Είναι πολλά που θέλω να πω σε αυτό το άρθρο. Και όποτε οι σκέψεις μου παίζουν μπιλιάρδο πάω με την ασφαλή χρονική οδό. Οπότε πάμε λίγο πίσω.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ζούσε στα Σεπόλια, γιος οικογένειας μεταναστών από την Νιγηρία πάμφτωχος και τρελαμένος με το μπάσκετ. Συχνά βοηθούσε τη μητέρα του να πουλάει CD στο κέντρο της Αθήνας και με τα χρήματα που έβγαζε αγόραζε φαγήτο. Αυτές ήταν οι “καλές” μέρες. Τις κακές, μπορεί να έτρωγε όλη μέρα μόνο ένα κρουασάν ή ακόμα και να περάσουν 2 προπονήσεις χωρίς να φάει τίποτα, με αποτέλεσμα να λιποθυμάει κατά την ώρα των ασκήσεων. Στην προπόνηση λόγω των οικονομικών προβλημάτων της οικογένειας του έπρεπε να παίζει εναλλάξ με τον Θανάση, τον αδερφό του (νυν παίκτη του Παναθηναϊκού) γιατί είχαν μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια το οποίο άλλαζαν μεταξύ τους. Χαρακτηριστικό της άσχημης κατάστασης, το περιστατικό όταν ο προπονητής του του έδωσε χρήματα μια μέρα για να πάρει ταξί και να μην γυρίσει για μία ακόμα φορά με τα πόδια από το κλειστό στου Ζωγράφου μέχρι τα Σεπόλια, γιατί έκανε πολύ κρύο και εκείνος τα κράτησε για να πάρει κάτι να φάει. Η ομάδα του, ο Φιλαθλητικός γνωρίζοντας τις τεράστιες δυσκολίες, αρκετές φορές βοήθησε την οικογένεια Αντετοκούνμπο, ειδικά όταν από τα πολλά χρωστούμενα ενοίκια η σπιτονοικοκυρά ήθελε να τους διώξει από το σπίτι.
Όλα αυτά μέχρι χθες το απόγευμα που οι Bucks του άσκησαν βέτο να μην παίξει με την εθνική ομάδα εξαιτίας ενός τραυματισμού στο γόνατο. Στη συνέχεια ο Γιάννης προέβη σε μια συγκινητική και ελαφρώς απολογητική ανακοίνωση της απουσίας του από το Ευρωμπάσκετ. Δε θα σχολιάσω τίποτα ιατρικό τίποτα μπασκετικό. Θα σχολιάσω το my personal “i love to hate” κομμάτι της ιστορίας που είναι οι αντιδράσεις του Έλληνα. Αλλά αυτή τη φορά δε γουστάρω καθόλου. Ο Γιάννης, με τη ζωή, το χαρακτήρα και τις πράξεις που διαβάσετε παραπάνω επειδή η ομάδα που του δίνει 100 εκατομμύρια συμβόλαιο του απαγόρευσε να παίξει λόγω ιατρικού προβλήματος το οποίο και ο ίδιος παραδέχτηκε και ότι το είχε και ότι δεν πέρασε τις εξετάσεις, ξαφνικά έγινε ένας πουλημένος προδότης, ένα λαμόγιο που ξέχασε τι του προσέφερε η Ελλάδα (τι του προσέφερε και δε το ξέρω ρε παιδιά;) ένα ψώνιο που μόλις έγινε All Star νομίζει ότι μπορεί να κάνει ότι γουστάρει, σύμφωνα με τον Τάκη, το Στάθη και το Νώντα.
Πάμε να τα βάλουμε κάτω με όση ψυχραιμία μπορώ να διαθέσω.
Αν ο Γιάννης είχε όντως σκοπό να μην παίξει, γιατί αντί να κάνει διακοπές στο Ντουμπάι ή να προπονείται με την ομάδα του να κάθεται στο κλειστό της Πάτρας χωρίς ερκοντίσιον με 40 βαθμούς;
Αν ο Γιάννης είναι τέτοιο κωλόπαιδο, γιατί πέρυσι καθόταν 5 ώρες σε ένα γραφείο με τον GM των Bucks και τελικά τον έπεισε να αγωνιστεί, σε ένα στα μάτια των Bucks αδιάφορο Προολυμπιακό Τουρνουά;
Αν το Γιάννη τον ενδιαφέρουν μόνο τα λεφτά, γιατί γυρνάει όλη την Ελλάδα κάνοντας φιλανθρωπικά event και βοηθώντας ανθρώπους που έχουν προβλήματα;
Προφανώς σε όλα αυτά δεν υπάρχει απάντηση. Απάντηση όμως υπάρχει στο γιατί ο Ελληνάρας βρίζει τον Γιάννη. Θυμάστε τη φράση “you hate me cause you aint me”; Αυτό ακριβώς. Ελληνάρα ζηλεύεις. Και δε ζηλεύεις που ο Γιάννης από εκεί που λιποθυμούσε από την πείνα, βάζει εκατομμύρια στους λογαριασμούς του. Δε ζηλεύεις που είναι μέσα στους 10 καλύτερους μπασκετμπολίστες στη γη. Ζηλεύεις που ενώ τα κάνει αυτά, παραμένει ένας αδαμάντινος χαρακτήρας, πρόθυμος να ρισκάρει την καριέρα του και τις σχέσεις με την ομάδα του, για την Εθνική. Γιατί την ώρα που εσύ κοιτάς να κλέψεις την εφορία ή να μη δώσεις απόδειξη, την ώρα που ξέρεις ότι αν είχες την εξέλιξη του Γιάννη θα κυκλοφορούσες με ύφος “δε σας βλέπω” θα φορούσες χρυσές καδένες και θα νόμιζες ότι ήσουν ο Dan Bilzerian, o Γιάννης παραμένει το παιδί που έπαιζε μπάσκετ στο ανοιχτό στα Σεπόλια.
Ζηλεύεις γιατί είναι καλύτερος από σένα. Πρώτα σαν άνθρωπος και μετά σε όλα τα άλλα. Και δε σου αξίζει να σου απολογείται ο Γιάννης γιατί δεν τσακώθηκε με την ομάδα του για να παίξει τραυματίας. Δε σου αξίζει ο Γιάννης. Είναι πολύ καλύτερος από σένα. Και το ξέρεις αυτό.
ΥΓ1: Μια προσωπική σκέψη και παράκληση που όσο κι αν ακουστεί αντιδημοκρατική εγώ θα την πω. Έλληνα με κούρασες. Με κούρασε να έχεις τόσο χαμηλό επίπεδο, με κούρασε την ίδια ώρα που ψηφίζεις το Σώρρα να νομίζεις ότι μπορείς να κρίνεις και να βρίζεις το Γιάννη Αντετοκούμπο, με κούρασε το ξερολίστικο ύφος σου για πράγματα για τα οποία έχεις παντελή άγνοια. Και περισσότερο με κούρασε ότι έχεις μετατρέψει την έλλειψη γνώσης σε θάρρος γνώμης. Έπειδη όμως δε θα σταματήσεις η παράκληση απευθύνεται στους γύρω σου και σε εμένα τον ίδιο. Σταματήστε να ασχολήστε με τέτοια άτομα. Απομονώστε τα. Μην τσακωθείτε και απλώς αγνοήστε τα. Και ίσως κάποια μέρα καταλάβουν ότι δεν πρέπει να μετράνε τον ίσκιο τους για μπόι και μπροστά σε ανθρώπους όπως ο Γιάννης απλά θα αποδίδουν σεβασμό και τίποτα άλλο.
ΥΓ2: Σας αφήνω με την ανεκτίμητα αυθόρμητη άρνηση του Γιάννη να υπογράψει στη σημαία. Ναι μωρέ αυτό το πράγμα που συζητάμε εμείς αν είναι απλό πανί.
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου