7/1/1919. Η εκστρατεία συμμάχων κι Ελλήνων στην Ουκρανία

Σαν σήμερα, το 1919, υπακούει η ελληνική κυβέρνηση την εντολή του Γάλλου πρωθυπουργού Ζορζ Κλεμανσό να στείλει στρατό κατά του ρωσικού λαού... ποιος είπε ΝΑΙ σε ΟΛΑ; Ποιός άλλος; Ο μεγάλος πατριώτης Ελευθέριος Βενιζέλος... πιστό σκυλάκι των αφεντικών είπε ναι, έναντι κάποια υποτιθέμενης υποστήριξης στο θέμα της Θράκης (η οποία δεν ήρθε ποτέ) και παρά το γεγονός ότι στις περιοχές αυτές υπήρχε ισχυρή ελληνική παρουσία και υπήρχε σοβαρός κίνδυνος αντεκδικήσεων από την πλευρά των Ρώσων.

Η αποστολή ανατέθηκε στο Α' Σώμα Στρατού υπό τη διοίκηση του υποστράτηγου Κωνσταντίνου Νίδερ. Τα πρώτα ελληνικά τμήματα από την 2η και 13η Μεραρχία (34 ΣΠ) αποβιβάζονται στην Οδησσό της Ρωσίας, και συμμετέχουν στις επιχειρήσεις των Συμμάχων κατά των μπολσεβίκων. Στο έδαφος της Ουκρανίας ήδη υπάρχει ένα συνονθύλευμα από εθνικιστές, μισθοφόρους, τσαρικούς, αντικομμουνιστές, πλιατσικολόγους και φυσικά δυνάμεις την Αντάντ (περί τους 70.000 άνδρες αριθμούσε μόνο η Α Συμμαχική ομάδα μεραρχιών!!!). Περί τους 23.551 άνδρες αναπτύσσονται στην περιοχή υπό τις οδηγίες του συνταγματάρχη Αλέξανδρου Οθωναίου (επιτελάρχη του Α' Σώματος Στρατού) και των αντισυνταγματάρχών Γεωργίου Κονδύλη (διοικητή του 3ου Συντάγματος Πεζικού) και Νικόλαου Πλαστήρα (διοικητή του 5/42 Συντάγματος Ευζώνων).

Και εκεί λαμβάνει την απάντηση των μπολσεβίκων... διότι με μισθοφόρους ραγιάδες δεν μπορείς να πολεμήσεις, ένα λαό που είναι έτοιμος και αποφασισμένος να θυσιάσει τα πάντα για την ελευθερία του. Δεν κιότεψε στον Τσάρο, θα κιότευε στους μισθοφόρους; Τρεις στρατιές μπολσεβίκων, το άνθος της κομμουνιστικής νεολαίας με δύναμη περί τους 217.000 άνδρες συντρίβουν με συνοπτικές διαδικασίες τους Ουκρανούς φασίστες. Είναι όλα αυτά τα φασιστοειδή που λίγο μετά συνασπίστηκαν γύρω από το Χίτλερ. Όλα αυτά τα ναζιστικά απολειφάδια που τους απόγονούς τους, τους βλέπετε σήμερα στην Ουκρανία να καίνε ζωντανούς ανθρώπους και να κρεμάνε εγκύους και παιδιά. Μετά ήρθε η σειρά των "Συμμάχων" στην Οδησσό και την Κριμαία. Έως τις 20 Μαρτίου 1919 είχαν σημάνει οι Συμμαχικές Δυνάμεις υποχώρηση, τέλος της εκστρατείας και εκκένωση της Οδησσού.

Το Βατερλό των "Συμμάχων" ήταν τέτοιο που τελικά γύρισε μπούμερανγκ ως είθισται στην Ελλάδα... στον καρπαζοεισπράκτορα. Ακολούθησε η Μικρασιατική καταστροφή, και η εκποίηση της Ανατολικής Θράκης, ενώ κόστισε βαρύτατα στις ελληνικές κοινότητες της νότιας Ρωσίας, που θεωρήθηκαν αμφίβολης νομιμοφροσύνης από τις σοβιετικές αρχές και πολλά μέλη της αναγκάσθηκαν να καταφύγουν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα.. Οι πατριώτες του Βενιζέλου είχαν βάλει το χεράκι τους... ευχαρίστησαν τους "Συμμάχους" όπως ο Σημίτης τους Αμερικανούς για τα Ίμια.

πηγή

Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα

στη σελίδα μας.

Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.