Τα... βράδια κοιμάται ο Βενιζέλος;

Οταν ο Παυλόπουλος προέβλεπε την καταστροφή του PSI

Η τοποθέτηση στις 23 Φεβρουαρίου 2012 του εισηγητή της ΝΔ (που «ξέχασε» ο Σαμαράς) για τους όρους του «κουρέματος» του χρέους! Τι έπρεπε να είχε αποφευχθεί

Μια αποκαλυπτική τοποθέτηση του τότε εισηγητή της Ν.Δ. και σημερινού Προέδρου Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου για το καταστροφικό PSI του Βενιζέλου φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας η «κυριακάτικη δημοκρατία».

Στη συζήτηση που έγινε στη Βουλή (23 Φεβρουαρίου 2012) ο Προκόπης Παυλόπουλος είχε ξεκαθαρίσει τους όρους (κάτι που στη συνέχεια «ξέχασε» ο Αντώνης Σαμαράς) βάσει των οποίων η Ν.Δ. θα ψήφιζε το «κούρεμα» του χρέους. Είχε πει, μεταξύ άλλων, ο κ. Παυλόπουλος: «Εκείνο που θέλω να τονίσω είναι ότι όχι μόνο δεν δικαιολογείται θριαμβολογία, αλλά χρειάζονται και απολογίες για το ότι φτάσαμε εδώ. Καμιά θριαμβολογία. Και εκεί θα συμφωνήσω και με τις θέσεις της Αριστεράς σε σχέση με αυτά που λέει στον κύριο υπουργό. Περίπου, ο κ. Βενιζέλος ήρθε να μας παραστήσει ότι προσφέρει τεράστια υπηρεσία η κυβέρνηση Παπανδρέου και Παπαδήμου στον ελληνικό λαό, γιατί φτάσαμε στο “κούρεμα” του χρέους.

Θέμα αρχής

Και ο τότε εισηγητής της Ν.Δ. πρόσθετε: «Τώρα ορισμένες προϋποθέσεις, γιατί, όπως σας είπα, το νομοσχέδιο αυτό δεν σημαίνει “κούρεμα” του χρέους, είναι η διαδικασία του “κουρέματος”. Αρα, η κυβέρνηση, που παίρνει απ’ όποια πλειοψηφία παίρνει εδώ την εξουσιοδότηση να προχωρήσει στο “κούρεμα”, οφείλει να λάβει υπ’ όψιν της τρία πράγματα, τα οποία είναι θέματα αρχής: Πρώτον, είναι αδιανόητο να υποστούν τα ασφαλιστικά ταμεία τις συνέπειες του “κουρέματος”. Γιατί αυτό θα σημαίνει κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων.

Επιπλέον, για τα ασφαλιστικά ταμεία υπάρχει και ένα ζήτημα αρχής σε ό,τι αφορά τη στάση της κυβέρνησης. Μην ξεχνάμε, κύριοι συνάδελφοι, ότι με αποφάσεις του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος και χωρίς αποφάσεις των διοικητικών συμβουλίων μέσα στην κρίση φορτώθηκαν ελληνικά ομόλογα τα ασφαλιστικά ταμεία: Ομόλογα τα οποία τα ξεφόρτωναν οι εταίροι μας απ’ έξω όταν μπήκαμε στο Μνημόνιο. Είναι αδιανόητο η περιουσία των εργαζομένων να υποστεί τις συνέπειες μιας τέτοιας τακτικής. Δεύτερον, είναι αδιανόητο να υπάρξει “κούρεμα” των ομολόγων των φυσικών προσώπων, τα οποία φυσικά πρόσωπα -το τονίζω- εμπιστεύτηκαν το Ελληνικό Δημόσιο και, αντί να βγάλουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό, όπως τo έκαναν άλλοι, τα επένδυαν σε ελληνικά ομόλογα. Αυτόν τον επενδυτή, ιδίως τον Ελληνα, που εμπιστεύτηκε το Ελληνικό Δημόσιο, πρέπει να τον προστατεύσουμε. Αλλιώς το σύνθημα που δίνουμε είναι ότι προστατεύουμε εκείνους που βγάζουν τα λεφτά στο εξωτερικό και αφήνουμε στην τύχη τους εκείνους που εμπιστεύονται το κράτος.

«Μπαταχτσής»

Επίσης, είναι αδιανόητο να υποστούν τις συνέπειες του “κουρέματος” ποιοι; Εκείνοι τους οποίους πλήρωσε το Δημόσιο με ομόλογα. Το επαναλαμβάνω: Tο Δημόσιο είναι ο μεγαλύτερος και χειρότερος οφειλέτης σήμερα στον τόπο, δεν είναι οι ιδιώτες και οι εργαζόμενοι. Το Δημόσιο χρωστάει 7 δισεκατομμύρια. Είναι ο χειρότερος “μπαταχτσής”, για να χρησιμοποιήσω τη γνωστή λαϊκή έκφραση. Ορισμένους από αυτούς ήρθε και τους πλήρωσε με άτοκα ομόλογα. Η τελευταία παρατήρηση την οποία θα ήθελα να κάνω είναι μια νομική παρατήρηση: Επειδή πολλά έχουν ακουστεί σχετικά με το εφαρμοστέο δίκαιο, ξεκαθαρίζουμε ένα πράγμα: Οταν είσαι στην ελεύθερη αγορά και εκδίδεις ομόλογα, τότε το δίκαιο το οποίο εφαρμόζεται στα ομόλογα αυτά είναι το ελληνικό Δίκαιο, γιατί αφού είσαι στην αγορά και εσύ εκδίδεις ομόλογα, έχεις το δικαίωμα και τη δυνατότητα να επιβάλεις το δίκαιο το οποίο σου ταιριάζει. Ετσι επιβάλαμε το ελληνικό Δίκαιο».
Τελικά, ο Αντώνης Σαμαράς αγνόησε τις βασικές προϋποθέσεις που έθεσε ο κ. Παυλόπουλος, με τα γνωστά αποτελέσματα...

Τα γραπτά του (καθηγητή) Βενιζέλου που τον διαψεύδουν για το δημοψήφισμα και η επίθεση στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Αποσπάσματα από βιβλία του που δείχνουν διγλωσσία και υποκρισία

Δεν ησυχάζει ούτε τις... χρονιάρες μέρες ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Μετά την αποκάλυψη της «δημοκρατίας» την περασμένη Δευτέρα για την πολιτική υποκρισία του στο θέμα του δημοψηφίσματος και των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας, ισχυρίστηκε με θράσος στη συνέχεια σε συνέντευξή του ότι όσα γράφει η «δημοκρατία» είναι παλιά! Ελα όμως που δεν είναι έτσι, καθώς το παρελθόν του και κυρίως τα γραπτά του τον κυνηγούν.

Την ώρα δηλαδή που ο κ. Βενιζέλος ισχυρίζεται ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να αρνηθεί να υπογράψει ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα, ο ίδιος με την ιδιότητα του συνταγματολόγου όχι σε ένα αλλά τουλάχιστον σε τρία βιβλία του υποστηρίζει τα αντίθετα. Για να του φρεσκάρουμε τη μνήμη, του υπενθυμίζουμε δύο αποσπάσματα από βιβλία του που προφανώς θέλει να ξεχάσει.

Ο καθηγητής Ευάγγελος Βενιζέλος γράφει στα συγγράμματά του ότι η έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος για την προκήρυξη δημοψηφίσματος κατ’ άρθρο 44 παρ. 2 του Συντάγματος είναι υποχρεωτική για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος δεν έχει διακριτική ευχέρεια. Συγκεκριμένα:

1 Ευ. Βενιζέλος, «Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου», αναθεωρημένη έκδ., 2008, εκδ. Α. Σάκκουλα, σελ. 360: «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι υποχρεωμένος να εκδώσει το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα, εφόσον έχει ληφθεί απόφαση της Βουλής με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου».

2 Ευ. Βενιζέλος, «Τα δημοψηφίσματα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και ο ρόλος των λαών. Διάλογος για τη νομιμοποίηση της ενωσιακής διαδικασίας», εκδ. Α. Σάκκουλα, 2005, σελ. 29: «Η “κρισιμότητα” του εθνικού θέματος είναι ζήτημα πολιτικής εκτίμησης που γίνεται από το αρμόδιο όργανο, δηλαδή από το Υπουργικό Συμβούλιο που προτείνει και τη Βουλή που αποφασίζει, με την απόλυτη πλειοψηφία του αριθμού των βουλευτών. Η απόφαση της Βουλής δεσμεύει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που δεν έχει περιθώρια διακριτικής ευχέρειας και άρα διαφωνίας».

Και επειδή δείχνει σαν να ανακαλύπτει τώρα το θέμα των δημοψηφισμάτων, τα έωλα επιχειρήματα και η διγλωσσία του είχαν αποκαλυφθεί στη συζήτηση του Ιουνίου του 2015 στη Βουλή, όταν και πάλι έθεσε θέμα αντισυνταγματικότητας.

Σύμφωνα με τα πρακτικά της Βουλής από τη συνεδρίαση της 27ης Ιουνίου, όπου ο Νίκος Φίλης (τότε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ) του απαντούσε λέγοντας μεταξύ άλλων: «Ακούσαμε την επιχειρηματολογία του κ. Βενιζέλου επί της ενστάσεως αντισυνταγματικότητας που εγείρει. Πρέπει να πω ότι ήταν μια ομιλία που συνέχεε την ουσία με τον τύπο της αντισυνταγματικότητας. Θα έλεγα ότι πιο πολύ μιλήσατε για αυτά, με έναν λόγο περισσότερο προπαγανδιστικό, παρά επιστημονικό και νομικό. Επί της ουσίας, όμως, τώρα. Η ένσταση της αντισυνταγματικότητας δεν στέκει. Κανένα από τα επιχειρήματα που προβλήθηκαν δεν ευσταθεί... Η πρόταση για δημοψήφισμα που κατέθεσε η κυβέρνηση υπακούει στο άρθρο 44 παράγραφος 2 του Συντάγματος και πρόκειται για κρίσιμο εθνικό θέμα. Αυτό επικαλούμαστε: κρίσιμο εθνικό θέμα. Θα ήθελα απλώς να αναφέρω και να γνωστοποιήσω στο Σώμα ότι διαπρεπείς συνταγματολόγοι, οι οποίοι θα έλεγε κανείς ότι πολιτικά αναφέρονται σε άλλους χώρους και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο καθηγητής κ. Μανιτάκης και ο καθηγητής κ. Σωτηρέλης, υποστήριξαν δημοσίως ότι δεν προκύπτει θέμα αντισυνταγματικότητας με βάση το προβαλλόμενο επιχείρημα περί δημοσιονομικού ζητήματος.

Παραμονή στην ευρωζώνη

Εχω εδώ μπροστά μου μια δήλωση του κ. Βενιζέλου την 1/11/2011. Τότε θεωρούσε το δημοψήφισμα ως “εκτόνωση και λύτρωση”. Το θεωρούσε ως μια πρωτοβουλία απέναντι σε συνθήκες “που δεν είναι φυσιολογικές, ένα ζήτημα ευθύνης, προκειμένου ο ελληνικός λαός να επικυρώσει συμφωνίες που θα επηρεάσουν τις επόμενες γενιές, όπως είναι η παραμονή στην ευρωζώνη”. Τάδε έφη ο κ. Βενιζέλος την 1/11/2011. Και λίγες μέρες μετά, στο αεροπλάνο από τις Κάννες προς την Αθήνα, τα γύρισε. Είναι, επίσης, o συνταγματολόγος κ. Βενιζέλος ο οποίος στο σύγγραμμά του «Μαθήματα Συνταγματικού Δικαίου» γράφει: «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι υποχρεωμένος να εκδώσει το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα για το δημοψήφισμα, εφόσον έχει ληφθεί απόφαση της Βουλής με την απόλυτη πλειοψηφία τού όλου αριθμού των Βουλευτών, μετά από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου». Είναι υποχρεωμένος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν είναι στη διακριτική ευχέρειά του. Ακόμα, σε ένα άλλο βιβλίο του ο κ. Βενιζέλος λέει: «Η κρισιμότητα του εθνικού θέματος, διότι μιλάμε για επίκληση κρισίμου εθνικού θέματος, είναι ζήτημα πολιτικής εκτίμησης, που γίνεται από το αρμόδιο όργανο, δηλαδή από το Υπουργικό Συμβούλιο που προτείνει και από τη Βουλή που αποφασίζει με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών. Η απόφαση της Βουλής δεσμεύει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που δεν έχει περιθώρια διακριτικής ευχέρειας και άρα διαφωνίας». Αυτά του είπε ο Φίλης και ο Βενιζέλος εξαφανίστηκε εκείνη την ημέρα από τη Βουλή...

Το ερώτημα είναι γιατί ο Βενιζέλος εκτός από το κοστούμι του υπερφίαλου θέλει να προβάρει και αυτό του εμμονικού (ως προς τον Πρ. Παυλόπουλο). Κάθε απάντηση δεκτή από τον πολιτικό που κάποτε αυτοδιαφημιζόταν με την ιδιότητα του... «αναπληρωτή πρωθυπουργού»!

Απανωτές ψεύτικες ελπίδες σε (11.000) μικροομολογιούχους!

Στα πρακτικά της Βουλής είναι καταγεγραμμένα τα ψέματα Βενιζέλου για τους μικροομολογιούχους. Ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών έλεγε μέσα στη Βουλή: «Γιατί με ρωτάτε και με ξαναρωτάτε για τα ομόλογα των φυσικών προσώπων, δηλαδή των συμπολιτών μας, που έχουν καταθέσει σε τίτλους του Ελληνικού Δημοσίου τις οικονομίες τους; Εχω πει κατ’ επανάληψη -το είπα τελευταία φορά χθες, προτελευταία προχθές- ότι οι Ελληνες και οι Ελληνίδες πολίτες, που έχουν αποταμιεύσει μέσω τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, θα βρεθεί τρόπος να καλυφθούν απολύτως... Και θα μας πιστέψουν οι Ελληνες πολίτες, οι 11.000 αποταμιευτές μέσω τίτλων του Δημοσίου, γιατί ξέρουν ότι μπορούμε να βρούμε λύση... Αρα, λοιπόν, τα φυσικά πρόσωπα, αποταμιευτές, πολίτες μας, συμπολίτες μας, που έχουν επενδύσει ελπίδες, ιδρώτα δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα». Αυτά έλεγε ο Βενιζέλος. Το τι έγινε το γνωρίζουμε όλοι και κυρίως οι μικροομολογιούχοι...

Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα

στη σελίδα μας.

Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.