■ Η Αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων ξαναχτυπά
■ Απαγορεύουν την αναγραφή τους σε όλα τα σχολικά έγγραφα και αρχεία. Στην υπηρεσία της παγκοσμιοποίησης η Εκπαίδευση
■ Πανηγυρίζει η Ενωση Αθεων που έκανε τη σχετική προσφυγή
Mε μια απόφαση-σκάνδαλο η εξαιρετέα Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, γνωστή από την παλιά και εξίσου σκανδαλώδη απόφασή της για την αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες, ξαναχτυπά.
Λίγες μόλις ημέρες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς ρίχνει μια πολιτική και επικοινωνιακή «βόμβα» προς την κυβέρνηση.
Η Αρχή ζητά και αξιώνει από το υπουργείο Παιδείας να μην αναγράφονται πλέον το θρήσκευμα και η ιθαγένεια στους τίτλους και στα πιστοποιητικά των γυμνασίων και των λυκείων, στο πληροφοριακό σύστημα «myschool», αλλά και στη δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος προκειμένου να απαλλαγεί από το μάθημα των Θρησκευτικών!
Με βάση αυτή τη σκανδαλώδη και προκλητική απόφαση η Πολιτεία εκβιάζεται να θέσει το σχολείο στις υπηρεσίες της παγκοσμιοποίησης.
Πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνεύσει κανείς την απαγόρευση αναγραφής της ιθαγένειας στους τίτλους και στα πιστοποιητικά των σχολείων; Από πότε και για ποιους λόγους πρέπει να είναι κρυφή η ιθαγένεια ενός μαθητή; Από πότε η χώρα καταγωγής ενός μαθητή και αυριανού πολίτη είναι στοιχείο ντροπής;
Ντροπή
Η Αρχή Προστασίας ακόμη μία φορά υποκύπτει στις ορέξεις της Ενωσης Αθέων, η οποία είχε κάνει τη σχετική προσφυγή και της οποίας η μόνη «ακτιβιστική» ενέργεια είναι το αντιχριστιανικό προσκλητήριο, κάθε Μεγάλη Παρασκευή, για δημόσιο κρεατοφαγικό τσιμπούσι;
Η Αρχή καλεί το υπουργείο Παιδείας να συμμορφωθεί με την απόφαση-βόμβα και ως υπεύθυνο επεξεργασίας να μην επεξεργάζεται τα προσωπικά δεδομένα των μαθητών, να μεριμνήσει για την άμεση τροποποίηση των σχετικών ρυθμίσεων, να λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο προκειμένου να μην αναγράφονται πλέον το θρήσκευμα και η ιθαγένεια στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο και στους τίτλους και στα πιστοποιητικά σπουδών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς και να εκδώσει κάθε αναγκαία οδηγία προς τις οικείες εκπαιδευτικές Αρχές και τους διευθυντές των σχολείων ώστε, εφεξής, για την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών να μην απαιτείται η δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, αλλά το δικαίωμα αυτό να ασκείται (από τον ίδιο τον μαθητή αν είναι ενήλικος ή από τους γονείς του αν είναι ανήλικος) «κατ' επίκληση αποκλειστικά και μόνον λόγων συνείδησης».
Το σκεπτικό της απόφασης ήταν ότι αντίκεινται «στις διατάξεις του άρθρου 13, παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, οι οποίες κατοχυρώνουν την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και τη θρησκευτική ελευθερία, ως συνταγματική αρχή και ως ατομικό δικαίωμα, και με το άρθρο 9 της ΕΣ∆Α, διότι αντιβαίνει στην αρνητική θρησκευτική ελευθερία των μαθητών και των γονέων τους, οι οποίοι έχουν και το ειδικότερο δικαίωμα να διαπαιδαγωγήσουν ελευθέρως τα παιδιά τους με βάση τις θρησκευτικές και τις φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣ∆Α, καθώς και με το άρθρο 9 της ΕΣ∆Α και το άρθρο 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣ∆Α».
Επίσης, συνεχίζει η Αρχή, αντιβαίνουν προς τη θεμελιώδη αρχή της αναγκαιότητας επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Τώρα ένα ερώτημα πλανάται στον αέρα: Θα υποκύψουν το κράτος και το υπουργείο Παιδείας σε αυτή την προβοκατόρικη ενέργεια; Η πολιτική ηγεσία του θα υποκύψει στις πιέσεις των επαγγελματιών δικαιωματιστών;
