Οι κατακόμβες
του Παρισιού είναι μια σειρά από υπόγειες
σήραγγες σαν λαβύρινθος κάτω από την
πόλη. Οι τοίχοι αυτών των σηράγγων
καλύπτονται από τα οστά των νεκρών του
Παρισιού...
Άνοιξε στα τέλη του 18ου αιώνα, το υπόγειο νεκροταφείο έγινε τουριστικό αξιοθέατο σε μικρή κλίμακα από τις αρχές του 19ου αιώνα και έχει ανοίξει για το κοινό σε τακτική βάση από το 1867.
Η ιστορία των κατακομβών ξεκινά με την άνθηση του πληθυσμού του Παρισιού. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι πλημμύρισαν την πυκνοκατοικημένη πόλη, άρχισαν να υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τον υπερπληθυσμό των νεκροταφείων. Γύρω από το 12ο αιώνα, το πρόβλημα αυτό έγινε περισσότερο πιο σοβαρό. Οι πλούσιοι μπορούσαν να αντέξουν ακόμη να θάβουν τους δικούς τους σε ακριβά νεκροταφεία , αλλά τα σώματα των φτωχών είχαν πλημμυρίσει τους δρόμους και ως λύση δημιουργήθηκαν νεκροταφεία για τους φτωχούς. Οι φτωχοί θάφτηκαν σε σάκους και τα πτώματα ρίχνονταν σε έναν μαζικό τάφο.
Ωστόσο, από τον 17ο αιώνα, ακόμη και στους μαζικούς τάφους των άστεγων υπήρχε πρόβλημα χωρητικότητας και οι συνθήκες υγιεινής γινόταν αφόρητες. Τα οστά των ηλικιωμένων νεκρών που είχαν εκταφεί μαζεύτηκαν σε σωρούς για να δημιουργηθεί χώρος για νέα πτώματα, έτσι ώστε τα νεκροταφεία φτωχών να μην είναι φορτωμένα με άταφα λείψανα των νεκρών.
Ο Alexandre Lenoir είχε πρώτος την ιδέα να χρησιμοποιούνται οι κενές υπόγειες σήραγγες στα περίχωρα της πρωτεύουσας ως οστεοφυλάκιο. Ο διάδοχός του, Thiroux de Crosne, διάλεξε ένα μέρος για την εκταφή και μεταφορά όλων των νεκρών του Παρισιού »ο υπόγειος ενταφιασμός ξεκίνησε το 1786. Στην αρχή οι κατακόμβες ήταν απλώς ένα μέρος για να τοποθετούνται τα οστά των νεκρών. Κατόπιν ο Louis-Etienne de Héricart Thury ανέλαβε την ευθύνη για το οστεοφυλάκιο όπου έγινε ένα έργο τέχνης. Έχουν τοποθετηθεί εκ νέου τα κρανία και τα οστά έτσι ώστε να δημιουργούν συμβολισμούς εντός της σήραγγας και προστίθεται επίσης παλιές διακοσμήσεις στο υπόγειο του νεκροτομείου για να το μετατρέψει σε αυτό που βλέπουμε σήμερα στις κατακόμβες.
Εδώ μπορείτε να δείτε τα οστά του 5-6.000.000 Παριζιάνων, ορισμένοι από τους οποίους έζησαν εκατοντάδες χρόνια πριν, να ανυψώνονται σε διακοσμητικές λεπτομέρειες. Η περιοδεία είναι γενικά χωρίς οδηγό και διαρκεί περίπου 45 λεπτά.
Άνοιξε στα τέλη του 18ου αιώνα, το υπόγειο νεκροταφείο έγινε τουριστικό αξιοθέατο σε μικρή κλίμακα από τις αρχές του 19ου αιώνα και έχει ανοίξει για το κοινό σε τακτική βάση από το 1867.
Η ιστορία των κατακομβών ξεκινά με την άνθηση του πληθυσμού του Παρισιού. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι πλημμύρισαν την πυκνοκατοικημένη πόλη, άρχισαν να υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με τον υπερπληθυσμό των νεκροταφείων. Γύρω από το 12ο αιώνα, το πρόβλημα αυτό έγινε περισσότερο πιο σοβαρό. Οι πλούσιοι μπορούσαν να αντέξουν ακόμη να θάβουν τους δικούς τους σε ακριβά νεκροταφεία , αλλά τα σώματα των φτωχών είχαν πλημμυρίσει τους δρόμους και ως λύση δημιουργήθηκαν νεκροταφεία για τους φτωχούς. Οι φτωχοί θάφτηκαν σε σάκους και τα πτώματα ρίχνονταν σε έναν μαζικό τάφο.
Ωστόσο, από τον 17ο αιώνα, ακόμη και στους μαζικούς τάφους των άστεγων υπήρχε πρόβλημα χωρητικότητας και οι συνθήκες υγιεινής γινόταν αφόρητες. Τα οστά των ηλικιωμένων νεκρών που είχαν εκταφεί μαζεύτηκαν σε σωρούς για να δημιουργηθεί χώρος για νέα πτώματα, έτσι ώστε τα νεκροταφεία φτωχών να μην είναι φορτωμένα με άταφα λείψανα των νεκρών.
Ο Alexandre Lenoir είχε πρώτος την ιδέα να χρησιμοποιούνται οι κενές υπόγειες σήραγγες στα περίχωρα της πρωτεύουσας ως οστεοφυλάκιο. Ο διάδοχός του, Thiroux de Crosne, διάλεξε ένα μέρος για την εκταφή και μεταφορά όλων των νεκρών του Παρισιού »ο υπόγειος ενταφιασμός ξεκίνησε το 1786. Στην αρχή οι κατακόμβες ήταν απλώς ένα μέρος για να τοποθετούνται τα οστά των νεκρών. Κατόπιν ο Louis-Etienne de Héricart Thury ανέλαβε την ευθύνη για το οστεοφυλάκιο όπου έγινε ένα έργο τέχνης. Έχουν τοποθετηθεί εκ νέου τα κρανία και τα οστά έτσι ώστε να δημιουργούν συμβολισμούς εντός της σήραγγας και προστίθεται επίσης παλιές διακοσμήσεις στο υπόγειο του νεκροτομείου για να το μετατρέψει σε αυτό που βλέπουμε σήμερα στις κατακόμβες.
Εδώ μπορείτε να δείτε τα οστά του 5-6.000.000 Παριζιάνων, ορισμένοι από τους οποίους έζησαν εκατοντάδες χρόνια πριν, να ανυψώνονται σε διακοσμητικές λεπτομέρειες. Η περιοδεία είναι γενικά χωρίς οδηγό και διαρκεί περίπου 45 λεπτά.
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου