«Ρούχα για τους φτωχούς», κέρδη για τους πλούσιους
Ενα «όργιο» διαφθοράς και εκμετάλλευσης της αγνής λαϊκής αλληλεγγύης αποκάλυψε η επικεφαλής της μαδριλένικης δημοτικής αρχής Μανουέλα Καρμένα
Διαφημίστηκε ως ένα πρόγραμμα για την ανακούφιση των πιο ευάλωτων, με τους δρόμους της Μαδρίτης να γεμίζουν με κάδους για να αφήνουν οι πολίτες «ρούχα για τους φτωχούς».
Μόνο που η γενναιοδωρία τους δεν ωφέλησε τους υποτιθέμενους αποδέκτες του, αλλά την εταιρεία που διαχειρίζεται το πρόγραμμα.
Η Ecotextile Solidarity, μια κερδοσκοπική εταιρεία, που από αλληλεγγύη έχει μόνο αυτήν που επιδεικνύουν όσοι δωρίζουν είδη ένδυσης, καρπώνεται τα ρούχα και, αντί να τα δίνει στους φτωχούς, τα πουλά σε αγορές του εσωτερικού και του εξωτερικού!
Εξασφαλισμένα κέρδη χάρη στη σύμβαση που έκλεισε με την πρώην δήμαρχο της Μαδρίτης και σύζυγο του συντηρητικού πρώην πρωθυπουργού Χοσέ Μαρία Αθνάρ, Ανα Μποτέγια, μόλις μία εβδομάδα πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 25ης Μαΐου.
Την αποκάλυψη έκανε η νέα δημοτική αρχή υπό τη Μανουέλα Καρμένα, επικεφαλής της αριστερής παράταξης «Τώρα Μαδρίτη», έπειτα από τους ελέγχους που ανέλαβε για όλες τις συμβάσεις που έχει συνάψει ο δήμος, στον οποίο κυριαρχούσε το Λαϊκό Κόμμα επί 24 χρόνια.
Στην τελική ευθεία της προεκλογικής εκστρατείας η Μποτέγια έσπευσε να παραχωρήσει για δύο χρόνια στην Ecotextile Solidarity τη διαχείριση 170 κάδων της πρωτεύουσας έναντι 3.200 ευρώ τον καθένα τον χρόνο: ποσό εξαπλάσιο από αυτό που πλήρωνε στον δήμο η εταιρεία Humana, που διαχειριζόταν το πρόγραμμα από το 2011.
Ο δήμος κέρδισε πολλά λεφτά, 612.000 ευρώ ετησίως, υπεραμύνεται της προεκλογικής υπογραφής της η Ανα Μποτέγια, αποφεύγοντας κάθε αναφορά στο τι έγιναν τελικά τα «ρούχα για τους φτωχούς».
Πρόκειται για ψίχουλα μπροστά σε όσα κερδίζει ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός επιχειρήσεων που διαγκωνίζονται για να αναλάβουν δημοτικές συμβάσεις για τη διάθεση των «ρούχων για τους φτωχούς».
Η Humana αναγνώρισε πως το 2014 είχε έσοδα 20 εκατ. ευρώ στην Ισπανία, από τα οποία ισχυρίζεται ότι διέθεσε 2,5 εκατ. σε «ανθρωπιστικό έργο», ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις της Οργάνωσης Καταναλωτών και Χρηστών (OCU), αυτές οι επιχειρήσεις κερδίζουν κατ’ ελάχιστον 4 ευρώ ανά ρούχο που πουλούν σε κατάστημα μεταχειρισμένων και 350 ευρώ τον τόνο για τα ρούχα που διαθέτουν στη χονδρική.
Πώς γίνεται αυτό; Απλούστατα: ενώ παραπλανούν τους πολίτες με ονόματα επάξια ευαγών ιδρυμάτων («Ενδυση Αλληλεγγύης», «Βοήθα μας να βοηθήσουμε», «Για έναν καλύτερο κόσμο», «Λίγα δικά σου κάνουν πολλά»), φροντίζουν και πετυχαίνουν στις συμβάσεις να μην περιλαμβάνεται ρήτρα για διάθεση έστω ενός μέρους αυτών των «ρούχων για τους φτωχούς» στους… φτωχούς.
Αυτήν ακριβώς τη «διευκόλυνση» έκανε και η Ανα Μποτέγια, όπως κατήγγειλε εκπρόσωπος της δημάρχου Καρμένα.
Ανακοινώνοντας ότι δεν μπορεί να διακοπεί η σύμβαση, γιατί είναι νόμιμη, αφού δεν περιλαμβάνει όρο που να υποχρεώνει την εταιρεία να προσφέρει «κοινωνικό έργο», δήλωσε πως το ποσό των 612.000 θα δοθεί σε άπορες οικογένειες και προειδοποίησε πως η εταιρεία θα ελέγχεται συστηματικά: «Είναι μια υπόθεση που μας ενοχλεί πολύ. Και είναι σαφές πως δεν πρόκειται να ανανεώσουμε αυτήν τη σύμβαση: ανάλογα προγράμματα θα αναλαμβάνονται από μη κερδοσκοπικές επιχειρήσεις».
Νομικά τρικ
Η Μποτέγια -και το Ρ.Ρ. (Λαϊκό Κόμμα) που την καλύπτει- επιμένει πως (τι κι αν δεν είναι ηθική;) η σύμβαση είναι νόμιμη.
Αλλά η εν εξελίξει επιχείρηση Púnica έβαλε στο μικροσκόπιο τη νομιμότητα των συναλλαγών των αυτοδιοικητικών αρχών με ιδιώτες, περιλαμβανομένων και αναθέσεων διαχείρισης ανάλογων προγραμμάτων.
Στο σκάνδαλο ενέχονται ήδη περισσότεροι από 50 πολιτικοί, δήμαρχοι, αξιωματούχοι και επιχειρηματίες, που συμμετείχαν σε δίκτυο ανάθεσης σε ιδιώτες δημοτικών υπηρεσιών ύψους άνω των 250 εκατ. ευρώ μέσα σε μια διετία, έναντι μιζών 2-3% επί της αξίας της σύμβασης.
Ανάμεσά τους δύο δήμαρχοι του Ρ.Ρ. στην περιφέρεια της Μαδρίτης, που κερδοσκοπούσαν εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες των ευάλωτων και την αλληλεγγύη των πολιτών, προσφέροντας σε «φίλη» εταιρεία τη διαχείριση του προγράμματος «ρούχα για τους φτωχούς».
Ο πρώτος είναι ο πρόεδρος της Ενωσης Κοινοτήτων Νοτιοδυτικής Μαδρίτης, Κάρλος Αλμπέρτο Εστράδα, φίλος του ιδιοκτήτη της εταιρείας Oasis, η οποία συστάθηκε την ημέρα που υπεγράφη η σύμβαση, με την οποία αναλάμβανε τους κάδους συλλογής ρούχων έναντι ετήσιας πληρωμής 1.500-7.000 ευρώ (από 45.000 που πρόσφεραν άλλες εταιρείες) στον κάθε ένα από τους δέκα δήμους της ένωσης, δίνοντας μικρό τμήμα των δωρεών σε ΜΚΟ.
Από τους 137 τόνους ρούχων που συνέλεξε σε έναν μόνο από τους δήμους το 2012, «πρόσφερε σε άπορους» τον έναν τόνο. Παρότι του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες για άλλες απάτες, ήταν υποψήφιος του Ρ.Ρ. στις εκλογές του Μαΐου και παραιτήθηκε στις αρχές Αυγούστου.
Η δεύτερη είναι η Ολγα Φερνάντες, πρώην δήμαρχος της Σερανίγιος ντελ Βάγιε, υπόδικη πλέον, που εξακολουθεί όμως να ηγείται της αντιπολίτευσης στον δήμο και να εργάζεται στην Oasis, όπως αποκάλυψε η El Pais.
Και η Ανα Μποτέγια; Προς το παρόν δεν είναι γνωστό αν αυτή η «νόμιμη» σύμβαση θα την οδηγήσει στη Δικαιοσύνη.
Πάντως, ο δικαστής που διερευνά το σκάνδαλο Púnica ζήτησε στοιχεία για άλλες συμβάσεις παραχώρησης, στις οποίες προχώρησαν 12 δήμαρχοι, σε «φίλους» επιχειρηματίες, αυτήν τη φορά για «ξέπλυμα» της εικόνας των δήμων τους. Ανάμεσά τους και η πρώην πρώτη κυρία της Ισπανίας.
πηγή: efsyn.gr
http://diulistirio.blogspot.gr/
.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*)
