Του Θανάση Τζιούμπα από τη Ρήξη φ. 120.
Ενώ τα γαλανά νερά του Αιγαίου καθημερινά γεμίζουν νεκρά κορμιά κι απομεινάρια του νέου «συνωστισμού» (όπως θα γράψει η Ρεπούση του μέλλοντος), στην Ελλάδα ζούμε το θέατρο του παραλόγου: Μετανάστες και πρόσφυγες που «λιάζονται», που «εξαφανίζονται» (Χριστοδουλοπούλου). Σύνορα θαλάσσια «που δεν υπάρχουν» (Τσίπρας). Επαναπροωθήσεις (push back) που «είναι παράνομες» (Μουζάλας). Κι όταν μια κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως ΜΚΟ, τότε οι ΜΚΟ συμπεριφέρονται ως κυβερνήσεις!
Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είδαν μια απόβαση ακτιβιστών και «ακτιβιστών». Η ανύπαρκτη ελληνική πολιτεία υποκαταστάθηκε από έναν αστερισμό ΜΚΟ κάθε είδους, που ανέλαβαν τη διαχείριση του προβλήματος σε όλα τα επίπεδα: από αυτό της έρευνας και διάσωσης ως τη στέγαση, τη σίτιση, την υγειονομική περίθαλψη. Αναφέρεται ο αριθμός 100, μόνο για τη Λέσβο. Και δεν μιλάμε για τις γνωστές ΜΚΟ, ελληνικές και διεθνείς, που όποια ιδεολογική θέση κι αν έχει κάποιος για την φύση τους δεν μπορεί να αγνοήσει το έργο που προσφέρουν. Αλλά για ένα ετερόκλητο πλήθος το οποίο αγνοεί επιδεικτικά την ιθαγενή νομιμότητα και με σημαία το δίκαιο του μετανάστη ή του πρόσφυγα αλωνίζει με πλωτά σε (επιτηρούμενες κατά τα άλλα) παραμεθόριες περιοχές, συνοδεύει τα φουσκωτά και τις βάρκες των προσφύγων / μεταναστών στην «ασφάλεια» του ευρωπαϊκού εδάφους, στήνει τις δικές του εγκαταστάσεις όπου ορίζει ποιος μπορεί και ποιος όχι να εισέλθει.
Στα «εκατό λουλούδια που ανθίζουν» στις αμμουδιές των νησιών δεν λείπουν και τα τοξικά.
Στην ίδια ιστοσελίδα εμφανίζονται μέλη της «One Nation» να συνυπάρχουν πάνω στο ίδιο σκάφος με μέλη της δανέζικης «Team humanity». Είναι μία από τις δύο οργανώσεις (η άλλη είναι η ισπανική Proemaid ) που μέλη τους είχαν κατηγορηθεί με (υπερβολική νομικά) κατηγορία ως λαθροδιακινητές, όταν ρυμουλκούσαν βάρκες με μετανάστες, χωρίς αυτές ή οι επιβαίνοντες σε αυτές να κινδυνεύουν, ενώ ήταν παρόν σκάφος του Λιμενικού Σώματος. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι στην δίκη παρέστησαν ως μάρτυρες υπεράσπισης οι βουλευτές Γιώργος Πάλλης και Βασιλική Κατριβάνου και ο Πάνος Λάμπρου, μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα (Ριζοσπάστης, 6/12/2015), μια ΜΚΟ που ονομάζεται WAHA έχει αναρτήσει διαφημιστικό πανό στο περιφερειακό Κέντρο Υγείας της Μυτιλήνης. Το WAHA έχει ως βάση τη Γαλλία. Δραστηριοποιείται στο Αφγανιστάν, τη Νιγηρία, το Καμερούν, την Αιθιοπία, την Κένυα, τη Σενεγάλη, το Σουδάν, τη Ζάμπια, τη Σομαλία, την Τανζανία, το Μπενίν, τη Γουινέα και την Υεμένη. Έχει στήσει κέντρα υγείας σε πολλές από αυτές τις χώρες και χρηματοδοτείται από ιδιωτικές δωρεές ή από τη φιλανθρωπία και επίσης συνεργάζεται με την αεροπορική εταιρεία ETIHAD. Από τον Οκτώβριο του 2015 η WAHA έχει επεκταθεί στα Βαλκάνια, στη Σερβία, την Κροατία, την ΠΓΔΜ και τη Σλοβενία.
Θυμίζουμε ότι τα ΗΑΕ παρενέβησαν έμμεσα στον πόλεμο της Υεμένης για λογαριασμό της Σαουδικής Αραβίας. Έναν πόλεμο που στα θύματά του περιλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, που επανειλημμένα βομβαρδίστηκαν με πολλά θύματα. Τα ΗΑΕ, μαζί με τη Σαουδική Αραβία, προωθούν τώρα ένα σχέδιο χερσαίας επέμβασης στη Συρία ώστε να αντιστρέψουν την δυσμενή για τους ισλαμιστές κατάσταση που προκάλεσε η ρωσική ανάμειξη.
Υπάρχει και η ΜΟΑS. Διαθέτει ένα υπερσύγχρονο σκάφος (TOPAZ RESPONDER ) που η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 2015, έχει μήκος 51 μέτρα και πλάτος 13 μέτρα. Η ΜΟΑS ιδρύθηκε «όταν 31χρονος Αμερικανός επιχειρηματίας βρισκόταν μαζί με τη σύζυγό του και την κόρη του σε μία κρουαζιέρα τριών εβδομάδων και είδαν στη θάλασσα ένα μπουφάν. Ο καπετάνιος τους πληροφόρησε ότι ίσως ήταν από τα ναυάγια που γίνονται στην περιοχή με θύματα πρόσφυγες».
Το πλοίο επιχειρεί υποτίθεται σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές κάνοντας διασώσεις. Και λέμε υποτίθεται, καθώς έχει καταγραφεί μήνυμα μέσω τουίτερ (hashtag #agathonisi) του Βρετανού δημοσιογράφου Πάτρικ Κίνσγκλεϊ της Γκάρντιαν, ο οποίος βρίσκεται πάνω στο σκάφος όπου γράφει:
“Είμαστε αγκυροβολημένοι στο Αγαθονήσι. Τα σκάφη των προσφύγων να κατευθυνθούν σε αυτά τα δύο φώτα (εννοεί του σκάφους) καθώς είναι τα μόνα που φαίνονται από το νησί”. Οδηγίες προς ναυτιλλομένους, δηλαδή.
Υπάρχει και μια άλλη ΜΚΟ στη Μυτιλήνη, η οποία λειτουργεί υπό τον τίτλο «Δανικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες» (Danish Refugee Council, (DRC). Αυτή η οργάνωση συνεργάζεται με τη WAHA στο πρόγραμμα στα Βαλκάνια. Είναι μια «Μ»ΚΟ που συνεργάζεται πλήρως με τις επίσημες κυβερνήσεις και άλλους εθνικούς οργανισμούς και η κύρια πηγή χρηματοδότησής της είναι το υπουργείο της Δανίας, η ΕΕ και ο ΟΗΕ, παράλληλα με δωρεές και χορηγούς.
Προσθέστε και το σμήνος των ηθοποιών, Κινέζων αντικαθεστωτικών και μύριων άλλων, που έρχονται να φωτογραφηθούν σε μια περιοχή που έγινε «trendy» και «must» και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Αυτό το χάος έχει ενοχλήσει ακόμη και τον Μουζάλα, που έφτασε να δηλώσει: «Θα σταματήσει όλη αυτή η ιστορία, το ότι η Μυτιλήνη έχει γίνει ένας τόπος για περίεργους, όπου όποια στιγμή θέλουν έρχονται και φεύγουν».
Είναι κοινός τόπος σε όσους ασχολήθηκαν με τους πρόσφυγες η έκπληξη των τελευταίων για τις συνθήκες και την αντιμετώπισή τους στον «ευρωπαϊκό παράδεισο». Οι άνθρωποι αυτοί πλήρωσαν και κινδύνεψαν έχοντας μια μαγική εικόνα για το τι θα βρουν, ειδικά για τη Γερμανία. Κι αυτό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα του μάρκετινγκ των εμπόρων φουσκωτών μιας χρήσης. Υποστηρίζεται από μια επίμονη και καλά οργανωμένη προβολή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και ειδικά στο τουίτερ, το οποίο για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι εργαλείο επιβίωσης. Μέσω αυτού ενημερώνονται για τις διαδρομές, τους διακινητές, τα νέα από οικεία πρόσωπα. Πώς βγήκε προς τα έξω ότι η Γερμανία ήταν ο παράδεισος για όσους φεύγουν από τη Συρία και άλλες περιοχές συγκρούσεων;
Ο Βλαντιμίρ Σάλακ στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, ανέπτυξε το Σύστημα Ανάλυσης Περιεχομένου του Διαδικτύου για το τουίτερ (Scai4Twi).
Έκανε μια μελέτη σε πάνω από 19.000 πρωτότυπα τουίτ που σχετίζονται με τους πρόσφυγες.
Η μελέτη του έδειξε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τουίτ ονομάζουν τη Γερμανία ως την καλύτερη χώρα στην Ευρώπη που καλωσορίζει πρόσφυγες.
Η μελέτη του Σάλακ ανακάλυψε ότι το 93% όλων των τουίτ για τη Γερμανία περιλάμβαναν θετικές αναφορές για την φιλοξενία και την γερμανική πολιτική για τους πρόσφυγες. Μερικά δείγματα από τα τουίτ:
• Γερμανία Ναι! Αριστεροί έκαναν γκράφιτι με σπρέι στο τρένο που έλεγαν: “Καλώς ήρθατε, πρόσφυγες” στα αραβικά
• Υπέροχοι άνθρωποι – βίντεο Γερμανών υποδέχεται πρόσφυγες από τη Συρία στην κοινότητά τους
• Σεβασμός! Οι οπαδοί του ποδοσφαίρου λένε “Καλώς ήρθατε, πρόσφυγες”, σε όλα τα γήπεδα της Γερμανίας.
• Αυτό το τρένο με αραβικό γκράφιτι τρέχει στη Δρέσδη και υποδέχεται τους πρόσφυγες: (Ahlan wa Sahlan – ένα θερμό καλωσόρισμα).
• “Αγαπάμε τη Γερμανία!” κλαίνε με ανακούφιση πρόσφυγες στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου.
• Χιλιάδες καλωσορίζουν πρόσφυγες στη Γερμανία – Sky News της Αυστραλίας
Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των τουίτ “Η Γερμανία καλωσορίζει πρόσφυγες”, δεν προέρχονται από τη Γερμανία, αλλά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Σάλακ ανέλυσε 5.704 πρωτότυπα τουίτ που περιέχουν το χάσταγκ “#RefugeesWelcome” και το όνομα της χώρας που τους καλωσορίζει. Έδειξε ότι σχεδόν το 80% του συνόλου των τουίτ ισχυρίζονταν ότι η Γερμανία ήταν η πιο φιλόξενη χώρα στην Ευρώπη. Η δεύτερη πιο φιλόξενη χώρα που βρέθηκε ήταν η Αυστρία με 12%.
Ωστόσο, η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι εκείνα τα τουίτ, ”Η Γερμανία σας καλωσορίζει”, δεν προέρχονταν από το εσωτερικό της Γερμανίας.
Πάνω από το 40% του συνόλου των τουίτ προέρχονταν από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο ή την Αυστραλία. Μόνο το 6,4% προερχόταν από το εσωτερικό της Γερμανίας.
Ο Σόρος είναι γνωστός από παλιά. Από τη δράση του μέσω ΜΚΟ για την αποδόμηση των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, για την υποκίνηση και ενίσχυση των «πολύχρωμων επαναστάσεων», για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, για τον ρόλο που έπαιξαν οι ελεγχόμενες από αυτόν οργανώσεις στη Λιβύη και, βέβαια, τη δαιμονοποίηση του καθεστώτος Άσαντ και τη στήριξη των δυνάμεων που μεταβάλλουν τη Συρία σε ερείπια και ανοιχτό τάφο. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην παρέμβει και στο προσφυγικό.
Μιλώντας σε διεθνές φόρουμ για το μέλλον της Ευρώπης, ο περιβόητος χρηματιστής ανακοίνωσε την ίδρυση ταμείου αλληλεγγύης με στόχο την οικοδόμηση σπιτιών αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες και μετανάστες που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνη στη χώρα μας.
Το ταμείο, στο οποίο κατέθεσε ήδη ο ίδιος σεβαστό χρηματικό ποσό, έχει την έδρα του στη Σουηδία, με πρωτοστάτη το ίδρυμα Ραούλ Βάλενμπεργκ. «Ο στόχος μου είναι διπλός», είπε. «Πρώτον, να δείξουν οι Ευρωπαίοι αλληλεγγύη προς τους Έλληνες και δεύτερον να δείξουν οι Έλληνες αλληλεγγύη στους ξένους».
Με τα χρήματα του νεότευκτου ταμείου θα μπορούσαν να χτιστούν σπίτια αλληλεγγύης ή να ενοικιαστούν ήδη υπάρχοντα. Έτσι θα μπορούσε να μπει κάποιο φρένο στη συντελούμενη ανθρωπιστική καταστροφή. Τα χρήματα του ταμείου, συνέχισε ο κύριος Σόρος, θα δοθούν σε ελληνικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίες προσφέρουν ήδη βοήθεια τόσο σε ντόπιους όσο και σε ξένους.
Ο ανθρωπισμός, που αρχίζει στην οριογραμμή και τις ακτές και εξαντλείται στις νέες Αμυγδαλέζες, τον οποίο φυτεύει μια κυβέρνηση που λειτουργεί ως ΜΚΟ (κι όχι ως κυβέρνηση ενός κράτους και μιας κοινωνίας), μεταβάλλεται στο αντίθετό του, αποτελώντας παραπλήρωμα μιας γραμμής παραγωγής προσφυγιάς, κινδύνων και ανθρώπινου πόνου. Ανθρωπισμός είναι να κλείσουν οι θαλασσινοί δρόμοι του θανάτου κι όχι απλά να περιθάλψουμε τους επιζήσαντες. Και, πάνω απ’ όλα, ανθρωπισμός είναι να δράσουμε πολιτικά, για να σταματήσουν πόλεμοι όπως αυτός της Συρίας, που ξεκίνησε και συντηρείται από τους ίδιους που γέμισαν τη θάλασσα με πνιγμένα παιδιά, χρησιμοποιώντας τα ως όπλο σε έναν ασύμμετρο πόλεμο για το ιμπεριαλιστικό και οθωμανικό όραμα των «μηδενικών προβλημάτων».
Ενώ τα γαλανά νερά του Αιγαίου καθημερινά γεμίζουν νεκρά κορμιά κι απομεινάρια του νέου «συνωστισμού» (όπως θα γράψει η Ρεπούση του μέλλοντος), στην Ελλάδα ζούμε το θέατρο του παραλόγου: Μετανάστες και πρόσφυγες που «λιάζονται», που «εξαφανίζονται» (Χριστοδουλοπούλου). Σύνορα θαλάσσια «που δεν υπάρχουν» (Τσίπρας). Επαναπροωθήσεις (push back) που «είναι παράνομες» (Μουζάλας). Κι όταν μια κυβέρνηση συμπεριφέρεται ως ΜΚΟ, τότε οι ΜΚΟ συμπεριφέρονται ως κυβερνήσεις!
Τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου είδαν μια απόβαση ακτιβιστών και «ακτιβιστών». Η ανύπαρκτη ελληνική πολιτεία υποκαταστάθηκε από έναν αστερισμό ΜΚΟ κάθε είδους, που ανέλαβαν τη διαχείριση του προβλήματος σε όλα τα επίπεδα: από αυτό της έρευνας και διάσωσης ως τη στέγαση, τη σίτιση, την υγειονομική περίθαλψη. Αναφέρεται ο αριθμός 100, μόνο για τη Λέσβο. Και δεν μιλάμε για τις γνωστές ΜΚΟ, ελληνικές και διεθνείς, που όποια ιδεολογική θέση κι αν έχει κάποιος για την φύση τους δεν μπορεί να αγνοήσει το έργο που προσφέρουν. Αλλά για ένα ετερόκλητο πλήθος το οποίο αγνοεί επιδεικτικά την ιθαγενή νομιμότητα και με σημαία το δίκαιο του μετανάστη ή του πρόσφυγα αλωνίζει με πλωτά σε (επιτηρούμενες κατά τα άλλα) παραμεθόριες περιοχές, συνοδεύει τα φουσκωτά και τις βάρκες των προσφύγων / μεταναστών στην «ασφάλεια» του ευρωπαϊκού εδάφους, στήνει τις δικές του εγκαταστάσεις όπου ορίζει ποιος μπορεί και ποιος όχι να εισέλθει.
Στα «εκατό λουλούδια που ανθίζουν» στις αμμουδιές των νησιών δεν λείπουν και τα τοξικά.
Μια από τις ΜΚΟ λέγεται «One Nation», με έδρα την Αγγλία. Συνεργάζεται με το ΙΗΗ, την τουρκική οργάνωση που έχει κατηγορηθεί από τους Κούρδους της Συρίας ότι εφοδιάζει με όπλα τους ισλαμιστές υπό τον μανδύα της ανθρωπιστικής βοήθειας. Στον λογότυπό της κυριαρχεί ένα χέρι με υψωμένο αντίχειρα, που, όλως τυχαία, είναι και το σήμα των μαχητών του Ισλαμικού Χαλιφάτου. Στην ιστοσελίδα τους συναντά κανείς βίντεο όπου συνοδεύουν βάρκες βάζοντας τους επιβάτες να κραυγάζουν «ο θεός είναι μεγάλος» και να προσεύχονται μόλις φτάσουν στην ακτή. Δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι στους πονηρούς καιρούς μας το «αλλάχουακμπαρ» είναι σαν να λεν απλά «δόξα τω θεώ, σωθήκαμε». Και βέβαια, όταν προσφέρουν νερό, πρέπει κάποιος να το πάρει με το δεξί του χέρι.
Στην ίδια ιστοσελίδα εμφανίζονται μέλη της «One Nation» να συνυπάρχουν πάνω στο ίδιο σκάφος με μέλη της δανέζικης «Team humanity». Είναι μία από τις δύο οργανώσεις (η άλλη είναι η ισπανική Proemaid ) που μέλη τους είχαν κατηγορηθεί με (υπερβολική νομικά) κατηγορία ως λαθροδιακινητές, όταν ρυμουλκούσαν βάρκες με μετανάστες, χωρίς αυτές ή οι επιβαίνοντες σε αυτές να κινδυνεύουν, ενώ ήταν παρόν σκάφος του Λιμενικού Σώματος. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι στην δίκη παρέστησαν ως μάρτυρες υπεράσπισης οι βουλευτές Γιώργος Πάλλης και Βασιλική Κατριβάνου και ο Πάνος Λάμπρου, μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ.
Σύμφωνα με δημοσίευμα (Ριζοσπάστης, 6/12/2015), μια ΜΚΟ που ονομάζεται WAHA έχει αναρτήσει διαφημιστικό πανό στο περιφερειακό Κέντρο Υγείας της Μυτιλήνης. Το WAHA έχει ως βάση τη Γαλλία. Δραστηριοποιείται στο Αφγανιστάν, τη Νιγηρία, το Καμερούν, την Αιθιοπία, την Κένυα, τη Σενεγάλη, το Σουδάν, τη Ζάμπια, τη Σομαλία, την Τανζανία, το Μπενίν, τη Γουινέα και την Υεμένη. Έχει στήσει κέντρα υγείας σε πολλές από αυτές τις χώρες και χρηματοδοτείται από ιδιωτικές δωρεές ή από τη φιλανθρωπία και επίσης συνεργάζεται με την αεροπορική εταιρεία ETIHAD. Από τον Οκτώβριο του 2015 η WAHA έχει επεκταθεί στα Βαλκάνια, στη Σερβία, την Κροατία, την ΠΓΔΜ και τη Σλοβενία.
Θυμίζουμε ότι τα ΗΑΕ παρενέβησαν έμμεσα στον πόλεμο της Υεμένης για λογαριασμό της Σαουδικής Αραβίας. Έναν πόλεμο που στα θύματά του περιλαμβάνονται και οι εγκαταστάσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, που επανειλημμένα βομβαρδίστηκαν με πολλά θύματα. Τα ΗΑΕ, μαζί με τη Σαουδική Αραβία, προωθούν τώρα ένα σχέδιο χερσαίας επέμβασης στη Συρία ώστε να αντιστρέψουν την δυσμενή για τους ισλαμιστές κατάσταση που προκάλεσε η ρωσική ανάμειξη.
Υπάρχει και η ΜΟΑS. Διαθέτει ένα υπερσύγχρονο σκάφος (TOPAZ RESPONDER ) που η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 2015, έχει μήκος 51 μέτρα και πλάτος 13 μέτρα. Η ΜΟΑS ιδρύθηκε «όταν 31χρονος Αμερικανός επιχειρηματίας βρισκόταν μαζί με τη σύζυγό του και την κόρη του σε μία κρουαζιέρα τριών εβδομάδων και είδαν στη θάλασσα ένα μπουφάν. Ο καπετάνιος τους πληροφόρησε ότι ίσως ήταν από τα ναυάγια που γίνονται στην περιοχή με θύματα πρόσφυγες».
Το πλοίο επιχειρεί υποτίθεται σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές κάνοντας διασώσεις. Και λέμε υποτίθεται, καθώς έχει καταγραφεί μήνυμα μέσω τουίτερ (hashtag #agathonisi) του Βρετανού δημοσιογράφου Πάτρικ Κίνσγκλεϊ της Γκάρντιαν, ο οποίος βρίσκεται πάνω στο σκάφος όπου γράφει:
“Είμαστε αγκυροβολημένοι στο Αγαθονήσι. Τα σκάφη των προσφύγων να κατευθυνθούν σε αυτά τα δύο φώτα (εννοεί του σκάφους) καθώς είναι τα μόνα που φαίνονται από το νησί”. Οδηγίες προς ναυτιλλομένους, δηλαδή.
«Μ»ΚΟ που χρηματοδοτούνται από τις κυβερνήσεις:
Υπάρχει και μια άλλη ΜΚΟ στη Μυτιλήνη, η οποία λειτουργεί υπό τον τίτλο «Δανικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες» (Danish Refugee Council, (DRC). Αυτή η οργάνωση συνεργάζεται με τη WAHA στο πρόγραμμα στα Βαλκάνια. Είναι μια «Μ»ΚΟ που συνεργάζεται πλήρως με τις επίσημες κυβερνήσεις και άλλους εθνικούς οργανισμούς και η κύρια πηγή χρηματοδότησής της είναι το υπουργείο της Δανίας, η ΕΕ και ο ΟΗΕ, παράλληλα με δωρεές και χορηγούς.
Και δεν ήταν δυνατόν να λείπουν κι οι αντεξουσιαστές. Κατέλαβαν το παλιό κτήριο του Εργατικού Κέντρου Μυτιλήνης για να στεγάσουν πρόσφυγες. Επίσης, Βρετανοί πολίτες με ιδιοκτησίες στον Μόλυβο άνοιξαν τα οικόπεδα και τα ακίνητά τους στους πρόσφυγες οργανώνοντας παράλληλα διαδικτυακές καμπάνιες συγκέντρωσης χρημάτων (προφανώς ως ανταμοιβή για τα φιλάνθρωπα αισθήματά τους). «Εθελοντής» στην Πέτρα, σε συνεργασία με ΜΚΟ, σκέφτηκε ότι θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για τα δουλεμπορικά που καταφθάνουν από τις απέναντι ακτές, να δημιουργήσει αποβάθρα για να δένουν χωρίς προβλήματα οι διακινητές! Με γενικό μήνυμα, «ας φτιάξουμε μία αποβάθρα για τους πρόσφυγες», στα αγγλικά, ο «εθελοντής» καλεί τον κόσμο να ενισχύσει οικονομικά την πρωτοβουλία και μάλιστα ήδη έχει συγκεντρώσει κάτι παραπάνω από 3.000 ευρώ!
Προσθέστε και το σμήνος των ηθοποιών, Κινέζων αντικαθεστωτικών και μύριων άλλων, που έρχονται να φωτογραφηθούν σε μια περιοχή που έγινε «trendy» και «must» και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Αυτό το χάος έχει ενοχλήσει ακόμη και τον Μουζάλα, που έφτασε να δηλώσει: «Θα σταματήσει όλη αυτή η ιστορία, το ότι η Μυτιλήνη έχει γίνει ένας τόπος για περίεργους, όπου όποια στιγμή θέλουν έρχονται και φεύγουν».
Ο ρόλος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης
Είναι κοινός τόπος σε όσους ασχολήθηκαν με τους πρόσφυγες η έκπληξη των τελευταίων για τις συνθήκες και την αντιμετώπισή τους στον «ευρωπαϊκό παράδεισο». Οι άνθρωποι αυτοί πλήρωσαν και κινδύνεψαν έχοντας μια μαγική εικόνα για το τι θα βρουν, ειδικά για τη Γερμανία. Κι αυτό δεν είναι μόνο αποτέλεσμα του μάρκετινγκ των εμπόρων φουσκωτών μιας χρήσης. Υποστηρίζεται από μια επίμονη και καλά οργανωμένη προβολή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, και ειδικά στο τουίτερ, το οποίο για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι εργαλείο επιβίωσης. Μέσω αυτού ενημερώνονται για τις διαδρομές, τους διακινητές, τα νέα από οικεία πρόσωπα. Πώς βγήκε προς τα έξω ότι η Γερμανία ήταν ο παράδεισος για όσους φεύγουν από τη Συρία και άλλες περιοχές συγκρούσεων;
Ο Βλαντιμίρ Σάλακ στη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, ανέπτυξε το Σύστημα Ανάλυσης Περιεχομένου του Διαδικτύου για το τουίτερ (Scai4Twi).
Έκανε μια μελέτη σε πάνω από 19.000 πρωτότυπα τουίτ που σχετίζονται με τους πρόσφυγες.
Η μελέτη του έδειξε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τουίτ ονομάζουν τη Γερμανία ως την καλύτερη χώρα στην Ευρώπη που καλωσορίζει πρόσφυγες.
Η μελέτη του Σάλακ ανακάλυψε ότι το 93% όλων των τουίτ για τη Γερμανία περιλάμβαναν θετικές αναφορές για την φιλοξενία και την γερμανική πολιτική για τους πρόσφυγες. Μερικά δείγματα από τα τουίτ:
• Γερμανία Ναι! Αριστεροί έκαναν γκράφιτι με σπρέι στο τρένο που έλεγαν: “Καλώς ήρθατε, πρόσφυγες” στα αραβικά
• Υπέροχοι άνθρωποι – βίντεο Γερμανών υποδέχεται πρόσφυγες από τη Συρία στην κοινότητά τους
• Σεβασμός! Οι οπαδοί του ποδοσφαίρου λένε “Καλώς ήρθατε, πρόσφυγες”, σε όλα τα γήπεδα της Γερμανίας.
• Αυτό το τρένο με αραβικό γκράφιτι τρέχει στη Δρέσδη και υποδέχεται τους πρόσφυγες: (Ahlan wa Sahlan – ένα θερμό καλωσόρισμα).
• “Αγαπάμε τη Γερμανία!” κλαίνε με ανακούφιση πρόσφυγες στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου.
• Χιλιάδες καλωσορίζουν πρόσφυγες στη Γερμανία – Sky News της Αυστραλίας
Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των τουίτ “Η Γερμανία καλωσορίζει πρόσφυγες”, δεν προέρχονται από τη Γερμανία, αλλά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Σάλακ ανέλυσε 5.704 πρωτότυπα τουίτ που περιέχουν το χάσταγκ “#RefugeesWelcome” και το όνομα της χώρας που τους καλωσορίζει. Έδειξε ότι σχεδόν το 80% του συνόλου των τουίτ ισχυρίζονταν ότι η Γερμανία ήταν η πιο φιλόξενη χώρα στην Ευρώπη. Η δεύτερη πιο φιλόξενη χώρα που βρέθηκε ήταν η Αυστρία με 12%.
Ωστόσο, η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι εκείνα τα τουίτ, ”Η Γερμανία σας καλωσορίζει”, δεν προέρχονταν από το εσωτερικό της Γερμανίας.
Πάνω από το 40% του συνόλου των τουίτ προέρχονταν από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο ή την Αυστραλία. Μόνο το 6,4% προερχόταν από το εσωτερικό της Γερμανίας.
Και ο πανταχού παρών κύριος Σόρος
Ο Σόρος είναι γνωστός από παλιά. Από τη δράση του μέσω ΜΚΟ για την αποδόμηση των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, για την υποκίνηση και ενίσχυση των «πολύχρωμων επαναστάσεων», για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, για τον ρόλο που έπαιξαν οι ελεγχόμενες από αυτόν οργανώσεις στη Λιβύη και, βέβαια, τη δαιμονοποίηση του καθεστώτος Άσαντ και τη στήριξη των δυνάμεων που μεταβάλλουν τη Συρία σε ερείπια και ανοιχτό τάφο. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην παρέμβει και στο προσφυγικό.
Μιλώντας σε διεθνές φόρουμ για το μέλλον της Ευρώπης, ο περιβόητος χρηματιστής ανακοίνωσε την ίδρυση ταμείου αλληλεγγύης με στόχο την οικοδόμηση σπιτιών αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες και μετανάστες που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνη στη χώρα μας.
Το ταμείο, στο οποίο κατέθεσε ήδη ο ίδιος σεβαστό χρηματικό ποσό, έχει την έδρα του στη Σουηδία, με πρωτοστάτη το ίδρυμα Ραούλ Βάλενμπεργκ. «Ο στόχος μου είναι διπλός», είπε. «Πρώτον, να δείξουν οι Ευρωπαίοι αλληλεγγύη προς τους Έλληνες και δεύτερον να δείξουν οι Έλληνες αλληλεγγύη στους ξένους».
Με τα χρήματα του νεότευκτου ταμείου θα μπορούσαν να χτιστούν σπίτια αλληλεγγύης ή να ενοικιαστούν ήδη υπάρχοντα. Έτσι θα μπορούσε να μπει κάποιο φρένο στη συντελούμενη ανθρωπιστική καταστροφή. Τα χρήματα του ταμείου, συνέχισε ο κύριος Σόρος, θα δοθούν σε ελληνικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίες προσφέρουν ήδη βοήθεια τόσο σε ντόπιους όσο και σε ξένους.
Ο «φιλάνθρωπος κερδοσκόπος» δεν χάνει ευκαιρία να υπαγορεύσει στους Ευρωπαίους την πάγια θέση του για την παγκοσμιοποίηση και τα εθνικά κράτη: «Οι πρόσφυγες είναι το αγαθό που πρέπει να προστατευτεί, τα σύνορα είναι το πρόβλημα», είχε δηλώσει πρόσφατα.
«Μια οραματική ιδέα», ήταν η φράση με την οποία συνεχάρη αμέσως μετά τον κ. Σόρος ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, που δεν χάνει τέτοιες κοσμικές συνευρέσεις.
«Μια οραματική ιδέα», ήταν η φράση με την οποία συνεχάρη αμέσως μετά τον κ. Σόρος ο πρώην πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, που δεν χάνει τέτοιες κοσμικές συνευρέσεις.
Ο ανθρωπισμός, που αρχίζει στην οριογραμμή και τις ακτές και εξαντλείται στις νέες Αμυγδαλέζες, τον οποίο φυτεύει μια κυβέρνηση που λειτουργεί ως ΜΚΟ (κι όχι ως κυβέρνηση ενός κράτους και μιας κοινωνίας), μεταβάλλεται στο αντίθετό του, αποτελώντας παραπλήρωμα μιας γραμμής παραγωγής προσφυγιάς, κινδύνων και ανθρώπινου πόνου. Ανθρωπισμός είναι να κλείσουν οι θαλασσινοί δρόμοι του θανάτου κι όχι απλά να περιθάλψουμε τους επιζήσαντες. Και, πάνω απ’ όλα, ανθρωπισμός είναι να δράσουμε πολιτικά, για να σταματήσουν πόλεμοι όπως αυτός της Συρίας, που ξεκίνησε και συντηρείται από τους ίδιους που γέμισαν τη θάλασσα με πνιγμένα παιδιά, χρησιμοποιώντας τα ως όπλο σε έναν ασύμμετρο πόλεμο για το ιμπεριαλιστικό και οθωμανικό όραμα των «μηδενικών προβλημάτων».
