Ο επαγγελματισμός υπεράνω όλων;

Η Τράπεζα της Αγγλίας βοήθησε τους ναζιστές: το 1939 μετέφερε το απόθεμα χρυσού της Τσεχοσλοβακίας στο λογαριασμό της Ρέιχσμπανκ, και στη συνέχεια ρευστοποίησε ένα μέρος του πολύτιμου μετάλλου κατά παράκληση της. Η σκανδαλώδης αυτή πληροφορία κοινοποιήθηκε από την ίδια την Τράπεζα, και μάλιστα δημιουργείται η εντύπωση ότι το έκανε με κάποια υπερηφάνεια, σημειώνουν οι ειδικοί.

Στο τμήμα ελεύθερης πρόσβασης της επίσημης ιστοσελίδας της Τράπεζας της Αγγλίας βρίσκονται σελίδες της ιστορίας της, όπου με ακριβή παράθεση ημερομηνιών, ονομάτων, λογαριασμών και ποσών, αφηγείται το «περιστατικό με τον τσεχικό χρυσό» (Czech gold incident). Οι Τσέχοι φοβούνταν την επίθεση της Γερμανίας και ήθελαν να σώσουν ένα τουλάχιστον μέρος των αποθεματικών τους σε χρυσό (ύψους 5,6 εκατομμυρίων λιρών, ή 300 εκατομμυρίων λιρών με τη σημερινή ισοτιμία). Το 1938 αποφάσισαν να τον μεταφέρουν στην Αγγλία. Οι Γερμανοί όμως έτσι κι αλλιώς κατάφεραν να βάλουν στο χέρι το χρυσό, με τη βοήθεια του γραφειοκρατικού μηχανισμού. Η κατάληψη της τράπεζας ήταν πολύ πιο σύντομη απ’ ότι οι πολεμικές επιχειρήσεις. Μέσω της Τράπεζας Διεθνών Συναλλαγών κατατέθηκε αίτηση για τη μεταφορά του τσεχικού χρυσού στο λογαριασμό της Ρέιχσμπανκ. Δέκα μέρες αργότερα η μεταφορά είχε ολοκληρωθεί. Ήταν αδύνατο να βρεθεί ψεγάδι στη δουλειά της Τράπεζας της Αγγλίας. Χωρίς καν να ληφθεί υπόψη το ηθικό μέρος της υπόθεσης και της απλής ανθρώπινης πλευράς, ότι δε χρειάζεται να βοηθήσουν το ναζιστικό καθεστώς, όλη η εργασία έγινε σε υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού, σημειώνει ο οικονομικός αναλυτής Ντέιβιντ Μπιούκ.

Ήταν μια απλή εμπορική συναλλαγή, μια παραγγελία του πελάτη και αυτή τη διαδικασία θα μπορούσε να την αναλάβει και να τη διεκπεραιώσει οποιαδήποτε άλλη τράπεζα. Η Μεγάλη Βρετανία δεν πολεμούσε με τη Γερμανία, δεν υπήρχαν αφορμές ώστε να αρνηθούν στους Γερμανούς, οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν είχαν διαρραγεί.

Το πιο ενδιαφέρον ήταν ότι η ηγεσία της Τράπεζας της Αγγλίας και τότε, και σήμερα αναγνωρίζει ότι λειτούργησε, κλείνοντας τα μάτια στην πολιτική κατάσταση της Ευρώπης, δήλωσε ο τραπεζικός αναλυτής Πάτρικ Τζένκινς στην εφημερίδα The Financial Times.

Το κυριότερο είναι ότι όλα έγιναν χωρίς τη γνώση της βρετανικής κυβέρνησης. Η οποία, τη στιγμή εκείνη ήταν στα πρόθυρα του πολέμου και δεν μπορούσε επ’ ουδενί να βοηθήσει τους ναζιστές: ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά. Και εδώ είναι προφανές ότι η βρετανική τράπεζα λειτούργησε ανεξάρτητα, χωρίς να κοιτάξει τίποτα.

Μια σειρά εμπειρογνώμων κάνουν παραλληλισμούς ανάμεσα σε αυτό το «προηγούμενο» και τη λειτουργία των σύγχρονων τραπεζών. Ο κόσμος, εξακολουθεί να μη γνωρίζει τι συμβαίνει στα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Το σκάνδαλο με τον τσεχικό χρυσό αναζωπύρωσε τις συζητήσεις για τη σκληρότητα των τραπεζικών μηχανισμών και την ιδιαίτερη τραπεζική ψυχολογία – για τη λατρεία του επαγγελματισμού, για τη λατρεία της δουλειάς με τον πελάτη, για τον οποίο θυσιάζονται όλες οι εξωτερικές συνθήκες, για τη λατρεία του συνεργάτη σου – αφού το 50% των αμοιβών όλων των τραπεζών είναι τα μπόνους των ανώτατων στελεχών.

Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα

στη σελίδα μας.

Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.