Όταν ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος έλεγε ότι "τον παππού μου τον σκότωσαν οι Γερμανοί" έλεγε την μισή αλήθεια.

Στην χθεσινή ανάρτηση αναφερθήκαμε στον ανεξάρτητο πλέον βουλευτή Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλο. Δεν θα επιμείνουμε άλλο στα της ανεξαρτητοποίησής του, αλλά θα σταθούμε σε μία ιστορική αναφορά που είχε κάνει παλαιότερα ο ίδιος για τον παππού του.

Υπενθυμίζουμε τα ακριβή λόγια του από συνέντευξή του περίπου 2 χρόνια πριν:
"Στη Χρυσή Αυγή εντάχθηκα το 1996 και κατάγομαι από κεντρώα οικογένεια. Όσο για τα περί «ναζισμού», αυτά δεν έχουν καμία σχέση με μένα και την οικογένειά μου. Ο παππούς μου, Ελευθέριος Αλεξόπουλος, συνελήφθη σε ηλικία 33 χρόνων έπειτα από ενέδρα, το 1944 στη Γιάννουλη γιατί μετέφερε εφόδια και τρόφιμα στους αντάρτες. Οι Γερμανοί προς παραδειγματισμό τον κρέμασαν στην πλατεία του χωριού, αφήνοντας το πτώμα του να αιωρείται για έξι ημέρες".

Στην χθεσινή ανάρτηση κρατήσαμε μία επιφύλαξη σχετικά με το αν ο κ.Αλεξόπουλος έλεγε την αλήθεια σχετικά με τον παππού του.
Συγκεκριμένα γράψαμε:
"Δεν γνωρίζουμε φυσικά αν το περιστατικό που ανέφερε είναι αληθές. Μπορεί να είναι, μπορεί και να μην είναι."

Καλώς πράξαμε και είμασταν επιφυλακτικοί, διότι με μία στοιχειώδη έρευνα ανακαλύψαμε ότι ο ανεξάρτητος βουλευτής δεν έλεγε την αλήθεια.
Η έρευνά μας στηρίχτηκε στο βιβλίο "Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσης" του Σταύρου Παπαγιάννη το οποίο μπορεί κανείς εύκολα να το βρει είτε στα βιβλιοπωλεία είτε σε ηλεκτρονική μορφή στο διαδίκτυο.
Ο Εθνικός Αγροτικός Σύνδεσμος Αντικομμουνιστικής Δράσης (γνωστός με το ακρωνύμιο ΕΑΣΑΔ) ήταν μία ένοπλη οργάνωση της Θεσσαλίας που δρούσε σε συνεργασία με τους Γερμανούς το 1944.
Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις η δράση των μελών της ξεπέρασε τα όρια του θεμιτού και καθ'ολά σεβαστού αντικομμουνιστικού αγώνα και κατέστη αντικοινωνική. Δεν θα αναφερθούμε, προς το παρόν, ευρύτερα στο θέμα του ΕΑΣΑΔ.

Στο βιβλίο αυτό, αναφέρεται και το γεγονός της εκτέλεσης του Ελευθέριου Αλεξόπουλου απ΄τους Γερμανούς. Ας δώσουμε τον λόγο στον συγγραφέα (σελ.33):





Σύμφωνα με τον συγγραφέα λοιπόν, όντως ο Ελευθέριος Αλεξόπουλος εκτελέστηκε απ΄τους Γερμανούς, αλλά όχι επειδή "πιάστηκε σε ενέδρα όταν μετέφερε τρόφιμα στους αντάρτες" όπως ισχυρίζεται ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος, αλλά επειδή σαν μέλος του ΕΑΣΑΔ είχε προβεί σε εγκληματικές πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου που εξόργισαν τους Γερμανούς.
Δικάστηκε και καταδικάστηκε για την ληστεία και τον φόνο του προέδρου του τοπικού γεωργικού συνεταιρισμού.


Στην δράση του Ελευθέριου Αλεξόπουλου αναφερόταν και μία επίσημη ανακοίνωση του στρατιωτικού διοικητή του ΕΑΣΑΔ Λαρίσης, Κώστα Καραγιώργου (σελ.242):




Απ'ότι φαίνεται λοιπόν βάσει των στοιχείων που παραθέτει ο Σταύρος Παπαγιάννης, η εγκληματική δράση του Ελευθέριου Αλεξόπουλου υπήρξε πολυσχιδής. Βιασμοί, ληστείες, δολοφονίες.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος είναι υπόλογος για την εγκληματική δράση του προγόνου του.
Το μεμπτό για τον ανεξάρτητο βουλευτή είναι ότι προσπάθησε να παρουσιάσει τον εν λόγω πρόγονό του ως εκτελεσθέντα λόγω της δήθεν αντιστασιακής του δράσης, κάτι που όπως είδαμε είναι μέγιστο ΨΕΜΑ. Ο Ελευθέριος Αλεξόπουλος δεν ήταν βέβαια αντιστασιακός (κάθε άλλο) και ο λόγος της εκτέλεσής του απ΄τους Γερμανούς είχε να κάνει με σοβαρότατα κακουργήματα.
Προφανώς ο Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος προέβη σε αυτήν την παραπληροφόρηση προκειμένου να γίνει αρεστός στο καθεστώς, διότι ως γνωστόν το ελασίτικο οικογενειακό παρελθόν αποτελεί τίτλο τιμής στο μεταπολιτευτικό ελλαδιστάν. Εδώ πέρα, κοτζάμ πρόεδρος της δημοκρατίας είναι πρώην ελασίτης...
Ένας άνθρωπος όμως που απ΄την πρώτη στιγμή της κοινοβουλευτικής παρουσίας του προσπαθεί να γίνει αρεστός στο ανθελληνικό καθεστώς λέγοντας ψέματα και πουλώντας ελασιτιλίκι, δεν μπορεί παρά να είναι αναξιόπιστος.
Κρίμα για τον ίδιο και την πολυετή παρουσία του στην Χρυσή Αυγή.
Όσο για τους ψηφοφόρους του, ας κάνουν την αυτοκριτική τους έστω και κατόπιν εορτής.

πηγή

Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα

στη σελίδα μας.

Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.