Είναι κάποιες φορές που οι λέξεις δεν φτάνουν, για να περιγράψει κανείς το μεγαλείο ψυχής, αλτρουισμού και αξιοσύνης ενός ανθρώπου. Πόσω μάλλον μίας εργαζόμενης γυναίκας, μητέρας τριών ανήλικων παιδιών, η οποία εδώ και λίγους μήνες παλεύει, για να φροντίσει άπορες οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη, οι οποίες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα προς το ζην. Τους δίνει ένα πιάτο φαγητό, ρούχα, παπούτσια και ρεύμα, για να ζεσταίνονται τις κρύες νύχτες του χειμώνα.
Ο λόγος για την 37χρονη Έλενα Σερεπίσου η οποία με δική της πρωτοβουλία, με δικά της χρήματα και πολύ τρέξιμο κατάφερε να δημιουργήσει στη Ζοφριά, στα Άνω Λιόσια, το κοινωνικό σπίτι «ΑΓΑΠΩ». Έναν χώρο που πραγματοποιεί ό,τι υπόσχεται, καθώς εκεί άνθρωποι που χτυπήθηκαν από τη σκληρή πολιτική των μνημονίων έχουν την ευκαιρία να προμηθευτούν ρούχα, τρόφιμα και γενικότερα κάθε είδους υλικό αγαθό που θα τους ανακουφίσει έστω και για λίγο.
Η «Espresso» βρέθηκε στο «ΑΓΑΠΩ» και συνάντησε την Έλενα Σερεπίσου, μία γυναίκα όμορφη, δυναμική και αισιόδοξη, αλλά και τις εθελόντριές του, οι οποίες στέκονται στο πλευρό της και προσπαθούν να τη βοηθήσουν στο δύσκολο και συνάμα συγκινητικό της έργο.
Πέντε γυναίκες οι οποίες, αν και αντιμετωπίζουν και οι ίδιες σοβαρά οικονομικά προβλήματα, βρίσκουν χρόνο, για να προσφέρουν στο συνάνθρωπο. Η Αλέκα, η Άννα, η Σούλα, η Μαρία και η Βάγια, όλες μητέρες ανήλικων παιδιών, παρά την κούρασή τους και τα προσωπικά τους προβλήματα (άνεργες και με προβλήματα υγείας), έρχονται καθημερινά στο «ΑΓΑΠΩ», για να δώσουν χείρα βοηθείας.
«Έχει κούραση, θυσιάζουμε χρόνο, κόπο, αλλά η ικανοποίηση που παίρνουμε δεν συγκρίνεται με τίποτα» μας είπαν και πρόσθεσαν: «Η Έλενα είναι ένας άνθρωπος με απίστευτη καρδιά και τη στηρίζουμε όλες...».
Η περιοχή της Ζοφριάς, στα Άνω Λιόσια, έχει 9.200 κατοίκους και δεν υπάρχει κανένα άλλο ανάλογο σπίτι, για να ζητήσει κανείς βοήθεια. Μέρα με τη μέρα ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν ανάγκη αυξάνεται, αλλά οι δυνατότητες της Έλενας είναι πλέον περιορισμένες.
«Μακάρι να μπορούσαμε να βοηθούσαμε και άλλους, αλλά έχουμε φτάσει κι εμείς σε σημείο που χρειαζόμαστε βοήθεια. Όποιος μπορεί ας προσφέρει. Τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια, κλινοσκεπάσματα, τα πάντα...» σημείωσε και κατέληξε: «Ήδη κοιμάμαι δύο ώρες την ημέρα, για να εξοικονομήσω τα απαραίτητα για τις 80 οικογένειες. Και χάρη στη στήριξη της οικογένειάς μου, την οικονομική και την ψυχολογική, αλλά και στη δύναμη που παίρνω από τα παιδιά μου, μέχρι στιγμής, τα καταφέρνω».
http://diulistirio.blogspot.gr/
