Η σημερινή έκθεση ΔΝΤ για την βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους.

Πώς φτάσαμε εδώ

Στην έκθεση το ΔΝΤ τονίζει ότι από τα μέσα του 2014 η κατάσταση στην Ελλάδα χειροτέρεψε ενώ υποστηρίζει πρακτικά πως οι εκτιμήσεις των ευρωπαίων «δεν βγαίνουν». Επαναλαμβάνει ότι για να πιαστεί πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ απαιτείται «ηρωϊκή» προσπάθεια καθώς και ότι ο «κόφτης» δεν αποτελεί αποτελεσματικό αντίδοτο στις στέρεες μεταρρυθμίσεις. Είναι μη ρεαλιστικό να υποθέσουμε ότι η Ελλάδα μπορεί να προχωρήσει σε επιπλέον προσαρμογή 4,5% του ΑΕΠ για να πιαστεί το πρωτογενές πλεόνασμα 4,5% του ΑΕΠ επαναλαμβάνει η έκθεση που ουσιαστικά δείχνει ότι το Ταμείο επιμένει ότι τα μέτρα που ψηφίστηκαν θα φέρουν το πλεόνασμα το 2018 μόλις στο 1,5%.

Αναφέρει δε χαρακτηριστικά (σχολιάζοντας το εάν η χώρα μπορεί να διατηρήσει τα πλεονάσματα) ότι όταν επετεύχθη ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα το 2013 αποδείχτηκε βραχύβιο γιατί δυο συνεχόμενες κυβερνήσεις έσπευσαν να πιέσουν για να το ξοδέψουν.

Παράλληλα, απορρίπτει τις αισιόδοξες προβλέψεις για τις τράπεζες υποστηρίζοντας ότι μπορεί να χρειαστούν επιπλέον 10 δισ. ευρώ για πιθανή ανακεφαλαιοποίηση, με αποτέλεσμα να μην βάζει στην ανάλυση πιθανότητα άντλησης εσόδων από τις μετοχές των τραπεζών. Συνολικά δε από τις αποκρατικοποιήσεις αντί για τα 50 δισ. ευρώ που στοχεύει το Ταμείο προϋπολογίζει μόλις 5 δισ. ευρώ για την περίοδο 2015-2030…

Τι ζητά το Ταμείο για το χρέος

Μια ουσιαστική αναδιαμόρφωση (reprofiling) των όρων των ευρωπαϊκών δανείων στην Ελλάδα είναι απαιτούμενη για να μειωθούν οι μικτές χρηματοδοτικές ανάγκες (GNF – Gross Financing Needs) κατά 20% περίπου του ΑΕΠ μέχρι το 2040 και ένα επιπλέον 20% το 2060, έτσι ώστε να ικανοποιηθούν οι στόχοι και να διατηρηθεί το χρέος σε καθοδική πορεία.

O τρόπος αναδιάρθρωσης που θα μπορούσε να ικανοποιήσει αυτούς τους όρους θα πρέπει να βασίζεται σε ένα συνδυασμό τριών μέτρων:

• Παράταση των λήξεων: η παράταση των λήξεων των δανείων του EFSF, του ESM και των διακρατικών διμερών δανείων (GLF) έως και 14 έτη για τα δάνεια του EFSF, 10 έτη για τα δάνεια ESM και 30 έτη για τα GLF δάνεια θα μπορούσε να μειώσει τις ανάγκες χρηματοδότησης ως προς το ΑΕΠ και το δείκτη του χρέους 7% περίπου και 25% του ΑΕΠ μέχρι το 2060, αντίστοιχα. Ωστόσο, το μέτρο αυτό μόνο του δεν θα ήταν επαρκές για την αποκατάσταση της βιωσιμότητας.

• Διευκολύνσεις πληρωμών: τα δάνεια του EFSF έχουν ήδη επεκταθεί στο παρελθόν και τα δάνεια του ΕSM παρέχονται με μεγάλη περίοδο χάριτος και ωρίμανση. Η επέκταση των πληρωμών για την εξυπηρέτηση του χρέους περαιτέρω θα μπορούσε να συμβάλει στη μείωση στις ανάγκες χρηματοδότησης ως προς το ΑΕΠ περαιτέρω κατά 17% του ΑΕΠ μέχρι το 2040 και 24% από το 2060, επιτρέποντας στην Ελλάδα να επωφεληθεί από τα χαμηλά επιτόκια του ESM για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, στοιχείο που θα μειώσει το χρέος κατά 84% του ΑΕΠ μέχρι το 2060.

Αυτό θα συνεπάγεται επέκταση των περιόδων χάριτος του υφιστάμενου χρέους, κυμαίνονται από 6 έτη για τα δάνεια ΕSM έως 17 και 20 ετών για τα δάνεια του EFSF και των GLF δανείων, αντίστοιχα, καθώς και επέκταση της αναβολής για τις πληρωμές τόκων για τα δάνεια του EFSF κατά επιπλέον 17 χρόνια μαζί με τις αναβολές των πληρωμών των τόκων για τον ESM και τα διμερή δάνεια μέχρι 24 έτη. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, οι ανάγκες χρηματοδότησης ως προς το ΑΕΠ θα υπερβαίνει το 20% από το 2050 και μετά και το χρέος θα είναι σε ανοδική πορεία.

• Σταθερά επιτόκια: Για να εξασφαλιστεί ότι το χρέος μπορεί να παραμείνει σε καθοδική πορεία, τα επιτόκια θα πρέπει να καθοριστούν σε χαμηλά επίπεδα για μεγάλο χρονικό διάστημα, επίπεδο που δεν υπερβαίνει το 1,5% μέχρι το 2040. Στο πλαίσιο αυτό, ο ESM θα μπορούσε να επιχειρήσει να επωφεληθεί από το ευνοϊκό περιβάλλον επιτοκίων και να προσπαθήσει να κλειδώσει τα ποσοστά για το σύνολο των δανείων του EFSF / ESM στα τρέχοντα μακροπρόθεσμα επιτόκια της αγοράς, εξαλείφοντας και τα spreads που εφαρμόζονται σήμερα στα διμερή δάνεια.

Από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης Δημήτρη Καμμένο 

https://diulistirio.blogspot.gr

Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα

στη σελίδα μας.

Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.