε! Είμαστε μία ομάδα, 10 ή 20 εκατομμύρια άνθρωποι, όλοι οι Έλληνες σε κάθε γωνιά του κόσμου είναι ένα κομμάτι από εμάς. Σε αυτούς λοιπόν την αφιερώνουμε την πρόκριση, γιατί όλοι μαζί τα καταφέραμε».
Πηγή
http://diulistirio.blogspot.gr/
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Ποινικοποιούν τις διαμαρτυρίες στην Ισπανία

το Διυλιστήριο λέει: καλομελέτα και έρχεται και εδώ..
Θύελλα αντιδράσεων προκάλεσε ο νόμος Προστασίας του Πολίτη που εισηγείται το ισπανικό υπουργείο Εσωτερικών και προβλέπει, μεταξύ άλλων, πρόστιμο 30.000-600.000 ευρώ για... συνάθροιση πολιτών μπροστά από τη Βουλή χωρίς προηγούμενη έγκριση των Αρχών, μεταδίδει το enet.gr


Στις 30.000 ευρώ θα ανέρχεται επίσης το πρόστιμο σε περίπτωση που πολίτης προσβάλει αστυνομικό, ενώ στο συνολικό σχέδιο μέτρων που αναμένεται να τεθούν προς ψήφιση στο υπουργικό συμβούλιο την Παρασκευή περιλαμβάνονται επίσης πρόστιμα «ανάλογου ύψους» για όσους συμμετέχουν σε πορείες διαμαρτυρίας, διαδηλώνουν μπροστά από την ισπανική Βουλή, καίνε κάδους απορριμμάτων ή συναλλάσσονται με πόρνες σε δημόσιους χώρους που βρίσκονται κοντά σε σχολεία.

Εκσυγχρονισμός

Ο σχεδιαζόμενος νόμος Φερνάντες έρχεται να αντικαταστήσει τον παλαιότερο νόμο Κορκουέρα (είχε τεθεί σε ισχύ το 1992, από τον τότε σοσιαλιστή υπουργό Εσωτερικών Χοσέ Λουίς Κορκουέρα), ένα νόμο που ήταν «πολύ καλός» αλλά θεωρείται πλέον ξεπερασμένος από τους συνεργάτες του σημερινού υπουργού Εσωτερικών Χόρχε Φερνάντες Ντίαθ, που βάλθηκαν να τον... εκσυγχρονίσουν.

Ενα εξαιρετικά ενδιαφέρον σημείο ανάμεσα στα 55 συνολικά άρθρα του νόμου που... απεργάζεται η ισπανική κυβέρνηση είναι η δυνατότητα που δίνεται στην Αστυνομία να μπορεί να προβαίνει στη χάραξη «ζωνών ασφαλείας», δηλαδή στην ουσία να μπορεί να αποκλείει ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα από τις συγκεντρώσεις και τις διαμαρτυρίες πολιτών.

Αν και το εν λόγω άρθρο του νόμου δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών ή επαγγελματιών που θα τυγχάνουν της «αυξημένης προστασίας», στην ουσία δίνει «πράσινο φως» στην απαγόρευση διαμαρτυριών έξω από τις κατοικίες των πολιτικών, «συνήθεια» που πλέον θα θεωρείται απαγορευμένη για τους Ισπανούς πολίτες που μέχρι σήμερα έχουν πολλές φορές κατασκηνώσει κυριολεκτικά στα σκαλοπάτια των πολιτικών.

Σύσσωμη η Αριστερά και το Σοσιαλιστικό Κόμμα χαρακτήρισαν το σχέδιο «προσπάθεια φίμωσης των πολιτών».

Η εκπρόσωπος του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE) Σοράγια Ροδρίγκεθ κατηγόρησε την κυβέρνηση για σαφή προσπάθεια καταπίεσης των δικαιωμάτων των πολιτών, που παραπέμπει σε καθεστώτα «όχι και τόσο δημοκρατικά», όπως χαρακτηριστικά είπε.

«Αναγκαιότητα»

Από την πλευρά του το Λαϊκό Κόμμα, διά του εκπροσώπου του, Αλφόνσο Αλόνσο, υπεραμύνθηκε των νέων μέτρων «προστασίας του πολίτη» σχολιάζοντας ότι η σύνταξη της πρότασης του καινούργιου νόμου δεν υπαγορεύτηκε από... καπρίτσιο, αλλά από την αναγκαιότητα και ότι ο καινούργιος νόμος σκοπεύει να αποκαταστήσει την προοδευτική εξαφάνιση των ποινών φυλάκισης στον Ποινικό Κώδικα.

Για επιστροφή στην εποχή του Φράνκο μιλούν και οι εκπρόσωποι του κινήματος των αγανακτισμένων «15-Μ», που κατηγορούν την κυβέρνηση για προσπάθεια δημιουργίας «κλίματος φόβου». Ιδιαίτερα ικανοποιημένος εμφανίστηκε, αντίθετα, ο γενικός αστυνομικός διευθυντής Ιγνάθιο Κοσιό, καθώς το κράτος έλαβε υπόψη τα αιτήματα των αστυνομικών, όπως είπε.
Πηγή
http://diulistirio.blogspot.gr/
 
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Χάθηκαν 10 καρκινοπαθείς γιατί δεν είχαν χρήματα για εξετάσεις!

Άδικο θάνατο για 10 καρκινοπαθείς επειδή δεν είχαν χρήματα να κάνουν έγκαιρα εξετάσεις καταγγέλλει το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Την ίδια ώρα έγκλημα διαρκείας στον Ευαγγελισμό όπου λόγω έλλειψης προσωπικού τα άκρως τοξικά και επικίνδυνα φάρμακα της χημειοθεραπείας συνεχίζουν να αραιώνονται στους... διαδρομους και όχι στον ειδικό προστατευμένο θάλαμο, με τους εργαζόμενους να λιποθυμούν και να παρουσιάζουν διάφορα ύποπτα συμπτώματα, σύμφωνα με το iatropedia.gr. 

Απίστευτα στοιχεία για την οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει καρκινοπαθείς φέρνει στη δημοσιότητα το Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού (συνέδριο ογκολογίας). Τα μέλη του ιατρείου καταγγέλλουν ότι 10 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους επειδή λόγω οικονομικών προβλημάτων δεν μπόρεσαν να κάνουν έγκαιρα τις απαραίτητες εξετάσεις τους με συνέπεια να χάσουν τελικά τη ζωή τους.
«Με αδιάσειστα στοιχεία 126 ανασφάλιστων καρκινοπαθών που βοήθησε το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού να παραπεμφθούν στο Γ.Ν. Σωτηρία για χημειοθεραπεία, τα οποία παρουσιάστηκαν στο Συνέδριο Ογκολογίας στις 17 Νοεμβρίου στην Αθήνα , το ιατρείο μας απέδειξε την ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν οι ανασφάλιστοι καρκινοπαθείς.

Το 60% αυτών των ασθενών ήρθε στο ιατρείο τον τρίτο, τέταρτο και πέμπτο μήνα μετά την αρχική διάγνωση. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο όγκος είχε μεγαλώσει- εξαπλωθεί και σχεδόν σε όλους έπρεπε να γίνουν εξετάσεις (αξονικές) από την αρχή, ενώ πολλές περιπτώσεις ήταν πια πολύ προχωρημένες.

Η ολέθρια πολιτική που ακολουθείται από το Υπουργείο Υγείας και τους κυβερνώντες οδήγησε ουσιαστικά "στη δολοφονία" 10 από αυτούς τους ασθενείς, μεταξύ των οποίων μητέρες που άφησαν ορφανά μικρά παιδιά.
Πρόκειται για μια συγκλονιστική αποκάλυψη που χρήζει άμεσου ελέγχου από τις αρμόδιες αρχές.

Στο μεταξύ όμως στον Ευαγγελισμό είναι σε εξέλιξη ένα έγκλημα διαρκείας με τις χημειοθεραπείες.

Εδώ και καιρό τα άκρως τοξικά φάρμακα της χημειοθεραπείας συνεχίζουν να αραιώνονται στο …διάδρομο αλλά και στο γραφείο της προϊσταμένης αντί να γίνονται τους ειδικούς χώρους, με ασφαλή μηχανήματα με φίλτρα και απαγωγή των επικίνδυνων σωματιδίων. Παρά τις αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες τους στη διοίκηση του Ευαγγελισμού οι εργαζόμενοι δεν έχουν δει να αλλάζει τίποτε.

Είναι ενδεικτικό ότι η διοίκηση είχε δεσμευτεί ότι έως τις 10 Νοεμβρίου θα είχε μετακινηθεί ή προσληφθεί στο νοσοκομείο εξειδικευμένο προσωπικό, ώστε να μπορεί να γίνεται η ανάμειξη των επικίνδυνων φαρμάκων στους ειδικούς χώρους. Παρ αυτά οι συνθήκες παραμένουν ίδιες.
Και όσο οι μέρες περνούν τόσο η ανησυχία αλλά και οι κίνδυνοι για το προσωπικό μεγαλώνουν.

Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό προβλέπονται ειδικοί θάλαμοι για τη δημιουργία των χημειοθεραπευτικών σχημάτων καθώς στο παρελθόν πολλοί εργαζόμενοι είχαν νοσήσει από καρκίνο (κυρίως λευχαιμία) ακριβώς εξαιτίας αυτών των συνθηκών.

Σήμερα στο μεγαλύτερο νοσοκομείο της χώρας πραγματοποιούνται περίπου 60 με 65 χημειοθεραπείες την ημέρα. Περίπου οι 30 γίνονται στο πόδι στον 7ο όροφο στο αιματολογικό τμήμα όπου οι εργαζόμενοι είναι εξαντλημένοι αλλά και ανάστατοι καθώς βρίσκονται πλέον ξεκάθαρα μπροστά σε κίνδυνο για την υγεία τους.

Οι υπόλοιπες γίνονται στον ειδικό θάλαμο που κατασκευάστηκε πριν από περίπου έναν χρόνο αλλά από ελάχιστο προσωπικό. Με βάση τους υπολογισμούς απαιτούνται τουλάχιστον 9 εξειδικευμένοι υπάλληλοι για να δημιουργούν τα φαρμακευτικά σχήματα ενώ σήμερα μόνο 3 άτομα πραγματοποιούν τις 30 και μάλιστα σε μη ειδικά διαμορφωμένο χώρο.
Πηγή
http://diulistirio.blogspot.gr/
 
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ" - ΣΑΝ... ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ - "Τα αντιδραστήρια είναι off - Δεν γίνονται οι ... εργαστηριακοί έλεγχοι - Φάρμακα τέλος"

το Διυλιστήριο λέειτί θα πεί ''σαν'' πολεμικό ανακοινωθέν; Γιατί; Δεν έχουμε πόλεμο;..

Το μεγαλύτερο νοσοκομείο της Ελλάδας, ο «Ευαγγελισμός», έχει μείνει με τα ταμεία άδεια και δεν μπορεί να προμηθευτεί ούτε φάρμακα και αναλώσιμα...

Πόσο μάλλον να περιθάλψει τους ασθενείς. Η τελευταία εξέλιξη είναι ότι τα «αντιδραστήρια» βγήκαν «οφ» και δεν μπορούν να γίνουν σημαντικές εξετάσεις που κρίνουν τις ζωές των ασθενών.

Ο κώδωνας του κινδύνου για την κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων έχει χτυπήσει πολλές φορές και δυνατά, αλλά η κυβέρνηση και ο υπουργός Υγείας Α. Γεωργιάδης, ο καλύτερος μαθητής της τρόικας που δεν θέλει να του κλέψουν οι δανειστές τη δόξα των απολύσεων των γιατρών και των νοσηλευτών, κωφεύουν.
Προφανώς έχουν άλλα σχέδια κατά νού. Να παραδώσουν την υγεία στους ιδιώτες και όποιος δεν έχει να πληρώσει να πεθαίνει στο πεζοδρόμιο, στο σπίτι του ή στο ράτζο του νοσοκομείου στο οποίο για να εισαχθεί θα έχει πληρώσει και χαράτσι 25 ευρώ.
Η πρόσφατη τραγική εικόνα με τους ασθενείς στοιβαγμένους σε ένα δωμάτιο, η οποία κατά τον κ. Γεωργιάδη ήταν συμπτωματική και παροδική, φαίνεται πώς δεν θα είναι τίποτα σε όσα επρόκειτο να ακολουθήσουν. Κι αυτό γιατί τα περισσότερα νοσοκομεία της Αττικής, ανάμεσα τους και ο «Ευαγγελισμός» έχουν απορροφήσει το 90%-95% του προυπολογισμού τους και έχουν «στεγνώσει» από χρήματα.
Μέχρι το τέλος του έτους ο «Ευαγγελισμός» χρειάζεται 16 εκατ. ευρώ για την κάλυψη των λειτουργικών του δαπανών και 6 εκατ. ευρώ για την εξόφληση χρεών. Από αυτά, τα συνολικά 22 εκατ. ευρώ, έχουν εγκριθεί 3,5 εκατ. ευρώ ως έκτακτη επιχορήγηση εκ των οποίων το 1 εκατ. ευρώ προορίζεται για το φαρμακείο.
Αυτή τη στιγμή στο νοσοκομείο παρουσιάζονται ελλείψεις σε φάρμακα για τα οποία παίζεται η ζωή των ασθενών «κορόνα γράμματα», και αναλώσιμα, τα οποία πολλές φορές οι ασθενείς καλούνται να τα φέρουν από το σπίτι τους.
Το σημαντικότερο όμως είναι πώς έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας τα αντιδραστήρια. Η υπεύθυνη του Αιματολογικού Εργαστηρίου με έγγραφο της προς τη διοίκηση ενημερώνει «για το οξύτατο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στο εργαστήριό μας λόγω ανεπάρκειας των αντιδραστηρίων».
Μέχρι να διευθετηθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, «δεν θα είμαστε εις θέσιν να διενεργούμε τις κάτωθι εργαστηριακές δοκιμασίες: Μοριακό έλεγχο θρομβολίας (π. Vleidn, μετάλλαξη προθρομβίνης MTHFR), προσδιορισμό GGPD, αντισώματα HIT, φεριτίνη, απτοσφαιρίνες, monotest, κύτταρα λύκου».
Η εικόνα κατάρρευσης των δημοσίων νοσοκομείων παραπέμπει σε άλλες εποχές, που οι Έλληνες ήξεραν τουλάχιστον με ποιους πολεμούν. Τώρα περιμένουν από τον Α. Γεωργιάδη να πείσει την τρόικα πως απαιτούνται περισσότερα χρήματα για την υγεία. Από ποιον; Από αυτόν που «τρέχει» να προλάβει να απολύσει το ιατρικό προσωπικό.
Κι αυτό τη στιγμή που οι ανακοινώσεις από τα δημόσια νοσοκομεία, λόγω ελλείψεων θα θυμίζουν… πολεμικά ανακοινωθέντα.
defencenet.gr

Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Μην κάνεις όνειρα τρελά, κάτσε εδώ πού 'σαι καλά..

το Διυλιστήριο λέει: το μεγάλο μας τσίρκο!..

Θα φύγει λέει..
Θα πάρει το αεροπλάνο και θα φύγει, αν βγεί άλλο κόμμα εκτός απ' αυτά των δοσιλόγων!

Πού θα πας βρε αδελφέ; Κάτσε εδώ! Δεν θα βρείς καλύτερα!
Εδώ, του κόσμου τις μ@λακίες έχεις πεί, και κυκλοφορείςακόμα ελεύθερος!
Χώρια αυτά που 'χεις κάνει!
Αλλού δέρνουν!.
Μην κοιτάς εδώ που βολευόμαστε με γιαουρτάκια..
Αλλού, μιά φορά στο τόσο, βρίσκουν κανέναν σαν κι εσένασε κανένα χαντάκι. Έτσι! Για να σφίγγουν οι κ@λοι!
Εδώ, σε πείραξε κανείς; Έχεις κανένα παράπονο;
Δεν κυκλοφορείς το λίπος το σωματικό και το εγκεφαλικόσου όπου θες;
Δεν περιφέρεις την σιχαμένη και θλιβερή συνάμα ύπαρξή σου από σταθμό σε κανάλι, λέγοντας ό,τι σου κατέβει, καιπροσβάλλοντας σε κάθε σου κουβέντα την δημοκρατία και τον ελληνικό λαό;
Έφαγες ποτέ καμία σφαλιάρα; Όχι! Τότε τί ανησυχείς; Μην τις φας μαζεμένες;
Μην ανησυχείς και άκου:

Ο ελληνικός λαός είναι μεγαλόθυμος!
Και προπαντός, έχει χιούμορ..
Άρα..
..όποιος και να βγεί, το πολύ-πολύ να σε βάλουμε σε κανένα κλουβί μαζί με τίποτεΜπουμπούκους, τίποτε Γεράσιμους, τίποτε Πέτρους (πηδηχταράδες), και να σε δείχνουμε στον κόσμο, να βλέπει..
..σε τί και πόση κατάντια μπορεί να περιπέσει το ανθρώπινο είδος!

Θα σε πηγαίνουμε παντού. Σε όλη την Ελλάδα. Θα τρως και τζάμπα!
Περιπλανώμενο τσίρκο δηλαδή!
Αυτό ακριβώς που είσαι!

Γι αυτό, κάτσε εδώ! Καλά θα περάσουμε..
Αρκεί να φύγουν οι προσκυνημένοι..

Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΑΡΑΧΩΒΑΣ (18-24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1826)




Η Ανάσταση της Επανάστασης

Η μάχη της Αράχοβας
Έργο του Πέτερ φον Ες.
Από τις 18 έως τις 24 Νοεμβρίου του 1826 συντελέστηκε στην Αράχοβα ένα από τα κορυφαία γεγονότα της Ελληνικής Παλιγγενεσίας. Ο "αετός της Ρούμελης" στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης, επικεφαλής πολλών εμπειροπόλεμων καπεταναίων και ανδρειωμένων αγωνιστών της επαναστατημένης Ρούμελης κυρίως, αλλά και πολλών άλλων περιοχών της Ελλάδας και με τη συνδρομή 300 περίπου Αραχοβιτών κατανίκησε και σχεδόν εξολόθρευσε εκστρατευτικό σώμα 2.200 επίλεκτων Τουρκαλβανών, υπό την αρχηγία του περιβόητου Μουσταφάμπεη Κιαφεζέζη.


Η περίλαμπρη νίκη, που αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων μετά την πτώση του Μεσολογγίου και κράτησε αναμμένη τη δάδα της εθνεγερσίας στη Ρούμελη, αποδόθηκε στη σωτήρια επέμβαση του υπέρτατου Στρατηλάτη Αγίου Γεωργίου, που με τον άγριο Κατεβατό, την ξαφνική χιονοθύελλα και το αναπάντεχο κρύο, συνέδραμε τους Έλληνες στη φονική καταδίωξη των Τούρκων στις αφιλόξενες γι' αυτούς πλαγιές του Παρνασσού.

Τα ηρωικά γεγονότα εκείνων των ημερών έμειναν για πάντα ζωντανά στα χείλη και στις καρδιές των Αραχωβιτών και συνδέθηκαν αδιάσπαστα με την ολόθερμη πίστη στην προστασία του τόπου και των ανθρώπων από τον Τροπαιοφόρο Άγιο. Έπειτα ενσωματώθηκαν στην υπάρχουσα από παλιά στην Αράχοβα λαμπρή θρησκευτική γιορτή του Αγίου Γεωργίου, το ξακουστό Πανηγυράκι, προσδίδοντάς της από τότε και έντονο εθνικό χαρακτήρα.

Νοέμβριος 1826


Γύρω κι απέναντι απ την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου γίνεται η μεγάλη μάχη, που χαρακτηρίστηκε σαν δεύτερη Επανάσταση της Ρούμελης. Για μια φορά ακόμη πλούσια εξέχεε τη Χάρη του ο Τροπαιοφόρος Γεώργιος, οδηγώντας στην κρίσιμη ώρα τούς Έλληνες.
Όντως, η σημασία της μάχης εκείνης ήταν καθοριστική για την έκβαση της Επανάστασης, που μετά την πτώση, του Μεσολογγίου «έπνεε τα λοίσθια» . Ο Σουλτάνος εκμεταλλεύτηκε την πτώση του ηθικού των Ελλήνων και εξαπέλυσε «φιρμάνι στους Ρωμηούς» να προσκυνήσουν, να παραδώσουν τα όπλα τους και να πάρουν γενική αμνηστία.

Κρίσιμη η στιγμή, στ' αλήθεια, για τους τυραννισμένους Ρωμηούς. Το μέγεθος του κινδύνου μας δείχνει η επιστολή του Γ. Καραϊσκάκη προς τον πρωθυπουργό Ανδρέα Ζαίμη: «Η Ελλάς προσκυνεί και πάσχισον δια την κοινήν σωτηρίαν».

Τα σχέδια των Τούρκων ήταν να πατάξουν τη Ρούμελη και να ολοκληρώσουν ύστερα την κατάληψη της Πελοποννήσου. Ματαιώθηκαν όμως από το Γ. Καραϊσκάκη, που διορίστηκε αρχιστράτηγος της Ρούμελης. Στην κρίσιμη ώρα συγκέντρωσε τους θορυβημένους οπλαρχηγούς της Ρούμελης και κατέλαβε την Αράχοβα. Έδωσε έτσι με τα όπλα την απάντηση στο φιρμάνι του Σουλτάνου.

Στη μάχη της Αράχοβας βρέθηκαν αντιμέτωποι οι πιο έμπειροι αξιωματικοί των Τούρκων και οι Έλληνες καπεταναίοι, που τους ένωσε και τους οδήγησε στο θρίαμβο ο Γ. Καραϊσκάκης η εκπληκτική προσωπικότητα, η στρατηγική μεγαλοφυΐα, που άλλαξε την πορεία της Εθνεγερσίας.

Η επιστολή του Ανδ. Ζαίμη προς τον Καραϊσκάκη είναι απόδειξη της ιστορικής δικαίωσης του στρατάρχη. «Η Πατρίς εις αυτήν την περίστασιν εγνώρισεν, τι είναι ο Καραϊσκάκης και ότι χωρίς Καραϊσκάκην δεν εκατορθούτο, οτι θαυμασίως κατωρθώθη έως την σήμερον» (17-1-1827). Δίκαια στο τραγούδι τους οι Αραχωβίτες τον αποκάλεσαν:
«Καραγισκάκημ' αρχηγέ και πρώτε καπιτάνιε...» .

Για τους Τουρκαλβανούς, όμως, η ανάμνηση της μάχης της Ράχωβας και η καταδίωξη, που ακολούθησε, ήταν οδυνηρότατη για πολλά χρόνια. Παροιμιώδης έμεινε στους Αλβανούς η φράση, που έλεγαν για κάποιον, όταν έφευγε βιαστικά: ‘'Που φεύγεις μωρέ, ωσάν να σε κυνηγά ο Καραϊσκάκης;'' Αλλά και στις μεταξύ τους συμπλοκές οι Αλβανοί φώναζαν: "Στάσου, στάσου να ιδείς μια φορά τουφέκι του Καραϊσκάκη" .

Ας διαγράψουμε όμως το ιστορικό πλαίσιο των γεγονότων του 1826.


Η Ακρόπολη των Αθηνών πολιορκείται απ' τον Κιουταχή και ο Καραϊσκάκης εκστρατεύει στη Ρούμελη για να κάμει αντιπερισπασμό, διώχνοντας τις τουρκικές φρουρές της περιοχής και καταλαμβάνοντας στρατηγικές θέσεις, ώστε να ματαιώσει κάθε προσπάθεια ανεφοδιασμού και ενίσχυσης του Κιουταχή.

Προχωρεί, λοιπόν, ο Καραϊσκάκης απ' τη Δόμβραινα προς το Δίστομο, αφού πέρασε απ' τα μοναστήρια Δομβού και Οσίου Λουκά. Ο Μουστάμπεης για να τον εμποδίσει κίνησε απ' τη Λιβαδειά, για να καταλάβει την Αράχοβα. Τον συνοδεύουν κι άλλοι μπέηδες και 2.000 Τουρκαλβανοί. Φτάνουν στην Αράχοβα και ταμπουρώνονται πάνω απ' τον Αϊ Γιώργη. Στον αυλόγυρο της εκκλησιάς και στα γύρω σπίτια ταμπουρώθηκε η εμπροσθοφυλακή του Καραϊσκάκη κι ο στρατάρχης στήνει το στρατηγείο του στην εκκλησιά του Αϊ Γιώργη.

Αν και Νοέμβριος, το κρύο ήταν αβάσταχτο, όπως και τα βόλια των Ελλήνων. Μην αντέχοντας λοιπόν περισσότερο σύρθηκαν ταπεινωμένοι οι Τουρκαλβανοί εκλιπαρώντας ανακωχή. Τα λόγια τους, όπως τα διέσωσε o Χρ. Περραιβός, είναι πρωτόγνωρη ταπείνωση για τους περήφανους μπέηδες και ξεκάθαρη ομολογία, πως ο Θεός προστάτευε τους Έλληνες:

«Ημείς εκινήσαμεν με σκοπόν να σας χαλάσωμεν, ο Θεός όμως δεν ήθελε. Δια τον κακόν μας, λοιπόν, σκοπόν αρκετά μας επαίδευσε και μας εντρόπιασε...»

Οι όροι όμως της παράδοσης, που πρότειναν οι Έλληνες, ήταν βαρείς. Στις 22-11-1826 ο Μουστάμπεης τραυματίζεται και την επόμενη ημέρα πεθαίνει. Ο Κατεβατός και τα βόλια δεν αφήνουν περιθώρια αναμονής και ενίσχυση δεν μπορεί να πλησιάσει. Έτσι, οι Τουρκαλβανοί επιχειρούν έξοδο προς τον Παρνασσό, αλλά ο στρατάρχης Καραϊσκάκης είχε διακόψει κάθε δυνατότητα διαφυγής. Στο πεδίο της μάχης γίνεται πάλη σώμα προς σώμα και άγρια καταδίωξη στις απόκρημνες πλαγιές του Παρνασσού μέσα στο χιόνι και στο «καταργιακό».

Την επόμενη ημέρα (25 Νοεμβρίου) 300 τούρκικα κεφάλια στήθηκαν τρόπαιο της νίκης στη θέση Πλόβαρμα, στα Πλατάνεια. Η συνήθεια αυτή, που ήταν τουρκική, υιοθετήθηκε απ΄ τον Καραϊσκάκη για να αναπτερώσει το πεσμένο ηθικό των Ελλήνων. Το δημοτικό μας τραγούδι σώζει τη βροντερή φωνή του πολέμαρχου Καραϊσκάκη:

«Που' στε μπρε Ρουμελώτες μου, παιδιά μ' αντρειωμένα
Γυμνώστε τ' αλαφρά σπαθιά και ρίξτε τα ντουφέκια,
βάλτε τους Τούρκους στα μπροστά και κόψτε και σκοτώστε»


Ο Υπέρτατος Στρατηλάτης και ο Γεώργιος Καραϊσκάκης


Στη νίκη όμως αυτή, που κατά την εκτίμηση του Γ. Καραϊσκάκη «είναι η σημαντικοτέρα της Ελλάδος», εκείνος που οδηγούσε ως υπέρτατος στρατηλάτης ήταν ο Τροπαιοφόρος Γεώργιος. Οι πολεμιστές βίωσαν τη σωτηριώδη επέμβαση του Αγίου. Το θαύμα εκείνο έμεινε για πάντα ζωντανό στα χείλη και στην καρδιά των Αραχωβιτών.


«Τότε, λοιπόν, πολλοί απ' τους Έλληνες πολεμιστές είχανε να λένε πως μέσα σ' αυτή τη χιονούρα και της μάχης τη χλαπαταγή βλέπανε μέσα σ' ένα σύγνεφο από αντάρα κάποιο καβαλάρη να κυνηγάει κι αυτός τον εχθρό και να παρακινάει με νοήματα τους Έλληνες να τον ακολουθήσουν. Ήταν ένα πανώριο χρυσοφορεμένο παλικάρι μ' αργυρό κοντάρι πάνω σ' άσπρο ομορφοσελωμένο άτι μ' ασημένια χάμουρα. Όσοι τον είδανε, όλοι τους τον γνώρισαν, πως ήταν ο Αϊ Γιώργης».

Και δεν είναι οι Έλληνες, μόνο, που είδαν τον Άγιο Γεώργιο, μα και οι Τουρκαλβανοί. Στις 22 Νοεμβρίου τη νύχτα, οι Τούρκοι είδαν ένα καβαλάρη πάνω σ' άσπρο άλογο να τρέχει μέσα στο στρατόπεδο τους κι άρχισαν τους πυροβολισμούς. Οι Έλληνες που αναρωτήθηκαν για τους πυροβολισμούς εκείνους, νόμισαν τότε, πως ήταν κάποιο στρατήγημα των Τούρκων. Όμως, ένας Τούρκος αιχμάλωτος μετά τη μάχη τους αποκάλυψε το θαύμα εκείνο.

Και ήταν τόσο βαριά η ξαφνική χιονούρα και ο Κατεβατός, ώστε όλα τα γράμματα απ' το στρατόπεδο προς τη Διοίκηση, έλεγαν, πως ήταν φανερό σημάδι του Θεού η κακοκαιρία εκείνη. Την ίδια πίστη εξέφραζε και ο Σπυρίδων Τρικούπης στον επινίκιο λόγο του.

Πραγματικά, η βοήθεια του Υψίστου ήταν φανερή προς τους αδικημένους Έλληνες, που η φωνή της απελπισίας τους έφτασε ως τον ουρανό: «Πότε ήλθαμε εις τον τόπον σας να σας βλάψωμεν; Ημείς δεν ζητούμεν άλλο τι σήμερον παρά την ελευθερία μας, την οποίαν ο Θεός χάρισε εις κάθε άνθρωπον να την χαίρεται εν όσω ζει». Έτσι μίλησαν οι Έλληνες. Για τούτο η Δικαιοσύνη του Υψίστου και η Χάρη του Αγίου ενήργησαν τόσο φανερά. Ο Τροπαιοφόρος Γεώργιος αναδείχτηκε για μια ακόμη φορά υπέρμαχος και υπερασπιστής των αδικουμένων. Στο τέλος της επινίκιας δοξολογίας στις 28 Νοεμβρίου στην τότε πρωτεύουσα Αίγινα, ο Σπ. Τρικούπης προσκάλεσε το λαό και έψαλαν τρεις φορές το «Τίς Θεός μέγας».

«Οι αθλήσαντες και στεφανωθέντες εις Αράχωβαν εφάνησαν όργανα των μεγάλων του Ουρανού βουλών, ας δώσωμεν δόξαν και μεγαλωσύνην εις τον Ουράνιον Πατέρα». Είναι τα λόγια του Σπυρίδωνος Τρικούπη απ' τον επινίκιο λόγο του και είναι αληθινή ομολογία του θαύματος.

Αλλά και ο στρατάρχης Γ. Καραϊσκάκης αρχίζει την αναφορά του με την ίδια ομολογία: «Δια της δυνάμεως και βοηθείας του Υψίστου Θεού πέμπομεν τας χαροπάς αγγελίας περί της λαμπράς νίκης εις Ράχωβαν».
Ο Τροπαιοφόρος Γεώργιος απάντησε εδώ στην Αράχοβα την Εθνεγερσία κι ορμήνεψε τον Καραϊσκάκη: «πως από δω να διαφεντέψει με το σπαθί τα πεπρωμένα της Φυλής»

Καθώς διηγούνται οι γέροντες της Αράχοβας, «ο καπετάν Καραϊσκάκης ανταριαζότανε, μήπως χάνανε τον αγώνα, γι' αυτό διέταξε να προσευχηθούμε όλοι στον Αϊ Γιώργη». Την άλλη μέρα μετά τη μάχη, σαν πήγε αρκετό δρόμο προς τη Μονή της Αγίας Ιερουσαλήμ και διαπίστωσε μόνος του, πόση ήταν η φθορά των Τούρκων, γύρισε στην Αράχοβα και δακρυσμένος προσευχήθηκε στην εκκλησιά του Αϊ Γιώργη, ευχαριστώντας το Θεό και τον Άγιο.


Πόσες, αλήθεια, προσευχές δεν θα είχε απευθύνει στον Άγιο ο στρατάρχης με το αδύνατο σώμα, το μαυριδερό πρόσωπο και τα βαθουλωμένα μάτια, που αστραποβολούσαν πάθος και ενεργητικότητα; Συνδεδεμένος με τον Άγιο Γεώργιο, καθώς έφερε το όνομά του, αξιώθηκε να κάμει στρατηγείο του την εκκλησιά του Τροπαιοφόρου σε κείνη τη σημαδιακή ώρα του Αγώνα.

Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας έσωσε μια αυθεντική μαρτυρία για εκείνες τις ηρωικές ημέρες, γύρω απ' την εκκλησιά του Αϊ Γιώργη. Δυο κουβέντες του Καραϊσκάκη, που έσωσε η παράδοση, φανερώνουν μια απλή ηρωική ψυχή, γεμάτη αυτοθυσία. «Οι οπλαρχηγοί, που έφτασαν εις την Αράχωβαν (δια Πορέσης, Πέντε Ορίων, Αγίας Ευθυμίας, Σαλώνων, Καστρίου), εύρον τον Καραϊσκάκην καθήμενον πλησίον μεγάλης πυράς έξω, όπισθεν του ιερού βήματος της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Όταν έφτασαν οι οπλαρχηγοί της Δωρίδος, ηγέρθη και περιπτυχθείς τους εφίλησεν αδερφικώς:

- Έ, τους έχομεν καλά, είπε, να πιάσετε τα ταμπούρια, καπεταναραίοι, και υπομονή, ντε: "όποιος αγαπάει την πατρίδα θα υποφέρει". Αξιοθαύμαστο το "μέσα πλούτος" του ήρωα με το ασθενικό κορμί!

Μια σύντομη παρένθεση για την προσωπικότητά του είναι η ουσιαστικότερη κατάθεση ευγνωμοσύνης. Βαθιά ευλαβική η ψυχή του, έσπειρε με προσευχές την πορεία του προς την Αράχοβα. Περνώντας απ' τα Μοναστήρια των Βοιωτών Αγίων, του Οσίου Σεραφήμ του Δομβοϊτου και του Οσίου Λουκά, μαζί με την οργάνωση της άμυνάς τους αντλούσε και ο ίδιος δύναμη, επικαλούμενος με θερμή ψυχή τη βοήθειά τους.

Στις συχνές αρρώστιες του κατέφευγε στη Χάρη της Προυσιώτισσας. Σε αυτό το Μοναστήρι ακούστηκαν δυο κουβέντες του Καραϊσκάκη, που φανερώνουν την ψυχή του. Ήταν στα 1823. Ύστερα απ' τη μάχη στο Κεφαλόβρυσο φέρνουν νεκρό τον ήρωα Μάρκο Μπότσαρη στο Μοναστήρι. Ο Καραϊσκάκης, που ήταν άρρωστος στο Μοναστήρι, σηκώθηκε απ' το κρεβάτι του και ασπάστηκε το νεκρό με τούτα τα λόγια.:

-«Άμποτε, Μάρκο ήρωά μου, να πάω κι εγώ από τέτοιο θάνατο». Και ύστερα συμπλήρωσε μπρος στο νεκρό ήρωα:
-«Ο Μάρκος ήτανε τρανός. Είχε μυαλό όσο κανείς άλλος. Καρδιά λιονταριού και γνώμη δίκηα σαν του Χριστού. Ούτε το δάχτυλό του δε φτάνουμε εμείς».

Τα λόγια περισσεύουν για τέτοιες ψυχές. Και όντως ο θάνατος του Καραϊσκάκη ήταν όπως τον ευχήθηκε. Άνθος αυτοθυσίας για την πατρίδα η ψυχή του, άνθησε την ημέρα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου, 23 Απριλίου 1827 (4 η ώρα ξημερώνοντας).

Είναι να θαυμάζει κανείς, πόσο τέλεια συντέθηκαν στην άδολη ψυχή του πολέμαρχου το άγριο και το ήμερο, το τραχύ και το μαλακό. Φιλόδοξος, ηγετικός, αφιλοκερδής, οξύθυμος και παράλληλα αγαθός και μεγαλόκαρδος, αθυρόστομος, αλλά και πικρός υβριστής των ανάνδρων, ταπεινόφρων, που άκουγε προσεκτικά τη γνώμη των άλλων, αλλά και ηγέτης, που θαυμάστηκε κι από τους αντιπάλους του. Παράτολμος, στρατηγικός, ακούραστος, αν και διαρκώς άρρωστος.

Είναι ζήτημα αν τιμήθηκε τόσο πολύ ήρωας σ' άλλο τόπο, όσο ο Καραϊσκάκης στην Αράχοβα. "Γέροντα" τον αποκάλεσαν οι Αραχωβίτες εκφράζοντας έτσι τον σεβασμό τους και την αγάπη τους. Τίτλος, που είναι μονολεκτική δικαίωση της ιστορίας, η οποία κατέταξε τον Καραϊσκάκη: "στους διαλεχτούς της άρνησης και ακριβογιούς της πίστης"

Και μετά τη μάχη οι Αραχωβίτισσες έστελναν τα παιδιά τους να φιλήσουν το χέρι του Καραϊσκάκη, όπως διηγούνται οι αιωνόβιοι Αραχωβίτες. Ζωντανή κρατήθηκε στην Αραχωβίτικη ψυχή η ιστορία μαζί με τη βεβαιότητα για το θαύμα, βεβαιότητα, που αντλείται από τη ζωντανή πίστη. Αυτή η πίστη γέννησε πολλά τραγούδια, όπως το ιστορικό τραγούδι της μάχης, σκιαγραφία αληθινή της Αραχωβίτικης ψυχής. Στο τραγούδι αυτό ο Άγιος Γεώργιος, στρατηγός υπέρτατος, προστάζει και υπόσχεται:

Βγάτε να τους μποδίσετε, ίσως και το ταχιά ταχύ να πέσει και το χιόνι,
τότες θα ξεπαγιάσουνε, θα ξεραθούνε όλοι.

Μ' αυτή τη βεβαιότητα για το θαύμα πορεύεται στην ιστορία της η Αράχοβα. Μόνο μέσα απ' αυτή την ξεκάθαρη θεώρηση των γεγονότων του Νοεμβρίου του 1826 εξηγείται ο τρόπος, που κάθε χρόνο γιορτάζει η Αράχοβα τον πολιούχο της Άγιο Γεώργιο. Η ανοιξιάτικη εθνικοθρησκευτική γιορτή του Αγίου Γεωργίου, το Πανηγυράκι, αποδείχνει ακλόνητη την πίστη στο θαύμα.

Το κανόνι

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, εκφράζοντας ευλαβικά τις ευχαριστίες του στον Άγιο Γεώργιο, του αφιέρωσε ένα κανόνι από τα λάφυρα της μάχης. Έτσι έμεινε και το έθιμο των κανονιοβολισμών στο τριήμερο Πανηγυράκι προς τιμήν του Τροπαιοφόρου.


Όταν αργότερα τούτο το κανόνι πάλιωσε, ο Ελληνικός στρατός δώρισε ένα άλλο κανόνι στο «στρατιώτη του Χριστού». Τούτο το κανόνι έμελλε να συνδεθεί με ένα ακόμη θαύμα του Αγίου στα χρόνια της Ιταλικής κατοχής. Το κανόνι που βλέπουμε σήμερα μπροστά στο μνημείο του Καραϊσκάκη, στην αυλή της εκκλησίας, μέχρι την κατοχή βρισκόταν στο πυροβολείο, από εκεί ψηλά, απ' το πεδίο της μάχης, το Μουστάμπεϊ και κάθε χρόνο στο Πανηγυράκι «βροντούσε» προς τιμήν του Αϊ Γιώργη.


Όμως οι Ιταλοί κατακτητές ένοιωθαν ανασφάλεια έχοντας ένα κανόνι πάνω απ' το κεφάλι τους. Αποφάσισαν, λοιπόν, να το μεταφέρουν στο φρουραρχείο τους, στη δυτική πλευρά της Αράχοβας, το ζεύουν στα μουλάρια και αρχίζουν να το κατεβάζουν. Όταν όμως έφτασαν έξω απ' την εκκλησία, τα ζώα δεν έκαναν ούτε ένα βήμα και όπως «μολογάνε» οι Αραχωβίτες «τα ζά έσκασαν», έπεσαν κάτω ακίνητα και μην έχοντας τι άλλο να κάνουν αποφάσισαν να το καταστρέψουν. Έτσι κατάφεραν να σπάσουν ένα μικρό κομμάτι μπροστά στην κάνη. Πρόσφατα το θραύσμα συγκολλήθηκε να μη χαθεί. Πραγματικά, η λογική αδυνατεί να εξηγήσει το γιατί στάθηκε αδύνατο να μεταφερθεί πέρα απ' το χώρο της εκκλησίας το μικρό κανόνι, αν και μεταφέρθηκε χωρίς προβλήματα μέχρι το σημείο εκείνο.


Το μνημείο


Σήμερα, όποιος βρεθεί στον Αϊ Γιώργη, μπορεί να θυμηθεί την ένδοξη εκείνη μάχη. Στον περίβολο της εκκλησίας θα δει το μνημείο του Καραϊσκάκη και το μικρό κανόνι μπροστά του, με τη χάλκινη εικόνα του ήρωα να φέρει την επιγραφή:

Στρατηγείον Καραϊσκάκη
1826 Νοεμβρίου 24.

«Ο Στρατηγός της Ρούμελης εδώ από τη θέση αυτή τα πεπρωμένα της Φυλής διαφέντεψε με το σπαθί του».

Είναι η ζωντανή απόδειξη του θαύματος του Αγίου Γεωργίου, ένα θαύμα, που ο καθένας μπορεί να ψηλαφίσει.

προς την Αράχοβα


Η στρατιωτική ιδιοφυΐα του είχε προδιαγράψει το καλύτερο δυνατό για την περίσταση σχέδιο. Ίσως ένας άλλος στη θέση του, μόλις έπαιρνε την είδηση πως ο εχθρός θα τράβαγε την άλλη μέρα για την Αράχοβα, να ξεκινούσε αμέσως μ' όλο το στρατό του να πιάσει τα στενά για να την προστατέψει. Εκείνος, αντίθετα, έστελνε μια μικρή μονάχα δύναμη και παράγγελνε στους άλλους καπεταναίους να κυκλώσουν την Αράχοβα δυτικά κι ανατολικά. Ό ίδιος θα' παιρνε από πίσω τον τούρκικο στρατό που θα πέρναγε από το Ζεμενό.

Δε γύρευε δηλαδή να προστατέψει την Αράχοβα, παρά να κλείσει μέσα και γύρω από αυτή τους εχθρούς και να τους εξοντώσει. Και, καθώς θα δούμε, οι δυο πιο ξακουστοί στρατηγοί του Κιουταχή, ο Κεχαγιάμπεης κι ο Μουστάμπεης, οδηγώντας το πιο διαλεχτό ασκέρι της τούρκικης στρατιάς, θα πέσουν στην παγίδα που τους έστησε.

Έπειτα από τούτη τη γλήγορη πορεία ο Καραϊσκάκης λογάριαζε να ξεκουράσει κάπως το στρατό του στο Δίστομο, ώσπου να μάθει τις κινήσεις του Κεχαγιάμπεη και του Μουστάμπεη που είχαν σμίξει πια τ' ασκέρια τους και δρούσαν ενωμένα. Το ίδιο κείνο βράδυ ο Καραϊσκάκης βρισκόταν σιμά στην παραστιά ενός μισογκρεμισμένου σπιτιού. του φέρανε το μερδικό του από το κοκορέτσι που είχανε ψήσει τα παλικάρια κι άρχισε να το τρώει έχοντας για ψωμί μια λειψοκουλούρα φτιαγμένη από κριθαρένιο ακοσκίνιστο αλεύρι.

Δίπλα του καθόταν ή περίφημη Τουρκοπούλα Μαριώ, που ο Καραϊσκάκης την έσωσε σαν ήταν στο Μοριά, την πήρε κοντά του, της φόρεσε αντρικά ρούχα, της έδωσε τ' όνομα Ζαφείρης κι από τότε, αρματωμένη, στεκόταν ο πιο πιστός του φύλακας. Έξω στην αυλή βρίσκονταν ξαπλωμένα ως δέκα παλικάρια κι άκουγαν ένα λεβεντονιό που έπαιζε το λιογκάρι του και σύγκαιρα τραγουδούσε. Κείνη την ώρα φτάνει κάποιος αγωνιστής και λέει στον αρχηγό πώς στα καραούλια μας παρουσιάστηκε ένας νιός καλόγερος και γύρευε να τον δει για κάτι το σπουδαίο.

Είπε να τον φέρουν. Ερχόταν από το μοναστήρι Ιερουσαλήμ που βρίσκεται στη Δαύλεια του Παρνασσού.
- Μ' έστειλε, λέει στον Καραϊσκάκη, ο ηγούμενος να σου πω πώς ο Κεχαγιάμπεης κι ο Μουστάμπεης, με δυόμισι ως τρεις χιλιάδες ασκέρι, βρίσκονται στο μοναστήρι μας και στα γύρω μέρη. Λογαριάζουν να διαβούν αύριο από την Αράχοβα και να τραβήξουν στα Σάλωνα, να χτυπήσουν τους δικούς μας που πολιορκούνε τους Τούρκους στο κάστρο.
- πως, ορέ, τα' μαθε αυτά ο ηγούμενος; ρωτάει ο Καραϊσκάκης.
- Ένας από τους υποταχτικούς μας που ξέρει τα τούρκικα, υπηρετώντας τους μπέηδες που φάγανε στο μοναστήρι, άκουσε τον Μουστάμπεη να ξηγάει το σχέδιο στον Κεχαγιάμπεη.
- Και ποίο είν' αυτό;
-Πως πεντακόσιοι Αρβανίτες θα σηκωθούν αξημέρωτα και θα τραβήξουν από τον Παρνασσό για τη Ράχοβα. Το αποδέλοιπο ασκέρι του θα περάσει από το Ζεμενό. Aν στο στενό βρουν αντίσταση, οι άλλοι που θά' χουν φτάσει πρωτύτερα στην Αράχοβα θα χτυπήσουν πισώπλατα τους Έλληνες.
- Ξέρουν πώς είμαστε εμείς εδώ;
- Όχι, θαρρούνε πώς βρισκόσαστε ακόμα στη Ντομπραίνα.
- Γύρνα δίχως να χασομερήσεις και πες στον ηγούμενο πώς του χρωστάω μεγάλη χάρη για το μαντάτο που μoύ' στειλε.

Ο Καραϊσκάκης πετιέται πάνω είχε ξυπνήσει μέσα του ο πολεμάρχης. άστραψε στο νου του ευθύς το σχέδιο, που θα οδηγούσε σε μια από τις πιο λαμπρές νίκες του Εικοσιένα. Παραγγέλνει ναρθούν δίχως την παραμικρή άργητα να τον βρουν ο Γαρδικιώτης Γρίβας, ο Γιώργης Βάγιας κι ο Χατζηπέτρος.

- Εσείς οι δύο, λέει στον Γαρδικιώτη και Βάγια, θα ξεκινήσετε αμέσως για την Αράχοβα, με πεντακόσια παλικάρια. Σα θα φτάσετε σ' αυτή θα ταμπουρωθείτε στην εκκλησία και στα πιο γερά σπίτια, για να χτυπήσετε τους Τούρκους που θα κατεβαίνουν από τον Παρνασσό να μπούνε στο χωριό. Εσύ, Χατζηπέτρο, θα φύγεις λίγο πριν ξημερώσει και θα διαβείς από τα βουνά ανάμεσα Δίστομο κι 'Αράχοβα. Φτάνοντας αντίκρυ απ' αυτή θα σταθείς για να συντρέξεις τον Γαρδικιώτη και τον Βάγια. Τ' αποδέλοιπα είναι δικά μου.

Έπειτα φώναξε όλους τους καπεταναίους και τους πρόσταξε να παραγγείλουν στα παλικάρια τους να φτιάξουν ψωμί, γιατί μόλις θα πρόβελνε ο ήλιος θα ξεκινούσαν. Σύγκαιρα κάλεσε τον γραμματικό του Αινιάνα και του υπαγόρεψε γράμματα, τόσο στους καπεταναίους που πολιορκούσαν τα Σάλωνα όσο και σ' εκείνους που βρίσκονταν στα γύρω μέρη, να τρέξουν στην Αράχοβα.

Ώσπου να δώσει ο Καραϊσκάκης τις διαταγές, να υπαγορέψει τα γράμματα και να τα στείλει, είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της νύχτας. Τότε πια κουκουλώθηκε με την κάπα του και ξάπλωσε για να ξεκουράσει κάπως τ' άρρωστο κορμί του. Σε λίγο σηκώθηκε και βγήκε έξω να δει τι καιρό κάνει. άστραφταν όλα τ' αστέρια στον ουρανό. Τα πάντα προμηνούσαν πώς ή μέρα που ερχόταν θά' ταν μία από τις πιο λαμπρές εκείνου του φθινοπώρου.
- Ξυπνήστε τ' ασκέρι, πρόσταξε, για να ετοιμαστεί να ξεκινήσουμε.


η Νίκη

Ο Γαρδικιώτης κι ο Βάγιας φτάσανε στην Αράχοβα πριν ακόμα να ξημερώσει κι έπιασαν την εκκλησιά και τα πιο γερά σπίτια. Μόλις όμως πρόβαλε η μέρα, 19 του Νοέμβρη, φάνηκαν οι Αρβανίτες του Μουστάμπεη να ροβολούν από τον Παρνασσό να μπούνε στην Αράχοβα. Σε λίγο ξεχώρισε κι ο νταϊφάς του Χατζηπέτρου να κατηφορίζει από την αντικρινή πλαγιά του Παρνασσού. Οι Αρβανίτες μόλις είδαν πώς το χωριό βρισκόταν πιασμένο από τους δικούς μας ρίχτηκαν να τους ξεπατώσουν. Οι Έλληνες τους αντιβγήκαν θαρρετά κι άρχισε πεισματικός πόλεμος κι από τα δυο τα μέρη. Ο Χατζηπέτρος πιάνει κάποιο ψήλωμα σιμά στην Αράχοβα, μα λίγη ήταν ή βοήθεια που μπόραγε να δώσει στους κλεισμένους. Και να, αρχίζει να φτάνει από το Ζεμενότο τούρκικο ασκέρι του Κεχαγιάμπεη. Καθώς έρχονταν μπουλούκια μπουλούκια, ρίχνονταν στη μάχη κι αυτοί ν' αποτελειώσουν τους ταμπουρωμένους στα σπίτια.

Στην κρίσιμη τούτη ώρα ο Καραϊσκάκης μ' οχτακόσια παλικάρια περνά το Ζεμενό, κυνηγώντας τους πιο βραδυπορεμένους Τούρκους. Όταν σίμωσε στέλνει σημαντική δύναμη αγωνιστών δεξιά από το χωριό. Έτσι, σε λίγο, οι εχθροί χτυπιόνταν από τέσσερα μέρη από κείνους που είχαν ταμπουρωθεί στο χωριό, από τον Καραϊσκάκη ανατολικά, από το σώμα που έταξε προς τα δυτικά κι από τον Χατζηπέτρο.
Τούρκοι κι Αρβανίτες τα χάνουν και γυρεύουν να σωθούν με τη φυγή, ροβολώντας κατά τους Δελφούς. Μα καθώς κάνουν να βγουν από την Αράχοβα βρίσκουν το στενό πιασμένο από τον Δυοβουνιώτη, τον Νάκο Πανουργιά και τον Γιαννάκη Πανομάρα, που μόλις πήραν το γράμμα του Καραϊσκάκη ξεκίνησαν από τα Σάλωνα και φτάνανε στην Αράχοβα. Πισωδρομάνε προς το μόνο μέρος όπου τους απόμενε ακόμα ανοιχτό στ' αλώνια πάνω από το χωριό.

Τρέχουν οι δικοί μας, τους κυκλώνουν και σηκώνουν ταμπούρια. Οι εχθροί είχαν πια μαντρωθεί. Ο πόλεμος κράτησε πεισματικός όλη την άλλη μέρα. Οι τούρκοι βάλανε ολόγυρα τα μουλάρια και τα σαμάρια τους κι απελπισμένα πολεμούσαν προστατευμένοι πίσω απ' αυτά. Το ίδιο κείνο βράδυ δυναμώθηκαν οι Έλληνες με τον ερχομό των νταϊφάδων του Δ. Μακρή, του Γ. Δράκου, του Κ. Καλύβα, του Τρ. Αποκορίτη και του Γ. Γιολδάση,

Την τρίτη μέρα, 21 του Νοέμβρη, τούρκοι από τη Δαύλεια κι από άλλα γύρω μέρη, τρέξανε σε βοήθεια των μπλοκαρισμένων. Όταν φτάσανε - παραπάνω από οχτακόσιοι - ρίχνουν μια μπαταριά στον αέρα να ιδεάσουν τους δικούς τους. Ξεχύνονται οι κλεισμένοι εχθροί να σπάσουν τον κλοιό. Μα ο Καραϊσκάκης, με την εφεδρική δύναμη που είχε κρατήσει κοντά του, κάνει κόντρα γιουρούσι φωνάζοντας:
- που είσαι, Νικηταρά; που είσαι Βάγια; Που είσαι Πανουργιά; που είσαι, Πανομάρα; Έλληνες, προλάβετε μη μας φύγουν οι τούρκοι και ρεζιλευτούμε, ορέ!

Και οι Έλληνες και τους μπλοκαρισμένους κράτησαν στο μέρος που είχαν πρόχειρα περιχαρακωθεί και τους Τούρκους που ήρθαν σε βοήθεια τους αναγκάζουν, παρατώντας όλα τα ζώα τους και τα εφόδια, να φύγουν κατατσακισμένοι. Έπειτα από τούτη την ήττα, οι κλεισμένοι μηνάνε την άλλη μέρα στον Καραϊσκάκη, καθώς μάλιστα ο καιρός χάλασε κι άρχισε να πέφτει χιονόνερο και δεν είχαν που να προστατευθούν, πως του δίνoυν πεντακόσιες χιλιάδες γρόσια, φτάνει να τους αφήσει να περάσουν. Η απόκρισή του ήταν να του παραδώσουν όχι μονάχα τ' άρματα και τα χρήματά τους, παρά και τα Σάλωνα και τη Λεβαδιά. τους γύρεψε ακόμα, εγγύηση πως θα κρατήσουν τη συμφωνία, όμηρους τον Κεχαγιάμπεη και τον Καρεφίλμπεη, αδελφό του Μουστάμπεη,

Οι εχθροί, που λογαριάζονταν, καθώς είπαμε, το καλύτερο ασκέρι που είχε η Τουρκία στη Ρούμελη, αποφασίζουν να καρτερέψουν με την ελπίδα να τους στείλει βοήθεια ο Κιουταχής. Τη νύχτα που ακολούθησε και την άλλη μέρα έπεφτε ασταμάτητα χιονόνερο. Κι αδιάκοπα χειροτέρευε ο καιρός. Στις 24 του Νοέμβρη άρχισε να ρίχνει χιόνι, που γινόταν όλο και πιο πυκνό. Οι μπλοκαρισμένοι απελπίστηκαν και οι μπουλουξήδες παρουσιάζονται στον Κεχαγιάμπεη και του λένε:

-Άδικα καρτεράμε μιντάτι. Μπαϊλντίσαμε πια! Σώθηκε το ζαϊρε και δε μας απόμεινε τίποτις να φάμε. Ψοφήσανε και τα ζα από την πείνα και το κρύο. Στεκόμαστε μέρα νύχτα στο χιονόνερο με τα πόδια στα νερά και τη λάσπη ως το γόνα. Κάψαμε και τα σαμάρια και δεν έχουμε πια με τι ν' ανάψουμε φωτιά. Μια μέρα να μείνουμε ακόμα εδώ χάμω και δε θα βρούμε τη δύναμη μήτε να κινηθούμε. Τ' ασκέρι γυρεύει να πάρετε απόφαση γιατί βλέπει πως χανόμαστε.

Ο Κεχαγιάμπεης τους αποκρίνεται πως καταλαβαίνει σε ποιόν κίνδυνο πέσανε και θα πάει, στο τσαντίρι του Μουστάμπεη, να τον βρει ν' αποφασίσουν. Μα ο Μουστάμπεης, που είχε λαβωθεί την προηγούμενη μέρα, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο.
Κι ο αδελφός του μηνάει στον Κεχαγιάμπεη:
- Ο Μουστάμπεης είναι του θανατά και να μην τον λογαριάζετε πια ανάμεσα στους ζωντανούς. Πάρετε μόνοι σας όποια απόφαση θέλετε.

Κι όσο γίνονταν αυτά, όλο και πιο πυκνό έπεφτε το χιόνι. Μέσα σε μια μονάχα ώρα ψήλωσε ίσαμε το γόνυ. «Όλη η ατμόσφαιρα εσκοτίσθη από πυκνότατα και μελανώτατα νέφη», γράφει ο Περραιβός που πήρε μέρος σ' εκείνη τη μάχη «μετά τούτο άρχισαν να πίπτωσι χιόνια με σφοδρότατον καί ψυχρότατον βόρειον άνεμον, ο οποίος περιστρεφόμενος εις τα πλάγια και κοιλάδας του Παρνασσού απετέλει την χιόνα ως το σαβούνα εις τήν ατμοσφαίραν, κατευθυνομένη δε εις την επιφάνειαν της γης παρά των ανέμων εσχημάτιζε τόσους σίφουνας και λαίλαπας τα φαινόμενα ταύτα ήσαν αλλεπάλληλα και τρομερά, ωστ' εβίαζον έκαστον να ζητή προσωρινόν καταφύγιον».

Ένας θεριακωμένος Γκέκας συνάζει γύρω του τους πιο εγκαρδιωμένους πατριώτες του και τους λέει πως δεν τους απόμενε άλλο παρά να κάνουν γιουρούσι κι όσοι σωθούν.
- Και πως, ορέ, ρωτάει κάποιος Αρβανίτης, θα βρούμε το δρόμο μέσα σε τούτο το κακό που γίνεται;
- Θα σας τον δείξω εγώ, είπε ο προδότης Ζελιγιανναίος, πού ήξερε όλα τα μονοπάτια του Παρνασσού.

Σε λίγο, θά' ταν ίσαμε δυο από το μεσημέρι, οι Γκέκηδες, μ' οδηγό τον προδότη, ρίχνονται στα καραούλια μας με τα γιαταγάνια στα χέρια. Κόβει τότε το κεφάλι του ζωντανού ακόμα Μουστάμπεη ο αδελφός του για να μην πέσει στα χέρια των Γκιαούρηδων, το βάζει σ' ένα σακί κι ορμά να γλιτώσει. Κι ο Κεχαγιάμπεης, περιτριγυρισμένος από τους τζοανταραίους του, κινά μέσα στ' ανεμοσούρι.

Σαν είπανε στον Καραϊσκάκη πως οι τούρκοι κάνανε γιουρούσι για να φύγουν, παρατά το γιατάκι του, όπου τον κράταγε η φθίση που έτρωγε τα πνευμόνια του, και γυρίζοντας σα δαιμονισμένος το χωριό ξεσηκώνει τους αγωνιστές, όπως οι πιότεροι απ' αυτούς είχανε φύγει από τα ταμπούρια τους και μπήκανε στα σπίτια κάπως να προστατευτούν από το χαλασμό που γινόταν.

Και σε λίγο αρχίζει μάχη βουβή καθώς ο θάνατος, όπως αχρηστεύθηκαν από το χιόνι τα ντουφέκια και οι πιστόλες. Μονάχα τα σπαθιά, τα γιαταγάνια και οι πάλες δούλευαν κι από τα δύο μέρη. Οι Έλληνες κόβουνε στη μέση την τούρκικη φάλαγγα πού είχε ξεχυθεί κι αρχίζει το μακελειό. Ξέχωρα ωσάν μανιασμένοι σκότωναν τούς Αρβανίτες όσοι από τούς δικούς μας ήταν από τη φρουρά του Μεσολογγίου, μια και είχανε τώρα μπροστά τους ίδιους εκείνους εχθρούς πού ξολόθρεψαν στην έξοδο τόσους δικούς μας στη χωσιά πού τους στήσανε όταν τράβαγαν για το μοναστήρι του Αϊ Συμιού.

Από τις δύο χιλιάδες που έφταναν οι εχθροί ίσαμε τρακόσοι μονάχα σώθηκαν, «αλλά και αυτοί κατέστησαν άχρηστοι σχεδόν εις πόλεμον, διότι έπαθον χείρας τε και πόδας από τους πάγους». Πολλοί θάφτηκαν τη νύχτα από τα χιόνια κι όταν ή άνοιξη ήρθε και λιώσανε τους βρήκανε αγκαλιασμένους, καθώς γύρευαν κάπως να ζεσταθούν, κάτω από το λευκό σάβανο που τους σκέπασε.

Η «Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος», αναγγέλλοντας θριαμβευτικά τη νίκη, έγραφε: «Πληροφορούμεθα παρά των μοναχών του κατά τον Παρνασσόν μοναστηρίου Ιερουσαλήμ [...] ότι αυτοί οι ίδιοι εχθροί, εις το μοναστήριον διασωθέντες, ομολογούν εν συνειδήσει ότι το κατά την Ράχοβαν πάθος των ήτo αληθώς κατά θείαν βούλησιν, και ρητώς παραδειγματίζουν οι ίδιοι την δυστυχίαν των Γάλλων μετά την εις Μόσχαν αναχώρησιν, αν πρέπει τις να παραβάλλη τα μικρά προς τα μεγάλα». Και πρόσθετε πως από την Αράχοβα ως το μοναστήρι, τέσσερεις ώρες δρόμος, «κείτονται σωρηδόν τα εχθρικά πτώματα».

Ανάμεσα στα κεφάλια των σκοτωμένων που έφεραν οι αγωνιστές στον Καραϊσκάκη ήταν και των δύο Τούρκων αρχηγών του Κεχαγιάμπεη και του Μουστάμπεη.
Μα κουβάλησαν ακόμα τα παλικάρια κι ένα Ρωμιό που πιάσανε ανάμεσα στους Τούρκους τον Τάτση Μαγγίνα. «Αυτός απήρχετο πολιτικός άρχων», γράφει ο Σπηλιάδης, «διορισθείς εις τας επαρχίας της Δυτικής Ελλάδος υπό του Κιουταχή, συνοδευμένος, με τον Μουστάμπεη και τα ύπ' αυτόν στρατεύματα, ν' αγρυπνεί και συμβουλεύει τους υποτεταγμένους, να μένωσι πιστοί ραγιάδες του Σουλτάνου και να καταπείσει όσους τυχόν ήθελαν αποστατήσει να προσκυνήσουν». Ο "καλός" αυτός πατριώτης, όργανο του Μαυροκορδάτου, ήταν ένας απ' όσους με φανατισμό γύρεψαν και πέτυχαν να κηρυχθεί προδότης ο Καραϊσκάκης. Όταν είδε να του τον φέρνουν μπροστά του, πετάχτηκε πάνω:


- Hθελες εσύ, πουλημένο τομάρι στον Κιουτάγια, να με βγάλεις εμένα προδότη. Σε κρατώ τώρα και σε κάνω ό,τι θέλω. Μα όχι, χαμένο κορμί, δε θα λερώσω τα χέρια μου παίρνοντας τη ζωή σου.
Και δίνοντάς του μια σπρωξιά του λέει:
- Θα σε στείλω στην Κυβέρνηση κι αυτή ας σε τιμωρήσει όπως σου αξίζει.
Και πραγματικά η κυβέρνηση τον τιμώρησε, τον έστειλε πληρεξούσιο στην Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας κι αργότερα ο Όθωνας τον έκανε υπουργό.


Ο αντίχτυπος της νίκης


Η νίκη της Αράχοβας γιορτάστηκε όμοια μ' εκείνη στα Δερβενάκια, καθώς κι αυτή ήρθε ν' αναφτερώσει τις ελπίδες των Ελλήνων σε μια από τις πιο κρίσιμες ώρες της επανάστασης. «Aς πανηγυρίσει λοιπόν το έθνος την λαμπρότατη αυτήν νίκη», γράφανε στην αναφορά που στείλανε οι νικητές στην κυβέρνηση από την Αράχοβα στις 26 του Νοέμβρη. Δεν την υπόγραφε μονάχα ο Καραϊσκάκης παρά κι άλλοι ενενήντα τέσσερις μεγάλοι και μικροί καπεταναίοι, όπως ο μεγαλόψυγος αρχηγός θέλησε όλοι να συμμερισθούν τη δόξα. Ο Παπαρηγόπουλος γράφει: «Οπωσδήποτε δίκαιον είχεν ο Καραϊσκάκης ονομάζων την νίκην ταύτην λαμπροτάτην και υπέγραψαν μεν εν τι εκθέσει εκείνη, παρεκτός αυτού, 94 έτι οπλαρχηγοί, άλλ' εννοείται ότι το κατόρθωμα ωφείλετο κυρίως εις την στρατηγική περίνοιαν, εις την σύνεσιν και την δραστηριότητα ενός και μόνου ανδρός».


ΠΗΓΕΣ:
* "Ο Αφέντης Αϊ Γιώργης της Αράχωβας και το Πανηγυράκι" -της Καλής Γ. Λούσκου και Ευάγγελου Ν. Νικολιδάκη.
* ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ '21-Δ.ΦΩΤΙΑΔΗΣ
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Β. Φλωρίδης: Θα είναι μία δεύτερη... Μικρασιατική καταστροφή

Ετσι χαρακτήρισε ο εισαγγελέας και πρώην πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων Βασίλης Φλωρίδης μιλώντας στον realfm 97,8 και τον Νίκο Χατζηνικολάου το ενδεχόμενο άρσης του μέτρου της απαγόρευσης πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία.

«Αυτό που δεν καταλαβαίνουν σήμερα όλοι είναι ότι ο κόσμος που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του, δεν το χάνει υπό νορμάλ συνθήκες, αλλά σε καθεστώς παγκόσμιας κρίσης. Αρα αυτό το πράγμα θα έχει μια μαζικότητα. Δεν μιλάμε για κάποιον που αγόρασε ένα σπίτι και έκανε λάθος υπολογισμούς και το χάνει», σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Φλωρίδης.

Και πρόσθεσε: «Εδώ μιλάμε για μαζικούς πλειστηριασμούς. Αυτό αν γίνει, που δεν πιστεύω γιατί βλέπω ότι και ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση και οι βουλευτές, κυρίως, αρνούνται να ψηφίσουν τέτοιους νόμους, σημαίνει για μένα μία δεύτερη μικρασιατική καταστροφή».

Ο πρώην πρόεδρος της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων αναφέρθηκε και στους εκπροσώπους της τρόικας λέγοντας: «Αυτό που δεν γίνεται κατανοητό σήμερα και δεν βλέπω να το εμπεδώνει και η τρόικα, τα τρία άτομα αυτά τα οποία εγώ δεν ξέρω τι προελεύσεως είναι και τι προσόντα είχαν για να έλθουν εδώ και τι ψυχική ισορροπία έχουν μακροσκοπικά σαν δικαστικός ψυχολόγος, γιατί αυτή είναι η δουλειά μας».

Και σημείωσε: «Είναι εμφανές ποια μακροσκοπικά ότι εδώ υπάρχει πρόβλημα. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ιστορικά αυτοί που παίζουν κάθε φορά ρόλο ιδίως σε καίρια πολιτικά ζητήματα είναι οι θεσμοί και τα πρόσωπα. Έχουν περάσει αυτοκράτορες που ήταν ψυχικά ισορροπημένοι άνθρωποι και έχουν αφήσει πολύ πιο καλά αποτελέσματα απ’ ότι δημοκρατικά εκλεγμένοι».

Ακολούθως τόνισε: «Τα άτομα λοιπόν που ασκούν δημόσια εξουσία και εν προκειμένω η τρόικα η οποία κυβερνά κατά ένα μεγάλος μέρος μπορώ να πω αφού οι αποφάσεις της πηγαίνουν σε κόντρα με τις αποφάσεις της κυβέρνησης, πρέπει να διαπιστώσουμε ότι είναι άτομα που είναι ψυχικά ισορροπημένα. Εγώ, τουλάχιστον σε έναν από αυτούς δεν το έχω δει αυτό μακροσκοπικά. Πιστεύω ότι υπάρχει πρόβλημα. Πιστεύω ότι ο κ. πρωθυπουργός πρέπει να ζητήσει σε πρώτη φάση να αλλάξουν τα άτομα. Έστω κάποιο από αυτά».
Πηγή
http://diulistirio.blogspot.gr/
 
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Νηστικοί 8.000 μαθητές. Λαικισμός ή πικρή αλήθεια ????

Πρώτη φορά από την έναρξη της κρίσης αποτυπώνεται σε νούμερα αυτό που κάποιοι κατά καιρούς έχουν αποκαλέσει φθηνή προπαγάνδα: οι νηστικοί μαθητές.

Τα παιδιά που πηγαινοέρχονται στο σχολείο με άδειο στομάχι. Τα παιδιά που οι γονείς τους δεν είχαν να τους δώσουν ούτε ένα κομμάτι ψωμί!

Το 60% 16 χιλιάδων οικογενειών – συνολικά 32.358 μαθητές – αντιμετωπίσαν επισιτιστική ανασφάλεια, ενώ το 23% εξ αυτών (περίπου 8.000) επισιτιστική ανασφάλεια με πείνα κατά το έτος 2012.

Τα στοιχεία είναι αποτέλεσμα της ποσοτικής και ποιοτικής ανάλυσης του προγράμματος «Σίτισης και προώθησης Υγιεινής Διατροφής». Απευθύνεται σε μαθητές δημόσιων σχολείων κοινωνικοοικονομικά ευπαθών περιοχών της χώρας, και φέτος είναι η δεύτερη σχολική χρονιά που υλοποιείται σε 206 σχολεία σε όλη την Ελλάδα και αφορά καθημερινή διανομή μικρογευμάτων (πρωινό) σε 206 σχολεία όπου φοιτούν 32.358 μαθητές.
Πηγή
http://diulistirio.blogspot.gr/
 
Διαβάστε περισσότερα.... »
....