Σώζονται εγκαταλελειμμένα κτίρια

Την παροχή κινήτρων στους ιδιοκτήτες των εγκαταλελειμμένων κτιρίων της πρωτεύουσας προκειμένου να προχωρήσει η αποκατάστασή τους εξετάζει το υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο έχει επανασυστήσει τη σχετική επιτροπή με στόχο να έχει καταλήξει σε ένα σχέδιο νόμου ίσως και πριν από το καλοκαίρι.

Αν και οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί ακόμα, η ηγεσία του υπουργείου προσανατολίζεται σε μια λύση στη φιλοσοφία της παλαιάς αντιπαροχής, ώστε να εξασφαλίζεται τόσο ο ιδιοκτήτης όσο και ο δήμος για τις εργασίες που θα κριθούν απαραίτητες.

Παλαιότερες καταμετρήσεις ανέβαζαν τον αριθμό των κενών, εγκαταλελειμμένων ή αγνώστου ιδιοκτήτη κτιρίων της πρωτεύουσας σε περίπου 1.800. Ωστόσο φαίνεται πως η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση ανεβάζει συνεχώς τον αριθμό τους, εντείνοντας το πρόβλημα το οποίο δεν αποτελεί μόνο ζήτημα αισθητικής για την πόλη αλλά και δημόσιας ασφάλειας και υγιεινής.

Συναίνεση

Σε κάθε περίπτωση αυτό που καθιστά σαφές ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Τσιρώνης, είναι ότι θα επιδιωχθεί η συναίνεση του ιδιοκτήτη τους και δεν θα προωθηθούν λύσεις που είχαν συζητηθεί στο παρελθόν όπως η παραχώρηση της χρήσης έως 50 χρόνια σε δήμους ή επενδυτικούς οργανισμούς. Ωστόσο, αυτό φαίνεται να είναι αρκετά σύνθετο κυρίως σε μεγάλα κτίρια του κέντρου της πόλης με δεκάδες ακόμα και... εκατοντάδες συνιδιοκτησίες.


«Το ζήτημα βρίσκεται ακόμα υπό διερεύνηση. Ωστόσο βέβαιο είναι πως είμαστε εντελώς αντίθετοι με τη λογική της άτυπης ''δήμευσης'' μιας ιδιοκτησίας, την οποία θεωρούμε αντισυνταγματική», επισημαίνει ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Γιάννης Τσιρώνης, συμπληρώνοντας ότι δεν μπορείς να παραχωρείς ένα ακίνητο για πενήντα χρόνια, όταν το διάστημα αυτό είναι όλη η αξία του.

Ο ίδιος προσθέτει ότι στόχος είναι να υπάρξει συναίνεση ιδιοκτήτη και Πολιτείας: «Αν ένα κτίριο πρέπει να αποκατασταθεί, να μπορεί να υπάρξει ένα συμβόλαιο μεταξύ δήμου και ιδιοκτήτη, με το οποίο θα συμφωνούν ότι ο πρώτος θα μπορεί να προχωρήσει στην αναπαλαίωσή του και στη συνέχεια να το μισθώσει για λογαριασμό του λαμβάνοντας τα ενοίκια π.χ. για μια 15ετία ή εάν μισθωθεί για τριάντα χρόνια τα ενοίκια να μοιράζονται μεταξύ δήμου και ιδιοκτήτη. Εξετάζουμε μια αμοιβαία επωφελή συμφωνία στη λογική της αντιπαροχής, χωρίς ωστόσο να έχουμε καταλήξει ακόμα».

Το πρώτο βήμα

Η σχετική επιτροπή έχει ήδη συνεδριάσει τρεις φορές και σύμφωνα με μέλη της, το πρώτο βήμα είναι να οριστεί επακριβώς ποια κτίρια θεωρούνται εγκαταλελειμμένα και να καταγραφούν επίσημα όσα εντάσσονται σ΄αυτήν την κατηγορία. Στη συνέχεια θα αποφασιστεί και ο τρόπος παρέμβασης, με την αρχή να γίνεται πιθανότατα από τα δημόσια κτίρια των οποίων το καθεστώς ιδιοκτησίας είναι πιο ξεκάθαρο.

Στην επιτροπή συμμετέχει και ο Σύλλογος Ιδιοκτητών Διατηρητέων Κτιρίων, ο οποίος και στο παρελθόν είχε θέσει αίτημα απαλλαγής από τον ΕΝΦΙΑ. Αν και το αίτημα υφίσταται ακόμα, θεωρείται μάλλον απίθανο να γίνει αποδεκτό δεδομένης της δημοσιονομικής κατάστασης. Για την ερχόμενη εβδομάδα, πάντως, έχει προγραμματιστεί συνάντηση στη Γενική Γραμματεία ΕΣΠΑ με στόχο να βρεθούν χρηματοδοτικά εργαλεία.

«Το υπό διαμόρφωση νομοσχέδιο βρίσκεται σε μια πιο σωστή κατεύθυνση αφού με το προηγούμενο δινόταν η δυνατότητα να περιέλθει η χρήση των κτιρίων στον δήμο με συνοπτικές διαδικασίες για διάστημα 50 ετών αλλά τον ΕΝΦΙΑ θα τον πλήρωνε ο ιδιοκτήτης αφού θα είχε την κυριότητα», λέει ο πρόεδρος του Συλλόγου, Νίκος Χαρκιολάκης.

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΧΩΡΟΤΑΞΙΑΣ Ν. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Πρόβλημα οι συνιδιοκτησίες

Την αναγκαιότητα της ύπαρξης μιας συνολικής λύσης για το ζήτημα υπογραμμίζει ο επίκουρος καθηγητής του τμήματος Μηχανικών, Χωροταξίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Νίκος Τριανταφυλλόπουλος, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει μελέτη για εγκαταλελειμμένα κτίρια του κέντρου της Αθήνας, συντάσσοντας και το σχετικό σχέδιο νόμου που είχε παρουσιαστεί τον Νοέμβριο του 2014.

«Σαφώς χρειάζεται θεσμική αντιμετώπιση αλλά και συνολική λύση. Διαφορετικά είναι δύσκολο να βρεθεί άκρη με τις συνιδιοκτησίες» τονίζει στο «Εθνος» και εξηγεί: «Το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι τα αυτοτελώς εγκαταλελειμμένα κτίρια αλλά εκείνα που χρησιμοποιούνται σε ποσοστά 10% ή 20% του συνόλου, κυρίως τα μεγάλα κτίρια για τα οποία υπάρχει λύση που μπορεί να τη στηρίξει και η αγορά αφού ακόμα και σε αυτούς τους καιρούς υπάρχει ζήτηση για γραφεία στο κέντρο από μεγάλους οργανισμούς που δεν μπορεί να καλυφθεί».

Αυτοψίες
Κατά την περίοδο της μελέτης, ο κ. Τριανταφυλλόπουλος είχε πραγματοποιήσει αυτοψίες σε 1.650 κτίρια του κέντρου, ενώ από την έρευνα των ιδιοκτησιών είχε προκύψει ότι υπάρχουν κτίρια στα οποία ο αριθμός των συνιδιοκτησιών ξεπερνά τις... 300. Ο μέσος όρος των συνιδιοκτητών έφτανε τους 32 με τα μισά κτίρια να ανήκουν σε 75 άτομα.

Το κόστος μιας αναπαλαίωσης υπολογίζεται σε περίπου 1.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο κατά μέσον όρο, χωρίς να συνυπολογίζονται παρεμβάσεις για τη στατικότητα του κτιρίου.

«Οι ιδιοκτήτες είναι εγκλωβισμένοι. Οι περισσότεροι δεν μπορούν ούτε να τα αναπαλαιώσουν ούτε να τα αξιοποιήσουν κι αυτό επιταχύνει την πορεία ερήμωσης των κτιρίων και συνακόλουθα ολόκληρων γειτονιών. Στις περιπτώσεις συνιδιοκτησίας η 100% συναίνεση είναι δύσκολη και υπάρχει κίνδυνος να μην προχωρήσει τίποτα. Σε περίπτωση που υπάρξει δικαστική διερεύνηση της άρνησης κάποιου για αναπαλαίωση ενός κτιρίου μπορεί να διαρκέσει 15 χρόνια», καταλήγει.

Τα κενά της Αθήνας
Αριθμός εγκαταλελειμμένων κτιρίων στην Αθήνα, κενών ή αγνώστου ιδιοκτήτη:

• 1.800 (σύμφωνα με παλαιότερες καταγραφές).

• Σημαντικό πρόβλημα τα μερικώς εγκαταλελειμμένα, στα οποία χρησιμοποιείται μόνο το 10% ή 20% της επιφάνειάς τους.

• Σε 1.650 κτίρια που ελέγχθηκαν από την ειδική ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εντοπίστηκαν αρκετές συνιδιοκτησίες. Συγκεκριμένα, ο μέσος όρος ήταν 32 συνιδιοκτήτες, το 50% των κτιρίων είχε 75 συνιδιοκτήτες, ενώ σε ορισμένα μεγάλα κτίρια εντοπίστηκαν πάνω από 300 συνιδιοκτήτες.

• Κόστος αναπαλαίωσης στα κτίρια που μελετήθηκαν: Περίπου 1.000 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο.

ΜΑΡΙΑ ΛΙΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

http://diulistirio.blogspot.gr/

Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα

στη σελίδα μας.

Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.