Εκτενές άρθρο για τον ρόλο της χώρας μας και των ανθρώπων της στην προσφυγική κρίση
Με αφορμή έναν απλό άνθρωπο που χτυπήθηκε και ο ίδιος από την κρίση κι έκανε σκοπό της ζωής του να βοηθά τους πιο άτυχους από τον ίδιο, το Politico αφιερώνει ένα εκτενές άρθρο για τον ρόλο της Ελλάδας και των ανθρώπων της στην προσφυγική κρίση.
Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος είναι ένας Έλληνας κοντά στα 50 που όταν το 2009 η κρίση χτύπησε την Ελλάδα , έχασε τη δουλειά του στον τομέα της επικοινωνίας και της διαφήμισης.
Στα 47 του ήταν έμεινε απένταρος και πήγε να μείνει με τη μητέρα του για να μπορέσει να ζήσει. Μια μέρα που περπατούσε στους δρόμους της Αθήνας, είδε δυο παιδιά να ψάχνουν στα σκουπίδια και να τσακώνονται για ένα σάπιο φρούτο. Το χειρότερο, όπως λέει, ήταν ότι ο κόσμος προσπερνούσε χωρίς να ενδιαφέρεται για τη σκηνή. Από εκείνη τη στιγμή αποφάσισε να κάνει κάτι γι' αυτό. Και ίδρυσε την ΜΚΟ «Ο Άλλος Άνθρωπος», που αποστολή είχε να φτιάχνει τεράστιες ποσότητες φαγητού που μοιράζεται στους φτωχούς και τους άστεγους. Φέτος τον Αύγουστο ο ίδιος και άλλοι εθελοντές ταξίδεψαν μέχρι τη Λέσβο για να κάνουν το ίδιο για τους εξαθλιωμένους πρόσφυγες που πλημμύρισαν το νησί.
Όπως αναφέρει το Politico, εδώ οι απλοί άνθρωποι καλύπτουν οικειοθελώς την αδυναμία και την ανικανότητα της ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων εταίρων της
Χαρακτηριστικά το ρεπορτάζ αναφέρει τα εξής:
Από όλες τις χώρες της Ευρώπης, η Ελλάδα είναι εκείνη που έχει τη μικρότερη ικανότητα από όλες για να είναι ο σωτήρας κάποιου.
Είναι η πιο ταλαιπωρημένη χώρα: Συνεχώς απειλείται με αποβολή από την Ε.Ε. και έχει ένα τεράστιο χρέος προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Το 2010 η τρόικα (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) ανάγκασαν την κυβέρνηση να υιοθετήσει πρωτοφανή μέτρα λιτότητας και από τότε η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε κρίση.
Η ανεργία βρίσκεται στο 25,2%.
Οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί κατά 36%.
Σχεδόν τα μισά παιδιά που πηγαίνουν σχολείο υποσιτίζονται.
Οι Έλληνες έχουν κάθε δικαίωμα να αισθάνονται εξουθενωμένοι και εγωιστές. Και κάποιοι από αυτούς όντως είναι: Στην Κω και τη Λέσβο, τα δύο νησιά όπου καταφθάνουν οι περισσότεροι πρόσφυγες, το κόμμα της Χρυσής Αυγής έχει σχεδόν διπλασιάσει τα ποσοστά του στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου. Αλλά εάν η Ευρώπη έχει απογοητεύσει τόσο τους Έλληνες όσο και τους πρόσφυγες, ένα από τα όμορφα πράγματα που έχουν προκύψει από την κρίση είναι ο τρόπος που οι τελευταίοι αλληλοβοηθούνται για να την ξεπεράσουν.
Καθώς η κυβέρνηση παραπαίει και οι διεθνείς οργανισμοί εστιάζουν στο 95% των προσφύγων από τη Συρία που δεν είναι καν στην Ευρώπη, οι Έλληνες εθελοντές φροντίζουν για τα πάντα, από τη στέγη και τη σίτιση μέχρι την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τη νομική βοήθεια των προσφύγων.
Μόνο φέτος, 719,087 πρόσφυγες έφτασαν στην Ελλάδα. Η Λέσβος υποδέχθηκε 406,206, σχεδόν πέντε φορές τον πληθυσμό της (σχεδόν 85,000)νΗ Μυτιλήνη είναι το σημείο όπου οι δίδυμες κρίσεις της λιτότητας και του προσφυγικού συναντώνται.
Η ελληνική κυβέρνηση είναι ήδη παράλυτη από τα χρόνια της οικονομικής κατάρρευσης, τα προγράμματα λιτότητας της Ε.Ε. και τα εσωτερικά της πολιτικά προβλήματα. Δεν μπορεί καν να διαχειριστεί ούτε τους μισούς ανθρώπους που κατευθύνονται προς την Ευρώπη στη χειρότερη προσφυγική κρίση από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στη Μυτιλήνη οι αρχές δεν μπορούν να καταγράψουν τους πρόσφυγες αρκετά γρήγορα, που σημαίνει ότι δεν μπορούν να φύγουν από το νησί.
Σήμερα, το κενό της κυβέρνησης και της Ε.Ε. καλύπτουν απλοί άνθρωποι και ανθρωπιστικές οργανώσεις. Οργανώσεις αυτοδιαχειριζόμενες, που λειτουργούν με ιδιωτικές δωρεές, χωρίς βοήθεια από την κυβέρνηση. Από την εποχή της λιτότητας οι Έλληνες έχουν οργανώσει κοινωνικά κέντρα υγείας και φαρμακεία, προγράμματα στέγασης, ακόμη και κοινωνικά στρατόπεδα για πρόσφυγες. Τα περισσότερα από αυτά διοικούνται από εθελοντές, ανθρώπους που, παρότι είναι χρεοκοπημένοι και άνεργοι, καταφέρνουν με κάποιο τρόπο να βοηθούν εκείνους που είναι σε χειρότερη μοίρα από τους ίδιους. Αλλά αυτό που κάνει τόσο αποτελεσματικές αυτές τις οργανώσεις είναι ότι οι άνθρωποι που τις διαχειρίζονται γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι πάει να πει ανάγκη για βοήθεια.
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου