Μια κρυφή μέχρι σήμερα παράμετρος που αφορά τη σχέση των πρωτογενών πλεονασμάτων και του ελληνικού χρέους απειλεί να εξασθενίσει την απαίτηση της Ελλάδας για ελάφρυνση του χρέους. Σύμφωνα με εμπιστευτικό έγγραφο του ESM, το οποίο προοριζόταν να παρουσιαστεί το Eurogroup της 22ας Μαΐου, η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί ελάφρυνση του χρέους της, εάν διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από το 3% του ΑΕΠ για 20 χρόνια.
Στο έγγραφο του ESM, το οποίο δημοσιεύει το πρακτορείο Reuters, παρατίθενται τρία πιθανά σενάρια. Σύμφωνα με το πρώτο από αυτά, η Ελλάδα δεν θα χρειαζόταν ελάφρυνση του χρέους, εάν μπορούσε να κρατήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στα επίπεδα του 3,5% του ΑΕΠ ή πάνω από αυτά, μέχρι το 2032 και πάνω από το 3% μέχρι το 2038.
Υπενθυμίζεται πως στις δηλώσεις του κ. Ντάισελμπλουμ μετά το τέλος της συνάντησης των υπουργών οικονομικών της Ευρωζώνης, ο πρόεδρος του Eurogroup ανέφερε πως υπάρχει συμφωνία για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% έως το 2022 τουλάχιστον, ενώ μετά από αυτό η Ελλάδα συμφώνησε να διατηρηθούν σε υψηλά επίπεδα, σύμφωνα με το σύμφωνο σταθερότητας της ΕΕ. Μάλιστα, λέγεται πως συζητείται ο στόχος να είναι γύρω στα 2,2%. Την ίδια ώρα, μάλιστα, επανέλαβε επιμόνως πως τα μέτρα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους θα αποφασιστούν με σαφήνεια στο τέλος του τρέχοντος προγράμματος (2018) και μόνο εάν κριθεί, εκείνη την περίοδο, αναγκαίο.
Αναφορικά με το πρώτο σενάριο του εγγράφου του ESM, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) υποστηρίζει πως δεν είναι πρωτοφανές μια χώρα να διατηρεί υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για μεγάλο χρονικό διάστημα, φέροντας ως παράδειγμα την περίπτωση της Φινλανδίας που είχε πρωτογενές πλεόνασμα 5,7% για 11 χρόνια, από το 1998 έως το 2008, αλλά και εκείνη της Δανίας, η οποία είχε πρωτογενές πλεόνασμα 5,3% για 26 χρόνια, στην περίοδο 1983 – 2008.
Πάντως, στο πλαίσιο του συγκεκριμένου σεναρίου, η Ελλάδα θα μπορούσε να εξασφαλίσει ελάφρυνση χρέους, στη βάση της συμφωνίας του Μαΐου του 2016. Σε αυτήν την περίπτωση, η Ελλάδα θα έπρεπε να διατηρήσει το πρωτογενές πλεόνασμα στο 3,5% μέχρι το 2022, στη συνέχεια το πρωτογενές πλεόνασμα θα μπορούσε να μειωθεί στο 2% μέχρι τα μέσα του 2030 και στο 1,5% μέχρι το 2048, διαμορφώνοντας τον μέσο στόχο της περιόδου 2023-2060 στο 2,2% (το οποίο είναι περίπου η πρόταση των Ευρωπαίων.)
Στο έγγραφο αναφέρεται ότι τα μέτρα που εξετάζονται σε αυτό το σενάριο αφορούν την επέκταση της μέσης σταθμισμένης ωρίμανσης των δανείων κατά 17,5 έτη από τα 32,5 έτη που είναι σήμερα, με τα τελευταία δάνεια να λήγουν το 2080.
Ο ESM μπορεί επίσης να περιορίσει την αποπληρωμή του χρέους στο 0,4% του ΑΕΠ έως το 2050 και να ορίσει “ταβάνι” 1% στο επιτόκιο των δανείων έως το 2050. Η πληρωμή των καταβλητέων τόκων που θα υπερβαίνουν το 1%, θα αναβάλλεται έως το 2050 και το ποσό θα ενσωματωθεί στο κόστος χρηματοδότησης του ταμείου διάσωσης.
Επίσης, ο ESM θα επαναγοράσει το 2019 τα 13 δισ. ευρώ που η Ελλάδα οφείλει στο ΔΝΤ καθώς αυτά τα δάνεια είναι πολύ πιο ακριβά από αυτά της Ευρωζώνης.
Τα παραπάνω αναμένεται να διατηρήσουν τις μικτές χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας στο 13% του ΑΕΠ έως το 2060 και θα οδηγήσουν το λόγο χρέους προς ΑΕΠ στο 65,4% το 2060, από περίπου 180% του ΑΕΠ σήμερα.
Τα υπόλοιπα σενάρια
Το δεύτερο από τα σενάρια, το οποίο έχει δομηθεί με βάση τις υποθέσεις του ΔΝΤ, αναφέρει πως το 2023 το πρωτογενές πλεόνασμα θα είναι 1,5%, μετά από πέντε χρόνια διατήρησής του στο 3,5% ενώ το ελληνικό χρέος θα αυξηθεί στο 226% το 2060. Το ΔΝΤ υπολογίζει μέσο ρυθμό ανάπτυξης 1%.
Σε αυτή την περίπτωση οι ελληνικές τράπεζες θα πρέπει να ανακεφαλαιοποιηθούν και οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας, θα είναι στα τέλη του 2020 πάνω από το όριο του 15% του ΑΕΠ, που υποσχέθηκαν οι υπουργοί της Ευρωζώνης, αγγίζοντας επίπεδα άνω του 50% το 2060.
Για να καταστεί βιώσιμο το ελληνικό χρέος, σύμφωνα τις υποθέσεις του ΔΝΤ, η Ευρωζώνη θα πρέπει να δώσει στην Ελλάδα βαθύτερη ελάφρυνση χρέους απ’ ό,τι προσέφερε υπό όρους το 2016.
Αλλά όλα αυτά, αναφέρει το Reuters, μπορούν να συμβούν μόνο εάν η Ελλάδα φέρει εις πέρας τις μεταρρυθμίσεις έως τα μέσα το 2018 και μόνο εάν η ανάλυση δείξει ότι η Αθήνα χρειάζεται την ελάφρυνση, προκειμένου να καταστήσει το χρέος της βιώσιμο.
Το τρίτο σενάριο είναι ένας συμβιβασμός ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο σενάριο και προβλέπει μέσο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης της τάξης του 1,25%, πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% έως το 2022 και σταδιακή μείωσή του στη συνέχεια στο 1,8% αντί στο 2,2% για την περίοδο 2023-2060.
Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το ελληνικό χρέος θα μπορούσε να καταστεί βιώσιμο με την παράταση των μέσων σταθμισμένων λήξεων κατά 15 έτη με τα τελευταία δάνεια να λήγουν το 2080, την επιβολή ανώτατου ορίου στα επιτόκια των δανείων στο 1% έως το 050 και τον καθορισμό του ανώτατου ορίου απόσβεσης στο 0,4% του ελληνικού ΑΕΠ.
Πηγή mononews.gr
https://diulistirio.blogspot.gr/
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου