Ο Μηλιώνης της Energa αγόρασε βίλα 10 εκατ, ευρώ

ΝΑ ΔΕΙΣ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΚΑΙ Μ@Λ@ΚΕΣ….:p

Τον θυμάστε τον Βασίλη Μηλιώνη;
Ο Μηλιώνης είναι αυτός που «άλλαξε» τα φώτα στην ΔΕΗ.
Όντας ιδιοκτήτης της Hellas Power -και σε συνεργασία με τον Άρη Φλώρο της Energa- έκλεψε από το Ελληνικό Δημόσιο 256 εκατομμύρια ευρώ.
Πώς το κατάφερε αυτό;
Ενώ η εταιρία του εισέπραττε κανονικά το «χαράτσι» από τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος χιλιάδων πολιτών, εκείνος, αντί να το αποδίδει στο κράτος ως όφειλε, το έστελνε σε προσωπικούς του λογαριασμούς στο εξωτερικό.
Και δώστου διαμερίσματα στην Ηρώδου Αττικού με 8.000 ευρώ ενοίκιο, και δώστου εμφανίσεις με Aston Martin και Porsche Cayenne για καφέ στο Κολωνάκι, και δώστου ταξίδια με ιδιωτικό lear jet από το Μαϊάμι στη βίλα του στις Μπαχάμες.
Μια μέρα, λέει, επειδή βαριότανε στη Μύκονο, έκλεισε τελευταία στιγμή εισιτήρια Α θέσης για τέσσερα άτομα με προορισμό την Κωνσταντινούπολη, ξοδεύοντας μέσα σε ένα τριήμερο 7.000 ευρώ.
Λεφτά υπήρχαν και ας μην ήταν δικά του, αλλά του ελληνικού δημοσίου, οπότε κανένα πρόβλημα.
Το Σεπτέμβρη του 2012, συνελήφθη και προφυλακίστηκε για κατάχρηση δημόσιου χρήματος.
Οχτώ μήνες αργότερα ήταν έξω και τα «έσπαγε» στον Μαζωνάκη, περιστοιχισμένος από βίζιτες και γλείφτες, κάνοντας 80.000 ευρώ λογαριασμό σε λουλούδια και ποτά.
Το 2014 προφυλακίστηκε -πάλι για την ίδια υπόθεση- αλλά αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους αφού πρώτα κατέβαλλε εγγύηση ύψους 70.000 ευρώ.
Το ίδιο καλοκαίρι πετάχτηκε μέχρι τη Μύκονο, όπου είχε νοικιάσει luxury βίλες για τον ίδιο και τους φίλους του, «για τα καλύτερα γενέθλια της ζωής του». Το πάρτι τού κόστισε 100.000 ευρώ. (Περισσότερο και από τη χρηματική εγγύηση που κατέβαλλε για να αφεθεί ελεύθερος.)
Το κακόγουστο αστείο με τα δικαστήρια τελείωσε τον Φεβρουάριο του 2017, οπότε και ο άνθρωπος που έκανε «ζωάρα» με το ματωμένο «χαράτσι» των πολιτών καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης αλλά με αναστολή -«λόγω πρότερου εντίμου βίου»- και αφέθηκε οριστικά ελεύθερος.
Πού Βρίσκεται σήμερα ο «άριστος» Μηλιώνης; «Γιολάρει» κάπου στην Ελλάδα. Ελεύθερος. Εννοείται.
(Πριν λίγες μέρες, αγόρασε τη βίλα Σαραντόπουλου στο Πόρτο Χέλι -με τα 13 δωμάτια και τα 15 μπάνια- έναντι 10 εκατομμυρίων ευρώ.)

Υ.Γ. 1 Εκτός των άλλων πρωταγωνιστικών προσώπων που εμφανίζονται στην υπόθεση, από τη γένεσή της, το 2011 έως σήμερα, υπάρχει και η περίεργη «εμπλοκή» του υπουργείου Οικονομικών και του Δήμου Αθηναίων, το 2014, κατά την πρωτόδικη διαδικασία, καθώς δεν έστειλαν εκπροσώπους, ώστε να παραστούν στο δικαστήριο ως πολιτική αγωγή. Κι αυτό παρά τα εκατοντάδες εκατομμύρια που χρωστούσαν οι δύο εταιρίες στο Δημόσιο, από φόρους ακινήτων και στον Δήμο, από δημοτικά τέλη.

Εκείνη την εποχή, «τσάρος» της οικονομίας ήταν ο Γιάννης Στουρνάρας και «πρώτος δημότης» της πρωτεύουσας ο Γιώργος Καμίνης. Ο πρώτος «δικαιολογήθηκε» ότι την υπόθεση χειριζόταν το Γραφείο Νομικού Συμβούλου Φορολογίας και «υποσχέθηκε» ότι στις επόμενες φάσεις της δίκης (προφανώς εννοούσε σε δεύτερο βαθμό) το Δημόσιο θα παρίστατο ως πολιτική αγωγή.

Την ίδια «υπόσχεση» έδωσε τότε και ο Δήμος Αθηναίων, αλλά χρησιμοποίησε ένα… ατράνταχτο επιχείρημα για την απουσία του, από το δικαστήριο, σε πρώτο βαθμό: Ούτε οι άλλοι Δήμοι της χώρας παρέστησαν για να διεκδικήσουν τα οφειλόμενα!

Εκείνη την περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση, είχε καταγγείλει τη στάση του υπουργείου και του Δήμου, δια του τότε Τομεάρχη Ενέργειας Θανάση Πετράκου, ο οποίος μάλιστα εγκαλούσε και τη Νέα Δημοκρατία για τη σιωπή της, σχετικά με την παρουσία του Μάκη Βορίδη ως συνήγορος των δύο βασικών κατηγορουμένων.

Η δίκη σε δεύτερο βαθμό έγινε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, με το αποτέλεσμα που είχε, αν και η μεθόδευση για να πέσει τα… μαλακά ο Βασίλης Μηλιώνης είχε γίνει από τα πρώτα στάδια έρευνας για το σκάνδαλο και με βασικούς «ενορχηστρωτές» τους νομικούς συμβούλους των δύο πρωταγωνιστών.

Υ.Γ. 2 Για την κρίση φταίω εγώ και κείνο το εισιτήριο που δεν χτύπησα πριν 4 χρόνια.

Πηγή www.ignomisou.gr

https://diulistirio.blogspot.com

Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα

στη σελίδα μας.

Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.