Σε όλους τους πολέμους βασικό πεδίο της στρατηγικής είναι και η προπαγάνδα. Η προπαγάνδα είναι ένα βασικό εργαλείο για να φοβίσεις τον αντίπαλο, να προσεγγίσεις συμπαθούντες , να επηρεάσεις τις προβλέψεις για την έκβαση μιας μάχης (δημοσκοπήσεις) και το πιο βασικό να επηρεάσεις γνώμες πάνω σε βασικά ζητήματα μιας αντιπαράθεσης. Στην χώρα μας οι κυβερνώντες έχουν πολλά μέσα για να περάσουν την προπαγάνδα τους. Αυτά τα μέσα οι καλοθελητές υπάρχουν λόγω διαπλεκομένων συμφερόντων αλλά και άλλων συμφερόντων που δεν είναι άμεσα ορατά με γυμνό μάτι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι παλαιές και η τωρινή κυβέρνηση έχουν πολλές και διαφορετικές σε είδος συναλλαγές με τα μμε.
Αρκετή οργή και κατά την γνώμη μου δίκαια από την πλευρά του λαού υπάρχει εναντίον των δημοσιογράφων (μνημονιακών) οι οποίοι δεν εξυπηρετούν το λειτούργημα της δημοσιογραφίας αλλά ασκούν ξεκάθαρα πολιτική. Κάνουν focus στην παραπληροφόρηση και ταυτόχρονα κάνουν σμίκρυνση στην αλήθεια, αποκρύπτουν την οργή, τον θάνατο και γίνονται εκπρόσωποι τύπου των ξένων και των ντόπιων συμφερόντων.
Έρχομαι στο σήμερα. Ξεκινά ένα φορτηγό με μήλα από την Θεσσαλία για να τα μεταφέρει στους εμπόρους της Αθήνας. Στον δρόμο τα διόδια έχουν αυξηθεί έως και 60%. Οι παραγωγοί πληρώνουν αυτή την αύξηση και την μεταθέτουν στην τελική τιμή του προϊόντος μήλο την οποία τελικά θα πληρώσει ο καταναλωτής. Θα αγοράσει ο καταναλωτής; Θα επιβιώσει ο παραγωγός; Δίνεται έμφαση στον πρωτογενή τομέα για την ανάπτυξή του; Το υπουργείο ανάπτυξης και ανταγωνισμού που μιλά για μειώσεις των τιμών πως μπορεί να είναι έγκυρο;
Ξεκινά ο εργάτης από την Αθήνα που μόλις και με πολύ τύχη βρήκε εργασία σε ένα εργοστάσιο στα Οινόφυτα και πληρώνει ήδη το δυσβάσταχτο κόστος της βενζίνης ταυτόχρονα πρέπει να πληρώσει 6,70¤ για τα διόδια με ένα μεροκάματο της τάξεως των 35¤ και πολλά λέω. Γίνεται να συνεχίσει να εργάζεται; Γίνεται να μειωθεί η ανεργία; Πόσο μεροκάματο θα μείνει για να ζήσει;
Σε ένα εύστοχο άρθρο των Financial Times αναφέρεται στην περίπτωση όπου η Ελλάδα βγει στις αγορές να δανειστεί ή να πάρει ένα νέο δάνειο από την Τρόϊκα θα είναι σαν να συνεχίζεις να δίνεις ηρωίνη σε έναν τοξικομανή. Θα παίρνει τις δόσεις μέχρι να έρθει η μοιραία δόση που θα τον οδηγήσει στον θάνατο. Και να που η Ελλάδα της μηδενικής ανάπτυξης και της αυξανόμενης ύφεσης θέλει να βγει στις αγορές αλλά να πάρει και ένα καινούριο δάνειο το οποίο ευαγγελίζεται ο Σόιμπλε. Στον παραλληλισμό με τον τοξικομανή ο έμπορος των «δόσεων» έχει το πάνω χέρι και ζητά ότι θέλει από τον τοξικομανή.
Η Ελλάδα στις περιόδους των παχιών αγελάδων (δεν συμφωνώ με αυτή την έκφραση γιατί η Ελλάδα δεν είχε ποτέ παχιές αγελάδες) στηρίχτηκε στον τριτογενή τομέα αυτό των υπηρεσιών. Ο τριτογενής τομέας ο οποίος αποδείχτηκε τομέας-φούσκα στην περίπτωση που δεν έχεις κάτι απτό να στηριχτείς στα πόδια σου σαν οικονομία όταν αυτή η φούσκα σκάσει. Και αυτό το απτό είναι ο αγροτικός τομέας, η βαριά βιομηχανία, η παραγωγή ενέργειας κλπ. Σήμερα όπως λέμε στην καθομιλουμένη έσκασε το κανόνι της χαλυβουργικής βγάζοντας σε διαθεσιμότητα το 95% των εργαζομένων και έπονται και άλλες βιομηχανίες. Όλα αυτά με την ευθύνη της κυβέρνησης που με τις πολιτικές της απογύμνωσε εσκεμμένα την ραχοκοκκαλιά της παραγωγής στην Ελλάδα. Πως θα έρθει η ανάπτυξη; Ποια ανάπτυξη θα έρθει; Εφόσον διαλύθηκε η βαριά βιομηχανία και ο αγροτικός τομέας πάνω σε ποια βάση θα έρθει η ανάπτυξη; Ας θυμηθούμε όμως τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες των κυβερνήσεων του μνημονίου στην Ελλάδα θα δημιουργηθούν κάποιες ειδικές οικονομικές ζώνες όπου οι εταιρείες που θα ενταχθούν σε αυτές τις ζώνες θα έχουν μειωμένη φορολογία, μειωμένη γραφειοκρατία για την κατάρτιση της εταιρείας και άλλες πολλές διευκολύνσεις. Το ερώτημα είναι ποιες Ελληνικές εταιρείες θα έχουν τα φόντα να ενταχθούν σε αυτές τις ζώνες. Έκρηξη της ανεργίας στο 28%, καταπάτηση των εργασιακών κεκτημένων, ειδικές οικονομικές ζώνες και νέο μνημονιακό δάνειο μας κάνουν ένα εκρηκτικό μείγμα. Ένα μείγμα που στο κοινό νου λέει ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ε.Ε. κρατούν στάση αναμονής ώστε όταν το κλίμα στην Ελλάδα θα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό θα εξαπολύσουν τις εταιρείες τους για να επενδύσουν στην Ελλάδα. Μια Ελλάδα με εργάτες μισθών πείνας, ευνοϊκό φορολογικό περιβάλλον και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα. Έτσι πολλές γερμανικές εταιρείες δεν θα χρειάζεται να «ταξιδεύουν» μακριά (Ταϊλάνδη, Πακιστάν, Κίνα κλπ) για να βρουν χαμηλό παραγωγικό κόστος αφού θα έχουν την Ελλάδα στα πόδια τους. Αυτή είναι η ανάπτυξη του Σαμαρά και των φίλων του. Αυτό είναι το success story.
Το συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι ότι καμία ενέργεια δεν γίνεται από την κυβέρνηση για να ζήσεις στο μέλλον σαν άνθρωπος. Το αντίθετο θα έλεγα. Μαθηματικά μας οδηγούν να γίνουμε σκλάβοι. Δεν νοιάζεται κανείς για την ανεργία. Την ανεργία την θέλουν σε υψηλά νούμερα. Δεν νοιάζεται κανείς για την ανάπτυξη εφόσον έχουν κατακρεουργήσει όποια εταιρεία και Έλληνα επιχειρηματία πάει να σηκώσει κεφάλι. Ο Σαμαράς και η παρέα του είναι έμποροι σκλάβων του μέλλοντος. Ο Σαμαράς που ισχυρίζεται ότι είναι δημοκράτης θα μπορούσε να πράξει αυτό που έπραξε το 1938 ο δικτάτορας Μεταξάς απέναντι στο Βέλγιο. Τότε λοιπόν (γιατί ούτε και αυτό στο είπαν) ο Μεταξάς αρνήθηκε σε Ευρωπαϊκό δικαστήριο να συνεχίσει την αποπληρωμή του δανείου προς το Βέλγιο με ένα υπόμνημα που έλεγε πως αν συνεχίσω την αποπληρωμή του δανείου θα καταστραφεί ο λαός. Ο δικτάτορας δικαιώθηκε για ανθρωπιστικούς λόγους από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ενώ ο ομοϊδεάτης του Σαμαράς συνεχίζει μέχρι το τέλος την καταστροφή μας.
Αυτοί οι κύριοι δημοσιογράφοι παρέα με τους κυβερνώντες σου λένε ψέματα και σου κρύβουν εντέχνως την αλήθεια. Η κυβέρνηση έχει στα χέρια στης και το καρπούζι και το μαχαίρι. Έχει τις δυνάμεις καταστολής, έχει όλα τα προπαγανδιστικά μέσα, έχουν την νομοθετική εξουσία. Το μόνο όπλο που έχουμε εμείς είναι η αντίδραση. Αυτός που αντιδρά δεν είναι παράνομος απέναντι σε αυτή την καταστροφή. Υπάρχει ακόμα και άρθρο του Συντάγματος το οποίο Σύνταγμα η κυβέρνηση έχει κάνει κουρελόχαρτο που λέει στον απλό πολίτη πως όταν κινδυνεύει η πατρίδα, η κοινωνία και ο πολίτης από τους εθελόδουλους πρέπει να αντιδράσει. Εκτός αν θέλεις να σκύψεις το κεφάλι και να αφήσεις να κάνουν τα παιδιά σου δούλους. Η λύση υπάρχει, η αλήθεια επίσης υπάρχει εφόσον οι μάσκες έπεσαν. Δεν έχεις καμιά δικαιολογία ούτε στο να στρογγυλοκάθεσαι στον καναπέ ούτε στο να δίνεις στον δουλέμπορο 30% στις δημοσκοπήσεις που και αυτές ψεύτικες είναι. Μην απαρνιέσαι την ατομική σου ευθύνη γιατί και εσύ έχεις ευθύνη. Δεν σε χωρίζει τίποτε με τον διπλανό σου. Ενωθείτε και εκπαραθυρώστε τους Χθες.
Γράφει ο Νικόλαος Τζαχρήστας.
Αρκετή οργή και κατά την γνώμη μου δίκαια από την πλευρά του λαού υπάρχει εναντίον των δημοσιογράφων (μνημονιακών) οι οποίοι δεν εξυπηρετούν το λειτούργημα της δημοσιογραφίας αλλά ασκούν ξεκάθαρα πολιτική. Κάνουν focus στην παραπληροφόρηση και ταυτόχρονα κάνουν σμίκρυνση στην αλήθεια, αποκρύπτουν την οργή, τον θάνατο και γίνονται εκπρόσωποι τύπου των ξένων και των ντόπιων συμφερόντων.
Έρχομαι στο σήμερα. Ξεκινά ένα φορτηγό με μήλα από την Θεσσαλία για να τα μεταφέρει στους εμπόρους της Αθήνας. Στον δρόμο τα διόδια έχουν αυξηθεί έως και 60%. Οι παραγωγοί πληρώνουν αυτή την αύξηση και την μεταθέτουν στην τελική τιμή του προϊόντος μήλο την οποία τελικά θα πληρώσει ο καταναλωτής. Θα αγοράσει ο καταναλωτής; Θα επιβιώσει ο παραγωγός; Δίνεται έμφαση στον πρωτογενή τομέα για την ανάπτυξή του; Το υπουργείο ανάπτυξης και ανταγωνισμού που μιλά για μειώσεις των τιμών πως μπορεί να είναι έγκυρο;
Ξεκινά ο εργάτης από την Αθήνα που μόλις και με πολύ τύχη βρήκε εργασία σε ένα εργοστάσιο στα Οινόφυτα και πληρώνει ήδη το δυσβάσταχτο κόστος της βενζίνης ταυτόχρονα πρέπει να πληρώσει 6,70¤ για τα διόδια με ένα μεροκάματο της τάξεως των 35¤ και πολλά λέω. Γίνεται να συνεχίσει να εργάζεται; Γίνεται να μειωθεί η ανεργία; Πόσο μεροκάματο θα μείνει για να ζήσει;
Σε ένα εύστοχο άρθρο των Financial Times αναφέρεται στην περίπτωση όπου η Ελλάδα βγει στις αγορές να δανειστεί ή να πάρει ένα νέο δάνειο από την Τρόϊκα θα είναι σαν να συνεχίζεις να δίνεις ηρωίνη σε έναν τοξικομανή. Θα παίρνει τις δόσεις μέχρι να έρθει η μοιραία δόση που θα τον οδηγήσει στον θάνατο. Και να που η Ελλάδα της μηδενικής ανάπτυξης και της αυξανόμενης ύφεσης θέλει να βγει στις αγορές αλλά να πάρει και ένα καινούριο δάνειο το οποίο ευαγγελίζεται ο Σόιμπλε. Στον παραλληλισμό με τον τοξικομανή ο έμπορος των «δόσεων» έχει το πάνω χέρι και ζητά ότι θέλει από τον τοξικομανή.
Η Ελλάδα στις περιόδους των παχιών αγελάδων (δεν συμφωνώ με αυτή την έκφραση γιατί η Ελλάδα δεν είχε ποτέ παχιές αγελάδες) στηρίχτηκε στον τριτογενή τομέα αυτό των υπηρεσιών. Ο τριτογενής τομέας ο οποίος αποδείχτηκε τομέας-φούσκα στην περίπτωση που δεν έχεις κάτι απτό να στηριχτείς στα πόδια σου σαν οικονομία όταν αυτή η φούσκα σκάσει. Και αυτό το απτό είναι ο αγροτικός τομέας, η βαριά βιομηχανία, η παραγωγή ενέργειας κλπ. Σήμερα όπως λέμε στην καθομιλουμένη έσκασε το κανόνι της χαλυβουργικής βγάζοντας σε διαθεσιμότητα το 95% των εργαζομένων και έπονται και άλλες βιομηχανίες. Όλα αυτά με την ευθύνη της κυβέρνησης που με τις πολιτικές της απογύμνωσε εσκεμμένα την ραχοκοκκαλιά της παραγωγής στην Ελλάδα. Πως θα έρθει η ανάπτυξη; Ποια ανάπτυξη θα έρθει; Εφόσον διαλύθηκε η βαριά βιομηχανία και ο αγροτικός τομέας πάνω σε ποια βάση θα έρθει η ανάπτυξη; Ας θυμηθούμε όμως τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες των κυβερνήσεων του μνημονίου στην Ελλάδα θα δημιουργηθούν κάποιες ειδικές οικονομικές ζώνες όπου οι εταιρείες που θα ενταχθούν σε αυτές τις ζώνες θα έχουν μειωμένη φορολογία, μειωμένη γραφειοκρατία για την κατάρτιση της εταιρείας και άλλες πολλές διευκολύνσεις. Το ερώτημα είναι ποιες Ελληνικές εταιρείες θα έχουν τα φόντα να ενταχθούν σε αυτές τις ζώνες. Έκρηξη της ανεργίας στο 28%, καταπάτηση των εργασιακών κεκτημένων, ειδικές οικονομικές ζώνες και νέο μνημονιακό δάνειο μας κάνουν ένα εκρηκτικό μείγμα. Ένα μείγμα που στο κοινό νου λέει ότι οι κυρίαρχες δυνάμεις της Ε.Ε. κρατούν στάση αναμονής ώστε όταν το κλίμα στην Ελλάδα θα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό θα εξαπολύσουν τις εταιρείες τους για να επενδύσουν στην Ελλάδα. Μια Ελλάδα με εργάτες μισθών πείνας, ευνοϊκό φορολογικό περιβάλλον και ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα. Έτσι πολλές γερμανικές εταιρείες δεν θα χρειάζεται να «ταξιδεύουν» μακριά (Ταϊλάνδη, Πακιστάν, Κίνα κλπ) για να βρουν χαμηλό παραγωγικό κόστος αφού θα έχουν την Ελλάδα στα πόδια τους. Αυτή είναι η ανάπτυξη του Σαμαρά και των φίλων του. Αυτό είναι το success story.
Το συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι ότι καμία ενέργεια δεν γίνεται από την κυβέρνηση για να ζήσεις στο μέλλον σαν άνθρωπος. Το αντίθετο θα έλεγα. Μαθηματικά μας οδηγούν να γίνουμε σκλάβοι. Δεν νοιάζεται κανείς για την ανεργία. Την ανεργία την θέλουν σε υψηλά νούμερα. Δεν νοιάζεται κανείς για την ανάπτυξη εφόσον έχουν κατακρεουργήσει όποια εταιρεία και Έλληνα επιχειρηματία πάει να σηκώσει κεφάλι. Ο Σαμαράς και η παρέα του είναι έμποροι σκλάβων του μέλλοντος. Ο Σαμαράς που ισχυρίζεται ότι είναι δημοκράτης θα μπορούσε να πράξει αυτό που έπραξε το 1938 ο δικτάτορας Μεταξάς απέναντι στο Βέλγιο. Τότε λοιπόν (γιατί ούτε και αυτό στο είπαν) ο Μεταξάς αρνήθηκε σε Ευρωπαϊκό δικαστήριο να συνεχίσει την αποπληρωμή του δανείου προς το Βέλγιο με ένα υπόμνημα που έλεγε πως αν συνεχίσω την αποπληρωμή του δανείου θα καταστραφεί ο λαός. Ο δικτάτορας δικαιώθηκε για ανθρωπιστικούς λόγους από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ενώ ο ομοϊδεάτης του Σαμαράς συνεχίζει μέχρι το τέλος την καταστροφή μας.
Αυτοί οι κύριοι δημοσιογράφοι παρέα με τους κυβερνώντες σου λένε ψέματα και σου κρύβουν εντέχνως την αλήθεια. Η κυβέρνηση έχει στα χέρια στης και το καρπούζι και το μαχαίρι. Έχει τις δυνάμεις καταστολής, έχει όλα τα προπαγανδιστικά μέσα, έχουν την νομοθετική εξουσία. Το μόνο όπλο που έχουμε εμείς είναι η αντίδραση. Αυτός που αντιδρά δεν είναι παράνομος απέναντι σε αυτή την καταστροφή. Υπάρχει ακόμα και άρθρο του Συντάγματος το οποίο Σύνταγμα η κυβέρνηση έχει κάνει κουρελόχαρτο που λέει στον απλό πολίτη πως όταν κινδυνεύει η πατρίδα, η κοινωνία και ο πολίτης από τους εθελόδουλους πρέπει να αντιδράσει. Εκτός αν θέλεις να σκύψεις το κεφάλι και να αφήσεις να κάνουν τα παιδιά σου δούλους. Η λύση υπάρχει, η αλήθεια επίσης υπάρχει εφόσον οι μάσκες έπεσαν. Δεν έχεις καμιά δικαιολογία ούτε στο να στρογγυλοκάθεσαι στον καναπέ ούτε στο να δίνεις στον δουλέμπορο 30% στις δημοσκοπήσεις που και αυτές ψεύτικες είναι. Μην απαρνιέσαι την ατομική σου ευθύνη γιατί και εσύ έχεις ευθύνη. Δεν σε χωρίζει τίποτε με τον διπλανό σου. Ενωθείτε και εκπαραθυρώστε τους Χθες.
Γράφει ο Νικόλαος Τζαχρήστας.
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου