Το πιο σκοτεινό γεγονός της κρίσης στα Ίμια που έφερε Ελλάδα και Τουρκία ένα βήμα πριν τον πόλεμο στο Αιγαίο το Γενάρη του 1996, είναι ο ομαδικός θάνατος των 12 τούρκων κομάντος που ανέβηκαν στα Ίμια τη νύχτα εκείνη.
Δεκαεπτά ημέρες μετά τη νύχτα των Ιμίων οι 12 τούρκοι κομάντος ξεκινώντας από το ναύσταθμο του Ακσάζ κοντά στη Σμύρνη μ' ένα ελικόπτερο τύπου S-70A Black Ηawk, θα βρουν όλοι οικτρό θάνατο καθώς το ελικόπτερό τους συνετρίβη στο έδαφος μετά από μία ξαφνική έκρηξη.
Για πρώτη φορά σήμερα αποκαλύπτεται το μεγάλο μυστικό για το θάνατο των τούρκων κομάντος, που είχαν ανέβει στα Ίμια, ήξεραν πολλά για την ιστορική εκείνη νύχτα και έπρεπε Τούρκοι και Αμερικανοί να τους κλείσουν τα στόματα για να μη μιλήσουν ποτέ για το άγνωστο, σκοτεινό παρασκήνιο εκείνης της νύχτας που έζησαν στα Ίμια.
Ο Κώστας Χαρδαβέλλας, μετά από μία μεγάλη έρευνα σε Ελλάδα και Τουρκία αρχίζει από σήμερα τις μεγάλες αποκαλύψεις για το θέμα αυτό με συγκλονιστικά ντοκουμέντα που θα προκαλέσουν σάλο.
Επιστρέφουμε 16 χρόνια πριν. 30 Ιανουαρίου 1996. Για μια βραχονησίδα στο Αιγαίο, Ελλάδα και Τουρκία είναι με το δάχτυλο στη σκανδάλη λίγο πριν ξεσπάσει ο Αρμαγεδδών του πολέμου για τις δύο χώρες.
Ξαφνικά, μέσα στη φουρτουνιασμένη θάλασσα, εμφανίζονται δύο φουσκωτά του τουρκικού ναυτικού, με πάνοπλους καταδρομείς που έχουν εντολή να ανέβουν στη βραχονησίδα Ίμια και να την καταλάβουν.
Η κωδική ονομασία της ομάδας των Τούρκων καταδρομέων είναι η λέξη «Καρντάκ». Έτσι αποκαλούν τα Ίμια οι Τούρκοι.
Αρχηγός των κομάντος είναι ο υπολοχαγός Ζέκι Σεν. Τα ελληνικά πολεμικά πλοία που βρίσκονται γύρω από τα Ίμια παρακολουθούν την αποβατική ενέργεια των Τούρκων και ενημερώνουν αμέσως την ελληνική ηγεσία. Σε απόσταση βολής από τα ελληνικά πλοία βρίσκονται αντιτορπιλικά, φρεγάτες και υποβρύχια των Τούρκων.
Οι 12 Τούρκοι κομάντος ανεβαίνουν στην ελληνική βραχονησίδα, στήνουν τα πολυβολεία τους και παίρνουν θέσεις για απόκρουση, επίθεση των ελληνικών δυνάμεων. Όλα πια κρέμονται σε μία κλωστή.
Ο τότε αρχηγός ΓΓΕΘΑ, ναύαρχος Λυμπέρης επικοινωνεί με τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη που βρίσκεται σε διαρκή συνεδρίαση με το αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων και το υπουργικό συμβούλιο και του λέει: «Δώστε μου εντολή και ισοπεδώνω μέσα σε λίγα λεπτά τα Ίμια. Έχουμε τεράστια δύναμη πυρός με τα πλοία μας».
Ο Σημίτης μένει για λίγα λεπτά αναποφάσιστος. Οι τούρκοι κομάντος έχουν απλωθεί σε όλη την έκταση της βραχονησίδας, ελληνικό ελικόπτερο με τους αξιωματικούς του ναυτικού Βλαχάκο, Καραθανάση και Γιαλοψό πετάει πάνω από τα Ίμια, φωτίζοντας τις θέσεις των Τούρκων κομάντος και δίνοντας έτσι στόχο στις ελληνικές δυνάμεις. Τα τρία παλικάρια θα σκοτωθούν λίγα λεπτά μετά με την πτώση του ελικοπτέρου τους στη φουρτουνιασμένη θάλασσα.
Τις δραματικές εκείνες στιγμές χτυπά το απόρρητο τηλέφωνο του Έλληνα πρωθυπουργού. Είναι ο αμερικανός διπλωμάτης, διαμεσολαβητής μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας κ. Χόλμπρουκ που λέει στον έκπληκτο Σημίτη:
«Μην τολμήσετε να χτυπήσετε τα Ίμια γιατί σε τρία λεπτά δεν θα υπάρχει ελληνικός στόλος. Οι Τούρκοι έχουν τα ακριβή σημεία που βρίσκονται τα πλοία σας στο Αιγαίο με στοιχεία που έχουν πάρει από δορυφόρο, τα αεροπλάνα τους είναι με αναμμένες μηχανές απέναντι από τα Ίμια και σε τρία λεπτά θα έχουν βουλιάξει όλα τα πολεμικά σας. Εσείς λόγω απόστασης δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα αεροπλάνα σας. Η συμφωνία μας είναι:όχι πλοία, όχι στρατός, όχι σημαίες στα Ίμια».
Κάπου εκεί τελειώνει και η κρίση στα Ίμια. Ο Σημίτης δίνει εντολή στον Λυμπέρη να μην χτυπήσει, την επόμενη ημέρα θα πει στην ελληνική Βουλή το περίφημο «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» και οι τούρκοι κομάντος μπαίνουν πάλι στα φουσκωτά τους και επιστρέφουν στα παράλια της Τουρκίας.
Εκεί, Τούρκοι δημοσιογράφοι και πολίτες τους αποθεώνουν σαν ήρωες αλλά 17 ημέρες μετά όλοι οι κατακτητές των Ιμίων θα βρουν έναν ξαφνικό, ανεξήγητο θάνατο, που για πρώτη φορά σήμερα αποκαλύπτεται ότι ήταν σχεδιασμένος για να τους κλείσει τα στόματα.
Δεν είναι τυχαίος καθόλου ο αφανισμός σε δύο φάσεις των 12 τούρκων κομάντος που ανέβηκαν στα Ίμια τη νύχτα που Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν με το δάχτυλο στη σκανδάλη.
Κι έπρεπε να περάσουν 16 χρόνια από τότε για να υπάρξουν τώρα τα πρώτα στοιχεία για τον σκοτεινό θάνατο των 12 κομάντος.
Είχαν δει και ζήσει πολλά τη νύχτα των Ιμίων πάνω στη βραχονησίδα. Κι έπρεπε να τους κλείσουν τα στόματα γιατί σ' αυτά που είδαν και έζησαν εμπλέκονται στρατιωτικές και διπλωματικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, Τουρκίας, Ελλάδας, δηλαδή των τριών στενών συνεταίρων στο ΝΑΤΟ στην Ανατολική μεσόγειο.
Σήμερα ο Κώστας Χαρδαβέλλας παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της έρευνάς του για τη συγκλονιστική αυτή υπόθεση.
16 Φεβρουαρίου 1996: Έχουν περάσει μόλις 17 ημέρες από το επεισόδιο στα Ίμια και οι Τούρκοι ετοιμάζονται για εκπαιδευτική άσκηση του Σώματος Καταδρομών. Η επιχείρηση ονομάζεται Ynus και θα πραγματοποιηθεί στον κόλπο της Μαρμαρίδας.
Ένα ελικόπτερο τύπου S-70A Black Hawk απογειώνεται από το ναύσταθμο του Ακσάζ και μεταφέρει 9 τούρκους κομάντος για την άσκηση.
Είναι οι ίδιοι της ομάδας «Καρντάκ» που έκανε την απόβαση στα Ίμια. Ο επικεφαλής της ομάδας Ζέκι Σεν απουσιάζει με άδεια.
Το πλήρωμα του ελικοπτέρου θα πραγματοποιήσει εκπαιδευτική αεραπόβαση. Λίγα όμως λεπτά πριν την ολοκλήρωση της άσκησης, αρχίζει να χάνει ύψος με αποτέλεσμα τη σφοδρή πρόσκρουσή του στη θάλασσα. Αμέσως απογειώνεται ένα δεύτερο τουρκικό ελικόπτερο τύπου cougar με στόχο τη διάσωση των επιζώντων και την περισυλλογή των θυμάτων του ελικοπτέρου.
Οι πρώτες πληροφορίες είναι συγκεχυμένες. Άλλοι μιλούν για έκρηξη του ελικοπτέρου στον αέρα, άλλοι για ήχους από πυροβόλο όπλο. Κανείς από τους 9 κομάντος δεν σώζεται. Σκοτώνονται όλοι.
Η μεγάλη όμως αυτή είδηση «θάβεται» από όλα τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, ούτε καν ανακοίνωση βγαίνει από το τουρκικό επιτελείο και γενικό και γενικά ένας πέπλος συσκότισης πέφτει στο γεγονός αυτό.
Απρίλιος 1996: Έχουμε περάσει δύο μήνες από τη μυστηριώδη πτώση του ελικοπτέρου που οδήγησε στο θάνατο τους 9 από τους 12 κομάντος που έκαναν την απόβαση στα Ίμια και παραμένουν στη ζωή ακόμη τρεις από αυτούς. Όμως, δύο συμβάντα, με διαφορά δύο ημερών μόνο μεταξύ τους, όπου δύο κομάντος της ομάδας «Καρντάκ» θα χάσουν τη ζωή τους σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα δημιουργεί την αίσθηση ότι όλοι πρέπει να εξοντωθούν.
Και αυτή η είδηση θα περάσει στα ψιλά των τουρκικών εφημερίδων και θα αποδοθεί σε «σατανική σύμπτωση».
Ήδη από τους 12 τούρκους καταδρομείς έχει απομείνει μόνο στη ζωή ο επικεφαλής λοχαγός της ομάδας, τούρκος καταδρομέας Ζέκι Σεν. Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν θα τον βρουν να υπηρετήσουν σε διάφορες μονάδες του τουρκικού στρατού, μέχρι το Δεκέμβριο του 2002 που μετατίθεται στη Γεωργία. Εκεί υπηρετεί για έξι μήνες σε τουρκική υπηρεσία αντικατασκοπίας και τον Μάιο του 2003 επιστρέφει στην Τουρκία.
6 Μαΐου 2003: Ο Ζέκι Σεν με την παρέα του βρίσκεται στο κλαμπ «Λεϊλά» στην περιοχή Ορτάκιοϊ της Κωνσταντινούπολης για να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Μετά το πάρτι, η παρέα θα διανυχτερεύσει στο ξενοδοχείο «Σιραγάν», απ' όπου και θα αναχωρήσει την επόμενη ημέρα, αργά το μεσημέρι.
Κατά την επιστροφή στο σπίτι του, ο Ζέκι Σεν, ο άνθρωπος που οδήγησε την ομάδα «Καρντάκ» στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996, δέχεται δολοφονική επίθεση στην πλατεία Ταξίμ.
Τρεις νεαροί τον πλησιάζουν κρατώντας μαχαίρια, ένας από αυτούς τον μαχαιρώνει στην καρδιά. Ο θάνατός του είναι ακαριαίος.
Η αστυνομία της Κωνσταντινούπολης εξαπολύει ανθρωποκυνηγητό και λίγη ώρα μετά συλλαμβάνει τους τρεις νέους. Παραμένουν στη φυλακή για 3 χρόνια και το 2006, αποφυλακίζονται λόγω του μικρού της ηλικίας τους. Οι πατέρες δύο νεαρών υπηρετούσαν στην Τουρκική ΜΙΤ (τουρκική ΚΥΠ).
Εκείνο που μένει από αυτή τη σκοτεινή ιστορία με την ομάδα «Καρντάκ» είναι ότι οι «ήρωες των Ιμίων», όπως τους χαρακτήριζαν οι Τούρκοι, χάθηκαν όλοι κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
