Διυλιστήριο: 08/20/14
ροη αναρτησεων

Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014

Δείτε πως ένα ψεύτικο δελτίο λόττο μπορεί να κάνει αυτόν τον άστεγο να κλάψει....

Το άτομο που γύρισε το βιντεάκι  έβλεπε  κάποιον άστεγο κοντά εκεί που έμενε, ρώτησε τους γείτονες και του είπαν ότι τον έλεγαν Έρικ, έμεινε άστεγος από τότε που έχασε την δουλεία του και ότι  τον θυμούνται σαν καλό και αξιοσέβαστο άτομο.
Αποφάσισε λοιπόν να του δώσει αντί για μετρητά ένα δελτίο λόττο....
Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Tο Ιδανικό είναι σαν τη σάρκα: όταν αποκτά τιμή γίνεται πόρνη

ΓΡΑΦΕΙ Η ΜΑΡΩ ΣΙΔΕΡΗ.


Τα έχουμε ακούσει τόσες πολλές φορές που στο άκουσμά τους σπάνια πια αισθανόμαστε ρίγη: Ελευθερία, Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Αξιοπρέπεια, Συνέπεια, Ειλικρίνεια, Φιλοπατρία. Τα έχουμε ακούσει ως υπόσχεση από βρώμικα χείλη και βρώμικα μυαλά, τα έχουμε χρησιμοποιήσει και οι ίδιοι με βρώμικα χείλη και βρώμικες σκέψεις, ώστε στα αφτιά μας φτάνουν πια σαν ένας μονότονος ήχος: μπλα-μπλα-μπλα!

Κι όμως δε θα έπρεπε να ήταν μπλα-μπλα. Θα έπρεπε να ανατριχιάζουμε όταν τα ακούμε, να ανατριχιάζουμε όταν τα ψελλίζουμε: είναι Αξίες χωρίς τις οποίες δεν υπάρχουμε ως άνθρωποι, ούτε ως κοινωνίες. 

Πώς να ζήσει ένας άνθρωπος αν δεν προσπαθεί αδιάκοπα για τη συνέπεια έργων και λόγων; 

Πώς να πει ότι είναι αξιοπρεπής αν βασίζει την αναρρίχησή του στο ψέμα και τις κούφιες υποσχέσεις; 

Πως να απαιτήσει τον σεβασμό, αν δε βλέπει τον εαυτό του στα μάτια του συνανθρώπου του, αν δε διστάζει να τον αδικήσει συνειδητά προκειμένου να τον ξεπεράσει; 

Πώς λέει πως είναι δημοκράτης όταν χρησιμοποιεί τυραννικές μεθόδους εις βάρος άλλων; 

Πώς ισχυρίζεται ότι είναι ελεύθερος αν παραμένει δέσμιος της κενοδοξίας του που δεν του επιτρέπει να υπολογίζει τις ικανότητές του, πριν διεκδικήσει έναν θώκο; 

Πώς να πει ότι είναι άνθρωπος όταν ποδηγετεί ιδανικά που έχουν ποτιστεί και ποτίζονται με αίμα αθώων και γενναίων; 

Κι αλίμονο, πώς είναι τόσο ανόητος να πιστεύει ότι η γύμνια του δεν είναι ευδιάκριτη ή ότι κι αν ακόμα την έχει κρύψει στο σκοτάδι, αυτή δε θα αποκαλυφθεί όταν βγει ο ήλιος;


Συχνά απορώ για την απραξία μας μπροστά στον ανίκανο, την ανοχή μας μπροστά στον ανήθικο, την υποταγή μας στον πονηρό, τη σιωπή μας μπροστά στον τύραννο.

Είναι ο φόβος για το μέλλον;
Δε μπορεί! Αν ξέρεις ότι η ζωή σου εξαρτάται από ανίκανους, ανήθικους και πονηρούς τυράννους, δεν έχεις μέλλον, επομένως τι μένει για να φοβηθείς;

Είναι η αδιαφορία; Δε γίνεται! Αν ξέρεις ότι με την απραξία σου βάζεις θηλιά στη ζωή των παιδιών σου, δεν μπορείς να αδιαφορήσεις. 

Είναι η ελπίδα; Αποκλείεται! Τόση ελπίδα σε ένα ναυάγιο, δεν είναι ελπίδα αλλά εκούσια αφέλεια! 

Τότε τι είναι αυτό που μας κάνει τόσο πειθήνιους επιβάτες ενός Τιτανικού;
Δε θέλω να το ομολογήσω μα μόνο μια εξήγηση υπάρχει: ότι είμαστε ίδιοι με τους καπετάνιους μας! 

Τύραννοι αν μπορούμε,
άδικοι όπου μας παίρνει,
αναξιοπρεπείς αν αυτό μας συμφέρει,

ψεύτες αν πρόκειται για το κέρδος μας,
Προδότες αν ωφεληθούμε απ’ αυτό. 

Τούτο το πλοίο το δικό μας, δε βουλιάζει από έλλειψη χρημάτων μα από έλλειψη αξιών.
Αν είχαμε αξίες, δε θα ανεχόμασταν τόση βρωμιά. 

Αν είχαμε ιδανικά, οι αυτόχειρες, οι άνεργοι, οι άστεγοι θα στερούσαν και τον δικό μας ύπνο.
 
Αν είχαμε ήθος, οι μικροί κουτοπόνηροι πολιτικάντηδες θα μας προκαλούσαν αηδία.
Αν είχαμε οράματα, δε θα μας έπειθαν κενοί άνθρωποι και κούφιες υποσχέσεις κι αν ακόμα μας εξαπατούσαν, στην πρώτη ένδειξη της κενότητάς τους θα μας έβρισκαν απέναντι, όχι να χειροκροτούμε αλλά να αποδοκιμάζουμε!
 
Κακά τα ψέμματα: πριν πουλήσουν τις ακτές και τα νησιά μας, πριν βγάλουν στο σφυρί τα σπίτια μας, πριν καταστρέψουν τις πόλεις και τα χωριά μας, τους είχαμε αφήσει να πουλήσουν τις Αξίες μας: αυτό είναι το μοναδικό αληθινό χρέος που βαραίνει όλους μας και είναι υπέρογκο γιατί η αξία της Αξίας είναι ανεκτίμητη. Αυτό που δεν καταλάβαμε και δεν καταλαβαίνουμε είναι ότι το Ιδανικό είναι σαν τη σάρκα: όταν αποκτά τιμή γίνεται πόρνη. 

Να γιατί παραμένουμε σιωπηλοί και υπάκουοι επιβάτες ενός Τιτανικού:είναι που πουλήσαμε τις Αξίες μας και τώρα τις ακούμε σαν μονότονο ήχο: Μπλα-μπλα-μπλα. Είναι που βάλαμε όλοι -πολίτες, βουλευτές, υπουργοί, πρωθυπουργοί, δήμαρχοι, δημότες, πρόεδροι, επίσκοποι, ιερείς, δάσκαλοι και δικαστές- μια τιμή σε Έννοιες ανεκτίμητες και γίναμε - αλίμονο- προαγωγοί των Ιδανικών μας...

Διαβάστε περισσότερα.... »
....

Το προσκλητήριο μου έπεσε απ' τα χέρια..*

     ( * Εμβληματικός στίχος, εμβληματικού τραγουδιού, του μεγάλου Μάκη Χριστοδουλόπουλου.)

Και μπορεί εμάς να μην μας έπεσε κανένα προσκλητήριο απ' τα χέρια,
..μας έπεσαν όμως οι μασέλες απ' την έκπληξη, και τα νεφρά απ' τα γέλια,
..ακούγοντας τον
Μπουμπούκο να απευθύνει έκκληση ενότητας (!) ακόμα και σε αρχηγό αντιμνημονιακού κόμματος, με την φράση: '' έχουμε την ευθύνη να βρούμε τον τρόπο να συνεννοηθούμε, όσοι αυτοπροσδιοριζόμαστε δεξιοί και κεντροδεξιοί ''!!!

Και καλά.
Ας αντιπαρέλθουμε ότι μιλάει ο κλόουν για ευθύνη!
Να παραβλέψουμε και το γεγονός ότι ο γελοιοδέστερος των γελοίων έχει γίνει ο επίσημος ''λαγός'' του κυβερνώντος κόμματος;

Εκεί κατάντησε το άλλοτε κραταιό δεξιό, και νυν ακροδεξιό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας;
Να απευθύνει έκκληση εξ ονόματός του, ο Άδωνις;
Πόση ξεφτίλα μπορούν πιά ν' αντέξουν οι ψηφοφόροι της ΝΔ;

Καλά να έχεις για ''πρωθυπουργό'' κάποιον που το μόνο του πολιτικό ''εύσημο'' είναι ότι κάποτε έριξε μιά άλλη κυβέρνηση του ίδιου του κόμματος που σήμερα προεδρεύει!..
Καλά να συγκυβερνάς με τον χυδαιότερο των χυδαίων!..
Καλά να σου επιβάλλουν για υπουργό οικονομικών διάφορα γιουσουφάκια των τραπεζών!..
Καλά να σου στέλνουν έτοιμους τους νόμους με e-mail στα αγγλικά, και να μην είσαι ικανός ούτε μιά σωστή μετάφραση να κάνεις!..
Αλλά να σε εκπροσωπεί, να σε αντιπροσωπεύει ένας Μπουμπούκος;;;

Tragic!

Άβυσσσος η κατρακύλα του (ακρο)δεξιού κυβερνητικού κόμματος!
Άβυσσος κι η μ@λ@κία των ψηφοφόρων του!..

Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος
Διαβάστε περισσότερα.... »
....