Διυλιστήριο: 04/04/17
ροη αναρτησεων

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Θεωρούν "υψηλές" τις συντάξεις των 500 ευρώ αλλά έχουν μισθούς...0,5 εκατ. €!- Τί εισπράττουν Λαγκάρντ, Γιούνκερ και Ντράγκι



Δεν μοιάζουν και ιδιαίτερα προσκολλημένοι στο δόγμα της λιτότητας οι Κριστίν Λαγκάρντ, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και Μάριο Ντράγκι, καθώς σύμφωνα με την αποκάλυψη της El Publico το άθροισμα και των τριών ετήσιων μισθών τους ξεπερνά το ένα εκατ. ευρώ.

Πρώτη σε ύψος απολαβών έρχεται η επικεφαλής του ΔΝΤ, λαμβάνοντας 440.000 ευρώ, με τον Μάριο Ντράγκι να ακολουθεί με 400.000 ευρώ και τον πρόεδρο της Κομισιόν να λαμβάνει τουλάχιστον... 324.377 ευρώ.

Υπέρμαχος της λιτότητας με μόλις... μισό εκατομμύριο μισθό


Η Γαλλίδα διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, όταν διορίσθηκε στη θέση της, έλαβε μία επιστολή στην οποία περιγραφόταν ο μισθός ύψους 440.000 ευρώ τον χρόνο, δίχως να συνυπολογίζονται τα επιδόματα και τα έξοδα παράστασης, τα ταξίδια, τα έξοδα διαβίωσης και διαμονής, τα οποία πληρώνονται από τον οργανισμό. Η κάλυψη των εξόδων αυτών προβλέπονται τόσο για την διευθύντρια του ΔΝΤ όσο και για το σύντροφό της.

Βέβαια, επειδή η εκλεκτή τεχνοκράτης δεν μπορεί να ζει με τον αντίστοιχο τρόπο που η ίδια και το επιτελείο της επιβάλλουν στους πολίτες λοιπών χωρών που ζητούν την οικονομική αρωγή του Ταμείου, γι' αυτό και λαμβάνει επιπλέον παροχές ύψους 6.700 ευρώ τον μήνα.

Όταν, δε, συνταξιοδοτηθεί, η Λαγκάρντ θα συμμετέχει στο ταμείο των υπαλλήλων του ΔΝΤ και θα λαμβάνει ως σύνταξη το 67% του αναλογικού μισθού που έπαιρνε κατά την θητεία της στο Ταμείο. Βεβαίως, εάν η θητεία της διαρκέσει δέκα χρόνια, τότε θα έχει δικαίωμα να λαμβάνει σύνταξη ίση με το 100% του μισθού της, κι όπως ήδη έχει συμπληρώσει έξι χρόνια στο τιμόνι του ΔΝΤ έχει εξασφαλίσει σύνταξη 367.00 ευρώ ετησίως.

Σε περίπτωση δε που ο πρώην διευθυντής αποβιώσει πριν τον/την σύντροφό του, προβλέπεται πως αυτός/ή θα κληρονομήσει τη σύνταξή του δια βίου, ενώ και τα παιδιά τους θα έχουν δικαίωμα σε μηνιαίο εισόδημα.

Ντράγκι, ο... χαμηλόμισθος

Από την πλευρά του, ο μισθός του Ιταλού προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, εξόν από τα υπόλοιπα έκτακτα επιδόματα, τα έξοδα που καλύπτονται κλπ, το 2015 έφθανε τα 385.860 ευρώ ετησίως.

Πέρυσι ανήλθε στα 379.608, ενώ από το 2007 –έτος που ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση—προβλέφθηκε αύξηση πάνω από 45.000 ευρώ κατ’ έτος για τον μισθό του προέδρου της ΕΚΤ, ώστε αυτός να μπορεί αγόγγυστα να αντεπεξέλθει στα κρίσιμα καθήκοντά του.

Κι ο αθρογράφος της El Público Χουάν Ολιβέρ αναρωτιέται: «Ενώ αυτοί οι άνθρωποι επιτάσσουν την μείωση των μισθών, των κατωτάτων ημερομισθίων και των συντάξεων, επιβάλλουν μειώσεις στις κοινωνικές δαπάνες, στην εκπαίδευση και την παιδεία. Ενώ επιβάλλουν την ελαστικοποίηση της εργασίας και των απολύσεων, ενώ απειλούν με πρόστιμα τις μη συμμορφούμενες χώρες που δεν τηρούν τις δεσμεύσεις για το έλλειμμα. Ενώ αρνούνται συνδρομή προς εκείνους τους εταίρους στην Ε.Ε. που δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις επιταγές τους για το έλλειμμα και το χρέος, εκείνοι πλουτίζουν με μισθούς κι επιδόματα που ξεπερνούν, για παράδειγμα οκτώ φορές την αποζημίωση του Ισπανού πρωθυπουργού, και ξεπερνούν κατά πολύ το λογικό όριο διαβίωσης και παραμονής στη θέση τους. Μήπως αυτό δεν είναι διαφθορά;».

Και ο... αδικημένος


Σε σχέση με όσα προαναφέρθηκαν, ο πρόεδρος της Κομισιόν είναι ο πιο... αδικημένος. Ο Λουξεμβούργιος μολονότι δεν αποκαλύπτει το ύψος του μισθού του, αυτός καθορίζεται ρητώς από τον κανονισμό 422/67, που επιτάσσει ότι πρέπει να φθάνει το 138% της ανώτατης αμοιβής που δύναται να λάβει ένας υπάλληλος της Ε.Ε.

Με βάση τη διάταξη αυτή, ο μισθός του πρέπει να φθάνει τα 324.377 ευρώ (ποσόν που το περασμένο έτος πήρε αύξηση κατά 3,2%, τρεις φορές περισσότερο από τον ρυθμό του πληθωρισμού στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη).

Και δεν είναι μόνον ο μισθός. Ο Γιούνκερ λαμβάνει επιπλέον 48.600 ευρώ (το 15% του μισθού του) για έξοδα διαβίωσης και άλλα 1.418 ευρώ μηνιαίως για έξοδα παράστασης. Κι επιπλέον, τα ταξίδια, οι διαμονές και τα γεύματα πληρώνονται ξεχωριστά από τα παραπάνω επιδόματα.

Αλλά τα πλεονεκτήματα του να είσαι πρόεδρος της Κομισιόν δεν σταματούν με τη λήξη της θητείας. Όταν θα αποσυρθεί από την προεδρία, ο Γιούνκερ θα λαμβάνει επί τρία χρόνια μηνιαία αποζημίωση μεταξύ του 40-65% του μισθού που ελάμβανε, αναλόγως με τα πόσα χρόνια χρημάτισε στην ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Σε περίπτωση που, όπως ο προκάτοχός του, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζου συμπληρώσει δύο θητείες, τότε θα λαμβάνει ετησίως 100.000 ευρώ. Φυσικά, τούτη η σύνταξη θα έρχεται να προστεθεί στην όποια άλλη σύνταξη που θα έχει δικαίωμα να λαμβάνει κι από τα καθήκοντα που ασκούσε στη χώρα του—το να είσαι διπλό, ή πολλαπλοσυνταξιούχος σε τέτοια υψηλά κλιμάκια δεν αποτελεί αμαρτία.

Πηγή Κουτί Πανδώρας

https://diulistirio.blogspot.gr


Διαβάστε περισσότερα.... »
....

VIDEO - Στο 325% έφτασε το παγκόσμιο χρέος! - Κατά τ'άλλα η Ελλάδα με 125% ήταν το πρόβλημα...



του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Στο δυσθεώρητο 325% του παγκόσμιου ΑΕΠ έφτασε το παγκόσμιο – ιδιωτικό και δημόσιο – χρέος το 2016, με συνολική ονομαστική αξία στα 215 τρισεκατομμύρια δολάρια (201,5 τρισ. ευρώ), σύμφωνα με την έκθεση του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (Institute for International Finance, IIF) δημιουργώντας την πιο απλή και απλοϊκή απορία:

Η Ελλάδα με χρέος 125% ήταν το πρόβλημα δήθεν της Ευρώπης; Και στην τελική όλο αυτό το παγκόσμιο χρέος σε ποιον είναι χρωστούμενο; Εάν είχαμε πραγματική οικονομία εσόδων-εξόδων, παράγω-καταναλώνω τότε ο πλανήτης έπρεπε όπως επιτάσσει η λογική να είναι ένα «κλειστό σύστημα» με μηδενικό χρέος.

Επειδή όμως η οικονομία είναι «φανταστική» με παραγωγή «αεροχρήματος» από αέρα «κοπανιστό» στα χρηματιστήρια που δεν αντιστοιχούν σε τύπωμα χρήματος, ή αντίκρυσμα σε χρυσό, ή σε αντίστοιχο μέγεθος παραγωγής συσσωρεύεται ένα χρέος χωρίς πραγματική υπόσταση αλλά με πραγματική απαίτηση και δίνει εντελώς πραγματικό πόνο στους κατοίκους του πλανήτη αυτού.

Έτσι το χρέος αυτό είτε είναι χρωστούμενο σε εξωγήινους, είτε στους επιτήδειους που το «παράγουν» στα χρηματιστήρια εκμηδενίζοντας έτσι το πραγματικό χρήμα που έχουν βγάλει με κόπο και ιδρώτα όσοι αληθινά εργάζονται και παράγουν απτά προϊόντα.

Όπως τονίζεται στην έκθεση, η βασική αιτία της ταχείας αύξησής του ήταν η έκδοση χρεογράφων από μέρους των αναπτυσσόμενων οικονομιών. Τι σημαίνει αυτό; Ότι και οι πολίτες των χωρών αυτών ξεκίνηαν να δανείζονται αφειδώς από τις «αόρατες» αυτές πηγές και τα κράτης τους δανείζονται για να χαρούν και αυτοί το «υψηλό» βιοτικό επίπεδο που χαιρόμασταν κάποτε στην Ελλάδα.

Μόνο που το τέλος θα είναι ακριβώς το ίδιο: Δουλοπαροικία.

Το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά 7,6 τρισεκ. δολάρια το 2016 σε σύγκριση με την αμέσως προηγούμενη χρονιά.

Το χρέος ανερχόταν στο 320% του παγκόσμιου ΑΕΠ το 2015. Το χρέος των αναπτυσσόμενων χωρών κατέγραψε μια «θεαματική άνοδο» στα 55 τρισεκατομμύρια ευρώ το 2016, ή το 215% του ΑΕΠ τους.

Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο σε εταιρικά χρέη που δεν ανήκουν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, σύμφωνα με την έκθεση του IIF.

Στις αναπτυσσόμενες αγορές εκδόθηκε νέο χρέος αξίας σχεδόν 40 τρισεκ. δολαρίων από το 2006 ως το 2016, γεγονός που σηματοδοτεί μια ταχεία αύξηση εάν ληφθεί υπόψη ότι το νέο χρέος που εκδόθηκε από το 1996 ως το 2006 ανερχόταν σε 9 τρισεκ. δολάρια

Το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά 70 τρισ. και πλέον την τελευταία δεκαετία φθάνοντας σε ένα ποσό δίχως ιστορικό προηγούμενο, επισήμανε το IIF.

Στις ανεπτυγμένες χώρες αντιστοιχεί ένα ποσό που ανέρχεται σε 160 τρισ. δολάρια, δηλαδή η μερίδα του λέοντος του παγκόσμιου χρέους, που έφθασε σε ύψος σχεδόν τετραπλάσιο (390%) του ΑΕΠ τους συνδυαστικά!

Δηλαδή όλοι αυτοί που κουνάνε το δάχτυλο στην Ελλάδα χρωστάνε παντού!

Πρέπει να εξηγηθουν κάποια πράγματα. Τα περισσότερα λεφτά που τριγυρνούν στον πλανήτη έχουν δημιουργηθεί από τον "αέρα" των στοιχημάτων,των παραγώγων,των ομολογων και του δανεισμού του ίδιου χρήματος πολλές φορές από την ίδια τράπεζα. Κοινώς έχουμε "μόχλευση".

Με απλό παράδειγμα είναι σαν να δίνεται το ίδιο πουκάμισο σε 10 άτομα.Όσο αυτά δεν το χρησιμοποιούν ταυτόχρονα, δεν έχουμε κρίση. Μόλις όμως βρεθούν δύο άτομα που το θέλουν την ίδια στιγμή τότε έχουμε κρίση.

Η σύγχρονη οικονομία (φανταστικο-οικονομία στην πραγματικότητα)δεν "κοβεται" αλλά "σκάει". "Σκάει" σαν φούσκα μόλις δεν πληρωθεί κάποιο ομόλογο, από το οποίο εξαρτώνται άμεσα οι πληρωμές άλλων ομολόγων. Η οικονομία καταρρέει σαν "μαύρη τρύπα" εις τα εσώτερα και παρασύρει ακόμα και φαινομενικά "άσχετους" αποδέκτες. Αυτός είναι και ο λόγος που η χρεοκοπία μιας χώρας, η μιας τράπεζας προκαλεί τέτοιο πανικό. Τα χρήματα αυτα τα χρησιμοποιούν πολύ περισσότεροι από αυτούς που τους οφείλονται.

Η Ελλάδα θυσιάστηκε ώστε τα δικά της ομόλογα να κρατήσουν ζωντανά τα ομόλογα των υπολοίπων. Αυτό έγινε αλλά το θύμα δεν πρέπει ποτέ να το καταλάβει και έτσι «βαφτίζεται» τεμπέλης και άλλα ωραία κοσμητικά επίθετα.

Σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου, μεγάλο μέρος της αύξησης του χρέους των ανεπτυγμένων κρατών ($32 τρισεκ.) οφείλεται στις κυβερνήσεις, με το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου να υπερδιπλασιάζεται από το 2006!

Η Ιαπωνία και οι ανεπτυγμένες χώρες στην Ευρώπη είδαν το κρατικό χρέος τους να αυξάνεται κατά περίπου 50%.

Να πούμε και τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο διαγράφονται διαγαλαξιακά χρεή όπως αυτό: Με παγκόσμιο πόλεμο και ξανά από την αρχή...


Πηγή www.pronews.gr

https://diulistirio.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Έρευνα της Le Parisien καταρρίπτει τον «μύθο» του τεραστίου δημοσίου τομέα στην Ελλάδα και του υπερβολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλών στη χώρα μας.



Σύμφωνα πάντα με την έρευνα της Le Parisien, η οποία εμφανίζει το ποσοστό του εργατικού δυναμικού που απασχολούνται στο δημόσιο σε διάφορες χώρες, μόνο η Ιαπωνία έχει λιγότερους δημόσιους υπαλλήλους από την Ελλάδα.

Τα στοιχεία για τους δημόσιους υπάλληλους στην Ευρώπη είναι ενδεικτικά, αφού «πρωταθλήτριες» είναι δύο σκανδιναβικές χώρες: η Νορβηγία με 29, 3% και η Σουηδία με 26,2%.

Ακολουθεί με 21,9% η Γαλλία, όπου το ζήτημα με τους δημοσίους υπαλλήλους κατατάσσεται ψηλά στην προεκλογική αντιπαράθεση, αφού ο Φιγιόν έχει τονίσει την ανάγκη να απολυθούν 500.000 άτομα.

Στις επόμενες θέσεις βλέπουμε τη Βρετανία με 17,4% και τις Ηνωμένες Πολιτείες με 14,6%.

Με οριακή διαφορά ακολουθεί η Ιταλία με 14,3%.

Χαμηλότερα ποσοστά συγκεντρώνουν η Ισπανία 12,3%, η Γερμανία με 9,6%, η Ελλάδα με 7,9% και τέλος η Ιαπωνία με 6,7%.

Πηγή www.efsyn.gr

https://diulistirio.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

«Δάνεια για να κερδίζει τις εκλογές» - Πρώην υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ αποκαλύπτει με στοιχεία πως ο Σημίτης κατέστρεψε την Ελλάδα


Τις τεράστιες ευθύνες του Σημίτη για την επτάχρονη τραγωδία που ζει η χώρα και ο ελληνικός λαός αποκαλύπτει ο πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ (1977 – 1989) και υφυπουργός Γεωργίας (1982 – 1984) Πάνος Κατσάρος, με συγκλονιστικά στοιχεία που παραθέτει στο βιβλίο του «Τι συνέβη στην Ελλάδα – Και τώρα τί;».

«Η κυβέρνηση νόθευσε τα στοιχεία για την ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη και πλήρωσε αδρά τις μεθοδεύσεις αυτές (κυκλοφόρησε η φήμη ότι και η εκπρόσωπος της Goldman Sachs Άντυ αμείφθηκε με 100 εκατ. δολάρια), για να επιτύχει έναν στόχο που λειτούργησε καταστρεπτικά για την οικονομία της χώρας μας. Το Swap αγόρασε η Εθνική Τράπεζα το 2005, με εξόφλησή του, κατά τις πιο αξιόπιστες πληροφορίες, μέχρι το 2039», γράφει.

Εκτιμά ότι «η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη από τον Σημίτη, και με τον τρόπο που έγινε, είναι η χειρότερη οικονομική επιλογή από τη σύσταση του νέου Ελληνικού Κράτους». Και υποστηρίζει ότι «ο Σημίτης ζημίωσε την Ελλάδα όσο κανένας άλλος πολιτικός από τη μεταπολίτευση του 1974 και είναι ο κύριος υπαίτιος της σημερινής κατάστασης».

Ο κ. Παν. Κατσάρος αποκαλύπτει ότι ο Σημίτης ήταν υπέρ της εξόδου από το ευρώ. Σε ολοσέλιδο άρθρο του στις 2/11/2011 στην «Καθημερινή», που ευθυγραμμιζόταν με την εκβιαστική τακτική Μέρκελ και Σαρκοζί, τόνιζε ότι όλα είναι έτοιμα για την έξοδο της Ελλάδας!

Αυτά ως μια πρόγευση του βιβλίου του Παναγιώτη Κατσάρου, από το οποίο παραθέτουμε ορισμένα αποσπάσματα.

Πώς έφτασε η Ελλάδα στην κατάσταση του 2009;

Η στρεβλή πορεία της οικονομίας κατέληξε αδιέξοδη επί κυβερνήσεων Σημίτη (1996-2004), οι οποίες ενέταξαν την Ελλάδα στην ευρωζώνη με ψεύτικα στοιχεία, πολύ υψηλή ισοτιμία της δραχμής και όχι μόνο δεν πήραν τα απαραίτητα μέτρα προσαρμογής, αλλά έκαναν το εντελώς αντίθετο. Η μετατροπή του ελληνικού δημοσίου χρέους, που το 2001 ήταν κατά 75% σε δραχμές, στο σκληρό ευρώ, επιδείνωσε δραματικά τον πραγματικό όγκο του δανεισμού και την εξόφλησή του. Με την πολιτική τους οι κυβερνήσεις Σημίτη, αφαίρεσαν τις οικονομίες των πολιτών και μείωσαν τα αποθέματα των ασφαλιστικών ταμείων, μέσω του μηχανισμού του χρηματιστηρίου. Παράγγειλαν πανάκριβο, συχνά ελαττωματικό, πολεμικό υλικό κυρίως στα γερμανικά εργοστάσια. Πολλές άλλες αβελτηρίες και σκοπιμότητες χαρακτηρίζουν την πολιτική Σημίτη. Όπως οι αλόγιστες δαπάνες για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, οι γνωστές «μίζες» υπουργών και στελεχών του, η υπερχρέωση του δημοσίου και των ιδιωτών, η πρωτοφανής διαφθορά, η οποία σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια έφθασε σε τριτοκοσμικά επίπεδα.

Βαρύτατες είναι και οι ευθύνες του Κ. Καραμανλή, ο οποίος συνέχισε την υπερχρέωση των πολιτών και του δημοσίου, τους πόρους του οποίου κατασπαταλούσε στη λειτουργία της πελατειακής του διακυβέρνησης, μέσα στη διαφθορά και την αναποτελεσματικότητα. Ο πληθωρισμός στην Ελλάδα, μεταξύ 2002 και 2009, ήταν ο υψηλότερος στην ευρωζώνη, με αποτέλεσμα τη μεγάλη επιδείνωση της πολύ χαμηλής ανταγωνιστικότητας της οικονομίας της. Από το 1996 μέχρι την 29/6/2015, που επιβλήθηκε αναπόφευκτα ο έλεγχος κεφαλαίων, το ελληνικό κράτος δανειζόταν εκατοντάδες δισ. σε σημερινής αξίας ευρώ, μεγάλο μέρος των οποίων περιήλθε στους διαπλεκόμενους και φοροφυγάδες, που «νόμιμα» ή παράνομα, με τη συνεργασία ή την ανοχή των κυβερνώντων, τα διοχετεύουν στο εξωτερικό. Ο ιδιωτικός τομέας, ο οποίος στηρίζει τον υπερτροφικό δημόσιο τομέα και συγχρόνως εξυπηρετεί το τερατώδες δημόσιο χρέος, δεν είναι πλέον σε θέση να ανταποκριθεί, ούτε στο ελάχιστο, στα βάρη του.

Οι ευθύνες των Κ. Σημίτη και Κ. Καραμανλή, που οδήγησαν την Ελλάδα στην πρωτοφανή κρίση του 2009, είναι ασυγκρίτως μεγαλύτερες από τις ευθύνες εκείνων που διαχειρίστηκαν κάκιστα την κατάσταση την οποία παρέλαβαν.

Η ισοτιμία της Ένταξης

Η Κυβέρνηση «πέτυχε» τελικά στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που συνεδρίασε στις 20/6/2000 στην Πορτογαλία, η ισοτιμία δραχμής-ευρώ να «κλειδώσει» στο 340,75 προς 1, δηλαδή στην τιμή που είχε η δραχμή πριν την υποτίμηση της 13/3/1998! Ο Σημίτης ανήγγειλε θριαμβευτικά τη νέα ισοτιμία, ως απόδειξη ότι οι εταίροι μας δέχτηκαν τη δραχμή ως ισχυρό νόμισμα. Αν όμως η δραχμή συνδεόταν με το ευρώ έστω με 1 προς 360, που κυμαινόταν τότε, ή πολύ καλύτερα 1 προς 400, η σημερινή θέση της χώρας μας θα ήταν διαφορετική. ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΗ ΙΣΟΤΙΜΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΧΜΗΣ. Οι ξένοι επενδυτές, πληροφορημένοι, περίμεναν τη νέα ακριβή δραχμή για να επανεξαγάγουν τα κεφάλαιά τους, κερδίζοντας από τις διακυμάνσεις των δεικτών του χρηματιστηρίου και της δραχμής τεράστια ποσά εις βάρος των Ελλήνων επενδυτών και της Εθνικής Οικονομίας. (Άλλη αρνητική εξέλιξη για την Οικονομία της χώρας μας.)

Πριν την ένταξή μας στο ευρώ (το 2001), τα ελλείμματα άρχισαν και πάλι να διογκώνονται, για το λόγο αυτό η Goldman Sachs βοήθησε την κυβέρνηση Σημίτη «να καμουφλάρει» τα χρέη με το περίφημο Swap της εκπροσώπου της Άντυ Λουδιάδη. Το «Swap» ήταν μάλλον 2,8 δισ. ευρώ, αλλά σύμφωνα με άλλες πηγές 4 δισ. Υπάρχουν πολλές εκτιμήσεις ως προς το ύψος και την πληρωμή του. Με πρόσφατη δήλωση, πρώην στελεχών της ΕΣΥΕ, το swap βαρύνει το δημόσιο χρέος με τουλάχιστον 21 δισ. ευρώ! Η Ελληνική Κυβέρνηση νόθευσε τα στοιχεία για την ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη και πλήρωσε αδρά τις μεθοδεύσεις αυτές (κυκλοφόρησε η φήμη ότι και η Άντυ αμείφθηκε με 100 εκατ. δολάρια), για να επιτύχει έναν στόχο που λειτούργησε καταστρεπτικά για την οικονομία της χώρας μας. Το Swap αγόρασε η Εθνική Τράπεζα το 2005, με εξόφλησή του, κατά τις πιο αξιόπιστες πληροφορίες, μέχρι το 2039.

Η κυβέρνηση Σημίτη χρέωνε τη χώρα με την αγορά πανάκρι¬βου στρατιωτικού υλικού και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ αφαιρούσε κατά τους μετριότερους υπολογισμούς το 75% ενός τότε ετησίου ΑΕΠ, από τους Έλληνες αποταμιευτές, μέσω του μηχανισμού του χρηματιστηρίου, την άνοδο του οποίου ενίσχυσε με κάθε τρόπο. Την ίδια εποχή η Γερμανία, κύριος παίκτης στη σκακιέρα του ευρώ, έκανε εντελώς το αντίθετο. Όλος ο διεθνής οικονομικός τύπος αναφέρεται πλέον στο «ντάμπιν» της Γερμανίας σε βάρος των άλλων εταίρων, με μειώσεις συντάξεων, καθήλωση των μισθών για μία πενταετία, εφαρμογή αντιεργατικών ρυθμίσεων και συγχρόνως την πίεση προς τους άλλους εταίρους να ενταχθούν στο ευρώ με υψηλές ισοτιμίες των νομισμάτων τους.

Μόνο η Ελλάδα ζημίωσε από την ένταξή της στην ΕΟΚ. Οι ζημιές της διογκώθηκαν από την εισαγωγή του ευρώ την 1/1/2002, για να καταλήξουν στην κρίση του 2009 και στη σημερινή τραγική κατάσταση.

Κλειδί: η ισοτιμία δραχμής – ευρώ

Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι, με τις συνθήκες που υπήρχαν το 2001, Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ και μάλιστα με τεχνάσματα που δυσχέραιναν τη θέση της και με την υψηλή ισοτιμία της δραχμής (340,75 προς 1 ευρώ). Η υψηλή ισοτιμία είναι ο πρώτος καθοριστικός παράγων-κλειδί για τη μετέπειτα πορεία της χώρας. Αποτρέπει κάθε προσπάθεια προσαρμογής της οικονομίας στις ανταγωνιστικές πιέσεις.

Ο ιδιωτικός δανεισμός έφθανε το 2008 στα 230-240 δισ. ευρώ από 25-30 δισ. που ήταν το 1999! Ο δημόσιος δανεισμός της Ελλάδας στην περίοδο 2000-2008 ήταν συνολικά, κατά τους μετριότερους υπολογισμούς, 200 δισ. σημερινά ευρώ. Ένα μέρος του δανεισμού εξυπηρετούσε το δημόσιο χρέος, ενώ το μεγαλύτερο προσθέτονταν σ’ αυτό.

Το ευρώ για την ελληνική οικονομία θυμίζει το μύθο του Αισώπου: «Μια γάτα είχε βρει μια λίμα και την έγλειφε συνεχώς, πίνοντας το αίμα της με ευχαρίστηση, γιατί νόμιζε ότι το αίμα το βγάζει η λίμα». Η ΛΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩ και η γάτα οι καταναλωτές, που απολαμβάνουν τα φθηνά εισαγόμενα αγαθά του ευρώ, πίνοντας το αίμα της ελληνικής οικονομίας, το δικό τους αίμα.

Ευρώ και κρίση 2009-2016

Αυτοί που ενέταξαν τη χώρα μας στην ευρωζώνη δεν σκέφτηκαν ότι η ένταξη είναι όχι μόνο οριστική, αλλά ότι και δεν επιδέχεται απολύτως καμία διόρθωση στην πορεία της οικονομίας της μέσα στο ευρώ. Ότι η άστοχη ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη θα ακολουθεί αυτή τη στρεβλή πορεία, που όχι μόνο θα συνεχίζεται, αλλά και θα επιδεινώνεται. Όπως τονίσθηκε, βασικό μειονέκτημα της ένταξης ήταν η πολύ υψηλή ισοτιμία της δραχμής. Ο συσχετισμός αυτός είναι οριστικός, αμετάκλητος και δεν επιδέχεται παρέμβαση. Το μόνο όπλο άμυνας της Ελλάδας μέσα στην ευρωζώνη είναι ο αποπληθωρισμός, που είναι υποχρεωτικά συνδεδεμένος με μέτρα λιτότητας, τα οποία οδηγούν σε κρίση την οικονομία και συνακόλουθα σε πολύ υψηλή ανεργία.

Η Ελλάδα εντάχθηκε στην ευρωζώνη με πολύ υψηλή ισοτιμία του νομίσματός της, σε οικονομικό κλίμα αλόγιστης διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, μεγάλης συρρίκνωσης των ιδιωτικών αποταμιεύσεων και τεράστιας αύξησης του ιδιωτικού και δημοσίου δανεισμού.

Μήπως λοιπόν η Ελλάδα πρέπει να φύγει από την ευρωζώνη με οποιοδήποτε τίμημα; Η απάντηση είναι ότι το τίμημα ενός Grexit θα ήταν πολύ βαρύ και ο ελληνικός λαός δεν θα είχε ούτε τη διάθεση ούτε τη δυνατότητα να το υποστεί. Εξάλλου οι εταίροι της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι ΗΠΑ, οι άλλες χώρες του κόσμου και όλοι οι εμπλεκόμενοι στον ελληνικό δανεισμό, μας το απαγορεύουν απολύτως και έχουν πάρει τα μέτρα τους. Πρώτιστα, για να μη χάσουν τα χρήματα που μας δάνεισαν, ύστερα από μία άτακτη χρεοκοπία, που πιθανότατα θα επακολουθήσει με την επάνοδο στη δραχμή, και ακόμη για τις πολύ μεγάλες αναταράξεις, οι οποίες θα προκληθούν στις οικονομίες τους. Δυστυχώς από τον πάτο του πηγαδιού, όπου μας έριξε ο Σημίτης με το ευρώ, ούτε μπορούμε, ούτε μας αφήνουν να βγούμε.

Ο Σημίτης είναι ο κύριος υπεύθυνος για εδώ που φτάσαμε

Ο Κ. Σημίτης, σε αντίθεση με τους Α. Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη, υστερούσε σε έκφραση και ποιότητα λόγου. Τον Ιανουάριο του 1996, έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας, ιδιότητα που διατήρησε μέχρι τον Μάρτιο του 2004 (ρεκόρ συνεχόμενης πρωθυπουργικής θητείας 8 ετών και 2 μηνών). Τότε πήρε και το όνομα «του αρχιερέα της διαπλοκής». Ήταν η εποχή που ο Τύπος τον διαφήμιζε με τη μέγιστη δυνατή ένταση, ενώ οι καναλάρχες και εκδότες πλούτιζαν στα δημόσια έργα και στο χρηματιστήριο. Η διαφθορά επί κυβερνήσεως Σημίτη, σύμφωνα με τη «Διεθνή Διαφάνεια», ξεπέρασε και εκείνη των χωρών του τρίτου κόσμου.

Ο Σημίτης, ως πρωθυπουργός, με τις συνεχείς παραποιήσεις των οικονομικών στοιχείων, εμφανιζόταν ότι ασκεί επιτυχημένη πολιτική και διακήρυττε προπαγανδιστικά το μύθο «της ισχυρής Ελλάδας». Συγχρόνως, με αλλοιωμένα στοιχεία, κάλυπτε μερικά τους όρους ένταξης στην ευρωζώνη, ανατιμώντας συγχρόνως τη δραχμή. Και όχι μόνο δεν πήρε μέτρα για την προετοιμασία της χώρας, αλλά εξασθένισε και υπερχρέωσε την οικονομία. Αποτέλεσμα ήταν η Ελλάδα να χάσει και τα τελευταία ίχνη ανταγωνιστικότητας των προϊόντων της. Μετά την απώλεια των οικονομιών των πολιτών και αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο και την άνευ προηγουμένου σπατάλη κατά την προετοιμασία των Ολυμπιακών αγώνων, η χώρα παρέλυσε οικονομικά. Ο Κ. Σημίτης υπονόμευσε ανεπανόρθωτα την οικονομία της Ελλάδας. Όλα τα έργα, που άρχισαν ή τελείωσαν επί κυβερνήσεων Σημίτη, φέρουν τη σφραγίδα της παρακμιακής εποχής του.

Η υπόθεση των Ιμίων, που άνοιξε το δρόμο στους Τούρκους για διεκδικήσεις στο Αιγαίο και για την αγορά του πανάκριβου αμυντικού υλικού, κυρίως από τη Γερμανία, σε συνδυασμό με τη σατανική μεθόδευση της παράδοσης του Κούρδου ηγέτη Οτσαλάν στους Τούρκους, είναι τυπικές πράξεις της πολιτικής Σημίτη. Το Δουβλίνο 2, μας υποχρεώνει να δεχόμαστε την επιστροφή των μεταναστών, που πρώτος σταθμός τους είναι η Ελλάδα. Τα παραπάνω είναι μόνον ενδεικτικά. Στα σκάνδαλα της εποχής Σημίτη ήταν αναμιγμένα πρόσωπα του στενού περιβάλλοντός του. Ορισμένοι από αυτούς πλούτισαν στο χρηματιστήριο και καταδικάσθηκαν για μίζες.

Ο Σημίτης, ως πρωθυπουργός, ήταν ο πρόεδρος του ΚΥΣΕΑ που παράγγειλε τον πανάκριβο και εν πολλοίς άχρηστο εξοπλισμό, στα γερμανικά κυρίως εργοστάσια. Τότε δόθηκαν και οι γνωστές πολύ μεγάλες μίζες για τις οποίες ο Τσοχατζόπουλος βρίσκεται στη φυλακή. Για την εξασφάλισή του πέρασε από τη Βουλή, την οποία ήλεγχε, το νόμο 3126/2003 που κάλυπτε τις ευθύνες των υπουργών. Για το ήθος και τις μεθόδους του Σημίτη θα αναφέρω ενδεικτικά μόνο και τα εξής περιστατικά: ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Χαλικιάς, κατέθεσε ότι ο Σημίτης παρεμπόδισε τον έλεγχο Κοσκωτά, το φαινόμενο του οποίου αναπτύχθηκε όταν ήταν ο Σημίτης υπουργός Εθνικής Οικονομίας, που τότε μάλιστα συνέφαγε με τον απατεώνα. Όταν έγινε η υποδοχή του Ανδρέα στο αεροδρόμιο στις 22/10/1988, ο μόνος βουλευτής που είχε φωτογραφία του Ανδρέα κολλημένη στο στήθος του ήταν ο Σημίτης. Όταν ήμουν υφυπουργός Γεωργίας, απέρριψα κάποιο αίτημα ως εντελώς παράνομο. Ο Σημίτης, ως υπουργός, αφήρεσε το έγγραφο από την υπηρεσία και ενέκρινε το αίτημα λάθρα και παρανόμως. Η υπόθεση αφορούσε «ρουσφέτι» που ζητούσε ο πολύ γνωστός πρώην αρχηγός κόμματος.

Ο Σημίτης ζημίωσε την Ελλάδα όσο κανένας άλλος πολιτικός από τη μεταπολίτευση του 1974 και είναι ο κύριος υπαίτιος της σημερινής κατάστασης. Όμως δημοσιεύει συνεχώς βιβλία προσπαθώντας να δικαιώσει την πολιτική του, γνωρίζοντας ότι ο Τύπος και τα ΜΜΕ, που τον πρόβαλλαν μονίμως, τον στήριζαν και τον στηρίζουν, θα εξακολουθούν να παραπλανούν την κοινή γνώμη.

Η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη από τον Σημίτη, και με τον τρόπο που έγινε, είναι η χειρότερη οικονομική επιλογή από τη σύσταση του νέου Ελληνικού Κράτους.

Δάνεια για να κερδίσει τις εκλογές!

Την «ευρωστία» των τραπεζών μετάβαλε σε απίσχναση η κρίση του 2009, το PSI, η απόσυρση καταθέσεων και η μεγάλη αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αυτή τη φορά, κατά μεγάλο μέρος, από την πραγματική αδυναμία των οφειλετών να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Ο όγκος των κάθε είδους δανείων, που άρχισαν να χορηγούν οι τράπεζες από το 1999, εξέθεσε το σύστημα σε μεγάλους κινδύνους. Μέχρι το 1999, ο ιδιωτικός δανεισμός ήταν πολύ περιορισμένος. Το χρέος των νοικοκυριών προς τις τράπεζες κυμαινόταν στο 15%-20% του ΑΕΠ. Από το 2000 άρχισε μία άνευ προηγουμένου προπαγάνδα, για να πεισθούν οι Έλλη¬νες να πάρουν τραπεζικά δάνεια. Κατά τη μεγάλη κρίση του χρηματιστηρίου, στις παραμονές των εκλογών του 2000, δόθηκαν ειδικά δάνεια για αγορά μετοχών, που μαζί με τις καταθέσεις των ασφαλιστικών ταμείων, στήριξαν τον δείκτη για να κερδίσει ο Σημίτης τις εκλογές. Από τότε, στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια χορηγούνταν αφειδώς, ενώ τα επιχειρηματικά κατ’ επιλογήν. Το 2009 ο ιδιωτικός δανεισμός έφθασε στο 93% του ΑΕΠ.

Πηγή www.periodista.gr

https://diulistirio.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Δικαστική απόφαση κόλαφος για Μητσοτάκη - Χρυσοχοΐδη που «διέλυσαν» την ΥΠΑ

Απόφαση η οποία εκθέτει τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη αναφορικά με τη διαθεσιμότητα στην οποία έθεσαν υπαλλήλους της πρώην Ολυμπιακής οι οποίοι εργάζονταν στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) το 2013, εξέδωσε πρόσφατα δικαστήριο της Αθήνας, δικαιώνοντας τους εργαζομένους που προσέφυγαν διεκδικώντας αναδρομικά χρήματα τα οποία δεν ελάμβαναν το διάστημα που βρίσκονταν εκτός υπηρεσίας. Το δικαστήριο έκρινε ότι αφ’ ενός πρέπει να τους αποδοθούν οι αποζημιώσεις που προβλέπει ο νόμος και αφ’ ετέρου ότι η απόφαση απομάκρυνσής τους ήταν εκδικητική καθώς δεν είχε πραγματοποιηθεί καμία επί της ουσίας αξιολόγησή τους.

Του Μάριου Αραβαντινού

Καταδικάζοντας τις ψηφοθηρικές πολιτικές του κ. Μητσοτάκη, και δικαιώνοντας όσους προέταξαν την ανάγκη επαναπρόσληψης των εκδιωχθέντων δημοσίων υπαλλήλων που διαθέτουν τις γνώσεις και την τεχνική κατάρτιση, το δικαστήριο μεταξύ άλλων συμπέρανε, σύμφωνα με πληροφορίες, πως οι συγκεκαλυμένες απολύσεις έγιναν κατά παράβαση, όχι μόνο του ίδιου του νόμου του Κυριάκου Μητσοτάκη για την αξιολόγηση, αλλά κυρίως κατά παράβαση των αρχών της αναλογικότητας, της αξιοκρατίας και της ισότητας. Αντιθέτως, το μοναδικό κριτήριο που φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε ήταν η προέλευσή τους από την Ολυμπιακή Αεροπορία, ενώ παραλείφθηκε εντελώς η αξιολόγηση των προσόντων που επιβάλλεται νομικά!

Η τεκμηριωμένη και με τη βούλα δικαστηρίου, εκτός νόμου και κάθε λογικής απομάκρυνση των υπαλλήλων της πρώην Ολυμπιακής από την ΥΠΑ είχε προκαλέσει ήδη από το 2014 όταν αποκαλύψαμε με σειρά δημοσιευμάτων τις διαχρονικές παθογένειες της Υπηρεσίας, έντονες αντιπαραθέσεις στον πολιτικό κόσμο με βουλευτές ακόμη και της τότε συμπολίτευσης να ζητούν απαντήσεις από τους συναρμοδίους υπουργούς οι οποίοι ωστόσο πετούσαν τη μπάλα στην εξέδρα αποφεύγοντας να τοποθετηθούν επί της ουσίας. Παρότι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλούσε την περίοδο εκείνη για την ανάγκη ισότητας, αξιοκρατικής αντιμετώπισης και ουσιαστικής αξιολόγησης για τους δημοσίους υπαλλήλους και τις υπηρεσίες ώστε να εντοπιστεί το πλεονάζον προσωπικό και να απαλλαγεί το Δημόσιο από το «λίπος που περισσεύει», όπως και πρόσφατα έχει δηλώσει, στην πραγματικότητα οι απολύσεις των εργαζομένων της πρώην Ολυμπιακής είχαν ως γνώμονα την επαγγελματική τους προέλευση και τις τυχόν διοικητικές αγκυλώσεις όσων μη αντιλαμβανόμενοι την ευκαιρία αξιοποίησης εξειδικευμένης γνώσης αντιδρούσαν στην αλλαγή για τα δικά τους συνδικαλιστικά ή φαντασιακά συμφέροντα.

Ο κ. Μητσοτάκης, αν και διαβεβαίωνε ότι οι αποφάσεις με τις οποίες ετίθεντο σε διαθεσιμότητα οι 249 υπάλληλοι, θα λαμβάνονταν με κριτήριο τις πραγματικές υπηρεσιακές ανάγκες, αφ’ ενός παραβίασε τον δικό του νόμο για την τήρηση των κανόνων ουσιαστικής αξιολόγησης αφ’ ετέρου αγνόησε τις εισηγήσεις του υπηρεσιακού συμβουλίου της ΥΠΑ το οποίο επέμενε ότι όλοι οι μηχανικοί είναι απαραίτητοι και θα πρέπει να παραμείνουν στην Υπηρεσία. Έτσι, επί υπουργίας δικής του στο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο Μεταφορών, η ΥΠΑ οδηγήθηκε σε πλήρη ασφυξία, όπως παραδεχόταν ο τότε διοικητής της, ο οποίος ζητούσε επιτακτικά την πρόσληψη μηχανικών και επιθεωρητών αεροσκαφών. Σε έγγραφό του τον Ιούνιο του 2014, ο διοικητής υποστήριζε μεταξύ άλλων ότι «η Υπηρεσία οδηγήθηκε και στην πράξη πλέον σε ασφυξία με συνέπεια οι υποχρεώσεις της, όπως προκύπτουν από την εφαρμογή των διεθνών κανονισμών να εκτελούνται είτε οριακά, είτε καθυστερημένα αφού ο αριθμός των υπαρχόντων επιθεωρητών για τις εργασίες αυτές υπολείπεται κατά πολύ του προβλεπόμενου και δεν επαρκεί». Τόνιζε ταυτόχρονα ότι η ΥΠΑ είναι αποψιλωμένη από εξειδικευμένους επιθεωρητές εξαιτίας της εφαρμογής του μηχανισμού της κινητικότητας.

Πυλώνας των προβλημάτων που αντιμετώπιζε η Ελλάδα ακόμη και σε ζητήματα ασφάλειας πτήσεων ήταν, όπως άλλωστε προέκυπτε από τις εκκλήσεις του επικεφαλής της Υπηρεσίας, η ξαφνική απομάκρυνση των 249 πρώην εργαζομένων της Ολυμπιακής οι οποίοι είχαν διατεθεί στην ΥΠΑ και τέθηκαν εν μια νυκτί σε διαθεσιμότητα θυσιαζόμενοι στον βωμό των μνημονιακών επιταγών και της λαϊκίστικης ρητορικής περί καθολικής ανικανότητας όλων των δημοσίων υπαλλήλων. Τα λάθη στην «αξιολόγηση» των υπαλλήλων της πρώην Ολυμπιακής παραδέχονταν τότε στελέχη των συναρμοδίων υπουργείων Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Μεταφορών τα οποία εξηγούσαν ότι καταβάλλονται προσπάθειες ώστε να επαναπροσληφθεί ένας αριθμός επιθεωρητών. Οι κινήσεις αυτές -αν και εφόσον γίνονταν- δεν ευδοκίμησαν με την ΥΠΑ να παραμένει για χρόνια στο μικροσκόπιο των διεθνών οργανισμών ασφάλειας πτήσεων οι οποίοι διαρκώς επεσήμαιναν τα προβλήματα και τους κινδύνους από την έλλειψη καταρτισμένου προσωπικού το οποίο είχε απομακρυνθεί. Το πρόβλημα μάλιστα αποκτούσε ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις με την ΥΠΑ να υποβαθμίζεται σε αξιοπιστία από δύο χώρες και τις Ηνωμένες Πολιτείες να απαιτούν αλλαγές που θα εξασφάλιζαν το απαιτούμενο επίπεδο ασφαλείας των εισερχομένων στο έδαφος τους αεροσκαφών.

Η αποκατάσταση του δικαίου και η υλοποίηση της επιταγής εφαρμογής μέτρων πραγματικής ασφάλειας για τους επιβάτες των αερομεταφορών με την επαναπρόσληψη των απομακρυνθέντων στις αρχές του 2015, ήταν το πρώτο βήμα για την εύρυθμη επαναλειτουργία της ΥΠΑ. Βέβαια από το σύνολο των 249 εξειδικευμένων εργαζομένων, η Υπηρεσία κατάφερε να εξασφαλίσει λιγότερα από 100 άτομα, καθώς ιδιωτικές αεροπορικές εταιρίες του εξωτερικού δεν έχασαν την ευκαιρία να προσλάβουν τον μεγαλύτερο αριθμό αυτών, εκμεταλλευόμενες την άστοχη πολιτική της τότε κυβέρνησης, που οδήγησε εργαζόμενους με εκπαιδεύσεις που κόστισαν στο Δημόσιο χιλιάδες ευρώ σε συγκεκαλυμένη ανεργία. Σήμερα πάντως και καθώς οι απαιτήσεις ασφάλειας των αερομεταφορών αυξάνονται συνεχώς απαιτείται η επανεκπαίδευση αυτού του δυναμικού της ΥΠΑ, το οποίο διαθέτει σε κάθε περίπτωση την τεχνική κατάρτιση και εξειδικευμένη γνώση, ώστε να διασφαλιστεί το μέγιστο δυνατό επίπεδο κατάρτισης.

Πηγή www.koutipandoras.gr

https://diulistirio.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

VIDEO - Βουλευτής της τουρκικής αντιπολίτευσης: Αν βγει το “όχι”, θα σας ρίξουμε στη θάλασσα όπως τους Έλληνες το 1922



Κυβέρνηση και αντιπολίτευση στην Τουρκία χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να αυξήσουν τον εθνικισμό στη χώρα, φέρνοντας μέχρι και παραδείγματα της ιστορίας και μάλιστα της πρόσφατης εναντίον των Ελλήνων.

Όπως μετέδωσε η ανταποκρίτρια του ΑΝΤ1 στην Τουρκία, Μαρία Ζαχαράκη, η εισαγγελία Άγκυρας ξεκίνησε έρευνα εναντίον του βουλευτή της αξιωματικής αντιπολίτευσης (CHP), Χιουσνού Μποζκούρτ, επειδή δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι «Αν βγει το “όχι”, θα σας ρίξουμε και πάλι στη θάλασσα της Σμύρνης», εννοώντας ότι θα κάνουν αυτό που έκανε και ο Κεμάλ Ατατούρκ στους Έλληνες το 1922.

Ο Τούρκος βουλευτής Χιουσνού Μποζκούρτ είχε πει στην εκπομπή, «ας πούμε ότι βγήκε το “ναι”, μην ενθουσιάζεστε όμως. Εμείς θα ξεκινήσουμε και πάλι από την Σαμψούντα, θα πάμε στην Αμάσεια, στη Σεβάστεια και θα φτάσουμε στην Άγκυρα. Από εκεί στο Ινονού και στο Σαγγάριο. Βρε, αν δεν σας κυνηγήσουμε μέχρι τη Σμύρνη να μην χαρούμε το γάλα που μας βύζαξε η μάνα μας. Κι εσάς και όλο σας το σόι και όλους τους ιμπεριαλιστές θα σας ρίξουμε στη θάλασσα».

Σε παρόμοια δήλωση προέβη και ο πρώην ηγέτης του κόμματος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), Ντενίζ Μπαϋκάλ, λέγοντας ότι «αν στις 16 Απριλίου βγει το “όχι” στο δημοψήφισμα θα χαρούμε, όπως στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922 που ρίξαμε τον εχθρό στη θάλασσα, σαν να έχουμε απελευθερώσει ξανά την πατρίδα».

Ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιδρώντας στις δηλώσεις του βουλευτή του κόμματός του είπε, «δεν εγκρίνουμε αυτού τους είδους τις δηλώσεις».

Πάντως σε γραπτή του δήλωση ο Χουσνού Μποζκούρτ ανέφερε ότι οι δηλώσεις του διαστρεβλώθηκαν από τα φιλοκυβερνητικά μέσα. «Οι δηλώσεις μου είναι πολύ καθαρές. Όποιους ρίξαμε στη θάλασσα στις 9 Σεπτεμβρίου του 1922, εκείνους εννοώ», αναφέρει και προσθέτει.

«Μακάρι η αντίδραση που επέδειξαν εναντίον τους να επιδεικνύονταν και απέναντι σε εκείνους που έβαλαν σάκους στα κεφάλια των στρατιωτών μας, στον Μπαρζανί που απαγόρευσε τα τουρκικά στο Κιρκούκ, σε αυτούς που δεν έβγαλαν άχνα για τις ελληνικές σημαίες στα 18 νησιά μας…».

Δείτε το βίντεο από τον ΑΝΤ1:


Πηγή www.enikos.gr

https://diulistirio.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

6 μετάλλια στον διεθνή διαγωνισμό SEEMOUS 2017 στα Σκόπια


Τρία ασημένια μετάλλια και τρία χάλκινα μετάλλια απέσπασαν φοιτητές του ΑΠΘ, στον Διεθνή Διαγωνισμό «11th South Eastern European Mathematical Olympiad for University Students, SEEMOUS 2017» που πραγματοποιήθηκε στις 28/2-5/3/2017, στην Οχρίδα.

Ο Διαγωνισμός διοργανώθηκε από τη Μαθηματική Εταιρεία της Νοτιανατολικής Ευρώπης (MASEE), σε συνεργασία με την Ένωση Μαθηματικών της FYROM.

Οι φοιτητές που διακρίθηκαν είναι:

-Ιακωβίδης Ιωάννης, ασημένιο μετάλλιο, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

-Καμπάνης Γεώργιος, ασημένιο μετάλλιο, Τμήμα Φυσικής

-Χαρισιάδης Ιωάννης, ασημένιο μετάλλιο, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

-Κίτσιος Κωνσταντίνος, χάλκινο μετάλλιο, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

-Πατσινακίδου Ανθία, χάλκινο μετάλλιο, Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

-Τσεκμές Δημήτριος, χάλκινο μετάλλιο, Τμήμα Μαθηματικών

Επικεφαλής της αποστολής του ΑΠΘ ήταν ο Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ, Καθηγητής Νικόλαος Καραμπετάκης.

«Θα πρέπει να συγχαρούμε την ομάδα αλλά και όλους τους φοιτητές που συμμετείχαν στην προετοιμασία για τον διαγωνισμό, μιας και όλα οφείλονται στη δική τους προσωπική προσπάθεια. Επίσης, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την Επιτροπή Ερευνών του ΑΠΘ για τη συνεχή υποστήριξή της» αναφέρει ο Πρόεδρος του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ, Καθηγητής Νικόλαος Καραμπετάκης.

Στόχος του διαγωνισμού είναι η ενθάρρυνση των φοιτητών στην ενασχόλησή τους με την επιστήμη των Μαθηματικών και στην ανάπτυξη φιλικών σχέσεων μεταξύ όλων των συμμετεχόντων.

Στον διαγωνισμό συμμετείχαν 84 φοιτητές από Βουλγαρία, Ρουμανία, Ελλάδα, Τουρκμενιστάν, Αργεντινή, FYROM.

Τα θέματα στα οποία εξετάστηκαν οι φοιτητές ήταν από τη Γραμμική Άλγεβρα και τη Μαθηματική Ανάλυση που διδάσκονται, κυρίως, στα πρώτα δύο έτη σπουδών των Σχολών Θετικών Επιστημών αλλά και των Πολυτεχνείων.

Πηγή ellaspost.com

https://diulistirio.blogspot.gr
Διαβάστε περισσότερα.... »
....