Διαψεύδεται αρμοδίως η είδηση πως ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ζήτησε να γίνει παλαιοημερολογίτης σαν τον μακαριστό Καλλίνικο,
..προκειμένου να τον πάνε κι αυτόν καθισμένο στην καρέκλα του υπουργείου του.
Κι εδώ δίκαια αναρωτιέται κανείς:
Μα μέλι έχουν αυτές οι καρέκλες, απ' τον επισκοπικό θρόνο μέχρι τις υπουργικές και τις
πρωθυπουργικές καρέκλες,
..και όσοι κάθονται προτιμούν να πουλήσουν ακόμα και την μάνα τους παρά να σηκωθούν;
Μάλιστα. Μέλι!
Και μέλι παχύρευστο όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για τα παιδιά τους, τους συγγενείς έως ογδόου βαθμού, φίλους, γκόμενες, και πάει λέγοντας.
Ειδικά εστιάζοντας στις πολιτικές καρέκλες και στην συντριπτική πλειοψηφία όσων κάθονται πάνω σ' αυτές (δηλαδή πάνω στον σβέρκο μας), παρατηρούμε πως,
..όχι για θυρωροί πολυκατοικίας δεν κάνουν, αλλά ούτε για το παιδί για τα θελήματα του υπουργικού μεγάρου τους.
Πρόκειται για ανθρώπους μετριότατης ευφυίας, βαρυφορτωμένους όμως με πτυχία, διδακτορικά, κλπ προκειμένου να κρύψουν την νοητική και πνευματική τους ανεπάρκεια (ο μπαμπάς -πολιτικός κι αυτός τις περισσότερες φορές- πλήρωσε αδρά με τα κλεμμένα απ' το δημόσιο λεφτά, σε ντόπια και ξένα κολλέγια και πανεπιστήμια προκειμένου ο γόνος-τούβλο να αποκτήσει με το ζόρι και σε όσα χρόνια χρειαστούν τις απαραίτητες περγαμηνές),
..αποκομμένους εντελώς από την κοινωνία και τα πραγματικά της προβλήματα,
..άμαθους στην δουλειά ( την πραγματική δουλειά, την δουλειά προς το ζην, και όχι διευθυντικές θέσεις -και μάλιστα πρωτοδιόριστων- σε τράπεζες, δημόσιους οργανισμούς, και ιδιωτικές εταιρείες,
..αλλά προπαντός κενούς ηθικά και συναισθηματικά,
..αφού όλα τους προσφέρθηκαν έτοιμα, υπήρξαν οι "πρίγκιπες" στην παιδική τους ηλικία,
..και πιστέυουν πως όλα αυτά τ' αξίζουν, και πως ο κόσμος όλος περιστρέφεται γύρω απ' αυτούς.
Φυσικό είναι τέτοιοι άνθρωποι, έτσι μεγαλωμένοι και σπουδασμένοι(!), να μην έχουν το ηθικό, πνευματικό και γνωστικό υπόβαθρο,
..για να σταθούν στο ύψος δύσκολων εθνικών περιπετειών,
..ούτε να αντισταθούν στις χρυσοφόρες σειρήνες της οιονεί προδοσίας και του δωσιλογισμού.
Άσε που για τους υπόλοιπους απ' αυτούς, που δεν γεννήθηκαν με μεταξωτά βρακιά, οι σειρήνες αυτές και οι καρέκλες σημαίνουν την οικονομική αποκατάστασή τους,
..αλλά και την εκτόνωση των κοινωνικών απωθημένων τους και των συμπλεγμάτων κατωτερότητας που φυσιολογικά τους συνοδεύουν.
Με αυτή την γενική επισκόπηση του "ποιού" των καθισμένων στις καρέκλες της πολιτικής εξουσίας ανθρώπων,
..ας φροντίσουμε τον επόμενο καιρό να φιλτράρουμε τις καθημερινές ειδήσεις, και τις πράξεις των κυβερνητικών δωσιλόγων,
..αλλά και των υπόλοιπων ξεπουλημένων ανδρείκελων της Βουλής.
Η προδοσία, κι η μετριότητα,
..μας κυκλώνει από παντού.
Ας προσέχαμε!..
Υ.Γ το μπλουζάκι στην φωτογραφία γράφει: " Εμείς οι π@υτάνες δηλώνουμε πως οι πολιτικοί δεν είναι δικά μας παιδιά "
Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος
..προκειμένου να τον πάνε κι αυτόν καθισμένο στην καρέκλα του υπουργείου του.
Κι εδώ δίκαια αναρωτιέται κανείς:
Μα μέλι έχουν αυτές οι καρέκλες, απ' τον επισκοπικό θρόνο μέχρι τις υπουργικές και τις
πρωθυπουργικές καρέκλες,
..και όσοι κάθονται προτιμούν να πουλήσουν ακόμα και την μάνα τους παρά να σηκωθούν;
Μάλιστα. Μέλι!
Και μέλι παχύρευστο όχι μόνο για τους ίδιους αλλά και για τα παιδιά τους, τους συγγενείς έως ογδόου βαθμού, φίλους, γκόμενες, και πάει λέγοντας.
Ειδικά εστιάζοντας στις πολιτικές καρέκλες και στην συντριπτική πλειοψηφία όσων κάθονται πάνω σ' αυτές (δηλαδή πάνω στον σβέρκο μας), παρατηρούμε πως,
..όχι για θυρωροί πολυκατοικίας δεν κάνουν, αλλά ούτε για το παιδί για τα θελήματα του υπουργικού μεγάρου τους.
Πρόκειται για ανθρώπους μετριότατης ευφυίας, βαρυφορτωμένους όμως με πτυχία, διδακτορικά, κλπ προκειμένου να κρύψουν την νοητική και πνευματική τους ανεπάρκεια (ο μπαμπάς -πολιτικός κι αυτός τις περισσότερες φορές- πλήρωσε αδρά με τα κλεμμένα απ' το δημόσιο λεφτά, σε ντόπια και ξένα κολλέγια και πανεπιστήμια προκειμένου ο γόνος-τούβλο να αποκτήσει με το ζόρι και σε όσα χρόνια χρειαστούν τις απαραίτητες περγαμηνές),
..αποκομμένους εντελώς από την κοινωνία και τα πραγματικά της προβλήματα,
..άμαθους στην δουλειά ( την πραγματική δουλειά, την δουλειά προς το ζην, και όχι διευθυντικές θέσεις -και μάλιστα πρωτοδιόριστων- σε τράπεζες, δημόσιους οργανισμούς, και ιδιωτικές εταιρείες,
..αλλά προπαντός κενούς ηθικά και συναισθηματικά,
..αφού όλα τους προσφέρθηκαν έτοιμα, υπήρξαν οι "πρίγκιπες" στην παιδική τους ηλικία,
..και πιστέυουν πως όλα αυτά τ' αξίζουν, και πως ο κόσμος όλος περιστρέφεται γύρω απ' αυτούς.
Φυσικό είναι τέτοιοι άνθρωποι, έτσι μεγαλωμένοι και σπουδασμένοι(!), να μην έχουν το ηθικό, πνευματικό και γνωστικό υπόβαθρο,
..για να σταθούν στο ύψος δύσκολων εθνικών περιπετειών,
..ούτε να αντισταθούν στις χρυσοφόρες σειρήνες της οιονεί προδοσίας και του δωσιλογισμού.
Άσε που για τους υπόλοιπους απ' αυτούς, που δεν γεννήθηκαν με μεταξωτά βρακιά, οι σειρήνες αυτές και οι καρέκλες σημαίνουν την οικονομική αποκατάστασή τους,
..αλλά και την εκτόνωση των κοινωνικών απωθημένων τους και των συμπλεγμάτων κατωτερότητας που φυσιολογικά τους συνοδεύουν.
Με αυτή την γενική επισκόπηση του "ποιού" των καθισμένων στις καρέκλες της πολιτικής εξουσίας ανθρώπων,
..ας φροντίσουμε τον επόμενο καιρό να φιλτράρουμε τις καθημερινές ειδήσεις, και τις πράξεις των κυβερνητικών δωσιλόγων,
..αλλά και των υπόλοιπων ξεπουλημένων ανδρείκελων της Βουλής.
Η προδοσία, κι η μετριότητα,
..μας κυκλώνει από παντού.
Ας προσέχαμε!..
Υ.Γ το μπλουζάκι στην φωτογραφία γράφει: " Εμείς οι π@υτάνες δηλώνουμε πως οι πολιτικοί δεν είναι δικά μας παιδιά "
Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος