Το χωριό Τελαίθριο στην Εύβοια
Ένα πρωτοποριακό πείραμα με τίτλο «Τελέθριον Project» προσπαθούν να ολοκληρώσουν από το 2009 τέσσερις φίλοι, μέλη της οικοκοινότητας Free and Real. Ονειρο ζωής τους, όπως λένε, είναι να δημιουργήσουν στην κορυφή του όρους Τελέθριο στην Εύβοια μία κοινότητα 12.000 τ.μ. σε κυκλικό σχεδιασμό που θα χωρίζεται σε τρία μεγάλα τμήματα με δασόκηπο και λίμνες. Θα χρησιμοποιεί, για τις ενεργειακές της ανάγκες, ένα σύστημα πολλαπλών πηγών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και θα είναι προσβάσιμη σε όσους έχουν... το «μικρόβιο» της αλλαγής. Ο Αποστόλης και ο Παναγιώτης θέλουν να αποδείξουν πως μια αυτάρκης κοινωνία μπορεί όχι μόνο να δημιουργηθεί, αλλά να έχει και πανανθρώπινη εφαρμογή.(από το site του χωριού ΕΔΩ)
Το «Εγχείρημα Τελαίθριον» ευελπιστεί να δείξει ότι μία αυτάρκης κοινωνία αληθινών κινήτρων και ανιδιοτελούς προσφοράς, μπορεί να υπάρξει και να εφαρμοστεί «στην πράξη», και ότι θα μπορούσε να ευδοκιμήσει ακόμη και αν την υιοθετούσε όλη η ανθρωπότητα. Θέλουμε να μοιραστούμε όλες τις πρακτικές γνώσεις, τις πληροφορίες, τις τεχνολογίες και εν τέλει τις λύσεις τις οποίες θα ανακαλύψουμε, διερευνήσουμε και εφαρμόσουμε στο ταξίδι μας αυτό. Θα κάνουμε ότι μπορούμε για να εμψυχώσουμε, ενδυναμώσουμε, εκπαιδεύσουμε και εμπνεύσουμε όλους τους συνανθρώπους που
θα συναντήσουμε ώστε να ακολουθήσουν το δικό τους μονοπάτι προς την όσο το δυνατόν περισσότερο ισορροπημένη συμβίωση των φυλών και των ειδών στον πλανήτη.
Θέλουμε ένα πλανήτη ειρήνης και ελευθερίας, με τεχνολογική ανάπτυξη η οποία να λειτουργεί ως επέκταση των δυνατοτήτων του ανθρώπου, έναν πλανήτη στρατηγικά ευσυνείδητης και ισορροπημένης διαχείρισης των φυσικών πόρων, όπου θα μπορεί να γίνει πραγματικότητα μια κοινωνία υγιών συνθηκών διαβίωσης και γεμάτη από ανθρώπους με ανοιχτό μυαλό, ελεύθερο πνεύμα και αληθινά κίνητρα, μακριά από κάθε είδους απομονώσεις ,τεχνητά εμπόδια, τεχνολογία «προσχεδιασμένης αχρήστευσης» (planned obsolescence) και άσκοπη, χωρίς αληθινά και δημιουργικά κίνητρα, εργασία.
Στο Φαράγγι της Σκάλας
Ολες οι αποφάσεις του Οικοχωριού λαμβάνονται από το σύνολο των μόνιμων κατοίκων, οι οποίοι συνέρχονται δύο φορές την εβδομάδα για να συζητήσουν τα ζητήματα της καθημερινότητας και να μοιραστούν χαρές, λύπες ή και αδιέξοδα
Επιλέγουν να ζουν με οικολογικό τρόπο μέσα στη φύση. Προσπαθούν να επαναφέρουν την καθαρότητα στην ανθρώπινη επικοινωνία. Ομάδες ανθρώπων κάθε ηλικίας απαρνούνται τον συμβατικό τρόπο ζωής και ιδρύουν αυτόνομες, ολιγομελείς αρχικά κοινότητες, προσανατολισμένες στις αρχές της αμοιβαιότητας, του κοινοτισμού και της αλληλεγγύης.
Η ιδέα έχει τύχει αποδοχής και στην Ελλάδα. Σαράντα χιλιόμετρα νότια της Θεσσαλονίκης, στο Φαράγγι της Σκάλας, ζουν επτά ενήλικες με τα τέσσερα παιδιά τους, ηλικίας από 2,5 έως 14, σήμερα, ετών. Εγκαταστάθηκαν στην περιοχή το 2004 και δημιούργησαν ένα χωριό διαφορετικό από τα άλλα. Προτίμησαν έναν εναλλακτικό, οικολογικό τρόπο ζωής, παράγοντας οι ίδιοι τα μέσα για τη διατροφή και τη στέγασή τους, αλλά και ενέργεια.
Η Αννα Φιλίππου, ομοιοπαθητικός στο επάγγελμα με σπουδές στην ψυχολογία, και μία εκ των ιδρυτικών μελών της «Σκάλας», κατέληξε, μετά από μακρά προσωπική αναζήτηση, στο συμπέρασμα ότι «το κοινωνικό μοντέλο που προτείνεται ως μονόδρομος είναι αποτυχημένο σε πολλά επίπεδα». Γι' αυτό και η ιδέα ενός διαφορετικού τρόπου ζωής κέντρισε το ενδιαφέρον. «Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε βιώσιμα μοντέλα διαβίωσης, να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να ζούμε με τρόπο που θα μας γεμίζει», εξηγεί.
Τα Οικοχωριά είναι μία εναλλακτική πρόταση διαβίωσης που «μετρά» χρόνια. Εντάσσονται σε ένα παγκόσμιο δίκτυο αντίστοιχων κοινωνικών σχηματισμών, κάποιοι από τους οποίους είναι σχεδόν ολοκληρωτικά αυτονομημένοι από τις τράπεζες, την ενέργεια ή το εμπόριο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Οικοχωριό της πόλης Zegg στη Γερμανία, το οποίο, στα 25 χρόνια από την ίδρυσή του, αριθμεί 120 άτομα που ζουν και αλληλεπιδρούν με βάση το οικολογικό μοντέλο ανάπτυξης.
Εκτός από το επάγγελμά τους που ασκούν στη Θεσσαλονίκη, η κ. Φιλίππου και ο σύντροφός της, Νικηφόρος, με τα δύο τους παιδιά, περνούν τον υπόλοιπο χρόνο τους ανάμεσα στους κήπους του Οικοχωριού. Καλλιεργούν λαχανικά, φρούτα, αρωματικά φυτά και μεγάλη ποικιλία δέντρων με τη συνδρομή και του Παναγιώτη Μανίκη που τους πρόσφερε την τεχνογνωσία του σε θέματα φυσικής καλλιέργειας. Στόχος τους είναι να αυξήσουν την παραγωγή τόσο ώστε να εμπορεύονται τα προϊόντα.
Επιλέγουν να ζουν με οικολογικό τρόπο μέσα στη φύση. Προσπαθούν να επαναφέρουν την καθαρότητα στην ανθρώπινη επικοινωνία. Ομάδες ανθρώπων κάθε ηλικίας απαρνούνται τον συμβατικό τρόπο ζωής και ιδρύουν αυτόνομες, ολιγομελείς αρχικά κοινότητες, προσανατολισμένες στις αρχές της αμοιβαιότητας, του κοινοτισμού και της αλληλεγγύης.
Η ιδέα έχει τύχει αποδοχής και στην Ελλάδα. Σαράντα χιλιόμετρα νότια της Θεσσαλονίκης, στο Φαράγγι της Σκάλας, ζουν επτά ενήλικες με τα τέσσερα παιδιά τους, ηλικίας από 2,5 έως 14, σήμερα, ετών. Εγκαταστάθηκαν στην περιοχή το 2004 και δημιούργησαν ένα χωριό διαφορετικό από τα άλλα. Προτίμησαν έναν εναλλακτικό, οικολογικό τρόπο ζωής, παράγοντας οι ίδιοι τα μέσα για τη διατροφή και τη στέγασή τους, αλλά και ενέργεια.
Η Αννα Φιλίππου, ομοιοπαθητικός στο επάγγελμα με σπουδές στην ψυχολογία, και μία εκ των ιδρυτικών μελών της «Σκάλας», κατέληξε, μετά από μακρά προσωπική αναζήτηση, στο συμπέρασμα ότι «το κοινωνικό μοντέλο που προτείνεται ως μονόδρομος είναι αποτυχημένο σε πολλά επίπεδα». Γι' αυτό και η ιδέα ενός διαφορετικού τρόπου ζωής κέντρισε το ενδιαφέρον. «Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε βιώσιμα μοντέλα διαβίωσης, να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να ζούμε με τρόπο που θα μας γεμίζει», εξηγεί.
Τα Οικοχωριά είναι μία εναλλακτική πρόταση διαβίωσης που «μετρά» χρόνια. Εντάσσονται σε ένα παγκόσμιο δίκτυο αντίστοιχων κοινωνικών σχηματισμών, κάποιοι από τους οποίους είναι σχεδόν ολοκληρωτικά αυτονομημένοι από τις τράπεζες, την ενέργεια ή το εμπόριο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Οικοχωριό της πόλης Zegg στη Γερμανία, το οποίο, στα 25 χρόνια από την ίδρυσή του, αριθμεί 120 άτομα που ζουν και αλληλεπιδρούν με βάση το οικολογικό μοντέλο ανάπτυξης.
Εκτός από το επάγγελμά τους που ασκούν στη Θεσσαλονίκη, η κ. Φιλίππου και ο σύντροφός της, Νικηφόρος, με τα δύο τους παιδιά, περνούν τον υπόλοιπο χρόνο τους ανάμεσα στους κήπους του Οικοχωριού. Καλλιεργούν λαχανικά, φρούτα, αρωματικά φυτά και μεγάλη ποικιλία δέντρων με τη συνδρομή και του Παναγιώτη Μανίκη που τους πρόσφερε την τεχνογνωσία του σε θέματα φυσικής καλλιέργειας. Στόχος τους είναι να αυξήσουν την παραγωγή τόσο ώστε να εμπορεύονται τα προϊόντα.
Ενέργεια από φωτοβολταϊκά
Το Οικοχωριό είναι ενεργειακά αυτόνομο. Σύνδεση με το δίκτυο της ΔΕΗ δεν υπάρχει, όμως τα τρία σπίτια (ένα σπίτι-πυρήνας, όπου μαζεύονται και δύο μικρότερα) παίρνουν ενέργεια από φωτοβολταϊκά. «Σε περίπτωση συννεφιάς, έχουμε ηλεκτρικό σύστημα με γεννήτρια, ωστόσο μπορούμε και χωρίς αυτό. Βρίσκουμε δημιουργικούς τρόπους για να καταναλώνουμε λιγότερη ενέργεια, όπως το βιοαέριο, το οποίο παράγουμε εμείς».
Τα σπίτια είναι κτισμένα με βιοκλιματικό τρόπο, ενώ η αρχιτεκτονική τους είναι συμβατή με το περιβάλλον. «Είναι οικήματα κατασκευασμένα από φυσικά υλικά, που, εάν κάποια στιγμή γκρεμιστούν, δεν θα αφήσουν μεγάλο οικολογικό αποτύπωμα. Είναι προσανατολισμένα στον Νότο και χρησιμοποιούν την ενέργεια του ήλιου. Γι' αυτό πέρυσι τον χειμώνα η συνολική κατανάλωση θέρμανσης ήταν μόλις 500 ευρώ», συνεχίζει.
Η φιλοσοφία του Οικοχωριού έχει πολλές πτυχές, την ψυχολογική, την κοινωνική και κατ' επάκταση την πολιτική με την ευρεία έννοια. «Αντιλήφθηκα πολύ νωρίς, λόγω και των σπουδών μου, ότι αν θέλουμε να μιλήσουμε πραγματικά για ''θεραπεία'' θα πρέπει να δημιουργήσουμε κοινωνικούς θεσμούς, που θα λειτουργούν υποστηρικτικά στη θεραπευτική διαδικασία. Από την άλλη, αναρωτήθηκα τι μας προσφέρει η κοινωνία που ζούμε. Το άνοιγμα της ψαλίδας εις βάρος των αδυνάτων, η φτώχεια με όλες τις συνέπειές της, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος, το μοντέλο ζωής έχει αποτύχει. Δεν θέλουμε να γυρίσουμε στις σπηλιές. Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ρεαλιστικές βιώσιμες προτάσεις και να δημιουργήσουμε ένα βίωμα της διαφορετικότητάς μας στους επισκέπτες μας», διευκρινίζει.
Απολαμβάνει τα μικρά πράγματα στη ζωή και θεωρεί τον εαυτό της και τα παιδιά της τυχερά που συμμετέχουν στο εγχείρημα, όποιες δυσκολίες και αν αυτό εμπεριέχει. Εχει βρει τρόπους να μετατρέπει τα καθημερινά της καθήκοντα στο Οικοχωριό σε διασκέδαση, επιστρατεύοντας τη φαντασία της και μία... πινελιά τέχνης. «Ολα επιτυγχάνονται με προσπάθεια, αλλά δεν κάνουμε καταναγκαστικά έργα... Αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να εκφραστεί δημιουργικά, να μοιράζεται και να νιώθει ασφάλεια, μπορούμε να δημιουργήσουμε την ομορφιά γύρω μας», καταλήγει.
ΠΩΣ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
«Μαζευόμαστε σε κύκλο και συζητάμε τα πάντα»
Οι κάτοικοι του Οικοχωριού της Σκάλας είναι ενεργά μέλη ενός ζωντανού οργανισμού. Υπάρχουν ημέρες κοινών δραστηριοτήτων, όπως να κάθονται όλοι μαζί για πρωινό, μεσημεριανό και δείπνο. Οι αποφάσεις τους λαμβάνονται από κοινού σε προκαθορισμένες συναντήσεις δύο φορές την εβδομάδα. «Μαζευόμαστε σε κύκλο και συζητάμε τα πάντα», εξηγεί η κ. Φιλίππου. «Στη μία από τις δύο εβδομαδιαίες συναντήσεις μας συζητάμε τα πρακτικά ζητήματα της κοινότητας: τις προμήθειες που χρειαζόμαστε, τη συντήρηση των εγκαταστάσεων, των κήπων, τις δραστηριότητες που ετοιμάζουμε και άλλα θέματα καθημερινότητας».
Η δεύτερη εβδομαδιαία συνάντηση, ωστόσο, είναι χαρακτηριστική των σχέσεων που διαμορφώνουν οι κάτοικοι μεταξύ τους. Βασική τους συνισταμένη είναι ο σεβασμός στην προσωπικότητα και τη διαφορετικότητα του ατόμου, η ειλικρίνεια και η διαφάνεια. «Σε αυτές δεν επιλύουμε προβλήματα. Μοιραζόμαστε: συναισθήματα, εμπειρίες, τις χαρές και τις λύπες, αλλά και τα αδιέξοδά μας», λέει.
Στόχος της κοινότητας είναι η δημιουργία στέρεων σχέσεων, η ανάπτυξη εμπιστοσύνης και η διαφάνεια. Εν ολίγοις, η ξεκάθαρη επικοινωνία. Δίνουμε χώρο στα θέματα να ξεδιπλωθούν. Ακούμε τον διπλανό μας και δημιουργούμε σχέσεις εμπιστοσύνης και φιλίας. Δεν βρίσκει η ομάδα τη λύση στο πρόβλημα ενός μέλους της. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, αφού δεν θα αναλάβουν εκείνοι τις συνέπειες ή τα ρίσκα των αποφάσεων; Αν και διαφορετικοί άνθρωποι, είμαστε εκεί για να τον ακούσουμε χωρίς διακοπή. Του αφήνουμε χώρο και χρόνο να εκφραστεί. Η δύναμη της κοινότητας είναι η πολυποικιλότητά της».
Πηγή www.ethnos.gr
https://diulistirio.blogspot.gr
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου