Ένα απογοητευτικό σύνολο με: ψεύτες υπάνθρωπους, με ανθρώπους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να γίνουν χαλίφηδες στην θέση του χαλίφη και τέλος με ένα πολύ μικρό μέρος μέρος που μπορεί μεν να μην ανήκει στις δύο προηγούμενες κατηγορίες αλλά με μικρο ανάστημα, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των καιρών.
Απαιτήσεις που είναι τεράστιες,
Κοιτάζοντας πίσω στην ιστορία των εθνών πάντα έβλεπες κάποια μικρή ομάδα ατόμων που συγκέντρωνε πλούτο και εξουσία και καταδυνάστευε το υπόλοιπο των κατοίκων του εκάστοτε κράτους. Η απληστία τους ανέκαθεν ήταν απύθμενη με αποτέλεσμα το ξεσηκωμό του κόσμου, την ανατροπή τους, και την αναδιανομή του πλούτου και εξουσίας, μέχρι τουλάχιστον να έρθουν οι επόμενοι χαλίφηδες. Όμως η σημερινή κατάσταση έχει μια τεράστια διαφορά σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Αυτή την φορά η απληστία έχει συμμαχήσει, δεν έχει σύνορα και ο εχθρός είναι απρόσιτος, σχεδόν αόρατος. Είναι μια συμμαχία που η εθνότητα δεν έχει καμία απολύτως σημασία. αυτό που έχει σημασία είναι ο πλούτος και η η εξουσία. Εξουσία όχι όμως ενός κράτους, εξουσία των ίδιων και σε όποιον εκείνοι έχουν επιλέξει να την δώσουν.
Αυτή την στιγμή συντελείται στην ανθρωπότητα μια οργανωμένη προσπάθεια υποδούλωσης του ανθρώπου ποικιλότροπα και ποικιλόμορφα. Όποιος πια δεν μπορεί να το καταλάβει είναι το λιγότερο αφελής. Στην Ελλάδα βλέπουμε μόνο το υποσύνολο του συνόλου. Η Ελλάδα βέβαια είναι αγκάθι για τα σχέδια τους κι γι αυτό είναι στο μάτι του κυκλώνα, υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που γίνεται αυτός ο βρώμικος πόλεμος με απώτερο σκοπό τον αφανισμό του έθνους.
Σε αυτή λοιπόν την δύσκολη ιστορικά στιγμή, η χώρα, και γενικότερα ο κόσμος θα έλεγα, πάσχει από ηγέτες. Ηγέτες που δεν θα διστάσουν να ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΖΩΗ τους ακόμα, που ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ να πουν την αλήθεια στο Ελληνικό λαό και θα του δώσουν όραμα για να μπορέσει να αγωνιστεί για την ελευθερία του, την ελευθεριά των παιδιών του και των παιδιών όλου του κόσμου.
Η αλήθεια που δεν είναι άλλη από ότι υπάρχουν 2 επιλογές και καμία άλλη.
Ή θα πάμε αυτοβούλως σε αργό θάνατο καταδικάζοντας τα παιδιά μας με σκυμμένο κεφάλι, σαν σκλάβοι, ακολουθώντας τις εντολές των λύκο-φίλων μας.
Ή θα πάμε να δώσουμε μια μάχη ενάντια σε αυτούς που οραματίζονται μια νέα τάξη πραγμάτων. Έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο. Όχι με σκοπό την ανάδειξη των αρχών και της αγάπης, αλλά μια παγκοσμιοποίηση που στηρίζεται στο βωμό των συμφερόντων. Μια μάχη ενάντια στο ψέμα, την αδικία, την απληστία, την αναξιοκρατία, το μίσος. Μια μάχη ενάντια στους εχθρούς του ανθρώπου.
Η μάχη αυτή θα είναι άνιση, τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα για τον λαό, σύμμαχός μας δεν θα είναι σχεδόν κανείς, όλα τα κράτη πια (εκτός από ένα δύο που σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν λογικά) ελέγχονται από αυτά τα άτομα, υπάρχει σοβαρή περίπτωση να μας δημιουργήσουν προβλήματα με Τούρκους, Αλβανούς και άλλους καλοθελητές γείτονες μας.
Σύμμαχος μας , η ιστορία μας που πάντα την κουβαλάμε στην πλάτη, μας καθορίζει σαν λαό και μας κάνει περήφανους. Σύμμαχος μας ο Λεωνίδας, ο Θεμιστοκλής,ο Διγενής, ο Κολοκοτρώνης, και όλοι αυτοί οι αφανείς ήρωες, γενναίοι πολεμιστές, που πολέμησαν κάτω από αντίξοες συνθήκες και σε μειονεκτική θέση και παρόλα αυτά κατάφεραν να νικήσουν.
Ο σημαντικότερος όμως σύμμαχός μας όμως και οδηγός μας θα είναι ο Κύριος ο Θεός μας, που πάντα είναι μαζί με αυτούς που αγωνίζονται για ένα ευγενή σκοπό και πάντα μας προστάτευε.
Και στη τελική άμα δεν τα καταφέρουμε....τουλάχιστον θα έχουμε πολεμήσει.
Ακούσατε μήπως από κανέναν τίποτα από αυτά;;;;
Εάν περιμένουμε αυτοί να μας σώσουν...είμαστε καταδικασμένοι.
.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*)
