Tου Χάρη Καφετζόπουλου.
Η απόλυτη παρακμή ενός πολιτικού συστήματος από τη μια και έκπτωτων αξιών από την άλλη πιστοποιούν αυτή τη καταστροφή.
Ένας όχλος ανδρικών και γυναικείων υποκειμένων σουλατσάρουν ανάμεσα στους καημούς, τα βάσανα και τις ελπίδες ενός λαού, για να καταλήξουν σε μαονί έδρανα πατώντας στα κόκκινα χαλιά ενός πολυτελούς οίκου ανοχής, που το ονόμασαν «κοινοβούλιο», κρατώντας ψηλά τη σημαία της καταρρακωμένης ηθικής, μιας παλιάς βασιλικής ιστορίας του παρελθόντος.
Μπράβοι, εταίρες, ερμαφρόδιτοι, απατεώνες, λωποδύτες, ανάξιοι, παραχαράκτες, «κοσμούν» μια τρομακτική φωτογραφία…
Γυναίκες και άντρες αμόρφωτοι, που περιστρέφονται σε ένα Κολωνακιώτικο τετραγωνικό χιλιόμετρο κινούν τα νήματα ενός ψυχορραγούντος Έθνους.
Γυναίκες και άντρες χωρίς αρχές, ηθική, χωρίς οράματα...
Χωρίς το Πατριωτικό κύτταρο να δακρύζει μέσα τους, επιδίδονται σε ένα οικονομικό αλισβερίσι εις βάρος ενός ολοκλήρου λαού και μιας χιλιοβασανισμένης Πατρίδας.
Γυναίκες και άντρες δημιουργήματα ενός τηλεοπτικού οχετού, ζητούν να διαφεντέψουν τις τύχες μιας κυνηγημένης Πατρίδας...
Γυναίκες και άντρες που είδαν το «μεροκάματο» τους να συρρικνώνετε, ζητούν μια θέση στο ήλιο κάτω από το θόλο του «κοινοβουλίου» …
Πατσαβουριασμένες αρτίστες… τσαλαπατημένοι άπλυτοι ηθοποιοί… ξεπεσμένες X μοντέλες… λιποαναρροφημένες πουτάνες… γερασμένες αδερφάρες… μαζί με ένα συνονθύλευμα «επιστημονικού» κιτς από δικηγορίσκους, γιατρουδάκια, δημοσιογραφίσκους, στοιβάζονται σε έναν κοινό πολυτελή οίκο ανοχής της πλατείας Συντάγματος...
Και στην άλλη άκρη τα λιγοστά τεκνά της Πατρίδας… ανήμπορα… σαστισμένα…
Στην άλλη άκρη το κλάμα και η οδύνη…
Η απόλυτη παρακμή ενός πολιτικού συστήματος από τη μια και έκπτωτων αξιών από την άλλη πιστοποιούν αυτή τη καταστροφή.
Ένας όχλος ανδρικών και γυναικείων υποκειμένων σουλατσάρουν ανάμεσα στους καημούς, τα βάσανα και τις ελπίδες ενός λαού, για να καταλήξουν σε μαονί έδρανα πατώντας στα κόκκινα χαλιά ενός πολυτελούς οίκου ανοχής, που το ονόμασαν «κοινοβούλιο», κρατώντας ψηλά τη σημαία της καταρρακωμένης ηθικής, μιας παλιάς βασιλικής ιστορίας του παρελθόντος.
Μπράβοι, εταίρες, ερμαφρόδιτοι, απατεώνες, λωποδύτες, ανάξιοι, παραχαράκτες, «κοσμούν» μια τρομακτική φωτογραφία…
Γυναίκες και άντρες αμόρφωτοι, που περιστρέφονται σε ένα Κολωνακιώτικο τετραγωνικό χιλιόμετρο κινούν τα νήματα ενός ψυχορραγούντος Έθνους.
Γυναίκες και άντρες χωρίς αρχές, ηθική, χωρίς οράματα...
Χωρίς το Πατριωτικό κύτταρο να δακρύζει μέσα τους, επιδίδονται σε ένα οικονομικό αλισβερίσι εις βάρος ενός ολοκλήρου λαού και μιας χιλιοβασανισμένης Πατρίδας.
Γυναίκες και άντρες δημιουργήματα ενός τηλεοπτικού οχετού, ζητούν να διαφεντέψουν τις τύχες μιας κυνηγημένης Πατρίδας...
Γυναίκες και άντρες που είδαν το «μεροκάματο» τους να συρρικνώνετε, ζητούν μια θέση στο ήλιο κάτω από το θόλο του «κοινοβουλίου» …
Πατσαβουριασμένες αρτίστες… τσαλαπατημένοι άπλυτοι ηθοποιοί… ξεπεσμένες X μοντέλες… λιποαναρροφημένες πουτάνες… γερασμένες αδερφάρες… μαζί με ένα συνονθύλευμα «επιστημονικού» κιτς από δικηγορίσκους, γιατρουδάκια, δημοσιογραφίσκους, στοιβάζονται σε έναν κοινό πολυτελή οίκο ανοχής της πλατείας Συντάγματος...
Και στην άλλη άκρη τα λιγοστά τεκνά της Πατρίδας… ανήμπορα… σαστισμένα…
Στην άλλη άκρη το κλάμα και η οδύνη…
Η ντροπή κι ο εξευτελισμός…
Και μια Ελλάδα που δεν αντέχει να σκεπάσει πια τις ντροπές της …
Μια Ελλάδα που χορεύει προς το Ζάλογγο… κρατώντας απ' το χέρι τα παιδιά της.
στη στεριά δε ζει το ψάρι.......
..............ούτε άνθος στην αμμουδιά...................
Και μια Ελλάδα που δεν αντέχει να σκεπάσει πια τις ντροπές της …
Μια Ελλάδα που χορεύει προς το Ζάλογγο… κρατώντας απ' το χέρι τα παιδιά της.
στη στεριά δε ζει το ψάρι.......
..............ούτε άνθος στην αμμουδιά...................
www.diulistirio.blogspot.com
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου