Με τη συναίνεση δικαστών και τραπεζών πέτυχε αναβολή στην έφεση για την απόφαση που της επέβαλε να επιστρέψει 3.149.620 ευρώ
Η Attica Bank δεν βιάζεται πλέον να πάρει πίσω από τη ΝΔ τα «δανεικά και αγύριστα» των θαλασσοδανείων, αν και έχει στη χέρια της πρωτόδικη δικαστική απόφαση που τη δικαιώνει! Η δε ΝΔ δίνει τα… ρέστα της για να εξαφανίσει τη δικαστική απόφαση-κόλαφο που έχει εκδοθεί σε βάρος της, κατηγορώντας ούτε λίγο ούτε πολύ την τράπεζα ότι… ήθελε και τα έπαθε αφού στην καρδιά της κρίσης το 2011 της χορήγησε το επισφαλές δάνειο των 2.000.000 ευρώ, το οποίο σήμερα με τους τόκους ανέρχεται στα 3.149.620 ευρώ.
Πριν από λίγες ημέρες, στις 10 Οκτωβρίου, επρόκειτο να εκδικαστεί η έφεση της ΝΔ κατά της πρωτόδικης απόφασης με την οποία αναγνωρίστηκε ότι υποχρεούται να καταβάλει στην τράπεζα την οφειλή των 3.149.620 ευρώ. Η Αttica χωρίς να φέρει καμία αντίρρηση συναίνεσε αμέσως στο αίτημα που υπέβαλε το κόμμα της ΝΔ για αναβολή της εκδίκασης της υπόθεσης.
Ετσι το αίτημα του κυβερνώντος πλέον κόμματος έγινε δεκτό και μάλιστα το δικαστήριο (πρόεδρος Φίλιππος Μανώλαρος) ανέβαλε τη συζήτηση της υπόθεσης προσδιορίζοντας την επόμενη δικάσιμο σε… έναν χρόνο από τώρα και συγκεκριμένα για τις 15 Οκτωβρίου 2020.
Μέχρι τότε βέβαια ενδέχεται να έχει… εξαφανιστεί και το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, εφόσον θα έχει γίνει νόμος η υπό ψήφιση τροποποίηση της κυβέρνησης που ορίζει ότι για το κακούργημα της απιστίας απαιτείται έγκληση, η οποία, όπως καταγγέλθηκε και από την Ενωση Εισαγγελέων Ελλάδος, θα στείλει αυτού του είδους τις δεκάδες ανοικτές δικογραφίες στον κάλαθο των αχρήστων. Το αποτέλεσμα θα είναι η απαλλαγή τόσο των κατηγορούμενων για απιστία τραπεζιτών για όλα τα θαλασσοδάνεια όσο και όλων των υπευθύνων της ΝΔ (αλλά και του ΠΑΣΟΚ για τα δικά του θαλασσοδάνεια) που είναι υπόλογοι για ηθική αυτουργία σε κακούργημα. Κάτι που εύλογα προσδοκά η ΝΔ αλλά μάλλον και η τράπεζα, στελέχη της οποίας αντιμετωπίζουν ποινικές διώξεις για πολλές περιπτώσεις θαλασσοδανείων.
Το σκεπτικό και το έγκλημα
Το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας (πρόεδρος Ακριβή Οικονομίδου) κατά της οποίας η ΝΔ υπέβαλε έφεση είναι πραγματικό χαστούκι για το κυβερνητικό κόμμα αλλά και για την τράπεζα. Δικαιώνει δε απόλυτα και την εξέλιξη που είχε ποινικά η υπόθεση με την άσκηση ποινικών διώξεων, αφού αναδεικνύει την επισφάλεια των δανειακών αυτών συμβάσεων που δόθηκαν με… εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις των κομμάτων.
Όπως προκύπτει από την ανάπτυξη των λόγων για τους οποίους έγινε δεκτή η αγωγή της Attica, η συγκεκριμένη δανειοδότηση ήταν υψηλού ρίσκου καθώς βασιζόταν σε μια… προσδοκία ότι δεν θα πέσουν τα ποσοστά του κόμματος και δεν θα μειωθεί η κρατική επιχορήγηση, δηλαδή εν πολλοίς σε αέρα κοπανιστό.
Δεν θα μπορούσατε ποτέ να είστε
βέβαιοι –αναφέρει εν συντομία η απόφαση και για τα δύο συμβαλλόμενα μέρη– για το ύψος της κρατικής επιχορήγησης και ανεξάρτητα από την οικονομική κρίση (που επικαλείται η ΝΔ).
Πήραν το ρίσκο
Αναφέρεται επί λέξει στην υπ’ αριθμόν 1511/2018 δικαστική απόφαση: «Η κρατική χρηματοδότηση που παρασχέθηκε προς εξασφάλιση της επίδικης δανειακής σύμβασης αφενός δεν αποτελεί ένα δυσμετάβλητο μέγεθος του οποίου η πορεία είναι δυνατόν να προβλεφθεί ακόμα και σε περιόδους που δεν υφίσταται οικονομική κρίση, ενώ τον κίνδυνο μείωσης του ετήσιου ποσού της κρατικής επιχορήγησης ανέλαβε το κόμμα κατά τον χρόνο παραχώρησης ενεχύρου επ’ αυτής. Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει δικαιοπρακτικό θεμέλιο η προσδοκία περί μη μεταβολής της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης του κόμματος, ενώ στην προκειμένη περίπτωση η προσδοκία αυτή αφορούσε μόνο τα παραγωγικά αίτια του εναγόμενου κι όχι το κοινό δικαιοπρακτικό θεμέλιο επί του οποίου αμφότερα τα αντισυμβληθέντα μέλη βάσισαν την μεταξύ τους σχέση».
Και βέβαια επισημαίνεται ότι ναι μεν η ΝΔ είχε παραχωρήσει μέρος της απαίτησής της από την κρατική επιχορήγηση και την οικονομική ενίσχυση για ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς των ετών 2013 και 2014, δηλαδή το ποσόν των 2.200.000 ευρώ, πλην όμως «ήταν δεύτερη εκχώρηση» καθώς είχε ήδη εκχωρήσει σε άλλη τράπεζα και συγκεκριμένα «στην Αγροτική Τράπεζα ποσό 12.000.000 ευρώ για κάθε ένα από τα έτη 2013 και 2014».
Το σκεπτικό της πρωτόδικης απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας (πρόεδρος Ακριβή Οικονομίδου) κατά της οποίας η ΝΔ υπέβαλε έφεση είναι πραγματικό χαστούκι για το κυβερνητικό κόμμα αλλά και για την τράπεζα. Δικαιώνει δε απόλυτα και την εξέλιξη που είχε ποινικά η υπόθεση με την άσκηση ποινικών διώξεων, αφού αναδεικνύει την επισφάλεια των δανειακών αυτών συμβάσεων που δόθηκαν με… εγγύηση τις μελλοντικές κρατικές επιχορηγήσεις των κομμάτων.
Όπως προκύπτει από την ανάπτυξη των λόγων για τους οποίους έγινε δεκτή η αγωγή της Attica, η συγκεκριμένη δανειοδότηση ήταν υψηλού ρίσκου καθώς βασιζόταν σε μια… προσδοκία ότι δεν θα πέσουν τα ποσοστά του κόμματος και δεν θα μειωθεί η κρατική επιχορήγηση, δηλαδή εν πολλοίς σε αέρα κοπανιστό.
Δεν θα μπορούσατε ποτέ να είστε
βέβαιοι –αναφέρει εν συντομία η απόφαση και για τα δύο συμβαλλόμενα μέρη– για το ύψος της κρατικής επιχορήγησης και ανεξάρτητα από την οικονομική κρίση (που επικαλείται η ΝΔ).
Πήραν το ρίσκο
Αναφέρεται επί λέξει στην υπ’ αριθμόν 1511/2018 δικαστική απόφαση: «Η κρατική χρηματοδότηση που παρασχέθηκε προς εξασφάλιση της επίδικης δανειακής σύμβασης αφενός δεν αποτελεί ένα δυσμετάβλητο μέγεθος του οποίου η πορεία είναι δυνατόν να προβλεφθεί ακόμα και σε περιόδους που δεν υφίσταται οικονομική κρίση, ενώ τον κίνδυνο μείωσης του ετήσιου ποσού της κρατικής επιχορήγησης ανέλαβε το κόμμα κατά τον χρόνο παραχώρησης ενεχύρου επ’ αυτής. Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει δικαιοπρακτικό θεμέλιο η προσδοκία περί μη μεταβολής της ετήσιας κρατικής επιχορήγησης του κόμματος, ενώ στην προκειμένη περίπτωση η προσδοκία αυτή αφορούσε μόνο τα παραγωγικά αίτια του εναγόμενου κι όχι το κοινό δικαιοπρακτικό θεμέλιο επί του οποίου αμφότερα τα αντισυμβληθέντα μέλη βάσισαν την μεταξύ τους σχέση».
Και βέβαια επισημαίνεται ότι ναι μεν η ΝΔ είχε παραχωρήσει μέρος της απαίτησής της από την κρατική επιχορήγηση και την οικονομική ενίσχυση για ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς των ετών 2013 και 2014, δηλαδή το ποσόν των 2.200.000 ευρώ, πλην όμως «ήταν δεύτερη εκχώρηση» καθώς είχε ήδη εκχωρήσει σε άλλη τράπεζα και συγκεκριμένα «στην Αγροτική Τράπεζα ποσό 12.000.000 ευρώ για κάθε ένα από τα έτη 2013 και 2014».
Πηγή www.documentonews.gr
