..με τέσσερα λεπτά του ευρώ,
..σώσαμε το περιβάλλον.
Διότι αφ' ενός τόσο αξίζει το περιβάλλον στην συνείδηση των σοφών νομοθετών,
..και αφ' ετέρου και σπουδαιότερου, ως γνωστόν μόνον οι πλαστικές σακούλες ρυπαίνουν το περιβάλλον.
Καθότι, οι πλαστικές συσκευασίες των τροφίμων, των χαρτικών, των απορρυπαντικών, και λοιπόν αγαθών με
τις οποίες γεμίζουμε τις πλαστικές σακούλες,
..δεν επιβαρύνουν καθόλου το γήινο οικοσύστημα.
Ούτε οι καμινάδες των εργοστασίων που κατασκευάζουν τις πλαστικές αυτές συσκευασίες ή τα αγαθά που συσκευάζουμε σ' αυτές, και τα λογής απόβλητά τους το επιβαρύνουν.
Μόνον οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων των πολιτών και τα δικά τους απόβλητα.
Εξ ού, και τα κάθε λογής πρόστιμα και περιβαλλοντολογικά τέλη ποιοί πρέπει να τα χρεωθούν και να τα πληρώσουν; Μα οι πολίτες φυσικά.
Προς θεού, τί φανταστήκαμε; Οι βιομηχανίες και οι εταιρείες;
Γι αυτό και το σοφό διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής νεοφασιστικής "Ένωσης"-πυλώνα της Παγκοσμιοποίησης νομοθέτησε έτσι ώστε το περιβαλλοντολογικό τέλος να το επιβαρυνθούν οι απ' ευθείας και μοναδικοί υπεύθυνοι: οι πολίτες.
Τί χρωστάνε άλλωστε οι καημένες οι βιομηχανίες, τα τραστ, οι διεθνείς εταιρείες τροφίμων, λιπασμάτων κλπ,
..ώστε να χρεωθούνε τα κέρατά τους για έρευνα για φιλικές προς το περιβάλλον συσκευασίες, και κατόπιν όταν τις βρουν για αλλαγές σε μηχανήματα, πρώτες ύλες, γραμμές παραγωγής,
..πράγματα με τεράστιο κόστος, το οποίο θα αφαιρεθεί απ' τα τρισεκατομμύρια των κερδών τους,
..πράγμα που με τη σειρά του πάλι είναι άδικο. Γιατί; Αυτές καταναλώνουν; Όχι, αυτές παράγουν. Ποιός καταναλώνει; Ο πολίτης. Αυτός να πληρώσει!
Μ' αυτό λοιπόν το λογικό σκεπτικό η "Ευρώπη των λαών" νομοθέτησε άλλη μιά φορά σωστά, με την γνωστή ευαισθησία της απέναντι στα δικαιώματα των πολιτών και στο περιβάλλον,
..αποδίδοντας τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, και τα του λαού τω λαώ.
Την "οδηγία" της δε αυτή την επέβαλλε με τον γνωστό πάντα δημοκρατικό της τρόπο σε όλες τις υποτελείς κυβερνήσεις πυγμαίων πολιτικών, επισείοντας απειλές προστίμων, κυρώσεων και λοιπών μέσων οικειοθελούς πειθούς.
Έτσι λοιπόν -τραβάτε με κι ας κλαίω- και η δική μας ευπειθής αριστερή κυβέρνηση δωσιλόγων,
..κι αφού δεν έχει αφήσει "οδηγία" για "οδηγία" ανεφάρμοστη,
..επέβαλλε το τέλος των τεσσάρων λεπτών του ευρώ για κάθε πλαστική σακούλα στους πολίτες,
..επιβαρύνοντας λίγο ακόμη την ήδη βαριά του καθημερινότητα.
"Υπερβολές!", θα πουν κάποιοι. "Τί είναι τέσσερα λεπτά του ευρώ; Δέκα-δεκαπέντε ευρώ τον χρόνο για τον καθένα μας. Σιγά τ' αυγά!"
Κι όμως.
Αφού επιβλήθηκε το τέλος αυτό (νέος φόρος),
..κι αφού καταντήσει κι αυτός νέα παραδοχή στην καινούργια μας "κανονικότητα",
..τίποτα δεν διασφαλίζει πως θα μείνει τόσο και δεν θα αυξηθεί στο μέλλον σύμφωνα με τα γούστα ή τις "ανάγκες" των δανειστών και των τσιρακίων τους.
Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ' ανέβει στο κρεβάτι, λέει ο λαός.
Κι εμείς του παραδώσαμε θάρρος του χωριάτη!..
Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος
