Γεννήθηκε στην Καλαμάτα στις 10 Ιουλίου 1950. Πατέρας του είναι ο φιλόλογος καθηγητής Βασίλης Παυλόπουλος από την Καλαμάτα. Στην Καλαμάτα τελείωσε το Λύκειο και κατόπιν σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με υποτροφία της Γαλλικής Κυβέρνησης έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο Paris II, και το 1977 έγινε διδάκτορας στο Δημόσιο Δίκαιο στο ίδιο Πανεπιστήμιο.
Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα και δίδαξε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως Επιμελητής (1981), Υφηγητής (1982), Επίκουρος Καθηγητής (1983), Αναπληρωτής Καθηγητής (1986) και Kαθηγητής (1989). Το 1986 έγινε και Επισκέπτης Καθηγητής στο γαλλικό πανεπιστήμιο Paris II. Εργάστηκε ως δικηγόρος, νομικός σύμβουλος επιχειρήσεων και έχει συμμετάσχει σε πολλές νομοπαρασκευαστικές επιτροπές.
Το 1974 διετέλεσε Γραμματέας του πρώτου Προέδρου της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας Μιχάλη Στασινόπουλου. Την περίοδο 1989-1990 διετέλεσε Κυβερνητικός Εκπρόσωπος της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ζολώτα. Τον Σεπτέμβριο του 1995 ανέλαβε πολιτικός σύμβουλος του Προέδρου της Ν.Δ., Μιλτιάδη Έβερτ. Εκλέγεται βουλευτής Επικρατείας το 1996 και απο το 2000 μέχρι σήμερα στην Α' εκλογική περιφέρεια Αθηνών. Το 1996 ανέλαβε Εκπρόσωπος Τύπου και Ενημέρωσης της Ν.Δ. Από τον Μάρτιο του 2004 μέχρι το Σεπτέμβριο του 2007 ήταν Υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Από το Σεπτέμβριο του 2007 μέχρι και τον Οκτώβριο του 2009 ήταν Υπουργός Εσωτερικών, στο νέο υπουργείο που δημιουργήθηκε από τη συγχώνευση του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
Στις 17 Φεβρουαρίου 2015 προτάθηκε υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Από τα τελευταία βιβλία που έχει γράψει είναι το «Το Δημόσιο Δίκαιο στον αστερισμό της οικονομικής κρίσης» το Σεπτέμβριο του 2013 όπου σε αυτό πραγματοποιεί μία αποδόμηση του Μνημονίου και αποδυναμώνει τις όποιες «φωνές» υπέρ του προγράμματος που αντί να εξυγιάνει τη χώρα, όπως ευαγγελίζονταν οι εμπνευστές του, την οδήγησε στα όρια του γκρεμού.
Η αρθρογραφία του πρώην υπουργού ήταν πάντα αντιμνημονιακής κατεύθυνσης. Ωστόσο, το τελευταίο του βιβλίο αποτελεί ουσιαστικά ένα κήρυγμα κατά του Μνημονίου, στο όνομα της εφαρμογής του οποίου έχουν προσπεραστεί πολλοί από τους νόμους που συνθέτουν τη νομολογία μας.
«Η κοινωνική έκρηξη», γράφει ο κ. Παυλόπουλος, «βρίσκεται επί θύραις», ενώ κάνει λόγο για οικονομική «θηριωδία» και «θύματα». Χρειαζόμαστε, υποστηρίζει, έναν θεσμικό «Θησέα», ο οποίος ακολουθώντας το μίτο της Αριάδνης θα μας προστατεύσει με τα εναπομείναντα όπλα του.
Σύμμαχος του θα μπορούσε να είναι ο εθνικός νομοθέτης, όμως η θεσμική στάση που αυτός επιδεικνύει είναι νοσηρή, καθώς παραδίδεται αμαχητί σε ένα καθεστώς «νομοθέτησης υπό τα "καυδιανά δίκρανα της μέσω Μνημονίων" δημοσιονομικής πειθαρχίας».
Το βιβλίο περιγράφει ακόμα το πως η έννομη τάξη και συγκεκριμένα ο βασικός πυλώνας της, τον οποίο συνθέτουν οι κανόνες του δημοσίου δικαίου, υπονομεύεται από την οξύτατη ύφεση που βιώνει η χώρα.
Το πολεμικό «κατηγορώ» του Παυλόπουλου φανερώνει το πόσο κοντά βρίσκεται ο ίδιος με τις αναλύσεις π.χ. για το «δόγμα του ΣΟΚ».
Παράλληλα, αμφισβητεί το λεγόμενο «δημοσιονομικό δημόσιο συμφέρον» ως «μέτρο αποτίμησης της συνταγματικότητας» των μέτρων που επιβάλλονται.
Όπως εξηγεί, ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος, ακόμη και σε περιόδους οικονομικής κρίσης, που γεννούν την ανάγκη να υποστηριχτούν αντίστοιχες σκοπιμότητες, δεν είναι δυνατόν να ακυρώνονται οι θεσμοί. Στην οπτική του Προκόπη Παυλόπουλου, κυρίαρχο ρόλο παίζει η επικείμενη Συνταγματική Αναθεώρηση, μέσω της οποίας ο πρώην υπουργός θεωρεί ότι μπορεί να υπάρξει «διόρθωση» της νέας πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί στη χώρα, εξαιτίας της ανάγκης εφαρμογής και προώθησης του Μνημονίου.
Κριτική
Ως βασικό στέλεχος των κυβερνήσεων Καραμανλή 2004 - 2009, ο Προκόπης Παυλόπουλος έχει δεχθεί έντονη κριτική τόσο από την κεντροαριστερά και την αριστερά, όσο και από το εσωτερικό της κεντροδεξιάς. Το ΠΑΣΟΚ αλλά και πολιτικοί από τον φιλελεύθερο χώρο, τον κατηγόρησαν ότι διόρισε στο Δημόσιο χιλιάδες «γαλάζια παιδιά», παρακάμπτωντας και απαξιώνοντας το ΑΣΕΠ με τεχνάσματα όπως η προφορική συνέντευξη, που ονομάστηκε «γαλάζια συνέντευξη», επιβαρύνοντας έτσι το κράτος και συμβάλοντας στην οικονομική κρίση. Σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα, ο Παυλόπουλος ήταν υπεύθυνος για 865.000 διορισμούς στο Δημόσιο (μόνιμων και συμβασιούχων), μεταξύ των οποίων οι 170.000 ήταν μόνιμοι και αορίστου χρόνου. Ο Θάνος Τζήμερος δήλωσε ότι «ο επόμενος ισοβίτης πρέπει να λέγεται Παυλόπουλος».
Από την μεριά της Δεξιάς, κατηγορήθηκε για πρωτοφανή αδιαφορία στο ζήτημα της λαθρομετανάστευσης, που γιγαντώθηκε επί των ημερών του, για την κατάρρευση των υπηρεσιών του υπουργείου Εσωτερικών στις μεγάλες φωτιές της Πελοποννήσου το 2007, καθώς και για την αμυντική στάση του στα «Δεκεμβριανά» του 2008. Στελέχη του ΛΑΟΣ όπως ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ο Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσαν ότι ο Παυλόπουλος υπήρξε από τους πλέον αποτυχημένους υπουργούς της Μεταπολίτευσης σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας.
Άραγε τι θα κάνει η Νέα Δημοκρατία; Ας θυμηθούμε τι έλεγε ο Γεωργιάδης ....
http://diulistirio.blogspot.gr/
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου