Η ζέστη που αντιμετωπίσαμε όσοι βρεθήκαμε στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για την πρώτη μεγάλη ξενάγηση του ολοκληρωμένου κτιριακού συγκροτήματος ήταν ομολογουμένως πολύ δύσκολο να την αντιμετωπίσεις.
Όταν όμως άνοιξε η τέραστια πύλη για να εισέλθουμε στο χώρο της Εθνικής Βιβλιοθήκης, μείναμε άναυδοι, η ζέστη ξεχάστηκε αυτοστιγμή. Ακόμα και χωρίς βιβλία ο χώρος μοιάζει μαγικός, σίγουρα όχι Ελληνικός και κάπως επιτηδευμένος. Πηγαίνοντας από χώρο σε χώρο και με την ενθουσιώδη ξενάγηση του τεχνικού διευθυντή των έργων στο Κέντρο Πολιτισμού Ι.Σ.Νιάρχος κου Μαραβέλια, αντιλήφθηκα ότι δεν είναι επιτηδευμένος ο χώρος, είναι απλά μεγαλειώδης.
Λιτός, σε κερδίζει με την πρώτη ματιά και μετά χρειάζεσαι να κοιτάς συνεχώς. Η μία όμορφη εικόνα διαδεχόταν την άλλη και σου κοβόταν η ανάσα. Στη σκέψη πως εδώ οι νέες γενιές της Ελλάδας θα χαίρονται αυτό χωρό, αλλά και εμείς που δεν είχαμε την τύχη να έχουμε ένα τέτοιο χώρο ως πολύ νέοι ανατρίχιασα.
Η συνεχής ερώτηση ήταν "θα είναι σε όλους προσβάσιμος ο χώρος"; Ναι, ήταν η απάντηση και η ικανοποίηση ήταν εμφανής. Η ξενάγηση συνεχίστηκε και εκεί που άκουγες επιφωνήματα ενθουσιασμού ήταν όταν μπήκαμε στην αίθουσα της Όπερας.
Η συγκίνηση και η περηφάνια που ένιωσα εκείνη την ώρα ίσως να μην μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Ένα κόσμημα, μέσα σε ένα κόσμημα, το οποίο είναι μέσα σε ένα μεγάλο κόσμημα, η Όπερα σε συνεπαίρνει με το κόκκινο χρώμα των θέσεων, με την ακουστική της, με την αρχιτεκτονική του χώρου με την καλαισθησία της, με την μεγαλοσύνη της σκηνής.
Μετά ήρθε η ώρα που περιμέναμε. Ανεβήκαμε στο "Φάρο", στο σημείο που μπορείς να γυρίσεις το σώμα σου κατά 360 μοίρες και να δεις όλη την Αθήνα, από το Φαληρικό Όρμο και την χερσόνησο του Πειραιά, την αχανή πόλη με τα βουνά που την περιβάλλουν από τα δυτικά μέχρι τα νότιο-ανατολικά και φυσικά, την Ακρόπολη και το Λυκαβηττό μπροστά σου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό το μέρος θα γίνει το πλέον περιζήτητο μέρος για Αθηναίους και επισκέπτες της πόλης. Η μαγεία από εκείνο το σημείο και η παιδική χαρά της ικανοποίησης έβγαινε αυθόρμητα και οι φωτογραφικές μηχανές πήραν φωτιά.
Το πάρκο από κάτω εντυπωσιακό και καλαίσθητο, το υδάτινο κανάλι είχε μικρά ιστιοφόρα που σου έδιναν την εντύπωση πως με κάποιο μαγικό τρόπο θα σαλπάρουν, ο γύρο χώρος όμορφος, περιποιημένος και γαλήνιος.
Αυτό το έργο το έχω παρακολουθήσει από την εγκυμοσύνη του την προηγούμενη δεκαετία, έχω δει τη γέννηση του το 2012 όταν υπεγράφη η σύμβαση κατασκευής, έχω βρεθεί σχεδόν σε όλες τις προγραμματισμένες επισκέψεις.
Μπορώ να σας πως ότι είναι το αγαπημένο μου έργο και να ακουστεί σαν κολακεία, αλλά είναι η αλήθεια. Ξέρετε γιατί; Κάθε φορά, σε κάθε επίσκεψη είχαμε και ένα στόχο που εκπληρωνόταν, είχαμε ένα βήμα μπρος. Είχαμε ένα παιδί που μεγάλωνε που γινόταν καλύτερο, μέρα με την ημέρα και μήνα με το μήνα. Συμμετείχαμε.
Ποτέ σε αυτό το έργο δεν είδαμε πισωγυρίσματα, δεν είδαμε αναποδιές, τρικλοποδιές, αντιδράσεις, πολεμική. Αυτό το έργο φέρει την σφραγίδα του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος που με τον ενθουσιασμό των ανθρώπων του, παρέσυραν και εμάς και κάθε φορά, σε κάθε επίσκεψη ξέραμε ότι θα πάμε και θα δούμε κάτι παραπάνω, ένα βήμα μπρος και κάθε φορά το αποθεώναμε. Πως να κριτικάρεις εξάλλου κάτι τόσο αυθεντικό;
Αυτό το έργο που αγάπησα τόσο, που νιώθω "νονός" του, το καμάρωσα προχτές και ένιωσα ότι δεν έχει πια ανάγκη από κάλυψη, ως κατασκευή. Είναι πλέον αρκετά ώριμο για να κάνει μόνο του και να το αγαπήσετε. Όταν του χρόνου τέτοια εποχή ανοίξει τις πύλες του επίσημα, είμαι βέβαιος πως θα το κάνετε τον Νο1 προορισμό για έσας και τους αγαπημένους σας, θα σας δώσει πολιτισμό, μουσική και χαλάρωση.
Είναι όμως και χρέος της Πολιτείας να σταθεί στο πλευρό της, να δημιουργήσει συγκοινωνιακές υποδομές στην πλευρά της Συγγρού και να διευκολύνει τους χιλιάδες πολίτες που θα προτιμούν ως το δικό τους αγαπημένο μέρος στην Αθήνα αλλά και να το διατηρήσει σε αυτή την εκπληκτικά εντυπωσιακή κατάσταση.
Γιατί αυτό που τελικά είναι το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, δεν είναι απλά ένα Πάρκο, με μία Βιβλιοθήκη και μία Όπερα, είναι η κληρονομιά της δικής μας γενιάς στις επόμενες, χάρη στην οραματική ματιά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Καλή Εβδομάδα σε όλους
27.6.2016
Νίκος Καραγιάννης-ypodomes.com
Ακολουθήστε τον Νίκο Καραγιάννη στο twitter
https://diulistirio.blogspot.gr/
Ενημερωθείτε για ότι συμβαίνει με ένα στη σελίδα μας.
Το Διυλιστήριο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει σχετικά με τα άρθρα που δημοσιεύονται τα οποία απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους.
Αφήστε το μήνυμά σας
Δημοσίευση σχολίου