Ο Μανώλης Αλιφιεράκης φοβάται μήπως ξαναξυπνήσει ο καρκίνος. Οι εξετάσεις του δείχνουν καλές για την ώρα, ο πόνος όμως παραμένει. Η νόσος τον χτύπησε πέρσι στην κάτω γνάθο. Τρέφεται μόνο με αλεσμένο φαγητό, κάθε τόσο πίνει παγωμένο νερό για να καλύψει το τσούξιμο στον λαιμό του και στο αριστερό του μάγουλο δεν φυτρώνουν γένια. Κάηκαν από τις θεραπείες. Καρκινοπαθής και ανασφάλιστος στα 56 του χρόνια δεν θα είχε τύχη εάν δεν του παρείχαν δωρεάν περίθαλψη εθελοντές γιατροί.
ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ
23,8% του γενικού πληθυσμού έχει μειώσει τη χρήση υπηρεσιών υγείας λόγω κόστους
34,1% μειώθηκε το οικογενειακό εισόδημα χρονίως πασχόντων την περίοδο της κρίσης
57% των χρονίως πασχόντων λένε ότι η ακολουθούν ελλιπή φαρμακευτική αγωγή ΠΗΓΗ: Γιάννης Κυριόπουλος, καθηγητής Οικονομικών της Υγείας, Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας
Για 33 χρόνια δούλευε ως υδραυλικός. Ηταν ασφαλισμένος στο ΙΚΑ και για κάποιο διάστημα είχε και ΤΕΒΕ ως εργολάβος σε οικοδομές. Από το 2005 αραίωσαν τα μεροκάματά του. Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια από την οποία ταλαιπωρείται και μια κατάθλιψη τον άφησαν εκτός δουλειάς και σταδιακά όπως λέει έμεινε εκτός ασφάλισης. Επειτα ήρθε ο καρκίνος. «Εάν δεν είχα βοήθεια οι εξετάσεις και οι θεραπείες μου θα κόστιζαν 30.000 ευρώ», λέει. «Χωρίς το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού το πολύ να είχα πεθάνει. Ή θα καθόμουν έξω από το νοσοκομείο Αγιος Σάββας με το χέρι απλωμένο ζητώντας ελεημοσύνη. Σε άλλες εποχές, σε άλλες χώρες θα καλυπτόμουν ασφαλιστικά».
Ο κ. Αλιφιεράκης άρχισε δωρεάν χημειοθεραπείες στην ογκολογική μονάδα του Σωτηρία. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο 100 ανασφάλιστοι ασθενείς όπως αυτός έχουν παραπεμφθεί εκεί από την εθελοντική οργάνωση του Μητροπολιτικού Ιατρείου Ελληνικού και τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών. Προ κρίσης κάθε καρκινοπαθής είχε ελεύθερη, άμεση και δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας. «Πριν από δύο χρόνια όμως διαπιστώσαμε ότι για τους ανασφάλιστους αυτό έπαψε να ισχύει», λέει ο διευθυντής της Ογκολογικής στο Σωτηρία, Κωνσταντίνος Συρίγος.
Εγκύκλιος του υπουργείου Υγείας διευκρινίζει ότι ανασφάλιστοι καρκινοπαθείς δεν μπορούν να υποβάλλονται δωρεάν σε χημειοθεραπείες ή ακτινοθεραπείες στα δημόσια νοσοκομεία. «Ο άπορος έχει βιβλιάριο. Ο ανασφάλιστος δεν έχει. Δεν είναι ταυτόσημες κατηγορίες. Πρόκειται για μια καινούργια κοινωνική ομάδα που δεν την ξέραμε», λέει ο κ. Συρίγος. «Μπορεί κάποιος να είναι ανασφάλιστος, να έχει χάσει τη δουλειά του, αλλά αυτό δεν τον κάνει αυτομάτως άπορο εάν έχει σπίτι και μένει».
ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ.
Σύμφωνα με τους γιατρούς που τους δέχονται και τους περιθάλπουν, οι ανασφάλιστοι είναι κυρίως άνθρωποι σε εργάσιμη ηλικία, αυτοαπασχολούμενοι ή εργάτες στην οικοδομή. Στην Ογκολογική Μονάδα του Σωτηρία ο πνευμονολόγος Ιωάννης Γκιόζος έχει δει ανασφάλιστους ασθενείς με κακοήθειες μαστού, παχέος εντέρου, προστάτη και πνεύμονα. Σε αρκετούς διαπιστώνονται σημαντικές καθυστερήσεις από την αρχική διάγνωση μέχρι τη θεραπεία. Κάποιοι προσήλθαν οκτώ μήνες αργότερα, στο τελικό στάδιο της νόσου. «Συναντάμε παραμελημένες περιπτώσεις που στους ασφαλισμένους δεν βλέπουμε», λέει ο κ. Γκιόζος. «Θυμάμαι μια γυναίκα που ήρθε με παραμορφωμένο μαστό. Και μια άλλη ασθενής με σωλήνα παροχέτευσης στον οποίο είχαν λήξει οι αποστειρωμένες γάζες και έβαζε μονωτικές ταινίες...».
Ο Μανώλης Αλιφιεράκης ήταν από τους τυχερούς. Αν και ανασφάλιστος, με τη βοήθεια των εθελοντών στο Μητροπολιτικό Ιατρείο αρχικά και στο Σωτηρία έπειτα άρχισε θεραπεία 20 μέρες μετά τη διάγνωση. Τα φάρμακά του - πανάκριβα και αυτά - παρέχονται από δωρεές. Ο εκπρόσωπος του Μητροπολιτικού Ιατρείου, καρδιολόγος Γιώργος Βήχας, θυμάται την περίπτωση 28χρονου καρκινοπαθή που δεν μπορούσε να προμηθευτεί τα φάρμακά του. «Τα χάπια που παίρνει κοστίζουν 3.500 ευρώ το κουτί. Ηταν άνεργος και ανασφάλιστος», λέει. Στην έκκληση για βοήθεια του Μητροπολιτικού Ιατρείου ανταποκρίθηκαν αρχικά άλλοι τρεις ασφαλισμένοι καρκινοπαθείς που δώρισαν χάπια από τη δική τους αγωγή.
«Ενα τόσο σοβαρό νόσημα δεν μπορεί να στηρίζεται στον εθελοντισμό. Πρέπει να υπάρχει κάτι πιο σοβαρό σε θεσμικό επίπεδο», λέει ο κ. Συρίγος. Την ανάγκη καθολικής ασφαλιστικής κάλυψης του πληθυσμού και άμβλυνσης των κοινωνικών ανισοτήτων στον χώρο της Υγείας επισημαίνει και ο καθηγητής Οικονομικών της Υγείας, Γιάννης Κυριόπουλος. Στην Πορτογαλία και την Ισπανία, χώρες που πλήττονται εξίσου από την οικονομική κρίση, ο καρκίνος καλύπτεται ασφαλιστικά από το κράτος. «Κάθε ευνομούμενη πολιτεία πρέπει να έχει ένα μίνιμουμ κοινωνικό πρόγραμμα. Από την άλλη δεν πρέπει να δοθεί η εντύπωση ότι μπορείς να μην πληρώνεις τις ασφαλιστικές εισφορές σου. Είναι δύσκολο», λέει ο κ. Συρίγος.
Με δωρεές καλύπτουν το κόστος στο Σωτηρία
Παρά τις προθέσεις των γιατρών να βοηθήσουν τους ανασφάλιστους, τα νοσοκομεία λειτουργούν με κλειστούς προϋπολογισμούς. Στην ογκολογική μονάδα του Σωτηρία οι ασθενείς καλύπτονται εξ' ολοκλήρου από δωρεές, όπως λέει ο διευθυντής της, Κωνσταντίνος Συρίγος. Δεν χρησιμοποιούνται καν αναλώσιμα του νοσοκομείου. Συνεργάζονται με ιδιωτικά εργαστήρια που αναλαμβάνουν δωρεάν εξετάσεις αίματος, μαγνητικές και αξονικές τομογραφίες. Φαρμακευτικές εταιρείες, με έγκριση του νοσοκομείου ή του ΕΟΦ, δίνουν ποσότητες ουσιών για συγκεκριμένους αρρώστους. Μέχρι στιγμής εξυπηρετούνται όλοι οι ανασφάλιστοι που παραπέμπονται.
Ο «ελληνικός δρόμος»
«Η σταθερότητα των δομών κοινωνικής προστασίας είναι απάντηση στην κρίση», τονίζει ο καθηγητής Οικονομικών της Υγείας, Γιάννης Κυριόπουλος. Φέρνει ως παράδειγμα τη Μαλαισία στο τέλος του ’90, όταν στη διάρκεια της ασιατικής κρίσης «αρνήθηκε τις υποδείξεις του Διεθνούς Νομισμαστικού Ταμείου για περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες και εξήλθε αλώβητη». Όπως τονίζει ο κ. Κυριόπουλος έτσι και η ελληνική Πολιτεία «πρέπει να βρει τον δικό της δρόμο. Έναν ‘‘ελληνικό δρόμο’’»
πηγή
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου