Είναι μια χώρα με τρομερή οργάνωση, με κοινωνικό πρόσωπο, ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες του, αλλά και οι πολίτες του το προσέχουν σαν το σπίτι τους, ίσως και καλύτερα από το σπίτι τους. Αλλά για αυτά ίσως μιλήσω κάποια άλλη φόρα.
Σήμερα θα ήθελα να επικεντρωθώ σε τρία μόνο πράγματα που τα θεωρώ σημαντικότατα και αφορούν και εμάς άμεσα σαν έθνος.
Τον χειμώνα που μας πέρασε στα σχολεία της Ελβετίας δώσανε στα παιδιά βιταμίνη D. Η βιταμίνη D παράγεται από την έκθεση του ανθρώπου στον ήλιο. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσες μέρες τον χρόνο έχει ήλιο.
Η θερμοκρασία επίσης δεν ξεπέρασε τους 12 βαθμούς μέχρι τις αρχές Ιουλίου, ακόμα και τον Αύγουστο τα καλοριφέρ ανάψαν κάποιες μέρες. Φανταστείτε την ζωτικής σημασίας ανάγκη για ενέργεια και φυσικά όχι μόνο στην Ελβετία ,αλλά και σε όλη τη κεντρική Ευρώπη.
Και το σημαντικότερο, έχω γνωρίσει μια συμπαθέστατη γυναίκα,την κυρία Ελέν, γύρω στα εξήντα από την Ελβετία, μια μέρα καθώς μιλούσαμε μας είπε:
"Όταν ήμουν μικρή περίμενα πως και πως τα Χριστούγεννα για να μου δώσουν δώρο μια κούκλα και ένα πορτοκάλι... ". (ντράπηκα να της πω πόσους τόνους έχουμε θάψει)
Τότε συνειδητοποίησα κάτι πολύ σημαντικό . Οι Έλληνες έχουμε υποστεί την εκπαίδευση του ελέφαντα.*
Ζούμε σε μια χώρα φιλέτο. Αν υπήρχε κάποιος κτηματομεσίτης και χώριζε τις χώρες σε οικόπεδα σας διαβεβαιώ πως η Ελλάδα θα ήταν από τα ακριβότερα. (μας αγαπάει πολύ ο πραγματικός κτηματομεσίτης του κόσμου αυτού και όχι μόνο, και πάντα μας προσέχει, εμείς του κλείνουμε την πόρτα).
Έχουμε μεσογειακό κλίμα με ότι συνεπάγεται. Δηλαδή, καιρό ήπιο, φρούτα λαχανικά και γενικότερα γη που μπορεί να αναπτύξει κτηνοτροφία και πτηνοτροφία με άνεση.
Έχουμε κοιτάσματα πετρελαίου σε Ιόνιο και Αιγαίο, και όχι μόνο βέβαια, ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας είναι τεράστιος. Κι εκτός ότι τα έχουμε, δεν τα έχουμε και τόσο ανάγκη όσο εκείνοι(λόγω κλίματος).
Ακόμα κι για τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας δεν μας λείπει τίποτα, έχουμε θάλασσα, αέρα (αχ Κυκλάδες μου), και ήλιο, άφθονο ήλιο, ζωογόνο.
Και το βασικότερο από όλα, έχουμε λαμπρούς επιστήμονες και εξαιρετικό εργατικό δυναμικό.
Το μόνο που μας μένει να κάνουμε...:
ΥΓ. Απορία. Εάν κοστολογείται τόσο ακριβά κάτι που μας κάνει την ζωή πιο εύκολη (αυτοκίνητο, υπολογιστής κ.α.) ,πόσο πρέπει άραγε να κοστολογηθούν αυτό που μας κρατάνε στην ζωή;;;;
* Ο ελέφαντας όταν αιχμαλωτίζεται σε μικρή ηλικία του δένουν το πόδι με μια αλυσίδα που είναι καρφωμένη σε ένα πάσσαλο. Μεγαλώντας ο ελέφαντας γίνεται τόσο δυνατός που μπορεί με ευκολία να ξεριζώσει τον πάσσαλο, παρόλα αυτά όμως δεν το κάνει , ούτε καν το επιχειρεί, γιατί πιστεύει ότι επειδή δεν μπορούσε τότε δεν μπορεί ούτε τώρα.
www.diulistirio.blogspot.gr
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου