Γράφει ο Γιώργος Βάκος.
Η Ρωσια, μετα απο εκατονταδες εκατομμυρια θυματων των πολιτων της στον εικοστο αιωνα, αρχικα λογω της Οκτωβριανης επαναστασης και του εμφυλιου, του φοβερου λιμου εξ αιτιας των "σοσιαλιστικων" πειρ
αματισμων που επακολουθησαν, των Σταλινικων "εκκαθαρησεων" και της επιχειρησης Μπαρμπαροσα, καταφερε με το περας του Β' Π .Π. να εξουσιαζει ενα μεγαλο μερος του πλανητη.
Σημερα, εχοντας χασει ολες σχεδον τις σφαιρες επιρροης της και περικυκλωμενη απο τον μεγαλο της ανταγωνιστη, τις ΗΠΑ, ασφυκτια και
αναφωνει: "εως εδω και μη παρεκει".
Αναλυτικα:
Στον πολεμο "Γιομ Κιππουρ" της Αιγυπτου και της Συριας εναντιον του Ισραηλ τον Οκτ. 1973, μετα απο την νικη των Αραβων δια χειρος Henry Kissinger, ( οπου οι Αραβες πληροφορηθηκαν τους κωδικους των Εβρα'ιίκων αεροπλανων και τα κατεριπταν σωριδον), εχασε την Αιγυπτο του Ανουαρ Σαντατ. Η Συρια του πατρος Ασαντ παρεμεινε στην σφαιρα επιρροης της Ρωσιας εως σημερα.
Την δεκαετια του 1980 αποσυρθηκε απο το Αφγανισταν, μετα την αιματηρη συρραξη με τους Αμερικανοκινουμενους Μουτζαχεντιν, και ενα εκατομμυριο Αφγανων θυματων.
Το 1986, στην συνοδο κορυφης στο Ρεκιαβικ, στις δυο συναντησεις τους εντος δεκαημερου, ο Αμ. προεδρος Ριγκαν απειλησε τον Γκορμπατζοφ με τον "πολεμο των αστρων"-SDI (Strategic Defence Initiativ). Το προγραμμα προεβλεπε τοποθετηση δορυφορων LASER για την αμεση εξουδετερωση στο εδαφος οποιουδηποτε βαλλιστικου πυραυλου που θα σημαδευε τις ΗΠΑ. Η εφαρμογη αυτου του προγραμματος θα χαριζε στις ΗΠΑ την υπεροπλια εναντι στην Σοβιετικη Ενωση. Η αποφασιστικοτητα του Ριγκαν και η ελλειψη πορων και "know how" των Σοβιετικων, επετυχαν την πτωση του σοβιετικου καθεστωτος και το 1989 εχασε η Ρωσια ολη την Ανατολικη Ευρωπη. Εξαιρεθηκε η Λευκορωσσια (Belarus). Τι ιστορικη ειρωνια αληθεια, οταν η Λευκορωσια ηταν ο κυριος αντιπαλος των Μπολσεβικων στην Οκτωβριανη επανασταση και τωρα, εναν αιωνα μετα, παραμενει, ως ο τελευταιος των Μοϊκανων, σε Σοβιετικο καθεστως υπο την δυναστεια του Alexander Lukashenko, του οποιου η Μοσχα του Putin αποτελει τον μονο διαυλο διπλωματικης επικοινωνιας με τον εξω κοσμο...
Αλλη μια εξαιρεση της Αν. Ευρωπης, αποτελει η Ουκρανια, την οποια η Μοσχα κρατουσε στην σφαιρα επιρροης της με νυχια και με δοντια, φυλακιζοντας την φιλοδυτική Timoshenko, κατηγορουμενη για σκανδαλα. Τα τελευταια γεγονοτα των Ευρωπαϊστων διαδηλωτων και η ανατροπή του Γιανουκοβιτς, η αποκοπή της Κριμαίας και η εξέγερση των Ρωσσοφωνων περιοχών της Ουκρανίας δυναμητιζουν το κλιμα. Προς το παρον διαφαινεται οτι η Ρωσια θα διεκδικει όλη την χώρα. Επίσης και η Δύση διεκδικεί όλη την χώρα και καταγγέλλει την Ρωσια ότι υποκινεί τις εξεγέρσεις των Ρωσσοφωνων. Η ανατροπη του Ρωσσοφιλου προεδρου και η αποφυλακιση της Ulia Timoshenko ειναι η απαρχη μιας νεας μεγαλης αντιπαραθεσης γιγαντων, στην πλατη ενος αμοιρου λαου, για το μοιρασμα του κοσμου..
Ο επιτυχης εναγκαλισμος του Νικητα Χρουτσωφ με τον Φιντελ Καστρο της Κουβας, μετα τον πολεμο των Χοιρων την 17 Απρ. 1961, στο αποκορυφωμα του ψυχρου πολεμου, εχει πλεον με την παροδο τοσων ετων ξεφτισει και οι ΗΠΑ αναμενουν το ωριμο φρουτο κατω απο την μυτη τους οταν εκλειψει τελειως ο Καστρο.
Αλλα για να επανελθουμε στην τοσο σημαντικη συνοδο κορυφης του 20ου αιωνα στο Ρεκιαβικ της Ισλανδιας, ο Γκορμπατζωφ πηρε σαν ανταλλαγμα της απεμπολησης του Σοβιετικου καθεστωτος, την σφαιρα επιροης της Κινας για 25 χρονια. Πιο σωστα, την επανακερδισε για τον εξης λογο:
Μετα τον Β' ΠΠ, ο Κινεζος κομμουνιστης Μαοτσετουγκ στηριχτηκε απο την Σοβιετικη Ενωση με καθε μεσο για να επιβληθει στον αντιπαλό του εθνικιστη Τσαγκαϊσεκ. Ο σφικτος ομως αυτος εναγκαλισμος των δυο γιγαντων εφερε τα αντιθετα αποτελεσματα και την δεκαετια του 60 κατεληξαν να γινουν οι χειροτεροι εχθροι, σε σημειο να ερθουν σε μια φοβερη συρραξη στα συνορα της Μαντζουρίας με αμετρητους νεκρους. Τοτε ολη η ανθρωποτητα κρατησε την αναπνοη της και η αγωνια και το ερωτημα ηταν με ποιον θα συμμαχησει η Κινα, διοτι ηταν εχθρικη με ολους. Τελικα, η "πολιτιστικη επανασταση" των "ερυθροφρουρων" δημιουργησε στην Κινα το χαος. Ο Αμ. προεδρος Νιξον αρπαξε την ευκαιρια και με την πολιτικη του ονομαζομενου "πιγκ-πογκ" κερδισε την προτιμηση του γηραιου Μαο. (εσπασε ο παγος με ενα τουρνουα πιγκ-πογκ). Ο Νιξον για αυτο του το επιτευγμα αλλα και για την απαγκιστρωσή του απο το Βιετναμ, κερδισε ενα βραβειο Νομπελ ειρηνης, λιγο πριν καταρρευσει λογω του σκανδαλου Watergate και παραιτηθεί στις 8 Αυγ. 1974, με τον Henry Kissinger να έχει ήδη θρονιαστει στην εξουσία.
Ο Γκορμπατσωφ παρουσιασε αυτο το τροπαιό του, δηλαδη την αποκλειστικοτητά του να επικοινωνει με την Κινα, αυτοπροσωπως στο Πεκινο, και αυτη η επεμβασή του και η φυσικη παρουσια του εκεινες τις μερες στο Πεκινο, ειχε σαν αποτελεσμα το μακελειο στην πλατεια Τιεναμεγκ του Πεκινου το 1989 και την ματαιωση της "αλλαγης" του κινεζικου καθεστωτος, το οποιο παρεμεινε "σοσιαλιστικο". Ομως για τους Ρωσσους το δωρο αυτο ηταν "αδωρο" λογω της εμπνευσμενης και εξυπνης πολιτικης των Κινεζων "Νεομαοικων". Σημερα πλεον, μετα την ληξη της 25ετιας, οι κομμισσαριοι του Κινεζικου "σοσιαλιστικου" και "Νεομαοϊκου" καθεστωτος συνομιλουν και συναλλασονται με την Δυση, χωρις προβλημα, και οι Αμερικανοι πολιτικοι πηγαινοερχονται ανετα στο Πεκινο. Παραλληλα οι Κινεζοι διατηρουν επισης καλες σχεσεις, οπου χρειαζεται, με την Ρωσια.
Επισης θα πρεπει να αναφερουμε τους Νατοϊκους πυραυλους που εχουν τοποθετηθει περιμετρικα και απειλουν τους Ρωσσους καθως και την συνεχη αποπομπη των Ρωσσων απο τα Βαλκανια και αλλου, οπου προσπαθουν διαρκως να παρεισφρεουν.
Τωρα οι ΗΠΑ επεμβαινουν ξεδιαντροπα στα Ρωσσικα χωραφια της Συριας, της δυναστειας Ασαντ. Προσφατα εξοπλισαν τους Τουρκους με τους αμυντικους πυραυλους Πατριοτ και οι Ρωσοι εξοπλισαν τους καθεστωτικους Συρους με τους πυραυλους μεγαλου βεληνεκους S300. Η Δυση προσπαθει με καθε μεσο να ανατρεψει το καθεστως Ασαντ, και να ληξει στην Συρια την Ρωσσικη επιρροη. Εκπαιδευουν και εξοπλιζουν τους Συρους αντικαθεστωτικους, και προσφατα σχεδιαζουν "no fly zone", ακομη και ιδρυση Κουρδικου κρατους. Ασαφεια επικρατει για τον μελλοντικο ρολο της συμμαχου Τουρκιας, οπου γινεται προσπαθεια ανατροπης του ανεπιθυμητου πλεον Ισλαμιστη Erdogan. Ισως η δημιουργια Κουρδικου κρατους επιταχυνει τις εξελιξεις εκει. Ο Τουρκικος στρατος ομως, που ειναι αλλωστε Νατοϊκος, ευθυγραμμιζεται παντα με την Δυση. Και οσοι απο τους Δυτικους συμμαχους παρεκλινουν της γραμμης και της πολιτικης που εχουν χαραξει οι Αμερικανικες "επιτροπες" στρατηγικης, τιμωρουνται αλυπητα...
Θα καταφερουν οι ΗΠΑ να ολοκληρωσουν την Αραβικη "ανοιξη" με την πτωση του Ασαντ στην Συρια, καταφερνοντας συγχρονως ενα ακομη κτυπημα στον Ρωσσικο μεταπολεμικο επεκτατισμο? Στην περιπτωση ομως τωρα της Συριας οι ΗΠΑ ηδη εχουν χασει την δυναμικη που ειχαν στους προηγουμενους πολεμους, και προς το παρον αρκουνται στις απειλες. Διοτι οι ΗΠΑ παντα φροντιζαν να εξασφαλισουν, πριν δρασουν, την υποστηριξη της Αμερικανικης κοινης γνωμης, την οποια και διαμορφωναν. Ομως σημερα δυσκολα διαμορφωνεται η κοινη γνωμη, επειδη η πληροφορηση, λογω της ανοδου του βιοτικου επιπεδου και του internet, εχει ξεφυγει απο τα κλασικα ΜΜΕ και ετσι ενα μεγαλο ποσοστο 60% παραμενει ανεπηρεαστο απο την Αμερικανικη κρατικη προπαγανδα και απεχθανεται μια νεα επιδρομη. Το ιδιο ισχυει και με την Βρετανικη υποστηριξη. Προς το παρων ο Αμ. προεδρος ελπιζει σε μια υστατη προσπαθεια πριν την αναληψη δρασης, στην υποστηριξη του Κογκρεσου και χρησιμοποιει καθε θεμιτο και αθεμιτο μεσο, καθε δολοφονικους και τρομοκρατικους μισθοφορους ισλαμιστες, παρακλαδια της Αλκαϊντα, για να πετυχει τους στοχους του.
Η Ρωσσικη πρωτοβουλια για την καταστροφη των χημικων οπλων της Συριας καταφερε να πετυχει ανακωχη. Ετσι ο Αμ. προεδρος απεφυγε την ετυμηγορια του Κογκρεσου, και ο Ρωσσος προεδρος πετυχε την παραταση του καθεστωτος Ασαντ. Αυτα ειναι τα σημερινα δεδομενα. Ομως καποιες ενδειξεις παραπεμπουν στην υποθεση να ειναι πιθανο να εχει ηδη υπαρξει μια οριστικη συμφωνια στο θεμα της Συριας, οπου ο Πουτιν απεμπολει την σφαιρα επιρροης της Συριας. Τα πιθανα ανταλλαγματα που ισως να εχει λαβει απο τις ΗΠΑ, θα μπορουσαν να ειναι περισσοτερη διεισδυση στα Βαλκανια, το Αιγαιο και την Ανατολικη Μεσογειο (λιμανια, ελιμενισμοι κλπ). Αυτο το σεναριο ομως θα αποδειχθει στο μελλον. Προς το παρον ας ελπισουμε σε μια μακροχρονια διατηρηση της ειρηνης, χωρις βεβαια τα βασανα που υφιστανται οι λαοι λογω της συγκρουσης για κυριαρχια των μεγαλων, στο μοιρασμα του κοσμου.
Αλλα και να συνεχισουν οι ΗΠΑ κατοπιν σε πιο ηρεμα νερα, την αντιμετωπηση του Τουρκου ισλαμιστη Erdogan, του Αιγυπτιου Μορσι και την ρυθμιση της Ευρωπαϊκης οικονομικης "αταξιας".
Οσον αφορα τους αλλους μεγαλους αντιπαλους της Δυσης, δηλ. την Β. Κορεα και το Ιραν, διαφαινεται οτι ειναι πλεον...διαχειρησιμοι, με τις νεες ηγεσιες τους. Αποδειξη η προσφατη συνφωνια για τα πυρηνικα του Ιραν.
Η Ρωσια ηταν και θα παραμεινει στο μελλον ο κυριος αντιπαλος της Δυσης και ο πονοκεφαλός της. Μια ανερχομενη (?) παγκοσμια δυναμη.
www.diulistirio.blogspot.gr
.jpg)
.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*)
