Μη με ζορίζετε!..

     Φαγώθηκαν πιά τηλεοράσεις και μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την στάση του σώματος που επέδειξε ο δικός μας πινόκιο προς τον διεθνή οΜπάμια.
Και "ανεπίτρεπτος" από 'δώ, και
"αγενέστατος" από 'κει, και "προσβλητικός" παραπέρα.
Ώπα ρε λεβέντες!
Δεν μπορεί δηλαδή να ήταν κάτι άλλο; Στο blog του έρχονται, έτσι πρόχειρα, δυό-τρείς εξηγήσεις.

Πρώτον, μπορεί ο άνθρωπος να έκανε αντίσταση. Μάλιστα.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε με άλλον τρόπο, αφού ήταν οικοδεσπότης και τον δέσμευε ο ξένιος Ζεύς,
..να δείξει την βαθύτερη αριστερή του απέχθεια προς τους "φονιάδες των λαών" αμερικανούς;
Αυτά άλλωστε είναι εξαρτημένα αντανακλαστικά. Σαν το σκυλάκι του Παβλόφ ένα πράμα.
Άμα αριστερός βρεθεί με αμερικάνο σε κλειστό χώρο, ή που θα πάει σε μιά γωνιά γρυλίζοντας και δείχνοντας τα δόντια του, ή που θα τον λειώσει στο γλύψιμο και στο κούνημα της ουράς.
Έτσι τους μάθαιναν παλιά στις κόβες και στους πυρήνες, έτσι έμαθαν, και δεν τ' αφήνουν. Α, όλα κι όλα! Να κρατάμε και τις παραδόσεις.

Δεύτερον, και κατά πάσα πιθανότητα το πιθανότερο όλων: Όλοι έχουμε βρεθεί στην θέση να μας καλεί η φύση είτε για ψιλοδουλειά είτε -κυρίως- για χοντροδουλειά, κι εμείς να είναι αδύνατον εκεί που βρισκόμαστε να ανταποκριθούμε στο κάλεσμά της.
Πέραν του κρύου ιδρώτα που μας κόβει, θυμόμαστε τί άλλο κάνουμε;
Θυμόμαστε τις αταξικές κινήσεις και την όλο αγωνία στάση του σωματός μας να βολευτούμε σε μιά θέση που να μας ξεχάσει (να μας ξεχάσει όχι να μας ξεχ@σει) για λίγο ή φύση;
Θυμόμαστε πως το μυαλό μας γίνεται προσωρινά μπλιγούρι, και δεν υπάρχει περίπτωση να επικοινωνήσουμε σοβαρά με κανέναν και για τίποτα, αφού το κέντρο σκέψης μας έχει μεταφερθεί πολύ πιό χαμηλά απ' την φυσική του έδρα, κοντά σε άλλες έδρες;
Θυμόμαστε πώς περιμένουμε την ώρα και την στιγμή να φύγουν τα "εμπόδια" που μας κρατούν μακριά απ' την φύση, για να τρέξουμε όλο ανακούφιση κοντά της;
Ε, αυτό. Αυτό μάλλον είναι το σιωπηλό μαρτύριο που υπέστη ο πρωθυπουργός μας, κι εμείς τον παρεξηγήσαμε.

Θα μπορούσε βέβαια, σαν τρίτη εξήγηση, να ήθελε να πεί με την στάση του πως: "Δεν κάνω 'γω γι αυτή τη δουλειά, Α, παρατάτε με επιτέλους!
Ξεκινήσαμε να κάνουμε μιά ομαδούλα πριν μερικά χρόνια, να γουστάρουμε, να κάνουμε και καζούρα εκ του ασφαλούς, άντε να μπούμε και σε καμιά Βουλή να κονομάμε και κανα φράγκο,
..και σεις πιά το πήρατε σοβαρά πως θα γίνουμε κυβέρνηση, και γίναμε!
Κι από τότε όλο μένα βάζετε μπροστά στα δύσκολα, εγώ στις διαπραγματεύσεις, εγώ να βγάζω το φίδι απ' την τρύπα στη Βουλή, εγώ να τρώω στη μάπα τους διάφορους ρεμπεσκέδες που έρχονται να κάνουν υψηλό τουρισμό, δήθεν επίσημοι και διεθνείς προσωπικότητες, λαμόγια βεληνεκούς και εγνωσμένης π@υστιάς.
Α, παρατάτε με ρε! Νάρθει κανας άλλος να δει τη γλύκα! "

Όμως παρ' όλο που κι αυτή η τρίτη εξήγηση θα μπορούσε να είναι η αιτία του όλου πράγματος,
..το blog κλείνει τελικά προς την εξήγηση νούμερο δύο,
..και νομίζει πως αυτό φταίει για όλα: "το κοιλιακόν".
Πρόβλημα που σε άλλο επίπεδο μαζί με το κυπριακό, το μεσανατολικό, το βορειοατλαντικό,
..θα αποτελέσει μιά μέρα την αιτία καταστροφής μας:

Όπως καταντήσαμε,
..ούτε να μας χ@σουν δεν θα θέλουν!..

Αναρτήθηκε από Κώστας Μαντατοφόρος

Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα

στη σελίδα μας.

Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.