Ένας προφητικός Ψαλμός που γράφτηκε 1000 χρόνια πριν την γέννησή Του από τον Δαβίδ, εξιστορεί με συγκλονιστικό τρόπο, τις τελευταίες στιγμές του Κυρίου πάνω στον Σταυρό.
Ψαλμός 68
ΣΩΣΕ με, Θεέ, επειδή νερά μπήκαν μέσα μου μέχρι την ψυχή μου.
Βυθίστηκα σε βαθιά λάσπη, και δεν υπάρχει στήριγμα·
έφτασα στα βάθη της θαλάσσης, και καταιγίδα με καταπόντισε.
Κουράστηκα κράζοντας·
ο λάρυγγάς μου ξεράθηκε· *1
απέκαμαν τα μάτια μου από το να ελπίζω τον Θεό μου.
Πολλαπλασιάστηκαν και έγιναν περισσότεροι και από τις τρίχες τού κεφαλιού μου·
εκείνοι που με μισούν αναίτια,
ισχυροποιήθηκαν οι εχθροί μου αυτοί που με εκδιώκουν αδίκως,
ζητούν να επιστρέψω εκείνο που δεν άρπαξα.
Θεέ, εσύ γνωρίζεις την αφροσύνη μου·
και τα πλημμελήματά μου δεν είναι κρυμμένα από σένα.
Ας μη ντροπιαστούν εξαιτίας μου, Κύριε, Θεέ των δυνάμεων, αυτοί που σε προσμένουν·
ας μη ντραπούν για χάρη μου, αυτοί που σε ζητούν, Θεέ τού Ισραήλ.
Επειδή, εξαιτίας σου υπέφερα ονειδισμό·*2
ντροπή σκέπασε το πρόσωπό μου.
Αποξενώθηκα από τους αδελφούς μου,
και είμαι ξένος στους γιους τής μητέρας μου·
επειδή, ο ζήλος τού οίκου σου με κατέφαγε·*3
και οι ονειδισμοί αυτών που σε ονειδίζουν έπεσαν επάνω μου.*2
Και γονάτισα με νηστεία την ψυχή μου,
αλλά τούτο έγινε σε ονειδισμό μου.
Και ένδυμά μου έκανα τον σάκο, και έγινα σ' αυτούς παροιμία.
Εναντίον μου μιλούν αυτοί που κάθονται στις πύλες,
και έγινα το τραγούδι αυτών που πίνουν κρασί.
Εγώ, όμως, προσεύχομαι σε σένα, Κύριε·
είναι καιρός ευμένειας·
Θεέ, σύμφωνα με το πλήθος του ελέους σου, άκουσέ με,
σύμφωνα με την αλήθεια της σωτηρίας σου.
Ελευθέρωσέ με από τον πηλό, για να μη βυθιστώ·
ας ελευθερωθώ απ' αυτούς που με μισούν, και από βαθιά νερά.
Ας μη με καταποντίσει καταιγίδα νερού ούτε να με καταπιεί ο βυθός·
και το πηγάδι ας μη κλείσει το στόμα του από πάνω μου.
Κύριε, εισάκουσέ με,
επειδή το έλεός σου είναι αγαθό·
σύμφωνα με το πλήθος των οικτιρμών σου, επίβλεψε επάνω μου.
Και μη κρύψεις το πρόσωπό σου από το παιδί σου·
επειδή θλίβομαι, γρήγορα εισάκουσέ με.
Πλησίασε στην ψυχή μου και λύτρωσέ την·
εξαιτίας των εχθρών μου λύτρωσέ με.
Εσύ γνωρίζεις τον ονειδισμό μου, και την αισχύνη μου, και τη ντροπή μου·
εναντίον σου είναι όλοι αυτοί που με θλίβουν.
Ο ονειδισμός σύντριψε την καρδιά μου·
και είμαι περίλυπος·
περίμενα, κάποιον να με συλλυπηθεί, αλλά δεν υπήρξε,
και παρηγορητές, αλλά δεν βρήκα.
Για φαγητό μου, έδωσαν σε μένα χολή, και στη δίψα μου με πότισαν ξύδι.*4
Το τραπέζι τους μπροστά τους ας γίνει παγίδα, και ανταπόδοση, και σκάνδαλο.
Ας σκοτιστούν τα μάτια τους για να μη βλέπουν·
και να κυρτώσεις τη ράχη τους για πάντα.
Ξέχυνε επάνω τους την οργή σου·
και ο θυμός τής αγανάκτησής σου ας τους πιάσει.
Τα παλάτια τους ας γίνουν έρημα·
στις σκηνές τους ας μη υπάρχει κάποιος που να κατοικεί.
Επειδή, εκείνον, που εσύ χτύπησες, αυτοί τον καταδίωξαν·
και προσθέθηκαν στο ν πόνο των τραυμάτων μου.
Πρόσθεσε ανομία επάνω στην ανομία τους,
και ας μη μπουν μέσα στη δικαιοσύνη σου.
Ας εξαλειφθούν από το βιβλίο των ζωντανών ανθρώπων,
και ας μη καταγραφούν μαζί με τους δικαίους. *5
Φτωχός και πονεμένος είμαι εγώ, ας με υψώσει, Θεέ, η σωτηρία σου.
Θα αινέσω το όνομα του Θεού με ωδή, και θα τον μεγαλύνω με ύμνους.
Αυτό αρέσει στον Κύριο,
περισσότερο από μοσχαράκι, που έχει κέρατα και νύχια.
Οι φτωχοί θα δουν·
θα ευφρανθούν·
εσάς που εκζητάτε τον Θεό η ψυχή σας θα ζήσει.
Επειδή, ο Κύριος εισακούει τους πένητες,
και δεν καταφρονεί τους δεσμίους του.
Ας τον αινέσουν οι ουρανοί και η γη, οι θάλασσες,
και όλα όσα κινούνται σ' αυτές.
Επειδή, ο Θεός θα σώσει τη Σιών,
και θα οικοδομήσει τις πόλεις της Ιουδαίας·
και θα κατοικήσουν εκεί, και θα την κληρονομήσουν.
Και το σπέρμα των δούλων του θα την κληρονομήσει,
κι αυτοί που αγαπούν το όνομά του, θα κατοικούν μέσα σ' αυτή.
*1,4 Ύστερα απ’ αυτά, γνωρίζοντας ο Iησούς πως όλα έχουν πια τελειώσει, για να εκπληρωθεί η Γραφή, λέει: “Διψώ”. Eκεί, λοιπόν, υπήρχε ένα δοχείο γεμάτο ξίδι. Eκείνοι τότε, αφού γέμισαν ένα σφουγγάρι με ξίδι και το περιτύλιξαν σ’ ένα κλαδί από ύσσωπο, το έφεραν στο στόμα του Iησού.
Κατά Ιωάννη κεφ 19 28-30
*2 Όσοι βάδιζαν πλησίον, τον βλασφημούσαν και κουνούσαν τα κεφάλια τους και έλεγαν, "Εσύ που θα γκρέμιζες τον ναό και σε τρεις μέρες θα τον ανοικοδομούσες, σώσε τον εαυτό σου. Εάν είσαι Υιός του Θεού, κατέβα από τον σταυρό". Επίσης και οι αρχιερείς, μαζί με τους γραμματείς και τους πρεσβύτερους, έλεγαν "Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δεν μπορεί να τον σώσει. Εάν είναι βασιλεύς του Ισραήλ, ας κατέβει τώρα από τον σταυρό και θα πιστέψουμε σ΄ αυτόν. Έχει πεποίθηση στον
Θεό, ας τον σώσει τώρα, εάν το θέλει, διότι είπε, "Είμαι Υιός του Θεού".
Κατά Ματθαίον κεφ 27 39-43
*3 Κατόπιν ο Ιησούς μπήκε στο ναό του Θεού και έδιωξε όλους εκείνους που έκαναν αγοραπωλησίες μέσα στο ναό, και τα τραπέζια των αργυραμοιβών τα αναποδογύρισε, καθώς και τα καθίσματα εκείνων που πουλούσαν τα περιστέρια, και τους είπε: “Eίναι γραμμένο: O οίκος μου θα ονομαστεί οίκος προσευχής, κι εσείς τον κάνατε λημέρι ληστών”!
Κατά Ματθαίου κεφ 21 12-14
*5"Πατέρα, συγχώρεσε τους, διότι δεν ξέρουν τι κάνουν".
Κατά Λουκάς κεφ 23 34
Σε όλη την παραπάνω παράγραφο,του ψαλμού- προφητεία, φαίνεται ότι Κύριος να ζητάει την τιμωρία όλων αυτών. Όμως ο Χριστός βρικόμενος πάνω στο Σταυρό παρότι ένιωθε εγκαταλειμμένος από όλους, ακόμα και από τον Θεό, ζήτησε να συγχωρεθούν.
Δείχνοντας έτσι την απόλυτη αγάπη που έχει ο Κύριος μέσα του, προς όλο το ανθρώπινο γένος, ακόμα και σε αυτούς που τον μίσησαν αναίτια και τον οδήγησαν σε Σταυρικό θάνατο.
Επίσης φαίνεται πως η αγάπη έχει τόσο μεγάλη δύναμη που μπορεί να κάνει τα πάντα, ακόμη και να αλλάξει μια προφητεία.
**Όταν κάποιος αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη αυτόματα τίθεται ένα ερώτημα.
Ποιο κείμενο θα δεχτεί κάποιος για τη μετάφραση τής Παλαιάς Διαθήκης που θα ακολουθήσει.
Σήμερα, δύο είναι τα βασικά κείμενα που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις μεταφράσεις της Αγίας Γραφής: Το ένα είναι το Εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο με 39 βιβλία, και το άλλο είναι η Ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα, (Ο΄), με 49 βιβλία για την Παλαιά Διαθήκη, τα οποία μεταφράστηκαν από τον 3ο ως τον 2ο αιώνα π.Χ.
Όταν ξεκίνησε το Προτεσταντικό κίνημα τον 16ο αιώνα, μετά από πολλές ζυμώσεις, κράτησε τελικά (στην πλειοψηφία του) ως πηγή πίστεως ολόκληρη την Καινή Διαθήκη, (όπως τη συστήνει η Εκκλησία), και δέχθηκε το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο ως βάση για την Παλαιά Διαθήκη, παρά το ότι η Εκκλησία ως τότε χρησιμοποιούσε κυρίως τη μετάφραση των Εβδομήκοντα. (Ο΄).
Το σκεπτικό τους, ήταν προφανώς, πως ΄΄εφ' όσον η Παλαιά Διαθήκη γράφτηκε στα Εβραϊκά, το Μασοριτικό ως Εβραϊκό κείμενο, ήταν πιο αξιόπιστο από την Ελληνική μετάφραση Ο΄ ΄΄. Έτσι, έμειναν με τα 39 βιβλία μόνο, τής Παλαιάς Διαθήκης, πράγμα που κληρονόμησαν οι περισσότερες Προτεσταντικές ομάδες ως σήμερα. Στην πραγματικότητα όμως, ο συλλογισμός τους ήταν λάθος.
Μπορεί το Μασοριτικό κείμενο να ήταν Εβραϊκό, ο αριθμός των βιβλίων του όμως, ήταν επιλογή του 6ου μ.Χ. αιώνα, των απίστων στο Χριστό Εβραίων!
Αντίθετα, η Ελληνική μετάφραση των Ο΄ , ήταν αρχαιότερο κείμενο, μεταφρασμένο προ Χριστού, και μάλιστα από πιστούς Εβραίους, με την ευλογία τού Θεού.
Αυτός ήταν και ο λόγος που οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, (όπως και όλων των αιώνων), χρησιμοποιούσαν τη μετάφραση των Ο΄ .
Το ίδιο έκαναν και οι απόστολοι, παραθέτοντας στα συγγράμματά τους της Καινής Διαθήκης, από αυτή τη μετάφραση, που ήταν τότε σε ευρεία χρήση.
Δείχνοντας έτσι την απόλυτη αγάπη που έχει ο Κύριος μέσα του, προς όλο το ανθρώπινο γένος, ακόμα και σε αυτούς που τον μίσησαν αναίτια και τον οδήγησαν σε Σταυρικό θάνατο.
Επίσης φαίνεται πως η αγάπη έχει τόσο μεγάλη δύναμη που μπορεί να κάνει τα πάντα, ακόμη και να αλλάξει μια προφητεία.
**Όταν κάποιος αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη αυτόματα τίθεται ένα ερώτημα.
Ποιο κείμενο θα δεχτεί κάποιος για τη μετάφραση τής Παλαιάς Διαθήκης που θα ακολουθήσει.
Σήμερα, δύο είναι τα βασικά κείμενα που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις μεταφράσεις της Αγίας Γραφής: Το ένα είναι το Εβραϊκό Μασοριτικό κείμενο με 39 βιβλία, και το άλλο είναι η Ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα, (Ο΄), με 49 βιβλία για την Παλαιά Διαθήκη, τα οποία μεταφράστηκαν από τον 3ο ως τον 2ο αιώνα π.Χ.
Όταν ξεκίνησε το Προτεσταντικό κίνημα τον 16ο αιώνα, μετά από πολλές ζυμώσεις, κράτησε τελικά (στην πλειοψηφία του) ως πηγή πίστεως ολόκληρη την Καινή Διαθήκη, (όπως τη συστήνει η Εκκλησία), και δέχθηκε το Μασοριτικό Εβραϊκό κείμενο ως βάση για την Παλαιά Διαθήκη, παρά το ότι η Εκκλησία ως τότε χρησιμοποιούσε κυρίως τη μετάφραση των Εβδομήκοντα. (Ο΄).
Το σκεπτικό τους, ήταν προφανώς, πως ΄΄εφ' όσον η Παλαιά Διαθήκη γράφτηκε στα Εβραϊκά, το Μασοριτικό ως Εβραϊκό κείμενο, ήταν πιο αξιόπιστο από την Ελληνική μετάφραση Ο΄ ΄΄. Έτσι, έμειναν με τα 39 βιβλία μόνο, τής Παλαιάς Διαθήκης, πράγμα που κληρονόμησαν οι περισσότερες Προτεσταντικές ομάδες ως σήμερα. Στην πραγματικότητα όμως, ο συλλογισμός τους ήταν λάθος.
Μπορεί το Μασοριτικό κείμενο να ήταν Εβραϊκό, ο αριθμός των βιβλίων του όμως, ήταν επιλογή του 6ου μ.Χ. αιώνα, των απίστων στο Χριστό Εβραίων!
Αντίθετα, η Ελληνική μετάφραση των Ο΄ , ήταν αρχαιότερο κείμενο, μεταφρασμένο προ Χριστού, και μάλιστα από πιστούς Εβραίους, με την ευλογία τού Θεού.
Αυτός ήταν και ο λόγος που οι Χριστιανοί του πρώτου αιώνα, (όπως και όλων των αιώνων), χρησιμοποιούσαν τη μετάφραση των Ο΄ .
Το ίδιο έκαναν και οι απόστολοι, παραθέτοντας στα συγγράμματά τους της Καινής Διαθήκης, από αυτή τη μετάφραση, που ήταν τότε σε ευρεία χρήση.
